แหล่งเรียนรู้ที่มีชีวิต G2K
ในที่นี้ คงไม่มีใครปฏิเสธว่า G2K ได้เป็นส่วนหนึ่งของชีวิตเราไปแล้ว ความผูกพันก่อตัวขึ้นตั้งแต่เมื่อไรไม่อาจทราบได้ รู้แต่ว่าเมื่อเกิดความผูกพันนั้นแล้ว ก็ยากที่จะถอนตัวหรือตัดขาดโดยสิ้นเชิง เว้นแต่ว่าความผูกพันนั้นยังไม่หยั่งรากลึกเข้าไปในก้นบึ้งของหัวใจ
เมื่อหยั่งรากลึกแล้ว ความรู้สึกอยากสร้างเครือข่ายที่ยั่งยืนก็เกิดขึ้น
การไม่เห็นหน้ากันไม่ใช่อุปสรรคสำคัญที่จะทำให้เกิดความรู้สึกห่วงใย รักใคร่ อาทร ใครรักใคร ชอบใคร ก็หมั่นมาเยี่ยมกันบ่อยหน่อย ใครรักใคร ชอบใคร แต่ไม่แสดงออก ก็แวะมาแบบไม่ทิ้งร่องรอย หรือแม้กระทั่งว่าไม่เกี่ยวกับความชอบพอกันเป็นส่วนตัว แต่หากว่าเป็นแหล่งความรู้ที่จะประเทืองปัญญา ก็สามารถแวะมาชื่นชม แสดงความคิดเห็นกันได้โดยอิสระ
สิ่งที่แลกเปลี่ยนกันล้วนเป็นปัจจัย ๔ ของชีวิต ที่อยู่อาศัย อาหาร เครื่องนุ่งห่ม และโดยเฉพาะยารักษาโรค เพื่อการดูแลสุขภาพกายและใจของกันและกัน ไม่รวมแม้กระทั่งการร่วมแรงร่วมใจที่จะปลูกพืชผักผลไม้ในโลกออนไลน์ รดน้ำพรวนดินท้ังภายนอกและภายในให้เจริญเติบโตไปด้วยกัน
รวมถึงการการสร้างสายสัมพันธ์ชมธรรมชาติที่อยู่รอบตัว เมฆ ท้องฟ้า ดูนก ดูสรรพสิ่งที่มีชีวิตต่าง ๆ ตลอดจนถึงถ่ายทอดประสบการณ์ในชีวิตเพื่อเป็นอุทราหรณ์ให้กับกัลยาณมิตรทุกคน
G2K จึงเปรียบเสมือนต้นไม้ใหญ่ที่แผ่ร่มเงาสร้างความร่มรื่น และรื่นรมย์ให้กับทุกคนที่เข้ามาใช้ชีวิตร่วมกันเป็นบ้านหลังที่สอง
หากเปรียบเทียบกับเมื่อก่อนหน้านี้ที่จะมีสังคมออนไลน์ เราใช้ชีวิตอยู่อย่างแปลกแยกออกจากสังคมใหญ่ เรามีสังคมเฉพาะที่อยู่รอบตัวเรา ที่บ้าน ที่โรงเรียน และสถานที่ต่าง ๆ ที่เราต้องเดินทางไปถึงจึงจะมีสังคม เมื่อเติบโตมีงานทำ เราก็มีชีวิตอยู่เฉพาะสังคมการทำงานที่พบปะเห็นหน้ากันเป็นประจำ ความสนใจจะสอดคล้องต้องตรงกันหรือไม่ ก็จะต้องปรับตัวเข้าหากันเพื่ออยู่ร่วมกันต่อไป โดยไม่มีโอกาสล่วงรู้สังคมอื่น ๆ ที่แตกต่างจากสาขาอาชีพ หรือแตกต่างจากโลกใบเล็กที่เราคุ้นเคย
