หายใจเข้าก็ R หายใจออกก็ R = R2R
31 กรกฎาคม 2554
พอผมมาถึง...บ้านน้อยหลังนี้...ที่ทิมดาบมาเรียนเปียโน
ผมสัมผัสถึงเสียงหัวเราะ เสียงพูดคุยกันของเด็ก ๆ และเสียงดนตรีนานาชนิด
เสียงเปียโน...ขลุ่ย...กีตาร์ ...ไวโอลิน...และที่เสียงที่ขาดไม่ได้
คือ...อาคูเลเล่....ชนิดใครไม่ใครหิ้วมาหล่ะก็...Out จัง
เด็กก็คือเด็ก เบื่อง่าย...ต้องหลอกล่อ
กระโดดไปทางนั้นที...ทางโน่นที...เข้าห้อง...ออกนอกห้อง
มาระบายสี...วาดรูป...พร้อมถ้อยคำจำนรรจาอย่างน่าเอ็นดู
"คุณลุงขา...วาดรูป ...ภูเขา...กับทะเลให้ทีค่ะ..."
แน่นอนครับ...เด็กในยุคของผม...ในรูปภาพต้องมี
ภูเขาสองลูก...พระอาทิตย์โผล่ตรงกลาง...เบื้องล่างเป็นทะเล...หาดทราย
มองเห็นเรือลำน้อยสองลำ...และนกน้อยสองตัว
เด็กทุก ๆ คน...ในยุคนั้น....อยู่ภายในกรอบคล้าย ๆ กัน
เด็กยุค 2012....มีความมั่นใจ...กล้าแสดงออก
มีฮีโร่...หลายท่าน...ที่เป็นแบบอย่าง...อย่างไม่ซ้ำใคร
แต่สิ่งหนึ่งที่เด็ก ๆ ในทุกยุคคล้ายกัน คือ
ความฝัน....จินตนาการ....ผู้พิทักษ์โลก....นางฟ้า....อธรรม...
รำพึงรำพันเรื่องเด็กไปมากมายแล้ว...
ผมชอบวัยเด็กครับ...ความไร้เดียงสา...แสนซื่อ...บริสุทธิ์
แต่คำพูด...เต็มเปี่ยมไปด้วย...สัจธรรม...ธรรมดา...
ผมให้ผมสะอึด...แบบไม่ตั้งตัว...รู้ต่อ
เหมือนผม...เช่นกัน...ผมหลงรัก R2R เมื่อไหร่ไม่รู้...
Routine to Research ....
เมื่อหลงรัก...เหมือนใจ...ลมหายใจเข้าออก...
R2R สำหรับผมคือใจ...ไม่ใช่เพียงงานประจำสู่งานวิจัย
แต่ R2R คือ ชีวิต...
ผมตั้งคำถามกับชีวิต...งาน...ครอบครัว...สังคมเสมอ ๆ
งานวิจัย...สำหรับผมมันเป็นเรื่องยาก...เป็นเล่ม...เป็นตั้ง ๆ
ทำแล้วเป็นเล่ม...ขึ้นหิ้ง...หยากไย่ฝุ่นเคราะ...
ไม่นานก็จะเป็นวัตถุโบราณ...ตกยุคตกสมัยแล้ว
R2R สำหรับผม...มันทำให้ผมคิดไปได้เรื่อย ๆ เหมือนเด็กพูด...
อิสระในการคิด...และใช้ใจในการก่อประโยชน์กับสิ่งที่ทำ....
ทำสิ่งเล็ก ๆ ...สบาย ๆ ... จะมีความสุขใจกับสิ่งที่เราทำ
นาฬิกาขายาว ๆ ได้ก้าวมาถึงเวลาเที่ยงแล้ว...
ทิมดาบเดินออกมาพร้อม...สมุดภาษาที่ 3 ของเขา คือ ภาษาดนตรี
หิวข้าวจัง....เราแวะทานข้าวที่ห้างสรรพสินค้ากันก่อนดีไหมลูก ?
โอเค...เดินดุ่ย ๆ โลกของเรากลมดิ้กเสมอ ๆ ...ไกลกันหลายกิโลแล้วนะ...
เจอคุณน้าของทิมดาบ...ผมยังไม่อนุญาต...เจ้าทิมดาบเข้าไปนั่งโต๊ะแล้ว
ผมฝากเจ้าทิมดาบต่อกับคุณน้าเขาด้วย....เดี๋ยวมารับ
ผมก็ตรงลิ่ว...ไปศูนย์อาหาร....จานข้าวมันไก่...นั่งใกล้ ๆ ตรงนี้หล่ะ
มองไปมา...เห็นชั้นวางแก้วน้ำ...
