แด่น้องหนานเกียรติที่จากไปสู่ดินแดนที่เป็นนิรันดร์
เมื่อได้ทราบข่าวตอนเช้าของวันที่ 18 กรกฎาคม 2554 จากน้องพอลล่า ที่โทรมาหาแต่ไม่ได้รับสาย พอโทรกลับหาน้องสาว บอกว่าพี่ไก่พี่หนานเสียแล้วเกิดอุบัติเหตุ พี่ไก่ส่งข่าวให้พี่ ๆ คนอื่นด้วย พอสักพักพี่แก้วโทรมาบอกว่าคุณเอกแจ้งข่าวการจากไปของคุณหนานเกียรติ ขอให้ส่งข่าวด้วย ติดตามข่าวด้วยความเศร้า เสียใจ บอกไม่ถูกว่าเกิดอะไรขึ้น เรื่องจริงหรือไม่ ไม่น่าเชื่อว่าเหตุการณ์นี้จะเกิดกับคนใกล้ตัวที่รู้จัก
หลังจากนั้นไปทำงานด่วนที่ด่วนจริงๆ ทำไป คิดไปว่าเกิดอะไรขึ้น ติดตามข่าวเป็นระยะ จนทนไม่ได้โทรถามคุณเอกว่าเรื่องจริงใช่ไหม ใจจริงอยากไปร่วมงานแต่เนื่องจากภาระกิจที่ได้รับมอบมายจึงได้ขอให้คุณเอกประสานแจ้งให้ทราบด้วยว่าจะช่วยทำบุญได้อย่างไร พี่ๆ G2K ขอนแก่นขอแสดงความเสียใจและอาลัยต่อการจากไปของคุณหนานเกียรติ น้องชายที่แสนดี ผู้เสียสละเพื่อสังคม
ขออนุญาตเล่าถึงเรื่องราวว่าได้รู้จักน้องหนานเกียรติได้อย่างไร มีความประทับใจอย่างไรบ้าง
ในวันที่เจอกันครั้งแรกในงาน gotoknow forum ที่ขอนแก่น วันนั้นดูรายชื่อผู้ที่จะเข้าร่วม จำได้ว่ามีพี่บังวอญ่าบอกว่าจะมาร่วมงาน แอบดีใจลึก ๆ ชื่อนงน้องเราไม่คุ้น ในช่วงที่รายงานตัวเล่าเรื่องแต่ละคนนั้นจำได้และมีความประทับใจ
พอเริ่มกิจกรรมต่าง ๆ ทุกคนสนใจร่วมแลกเปลี่ยน คุยกันเป็นกลุ่ม ๆ มีชายหนุ่มคนหนึ่ง ที่หน้าตาดี คมเข้ม ผมสั้นมาก ๆ เรานั่งมองใครกันผู้ชายคนนี้เป็นใคร มาร่วมงาน Gotoknow ที่ขอนแก่น ยังไม่คุ้นเท่าไหร่ น้องคุยกับคนข้างๆ แบบเงียบ ๆ เรียบร้อยมากและสายตามองหาใครบางคน พร้อมกับสอบถามข้อมูล เราเดินไปนั่งข้าง ๆ ขณะทานข้าว พร้อมกับฟังคำถามไปด้วย ช่วยตอบให้เท่าที่มีข้อมูล
พอในช่วงบ่ายมีกิจกรรมพับกระดาษโดย ดร.ชิว น้องก็ร่วมทำกิจกรรมถ้าจำไม่ผิดนะ ฝนตกหนัก แต่พี่ ๆ เจ้าภาพขอนแก่นมีงานในช่วงเย็นที่จะต้องไปร่วม จำได้ว่าเป็นงานมุทิตาจิต รองหัวหน้าฝ่ายการพยาบาล พี่ๆหลายคนเป็นกรรมการและต้องไปร่วมงาน อารามที่รีบไปอาบน้ำ ทำผม แต่งชุดไทยเลยปากหนักไปหน่อยไม่ได้ถามว่าน้องพักที่ไหน รู้อย่างเดียวว่าขับรถมาขอนแก่น เดินทางมาร่วมจะพันกิโล เพื่อที่จะได้คุยกับใครบางคนที่รอคอย พอสอบถามแล้วค่อยรู้ว่าเป็นพี่บังวอญ่าแล้วจะเดินทางต่อไปที่ภูเวียงไปติดตามหาคนรับผิดชอบโครงการ และไปต่อที่พิษณุโลก แต่ไม่รู้ว่าจะไปหาพี่ครูคิม เราเลยทิ้งน้องไว้ที่งาน G2K ทำให้ไม่ทราบว่าน้องยังไม่ได้เดินทางไปไหน เพราะว่าฝนตกหนักมาก