สังคมออนไลน์ที่สร้างคุณค่าความสัมพันธ์ระหว่างกัน รวมพลคนจริตตรงกัน และเรียกได้ว่าเป็นการสร้างสายสัมพันธ์ของกัลยาณมิตรแห่งโลกออนไลน์ที่ผู้เขียนสัมผัสได้ในขณะนี้ก็คือสังคม G2K
มิตรภาพที่ห่อหุ้มโลกออนไลน์แห่งนี้ไว้ทำให้แหล่งเรียนรู้ที่ไร้พรมแดนนี้มีชีวิต
ผู้คนที่เข้ามาไม่ได้เพียงแค่มาแขวนความรู้ในบันทึกแล้วจากไป แต่ยังมีความห่วงใย เต็มใจที่จะให้ความรู้ เติมความรักให้แก่กัน ทะลุกำแพงที่ขวางกั้น ทำให้การเรียนรู้ที่ไม่มีวันจบสิ้นนี้ออกนอกกรอบที่อยู่เพียงแค่ในสังคมออนไลน์ เพื่อมาพบปะเห็นหน้าพูดคุยกัน ทำกิจกรรมร่วมกัน สร้างเครือข่ายสายใยที่แน่นหนาตามความสนใจที่ถนัด และมีจุดร่วมเดียวกัน
ผู้เขียนไม่ใช่นักสร้างเครือข่ายที่ดีนัก เป็นเพียงผู้เฝ้ามองความเจริญเติบโตงดงามของสังคมออนไลน์ G2K แห่งนี้ เสมือนเป็นเมืองในอุดมคติ เสมือนเป็นที่พักพิงทางใจยามเมื่อเหนื่อยล้าจากการงาน การที่ได้เห็นกัลยาณมิตรหลายคนทำกิจกรรมร่วมกันก็สุขใจแล้ว และในบางครั้ง ก็เพียงอยากถ่ายทอดอะไรที่ตนรู้ออกมาบ้าง และอยากแลกเปลี่ยนในเรื่องที่ตนพอจะรู้ก็เท่านั้น ความสนใจที่หลากหลายจึงอยากเป็นเพียงผู้เฝ้ามองและเป็นกำลังใจให้กับเครือข่ายหลายแหล่งเรียนรู้
การสร้าง COP ในมุมมองของผู้เขียน จึงเป็นการรวมคนที่มีความสนใจเรื่องเดียวกันไว้ด้วยกันเพื่อแลกเปลี่ยนเรียนรู้และต่อยอดความคิดที่สร้างสรรค์อย่างมีพัฒนาการสานฝันจากสิ่งที่เป็นไปไม่ได้ให้เป็นไปได้ จากแนวคิดที่เป็นนามธรรมให้เป็นแนวปฏิบัติที่เป็นรูปธรรม จุดเริ่มต้นของ COP สำคัญที่สุดคือความไว้วางใจ
หากว่าเราวางใจใครแล้ว เราก็อยากที่จะพูดคุยทักทายแลกเปลี่ยนกับเขา อยากรวมตัวกันทำสิ่งดี ๆ ที่เราต่างสนใจเหมือนกัน จริง ๆ แล้ว เนื้อหาความรู้ใดๆ เป็นเหมือนสะพานที่เชื่อมต่อให้ทุกคนมีเรื่องราวมาแบ่งปัน แท้จริงนั้น สายใยสัมพันธ์ได้ฝังรากลึกนับตั้งแต่เราเรียนรู้ในตัวเขา และรับเขาเข้ามาในหัวใจเราแล้ว
ทุกเครือข่ายที่เกิดขึ้นในโลกออนไลน์ใบนี้ จึงเป็นแหล่งเรียนรู้มหัศจรรย์ที่มีชีวิต เพราะมีรากฐานมาจากความไว้วางใจ เพราะมีจิตวิญญาณของผู้คนหลากหลายอาชีพ หลากหลายมุมมองที่พร้อมที่แลกเปลี่ยนความต่างในจุดร่วมเดียวกัน
