วันจันทร์ที่ 17 ตุลาคม 2554
ความจริงเดือนนี้...ผมต้องไปกรุงเทพ ฯ หลายงานด้วยกัน
แต่น้ำท่วม...จึงทำให้ขาดบรรยากาศความสุขที่จะมีด้วยกัน
ทำให้งานที่ผมจะไปต้องเลื่อนออกไป...
ทั้งงานมหกรรมสุขภาพชุมชน งานสัปดาห์หนังสือแห่งชาติ และงานรางวัลคนค้นตน
นี้คือตัวอย่างคำประกาศการเลื่อนจัดงานที่กินใจผมมาก http://www.pcuexpo2011.com/
"...เป็นงานที่พวกเราตระเตรียมงานทุกอย่าง ด้วยความตั้งใจให้เป็นงานที่ดีที่สุดอีกครั้ง คณะทำงานทุ่มเทกำลังกาย กำลังความคิดและทรัพยากรมากมายเพื่อสร้างสรรค์งานครั้งนี้
เมื่อสถานการณ์น้ำท่วมทำให้เพื่อนของเราจำนวนไม่น้อยต้องเผชิญกับความลำบากและต้องแบกรับภาระกิจการดูแลเยียวยาความทุกข์ ให้ผู้ประสบภัย หลายคน..มาร่วมงานไม่ได้ การเดินทางถูกตัดขาด
เราจะจัดงานนี้...โดยที่เพื่อน ๆ เรามาร่วมไม่ได้หรือ เราจะมีใจสัมมนา...ในขณะที่เพื่อน ๆ และพี่น้องประชาชนกำลังหอบลูกหอบหลานหนีน้ำอยู่หรือ เราจะสนุกกับการเรียนรู้...โดยที่คนเฒ่าคนแก่หลาย ๆ คนติดอยู่กับบ้าน ขาดอาหารและขาดน้ำสะอาดได้หรือไม่
คณะจัดงานมหกรรมฯ ตัดสินใจเลื่อนงานออกไปและหวังว่าในวันที่ ภัยพิบัติผ่านพ้นไป เราจะมาพบกันด้วยความรู้สึกที่ดีและมาเล่าบอกกันอย่างภาคภูมิใจว่า ที่เราเลื่อนการประชุมออกไปนั้น ทำให้เราได้ไปช่วยเหลือผู้คนที่ประสบภัยกันอย่างไร ..."
......................................
อย่างไรก็ตาม...วันนี้ ผมเดินทางมากับเพื่อนสองคน...เพื่อนขับรถให้นั่ง
มาประชุมกองทุนหลักประกันสุขภาพแห่งชาติ...ที่ตัวจังหวัด
ผมออกจากบ้านหนึ่งโมง...อากาศหนาวเย็นยะเยือก...ฝนโปรยปรายไม่หยุด
เกือบจะถึงจังหวัด...เห็นอุบัติเหตุรถยนต์ชนกันยับ...คยมากมายเต็มสองข้างทาง...แต่คนประสบการณ์อุบัติเหตุน่าจะไปโรงพยาบาลแล้ว
(น่าเป็นเพราะฝนตกและถนนลื่นครับ)
ผมภาวนาว่า...ขอให้ปลอดภัย และปกติสุข
ถึงห้องประชุม...นั่งประชุมแอร์เย็นจึงผมสั่น...ใจลอยไปถึงคนน้ำท่วม
คงหนาวและทุกข์ทรมานมากกว่าผมหลายเท่า
ใกล้เที่ยง...มีกลุ่มมิตรภาพบำบัด เขต 14
มาเชิญร่วมบริจาคเข้ากองทุนช่วยเหลือผู้ป่วยที่ถูกน้ำท่วม
ผู้เข้าร่วมประชุมทุกคน...ต่างช่วยกันเกือบทุกคน
และผมคิดว่า...ทุกคนคงช่วยเหลือผู้ประสบภัยน้ำท่วมอย่างต่อเนื่องไม่หยุดหย่อน
ตามกำลังที่ตนเองมีอยู่...
ผมภาวนาเสมอว่า...ให้เหตุการณ์คลี่คลายเร็วที่สุด
เพื่อพวกเราจะได้กลับมามี
บรรยากาศแห่งความสุขที่จะมีด้วยกันอีกครั้ง...
เป็นบันทึกสะท้อนน้ำใจอันงดงามน่าชื่นชมมากค่ะ รักษาสุขภาพด้วยนะคะ
ช่วยกันพูดหน่อยว่า อย่าเอาทุ่งปลูกข้าว ไปทำโรงงานเลยครับ จะได้ไม่เสียหายมากมายจนเกินการ
แบบนี้ก็ต้องมาแบ่งปันความสุขในบล็อกแทนไปก่อนครับคุณหมอ
เห็นด้วยกับคุณหนานวัฒน์คะ
ช่วงนี้มาแบ่งปันความสุข (และทุกข์)ในบล็อกกันไปก่อน
น้ำท่วม กทม. ปีนี้ทำเอาเลื่อนหลายๆ งาน น่าเห็นใจคนจัด จริงๆคะ
ขอให้น้ำลดไวๆ ด้วยเทอญ...สาธุ
ทุกอย่างคือการเรียนรู้และโลกไม่เคยมีวันหยุดหมุน ซึ่งการเรียนรู้น้ันเราไม่ได้มุ่งไปที่ความสนุกอย่างเดียวหากแต่เป็นคุณค่าที่พึงปรากฏที่เราต้องเรียนรู้