เป็นที่ปฏิเสธไม่ได้ว่า การศึกษาในระดับบัณฑิตศึกษาทุกวันนี้สิ้นเปลืองเงินเล่าเรียนก็เนื่องมาจากการศึกษาดูงาน ในบางสาขาสิ้นเปลืองเงินมากกว่าค่าลงทะเบียนเรียนเท่านั้น
คำถามจึงเกิดขึ้นว่า "การศึกษาดูงานจำเป็นจริงหรือ?"
ความจริงแล้วการศึกษาดูงานนั้นมีความจำเป็นมาก(แต่ไม่ใช่ว่าแต่การศึกษาระดับบัณฑิตศึกษาเท่านั้น แม้แต่การศึกษาระดับปฐมวัยก็มีความจำเป็นมากเช่นกัน) เพราะเป็นการเรียนรู้ประสบการณ์ใหม ๆ ที่เกิดขึ้น
คำถามต่อมา "ฉะนั้นเศรษฐีทั้งหลายที่ได้ไปเที่ยวหลายประเทศก็มีประสบการณ์การเรียนรู้ที่เกิดจากการศึกษาดูงานมากกว่าบัณฑิตศึกษาจริงหรือ?
คำถามนี้ก็คงต้องตอบว่า จริง ถ้าเรายังศึกษาดูงานแบบตอแหล ไม่ศึกษาดูงานแบบจริงจัง
การศึกษาดูงานมี ๒ ประเภท
๑. การศึกษาดูงานจริง การศึกษาดูงานเช่นนี้เน้นการเรียนรู้มากกว่าการท่องเที่ยว โดยให้ความสำคัญต่อเรื่องหรือเนื้อหาที่จะไปศึกษาดูงาน ในขณะเดียวกันการศึกษาดูงานเช่นนี้จะมีการสำรวจเส้นทาง การตกลงทำความร่วมมือกัน(MOU) กับสถานที่หรือหน่วยงานนั้น ๆ และเกิดผลกระทบที่หยั้งยืน
๒. การศึกษาดูงานลวง การศึกษาดูงานเช่นนี้ เน้นการท่องเที่ยวและเอาความรู้จากมัคคุเทศก์เป็นสรณะ ความรู้ที่ได้อยู่ในชั้นตื้นเขินเท่านั้น แต่เป็นการสนองตัณหาความอยากเที่ยวของคณาจารย์ที่สอนในระดับบัณฑิตศึกษาว่าจะไปที่นั่นที่นี่ โดยไม่มีแก่นสารแท้จริง การศึกษาดูงานเช่นนี้จึงเข้าขั้นที่เรียกว่า ตอแหล
ไม่มีความเห็น