สะดุดปั๊บ...เอะ...เอะ...ที่วางแก้วน้ำที่แล้วใช้...
ทำไมอยู่ข้างบนอยู่นะ...
เพราะสัปดาห์ที่แล้ว...วิญญาณ R2R เข้าสิงครับ
อยากทราบว่า...ทำไมห้าง...เอาแก้วน้ำที่ใช้แล้วอยู่ข้างบน
แก้วน้ำที่ยังไม่ใช้....ผมก็เขียนใบข้อเสนอแนะใส่ในกล่องความพึงพอใจแล้วนะ
พร้อมให้ชื่อ...ที่อยู่...อีเมล...ติดต่อ
ผมนักสาธารณสุข...ปกติเห็นแก้วน้ำที่ใช้แล้ว...จะอยู่ข้างล่าง
หรือแยก...พื้นที่ออกชัดเจน....จากแก้วน้ำที่สะอาด
ถ้าทำแบบนี้...น้ำจากแก้วน้ำที่ใช้แล้ว...ผ่านรอยปากหลายปาก
เปื้อนสู่แก้วน้ำที่สะอาด....อาจจะแพร่เชื้อโรคได้...
เมื่อทานข้าวเสร็จ...ผมเขียนข้อเสนอแนะเรื่องนี้อีกครั้ง....
ถ้าไม่ได้คำตอบ...
ผมคงจะขอทราบคำตอบ...จากผู้ที่ตอบคำถามได้...
ว่า...ท่านมีวิธีคิด...ปฎิบัติ....อย่างไร ?
ผมเชื่อแน่ว่า...ทุกคน...อยากจะแบ่งปันสิ่งที่ดี ๆ
ให้กับผู้อื่นเสมอ ๆ
และผมเชื่ออีกว่า...
R2R ก็มีอณูเล็ก ๆ แทรกซึมอยู่ในนั้นเสมอ ๆ ....
ความเห็น (9)
- ยอดไปเลยน้องพี่...ICNก็ดูขัดตาขัดใจเช่นเดียวกัน
- R2R อยู่ในทุกๆที่
- R2R แบบไร้กรอบ ...(อยู่ในกรอบ...มักไม่กว้าง )
- เมื่อวานคุยกับคำผิว คำผิว คิดจะตั้ง คลินิก R2R กัน
- วันที่ 11 สิงหาคม 2554 เราจะตั้งวงเสวนาเกี่ยวกับ R2R กันแบบสบายๆ
- เล่าเรื่องและแบ่งปันสิ่งดีดีที่เราได้รับจาก R2R Forum ครั้งนี้
- เมื่อวานนี้พี่ส่งหนังสือที่ดร.กะปุ๋มฝากมาให้น้อง อีกสองเล่มเล็กๆพี่ฝากให้
- เชียร์ต่อนะหนุ่มเชียร์ R2R น้องพี่...
สวัสดีค่ะ
จริงสิ ทุกคนอยากแบ่งปันสิ่งดี ๆ ให้คนรอบข้างและสังคมเสมอ R2R เพื่อการเรียนรู้ชีวิต ยายชื่นชมค่ะ
วันนี้แบ่งกระยาสารทให้เพื่อนบ้านชิม ต่างชมว่าอร่อย กรอบ หอมหวานค่ะ ขอให้มีความสุข ดูแลคนข้างเคียงและทิมดาบให้มีความสุข ความสบายนะคะ
- R2R==> พาสุขภาพดี เพราะ==> ปรับกระบวนการทำงานอยู่ประจำ
- เอาปัญหาจากการทำงานมา==> หาโอกาส พัฒนา
เป็นr2r ที่ได้สาระและเข้าใจง่ายนะครับ
ร่วมด้วยช่วยกันนะครับคุณทิมดาบ
อ่านแล้วมีควาสุข เย้ๆๆ เข้า R2R ออก R2R
แบบนี้ใช้ FIFO
first in first out ได้นะครับ ระบบของ 5ส
แต่ว่า ลองทำ R2R แล้วได้ผลอย่างแจ้งด้วยครับ
พี่แอ็ดยังหายใจไม่ถูกค่ะ...
หายใจเข้าเป็น...R
หายใจออกเป็น...R ค้า...
ซ้อมใหม่นะคะพี่...แอ๊ด
มาหายใจเข้าและออกเป็น r2r ด้วยค่ะ
น่าคิดนะค่ะ ทำไมเขาถึงเอาแก้วที่ใช้แล้วไปวางไว้ด้านบน ???
สวัสดีค่ะ
มาซีมซับเลือด r2r ด้วยคนค่ะ พี่ ^_^