พอเช้ามาค่อยได้ทราบว่าน้องพักอยู่ที่ขอนแก่น เราไม่ได้ดูแลน้องเท่าที่ควรวันนั้น เจ้าภาพ G2Kขอนแก่นติดภาระกิจหลายงานมากจนเหมือนวิ่งรอก ได้แต่ขอโทษกันภายหลัง
หลังจากนั้นก็ได้ติดตามเรื่องราวต่าง ๆ เรียนรู้ร่วมกัน และมีสิ่งที่ผูกพันคือน้องเฌวาที่น่ารัก ยังจำได้ว่าเมล็ดพันธ์ผักที่ส่งให้น้องเฌวาปลูก ยังมีบันทึกถึง ประทับใจการทำงาน การครองชีวิต และการเลี้ยงดูลูกสาวสุดที่รัก ต่อมาก็ได้เจอกันอีกเมื่อน้องเดินทางมาที่ขอนแก่น เราก็ขอขอแก้ตัวอีกครั้งเมื่อได้พบกันครั้งที่สอง ที่สาม น้องบุกมาถึงห้องที่ทำงานโต๊ะที่แสนจะรก ร่วมแลกเปลี่ยนเรียนรู้กันในขณะที่ทานข้าวเย็นกัน ทุกครั้งที่ได้เจอและพูดคุยกันจะมีแต่สิ่งที่ดี ๆ ที่ได้ทำร่วมกัน
ยังประทับไม่ลืมเมื่อครั้งไปร่วมกิจกรรม จิตอาสาที่หนองคาย น้องเดินทางด้วยรถโดยสารจากจังหวัดตาก มาที่ขอนแก่น ครั้งแรกนัดว่าจะเจอกันที่ บขส. ซึ่งจะเดินทางมาถึงตอนดึ ๆมาก เลยตัดสินใจเดินทางไปหนองคายคนเดียวก่อนในช่วงเย็น ในวันนั้นที่มีกิจกรรม สายตาที่มุ่งมั่น ดำเนินกิจกรรมต่าง ๆ กับคนไข้ และญาติที่ดูแลผู้ป่วยโรคไตวายเรื้อรังแล้ว ทำให้รู้สึกได้ว่าน้องมีความตั้งใจและเป็นคนที่มีความรู้ ความสามารถ เชี่ยวชาญ ดำเนินกิจกรรมได้ไม่น่าเบื่อ พอในช่วงบ่ายน้อง ขับรถยนต์ของพี่สุ ให้พี่ ๆนั่งกลับบ้านขอนแก่นอย่างสบาย เราแวะทานข้าวกันที่ร้านแซบนัว เวลาที่ไปทานข้าว นั่งมองคุณหนานเกียรติซดน้ำแกง ต้มแซบอย่างอร่อย แล้วน้องกับพี่คิมก็เดินทางกลับบ้านด้วยรถโดยสาร
หลังจากนั้นเราก็ได้เจอกันอีก ทุกครั้งที่มาขอนแก่น มาถอดบทเรียนที่เขื่อนอุบลรัตน์ ก็จะนัดเจอกัน ไปทานข้าว พี่ๆ ก็จะซักถามพูดคุยแลกเปลี่ยนประสบการณ์ แล้วนำมาบทเรียน ชอบอ่านบันทึกที่น้องเขียน ภาษาไพเราะ เข้าใจง่ายชัดเจน เล่าเรื่องราวต่าง ๆ ทำให้มองจินตนาการ มองเห็นภาพได้ชัดเจนมาก ๆ ที่แสดงถึงความรัก ความผูกพันที่มีต่อลูกสาว
เมื่อได้ทราบข่าวทางโทรศัพท์ รู้สึกใจหาย บอกไม่ถูก ความรักความผูกพันที่พี่ น้องG2K ที่มีให้แก่กัน นั่งทำงานด่วนไป ติดตามข่าวตลอดทุกระยะ
