ช่วงงานสัปดาห์ทักษิณวิชาการ 17 – 19 สิงหาคม 2549 ที่ผ่านมาแล้ว...ทีมงานวิจัยมีผมอยู่ด้วย...ได้เสนอประสบการณ์จากการลงพื้นที่...ใน 3 จังหวัดภาคใต้ตอนล่าง...ท่ามกลางผู้สนใจประมาณ 250 ท่าน ณ สถาบันทักษิณคดีศึกษา...เนื่องจากเวลาน้อยมาก...จึงกล่าวได้ไม่ถึงใจ...เกี่ยวกับสังคมสมบูรณ์แบบ...
ผมยกกรณีหมู่บ้านปิยะมิตรและหมู่บ้านจุฬาภรณ์พัตนา...ชึ่งเป็นหมู่บ้านของผู้เข้าร่วมพัฒนาชาติไทย...อดีตโจรจีนคอมมิวนิสต์มลายา
เป็นหมู่บ้านที่เข้มแข็ง...มีความพร้อมในทุกด้าน...ทั้งนี้เป็นเพราะมีผู้นำที่ฝึกเข้มจากการเป็น
...จคม...มาก่อนนั้นเอง
ช่วงมี่ผมได้พูดคุยกับอดีตสหาย จคม. นั้นในปี 2546 ครับ...เรานั่งคุยกัน...เขากอดคอผม
และหัวเราะชอบใจ...พวกเขาเล่าว่า...มีความพยายามมากในทุกเรื่อง...เช่น...ลงมาแบกกระสอบข้าวจากสวนยางที่นัดกับฝ่ายสนับสนุน...1 คนแบกวิ่งไต่ไปตามซอกขุนเขา
สันการาคีรี...เหมือนกองทัพมด...เวลาหุงข้าว...โดยไร้ควัน...กินช้าง 1 ตัว ทั้งกองทัพ
ประมาณ 7 วันหมด...เวลากลุ่มทหารลงอาบน้ำในลำห้วย...อีกกลุ่มก็ยืนยามอยู่บนยอดเขา
แล้วคอยส่งสัญญาณให้ทุกคนทราบ...ภาษาที่พูดกันในป่าเป็นภาษานกครับ...
ดังนั้น...เวลาเราเข้าป่าได้ยินเสียงนกร้อง...อาจไม่ใช่เสียงนกจริง...ก็ได้ ฮา ๆ เอิก ๆ
ผมได้ขึ้นรถ 6 ล้อสมัยเก่า...ที่อดีต...จคม...ใช้ โดยเขาขับมารับที่บ่อน้ำพุร้อน อ. เบตง
จ.ยะลา...เราเดินทางขึ้นสู่ยอดขุนเขาที่สูงชัน...ไปจนถึงปากทางจะเข้าอุโมงค์...ผมเดาผิดที่ว่ารถคันนี้ไม่น่าจะขึ้นรอด...ภายในอุโมงค์ปิยะมิตรนั้น...พวกเขาเจาะขุดภูเขาทั้งลูกข้างใน...เมื่อเข้าไปแล้ว...เครื่องบินทิ้งระเบิดก็ไม่ทะลุครับ…มีห้องนอน...ห้องประชุม...ห้องผ่าตัด...ฯลฯ ผมเคารพในภูมิปัญญาของท่านเหล่านั้น...เส้นทางเป็นอุโมงค์ผ่านเข้าไปในเขตประเทศเพื่อนบ้านด้วยครับ..
.เสียดายว่า...ในแถบนี้มีความไม่สงบเกิดขึ้น...เราไม่
สามารถเข้าไปท่องเที่ยวได้...หวังไว้ว่า...เมื่อเหตุการณ์ปกติแล้ว...ทีมวิจัยเราคงได้พบกับ
อดีตทหารป่าเหล่านั้นเหมือนอย่างที่ผ่านมา...ผมหวังว่าทุกท่านมีความสุขสบายดีนะครับ
โปรดติดตามตอนต่อไป
ด้วยความปรารถนาดี
จาก...umi
ผมเพิ่งได้คุยกับพี่สนั่น (ดต.สนั่น เลื่อนแป้น) เรื่องลักษณะนี้ครับ ในมุมมองของ ตชด. น่าสนใจมากทีเดียวครับ
สวัสดีคะ...อาจารย์
กะปุ๋มมาทันคุณชายขอบเสียแล้ว...
แต่ไม่เป็นไรนะคะ...ขาประจำมาช้าก็ดีกว่าไม่มานะคะ...
...
เป็นที่น่าเสียดายยิ่งนะคะ...อาจารย์...ความสงบ...ที่ไม่สงบ...ทั้งๆที่เราเป็นคนไทยด้วยกัน...
...
กะปุ๋มเอาใจช่วยนะคะ...หากความหวังของนักวิจัยเป็นจริง...
ด้วยความศรัทธา
กะปุ๋ม
...
ขณะตีพิมพ์..ไม่ทราบว่าท่านอาจารย์บวร...จ่อตีพิมพ์ไว้แล้ว...(ฮา...)
...
งั้นกะปุ๋มตามท่านบวรมาแล้วกันนะคะ....
สวัสดีครับ คุณชายขอบ
ชื่นใจที่ยังมีการพูดถึง...พวกเขา...อยู่...ท่ามกลาง
เพลิงทักษิณ...ในภาคใต้ตอนล่าง...ก็ยังมีหมู่บ้าน...
มุมสงบ...เงียบ...แต่แฝงใว้ด้วย...จิตวิญญาน...ของผู้กล้าหาญ...
พวกเขาเคยเล่าให้ผมฟังว่า...เห็นกลุ่มคน
เดินผ่าน...คือขอแค่ผ่านไป...โดยไม่ทำอันตราย...
ใด ๆแก่คนในหมู่บ้าน...ครับ
ขอบคุณมากครับที่เข้ามาเติมเต็ม...ว่าง ๆผมจะเข้าไปเยี่ยม...บล็อก...ของท่านครับ.
ด้วยไมตรีจิตมิตรภาพ
จาก...umi
สวัสดีครับ คุณบวร
เด็กวัยรุ่นยุคนี้...คงมีบ้างครับ...ขอมองแง่บอก ฮา ๆ เอิก ๆ
ขอบคุณมากครับผม
ด้วยไมตรีจิตมิตรภาพ
จาก...umi
สวัสดีครับ คุณกะปุ๋ม
ความสงบ...ที่ไม่สงบ...ทั้ง ๆที่เราก็เป็นคนไทยด้วยกัน
ผมมีความรู้สึกเช่นนั้นเหมือนกันครับ...
ขอบคุณม๊ากมาก...ที่มาช่วยเติมเต็ม...และผมขอมองแง่บวก ฮา ๆ เอิก ๆ ขอครงนี้แก้ไขคำนี้...เพราะผมพิมพ์ผิดไว้ที่...บันทึกตอบ...คุณบวร...ครับ
ด้วยไมตรีจิตมิตรภาพ
จาก...umi
สวัสดีครับ คุณขจิต ฝอยทอง
ขอบคุณมากครับที่แวะเข้ามาทายทัก...
ด้วยไมตรีจิตมิตรภาพ
จาก...umi
อยากรู้ว่าคนใต้มีลักษณะของที่อยู่อาศัยยังไง
จะสร้างโมเดลไดอย่างไง