ในที่นี้ ผู้เขียนจึงขอฝากตัวที่จะไปร่วมแลกเปลี่ยนเรียนรู้กับ COP ใด ๆ ที่จัดตั้งขึ้น
ปั้นดิน ให้เป็นดอกไม้แห่งความรัก
อย่างไรก็ตาม หากท่านใดสนใจประเด็นเรื่อง "รู้ตัวเพื่อพัฒนาจิต" ผู้เขียนยินดีอย่างยิ่งที่จะร่วมแลกเปลี่ยนเรียนรู้ด้วยค่ะ แม้ว่าหัวข้อนี้ดูเหมือนจะเป็นนามธรรม แต่สามารถทำให้เป็นรูปธรรมได้ถ้าเราปฏิบัติ
ขอน้อมคารวะกัลยาณมิตรทุกท่านที่ร่วมสร้างแหล่งเรียนรู้ที่มีชีวิตขนาดใหญ่ในโลกใบนี้
G2K UTOPIA
บุญ ร่วม สร้าง
ความเห็น (31)
ท่านอาจารย์นพลักษณ์ ๙ ครับ
ผม "ไม่รู้ตัว" แล้วผมจะ "พัฒนาจิต" กับเค้าได้เหรอครับ ;)...
เพราะท่านอาจารย์เขียนว่า "รู้ตัวเพื่อพัฒนาจิต" อ่ะครับ
ส่วน COP คือ ผู้ประกอบอาชีพตำรวจหรือเปล่าครับ ?
มีความสุขนะครับ ผมก็แวะมาแทะ ๆ โลม ๆ ไปเรื่อยแหละ ;)...
- กลุ่มเป้าหมายของการพัฒนาจิต คือกลุ่มที่ไม่รู้ตัวค่ะ ท่านอาจารย์นพลักษณ์ ๑๐ หากรู้ต้วแล้ว ก็คงไม่ต้องอาศัยเครื่องมือใด ๆ แล้วค่ะ
- คำว่า "รู้ตัว" เพื่อ "พัฒนาจิต" ก็หมายถึง การปฏิบัติของเราให้เกิดการรู้ตัว เมื่อรู้แล้ว ก็จะพัฒนาจิตขึ้นเอง
- ตอบอย่างเป็นทางการไปแล้วนะคะ
- ต่อไปขอตอบแบบกันเองนะคะ... ในเมื่อท่านอาจารย์กลายเป็นกลุ่มเป้าหมาย ก็จะโดนล็อคคอไว้ค่ะ แต่เนื่องจากท่านอาจารย์มักชอบแทะ โลม ก็ยังหวั่นใจเหมือนกันว่าจะชวนมาทำ COP ดี หรือว่าชวนขึ้นโรงพัก ลงบันทึกประจำวันกับตำรวจ ข้อหาแทะโลมสาว (สว) ดีค่ะ
- เวลาเห็นท่านอาจารย์นพลักษณ์ ๑๐ แวะมาทีไร ก็อดอมยิ้มไม่ได้ แต่ไม่ทราบว่าท่านอาจารย์จะอมยิ้มกลับไปหรือเปล่า
สวัสดีค่ะ..คุณศิลา
อ่านบันทึกของคุณแล้วประทับใจมากๆ ค่ะ จึงย้อนกลับไปอ่านบันทึกก่อนๆ ของคุณ
ประทับใจคำว่า "กัลยาณมิตร" มากค่ะ คุ้นเคยกันในหมู่นักปฏิบัติธรรมค่ะ
คำว่า "รู้ตัวเพื่อพัฒนาจิต" ใช่แล้วค่ะเป็นนามธรรมที่เข้าใจได้ หากเราปฏิบัติมากพอ
เป็นเรื่องปัจจัตตังค่ะ ในความคิดของดิฉัน ...เจริญในธรรม..นะค่ะ
ขอมอบดอกบัวแสนสวยเป็นกำลังใจให้ด้วยนะค่ะ..