ในควมทรงจำยังมองเห็นภาพของน้องทุกอริยบถที่ได้เจอ ได้คุย รู้สึกเศร้า ใจหาย ไม่คิดว่าเหตุการณ์นี้จะเกิดขึ้น พี่จะขอระลึกถึงคุณงามความดี และจดจำเสมอไป หลับให้สบาย ขอให้ไปสู่สุคติ พี่เชื่อว่าพี่น้องG2Kไม่ทอดทิ้งน้องเฌวา เด็กน้อยที่น่ารักและแสนดี
ความเห็น (5)
สวัสดีค่ะ
ขออนุญาตนำบันทึกไปรวมที่บันทึกของพี่คิมนะคะ ขอขอบคุณแทนน้องหนานและครอบครัวค่ะ
สวัสดีคะพีคิม
ยินดีคะพี่คิม ตั้งใจจะเขียนถึงน้องหลายวันแล้วนะคะ ยังระลึกคุณหนานเกียรติ คิดถึงอยู่ตลอดเวลานะคะ ไก่จำบันทึกที่เขียนถึงเฌวาถึงแม้ว่าจะได้อ่านนานแล้ว จำได้ว่าถ้าป้าไก่ไปกรุงเทพให้แวะหาด้วย ไก่ไปกรุงเทพครั้งสุดท้าย 5-9 กรฎาคม 54 เสียดายมากที่ไม่ได้แวะหา ไม่ได้เอาที่อยู่ไปด้วยและคิดว่าคุณหนานไม่ได้อยู่บ้าน เลยไม่ได้โทรติดต่อหา
พี่ไก่คะ
ปรางเจอกับพี่หนานเกียรติครั้งแรกก็ที่ gotoknow forum ขอนแก่นค่ะ ยังจำได้ถึงความตั้งใจของพี่หนานที่ไปร่วมงานนั้นค่ะ
พี่หนานเกียรติออกเดินทางอีกครั้ง และการเดินทางครั้งนี้ถึงแม้จะยาวนานสำหรับกัลยาณมิตร แต่ความสวยงามจากน้ำจิตน้ำใจที่เราช่วยกัน ก็งอกงามขึ้นมาให้พวกเราได้มีความสุขในการร่วมกันทำบางสิ่งบางอย่างให้พี่หนานค่ะ ^^
 |
ใช่คะน้องมะปราง เราเจอคุณหนานที่งานgotoknow forum ที่ขอนแก่น ความตั้งใจมีมากจริง ๆที่จะมาร่วมงาน พี่จะหา file รูปให้เจอก่อนนะคะจะได้นำมารวบรวมเขียนบันทึกถึงอีกครั้ง
เจริญพรคุณโยมประกาย
เสียดายคนดี
ทัศนียภาพของความรัก : รำลึกหนานเกียรติ เกียรติศักดิ์ ม่วงมิตร
โดยดร.วิรัตน์ คำศรีจันทร์
กลิ่นของสัตบุรุษ(คนดีมีคุณธรรม)
นะ ปุปผคันโธ ปฏิวาตเมติ
นะ จันทนัง ตครมัลลิกา วา
สตญฺจ คนฺโธ ปฏิวาตเมติ
สัพพา ทิสา สัปปุริโส ปวายติ.
กลิ่นดอกไม้ฟุ้งทวนลมไปไม่ได้
กลิ่นจันทน์ กฤษณา หรือมะลิ
ก็ฟุ้งทวนลมไปไม่ได้
ส่วนกลิ่นของสัตบุรุษ(คนดีมีคุณธรรม)
หอมฟุ้งไปได้ทั่วทุกทิศ
สัตบุรุษสุดดีกลิ่นศรีสม หอมทวนลมโบกพัดสะบัดหวน
กระจายกลิ่นรินฟุ้งจรุงอวล แสนชื่นชวนชอบจิตสนิทใจ
กลิ่นศีลธรรมนำผลให้พ้นทุกข์ หอมเป็นสุขนานเนิ่นเกินสมัย
ถึงหอมกลิ่นบุปผาสุมาลัย เพียงชื่นใจพักครู่ไม่สู้นาน
ประพันธ์โดย : พระพิพัฒน์ปริยัตยานุกูล