เสียงเปียโน...เสียงใจ...พูดกับลูก
24 กรกฎาคม 2554
ผมและทิมดาบ ไม่ได้เรียนเปียโน 1 สัปดาห์
เพราะสัปดาห์ก่อน...ครูให้ทุกคนไปทำบุญวันเข้าพรรษา
ทิมดาบเรียนเปียโนได้เป็นเพลงมากขึ้น
เพลงที่ผมขอให้เล่นในวันเสมอ...ยามเช้าทุกวันตอนนี้
คือ ...The Trombone Player
ผมถามทิมดาบเสมอว่า "ชอบเปียโนหรือเปล่า"
เพราะถ้าไม่ชอบ ผมก็จะได้หยุดเรียน
เด็กไม่ควรทำให้สิ่งที่ตัวเองไม่ชอบ
เพราะภาพในวัยเด็กเป็นภาพที่น่าจดจำเสมอ
คำตอบของทิมดาบ คือ ยังชอบและรักที่จะเรียนเปียโนไปเรื่อย ๆ
จนป่านนี้...เกือบครบหนึ่งปีแล้ว
ทิมดาบไม่เคยได้เรียนพิเศษด้านวิชาการอะไรเลย
มีเพียงเปียโน...เท่านั้น ที่เป็นกึ่งวิชาการที่มีความสุขและสุนทรีย์ภาพ
ผมไม่อยากยัดเยียดให้สิ่งที่ทิมดาบไม่ชอบทำ
และไม่ได้เลือกให้ลูกต้องดิ้นรนต่อสู้มากมายเลย
ผมพูดกับทิมดาบเสมอ ๆ ว่า....
เราต้องเติบโตและเดินทางเพื่อเรียนรู้และพัฒนาตนเอง
แต่เมื่อถึงจุดหนึ่งของชีวิต
เราต้องหันมาศึกษาเรื่องใกล้ตัว นั้นคือเรื่อง...ใจ
และเสียงเปียโน...เสียงไพเราะที่ทิมดาบชอบมากที่สุดในตอนนี้
มันจะมีความหมายอะไร
ถ้าทิมดาบไม่เคยเปิดใจเปิดหูรับเสียงของผู้อื่น
รับเสียงดอกไม้...นกร้อง...สายน้ำ....ก้อนหิน
และที่สำคัญ....เสียงที่มีความสำคัญ
และไพเราะมากกว่าเสียงเปียโนของลูก
มันก็คือ...เสียงในใจของลูก
จดจำไว้ให้ดี ๆ นะลูกรัก....
ความเห็น (10)
ชื่นใจหลานป้า....
ÄÄÄ.....มาชื่นใจกับ..การฟังเสียงภายใน..ของสอง..พ่อลูก..เจ้าค่ะ...ยายธี....
เรียนด้วยหัวใจ เสียงเพลงก็ออกมาจากหัวใจเช่นกันนะค่ะ
มาแอบดูน้องค่ะ ^^
มาเชียร์หลายเรียนเปียโนนะครับ เย้ๆๆ
เลือกทำในสิ่งที่ชอบ คือคำตอบของทุกชีวิต
จะรอติดตามผลงาน และฟังเสียงเปียโนของสองหนุ่มนะคะ :)
ดีใจที่ น้องทิมดาบ สนใจดนตรี..สนับสนุนเธอเถิดค่ะ..พี่ใหญ่มีประสบการณ์ในเรื่องนี้ของหลานชาย ที่บันทึกนี้ : ชีวิตที่เลือกได้อย่างมีความสุข
http://www.gotoknow.org/blog/nongnarts2/402127
เห็นด้วยทุกอย่างค่ะ
ตอนนี้กำลังส่งเสริมลูกชายให้เรียนเปียโนเหมือนกัน
เห็นลูกชายมีความสุข เราผู้เป็นแม่ สุขยิ่งกว่าค่ะ
สวัสดีค่ะ
มาชมแล้วทำให้คิดถึงเมื่อก่อน รับส่งลูก2 คน เรียนพิเศษ ดนดรีและกีฬาอีกหลายอย่าง ปัจจุบันเครื่องดนดรีก็วางไว้เฉยๆ ก็เป็นความสุขในขณะนั้นที่ลูกอยากเรียนนะคะ
ผลไม้สีเหลือง/ส้มมาฝากค่ะ
สวัสดีค่ะ
ยายคิมมาเชียร์และเป็นกำลังใจทิมดาบค่ะ
จัดการดีแล้วหละ เมื่อคนเรามีความสุข ความดี ความเก่งจะตามมาเองค่ะ
พักนี้ยายยังต้องไปช่วยงานที่โรงเรียนอยู่ ก็เดินทางเช้ากลับเย็นทุกวัน
สวัสดีค่ะ...แวะมาทักทายค่ะ^^
ขอบพระคุณที่เข้ามทักทายด้วยนะคะ
สำหรับครูน้ำผึ้งตอนเล็กๆ พ่อให้เรียนออร์แกน และพอเป็นครูในระยะแรก
ก็ได้สอนพื้นฐานออร์แกนเด็กเล็กๆ ค่ะ
รู้ว่าเด็กๆ ถ้าชีวิตมีเสียงดนตรี(แบบเย็นๆ นะคะ)
จะทำให้เด็กมีสมาธิดี มีจิตใจอ่อนโยน
ก็ส่งเสริมให้ลูกๆ ได้เรียนดนตรีด้วย
เพราะสามีก็เป็นครูวงโยธวาทิต สอนดนตรีสากล
แม่ก็เล่นออร์แกนได้...อย่าให้เสียเปล่าเลย
ตอนนี้...จึงส่งเสริมลูกชายเล่นกีต้าร์ และแซกโซโฟนในวงโยธวาทิตโรงเรียน
ลูกสาวก็เป่าฟลุ๊ทค่ะ...ในบ้านจะมีห้องหนึ่งเป็นห้องดนตรีเลยค่ะ
คือเครียดอะไรมาก็เข้าห้องนี้ซะ เล่นดนตรีอะไรก็ได้ที่อยากจับขึ้นมาเล่น
เอาให้สบายใจ ลงกันเสียงดนตรีดีกว่าจริงไหมคะ...^^
ชื่นใจกับภาพหนุ่มน้อยบนแป้นคีย์บอร์ดค่ะ...หล่อจริงค่ะ...เป็นกำลังใจให้หนุ่มน้อยด้วยอีกแรงนะคะ...^^
ครูน้ำผึ้งหวานค่ะ