น้ำตาไหลพรากไปสิไม่ว่า ท่านอาจารย์นพลักษณ์ ๙ Sila Phu-Chaya ;)
ผมชัก "รู้สึกตัว" ขึ้นมาเสียทันใด ตอนนี้เลย ไม่อยากพัฒนาจิต เพราะมัน "หลุด" ไปนานแล้ว อิ อิ
ส่วนข้อหาแซว สว. อันนี้ ผมจำเป็นต้องยอมรับสารภาพ ... สูงว้าย จริง ๆ ครับ ;)...
พี่ศิลาคะ ชอบใจบันทึกนี้จังเลย ^_^
ต้องบอกว่าในช่วงสัปดาห์ที่ผ่านมา หนูอาศัยการอ่านหนังสือเป็นเหมือนเครื่องมือในการมองหามุมสะท้อนสติ ความคิด และความเป็นตัวตนของตนเอง เลยทำให้สามารถเข้าใจและรู้จักตัวเองมากยิ่งขึ้น ซึ่งสิ่งเหล่านี้มีผลต่อการดำเนินชีวิตและความคิดของตนเองพอสมควร อีกทั้งยังรู้สึกว่าตนเองพัฒนาการทางด้านความคิดและการตั้งสติเพื่อการดำรงชีวิตที่เปลี่ยนแปลงไปในทางที่ดีขึ้นค่ะ
พอมาอ่านเจอบันทึกนี้ของพี่ศิลา ก็อยากจะมีส่วนร่วมใน CoP นี้ด้วยจัง เอาเป็นว่าขอสมัครเป็นเครือข่ายด้วยคนนะค่ะ แต่ไม่รู้ว่าคุณสมบัติจะพอไปไหวรึเปล่าค่ะ
^__^
คุณสมบัติของคนข้างบน "ไม่ผ่าน" ครับ
เพราะ "ตัวสูง" เกินไป ;)... ฮิ้วววว
- แฮ่ม (แฮ่มไปก่อน ยังไม่ตอบ)
- ขอบพระคุณคุณบัวชมพู
สำหรับมิตรภาพที่อ่อนโยน - ภาพดอกบัวที่มอบให้งดงามถูกใจมากค่ะ ครั้งหนึ่งเคยทำกิจกรรมแบบหนึ่ง มีการเลือกดอกไม้ ก็เลือกดอกบัวนี่แหละค่ะ
- ดอกบัว...เกิดจากโคลนตม แต่คนนิยมมาบูชา
- แวะไปเยี่ยนบันทึกธรรมชาติที่สวยงาของคุณบัวชมพูมา ถูกใจมากค่ะ
- ถ้ามีบ้านอยู่ท่ามกลางธรรมชาติเช่นนี้ ถือว่าทุกวินาทีของการใช้ชีวิตมีความหมายและคุ้มค่ามากค่ะ
- ขอให้เจริญในธรรมเช่นเดียวกันค่ะ
- ถ้าอยู่ใกล้ ๆ ก็จะช่วยซับน้ำตาให้ค่ะ ท่านอาจารย์นพลักษณ์ ๑๐
แต่มานึก ๆ อีกที ข้อหาแทะโลม เป็นความผิดอันยอมความไม่ได้ จึงไม่อาจใจอ่อนได้ค่ะ - เสียดายจังเลยกว่าจะ "รู้ตัว" ก็ "หลุด" เสียแล้ว
อ้าว...มีคนตามมาแซว...แล้วรู้ได้ไงว่าตัวสูงอ่ะ อ.วัต ยังบ่ ได้ มาป๊ะกันสักที รอคนเลี้ยงกาแฟอยู่ค่ะ
- น้องมะปรางเปรี้ยว
