หม่น หมอง เศร้า ซึมเซา
ความในใจ หม่นหมอง เศร้า ซึมเซา
หม่น หมอง เศร้า ซึมเซา
ฟ้าหม่นเศร้า ซึมเซา แสงสลัว
ใจหม่นมัว หม่นหมอง อยากร้องไห้
กลั้นน้ำตา กลืนกลับ ลงท่วมใจ
ไม่ให้ไหล ร่วงลง คงไม่ดี
ฟ้าเคยใส ทำไม จึงหม่นเศร้า
ฟ้ารับเอา ความทุกข์ ไว้ไหมนี่
อยากถามฟ้า ว่าทำไม ไร้ปรานี
พรากคนดี จากคนรัก หักดวงใจ
เหมือนเงามืด บังฟ้า ครานี้หนอ
ใจทดท้อ ทุกข์ทน จนหม่นไหม้
สุดจะเอ่ย คำวอน อ้อนสิ่งใด
ด้วยสุดใจ จะเอ่ยอ้าง สร้างคำวอน
ดวงตะวัน ลากลับ ลับท้องฟ้า
เหมือนหนึ่งว่า อำลา เช่นวันก่อน
รอพรุ่งนี้ วันใหม่ ใจจำจร
แสนอาวรณ์ คนดี..ที่จากไป
เหมือนฟ้าหม่น ฝนพรำ ร่ำไห้..กับการจากไปของคนดีๆ
ขอบคุณภาพท้องฟ้าจาก http://www.gotoknow.org/blogs/posts/450450/edit
คำสำคัญ (Tags): #ความในใจ หม่นหมอง เศร้า ซึมเซา
หมายเลขบันทึก: 450450เขียนเมื่อ 22 กรกฎาคม 2011 20:53 น. ()ความเห็น (11)
หากใจเราเศร้าหม่นหมอง อยากให้มองดอกหญ้า เธอต่ำต้อยกว่ายังมีพลังชูก้านดอกงอกงดงาม
อย่าเศร้าไปเลยน่ะค่ะพี่สาว อะไรจะเกิดก็ขอให้เป็นไปตามวิถี...ลิขิตไว้
ด้วยรักและห่วงใยน่ะค่ะ^^
- ...ชีวิตพลัดพรากจากลา
ปรารถนาสิ่งใดในหล้า
ชีวิตเท่านี้ที่เกิดมา
รู้ค่ารู้ทันอย่าหวั่นเกรง...
ธรรมทิพย์
ความงามของวรรณกรรม ความงดงามแห่งมิตรภาพ
ขอบคุณพี่ครู ป.๑
ภาพงาม ภาษาสวย
 |
ใช่ค่ะน้องเอกจตุพร วิศิษฏ์โชติอังกูร
ความงามด้วยมิตรภาพ..แต่อยากให้เขาอยู่รับรู้
มากกว่าส่งไป..ถึงปลายฟ้าแบบนี้
เศร้าจังค่ะ
คิดถึงคนดีที่ชื่อ หนานเกียรติ
สวัสดีค่ะพี่ครูป.1
เช่นกันค่ะพี่ครู อาลัยคนดีที่ลาลับ