นายสุขสันต์ บ้านห้วยหยวก

                         ราวกลางปี 2547  นายศรคีรี อดีตผู้ใหญ่บ้านห้วยหยวก มากับนายสุขสันต์  มาหาฝากเป็นธุระเรื่อง นายจื้อ และนายวิพร แซ่เล้า ที่ถูกเจ้าหน้าจับจากที่คณะกรรมการบ้านห้วยนางิ้ว  ต้องการมีป่าชุมชน เห็นว่าที่ทำกินของนายจื้อฯ  เหมาะสม ให้มอบให้เขาขัดข้อง จึงไปจึงแจ้งหน้าที่จับกุมเป็นเรื่อง ( ความจริง : ที่ทำกินของชาวบ้านทั้งสองหมู่บ้านอยู่ในเขตป่าสงวนแห่งชาติทั้งหมด )

                         จากวันนั้น จนถึงวันนี้ ( กลางปี 2549 ) ได้แก้ปัญหาให้จนเป็นที่น่าพอใจในสัปดาห์ก่อน  และแนะนำวิธีการปรองดองว่า ควรไปพูดคุยในระดับ 2 หมู่บ้าน โดยพูดคุยกับผู้ใหญ่บ้าน และ สมาชิก อบต.คนปัจจุบัน ร่วมกับทางหมู่บ้านห้วยนางิ้ว ที่แยกไปจากบ้านห้วยหยวกไม่กี่ปีที่ผ่านมา และ หากทำได้ตามที่พูดคุยกัน เชื่อว่าจะเป็นตัวอย่างดี ๆ ในการแก้ไขปัญหาของชาวบ้านสำหรับปัญหาป่าไม้ และที่ทำกินราษฏร

                          นายสุขสันต์ฯ  เป็นแบบอย่างของผู้รู้  ผู้กล้า มาประสานเพื่อการแก้ไขปัญหาของชาวบ้าน ด้วยความเสียสละน่ายกย่อง  และนายสุขสันต์ฯ  มีจิตใจดีร่วมกับนายศรคีรีฯ ช่วยเหลือพี่น้องตองเหลือง ในพื้นที่บ้านห้วยหยวกอีก@