คะ มีสิ่งหนึ่งที่อธิบายได้ยากมากค่ะ และทำให้ไม่กล้าอธิบาย แต่เมื่อได้อ่าน comment ของน้องมะปรางเปรี้ยวแล้ว ก็ทราบทันทีว่าจะอธิบายอย่างไร - ดีใจที่น้องมะปรางเปรี้ยวมาร่วมชมรมรู้ตัวเพื่อการพัฒนาจิต ซึ่งพี่ศิลาเองหวั่นใจว่าจะเป็นนามธรรมสำหรับใครหลายคน จึงไม่กล้าเอ่ยชวนท่านใด แต่อย่างที่เรียนให้ทราบแล้ว่า comment ของน้องมะปรางทำให้พี่ศิลาเห็นภาพชัดเจนค่ะ
หนูอาศัยการอ่านหนังสือเป็นเหมือนเครื่องมือในการมองหามุมสะท้อนสติ ความคิด และความเป็นตัวตนของตนเอง เลยทำให้สามารถเข้าใจและรู้จักตัวเองมากยิ่งขึ้น ซึ่งสิ่งเหล่านี้มีผลต่อการดำเนินชีวิตและความคิดของตนเองพอสมควร อีกทั้งยังรู้สึกว่าตนเองพัฒนาการทางด้านความคิดและการตั้งสติเพื่อการดำรงชีวิตที่เปลี่ยนแปลงไปในทางที่ดีขึ้นค่ะ
- COP การรู้ตัวเพื่อการพัฒนาจิต คือการถ่ายทอด "การ-รู้" ไม่ใช่แค่ "ความ-รู้"
- การรู้ "ความรู้สึก" "นึกคิด" ของตัวเองที่เกิดขึ้นเมื่อได้ผ่านประสบการณ์ต่าง ๆ มา และสามารถถ่ายทอดเรื่องเล่าจากความรู้สึกภายในให้ผู้อื่นสัมผัสตัวตนที่แท้จริงได้
- ไม่ว่าจะทำสิ่งใด ก็มีสติ "รู้ตัว" ในสิ่งที่ทำอยู๋เนือง แม้ไม่รู้ ดูไม่ทัน เมื่อได้ทบทวนก็เข้าใจในความไม่เท่าทันนั้น
- จึงขอสรุปว่าหากใครกล่าวหาว่าน้องมะปรางเปรี้ยวคุณสมบัติไม่ผ่าน พี่ศิลาจะเป็นทนายความประจำตัวให้ค่ะ...ข้อหาอะไรดีน๊า...
- สุดท้ายนี้ พี่ศิลาเองก็ขอฝากตัวกับน้องมะปรางเปรี้ยงด้วยค่ะ ที่เป็นกำลังใจเสมอมาไม่ว่าทางตรงหรือทางอ้อม...กิจกรรมดี ๆ ที่น้องมะปรางเปรี้ยวสร้างสรรค์ขึ้น ดึงพี่ศิลากลับมาจากการห่างหายไปเป็นช่วง ๆ ได้เป็นอย่างดีค่ะ
- ดึกแล้ว หูตาฝ้าฟาง มีพิมพ์ผิดด้วยค่ะ ขออภัยด้วยนะคะ น้องมะปรางเปรี้ยว พี่ไม่ขอแก้ไข เพราะเดี๋ยวจะยิ่งเลอะเทอะ เอาเป็นว่าน่าจะพอเดาคำพิมพ์ผิดให้ถูกได้ หากว่าไม่มีท่านใดมาแซวเสียก่อน
- เห็นไหมคะ รู้ตัวเร็วมากเลย
- ราตรีสวัสดิ์ทุกท่านค่ะ พรุ่งนี้ต้องไปอยุธยาแต่เช้ามืด
พี่ศิลาคะ
ดีใจจัง ^____^ ยิ้มกว้างๆ เลยทันที มีอะไรให้หนูช่วยเหลือ พี่ศิลาแจ้งหนูได้เลยนะค่ะ
คือ เรื่องนี้เป็นสิ่งที่ได้ประสบพบเจอและได้เรียนรู้ด้วยตัวเอง พอเราจับทางที่จะเรียนรู้สิ่งเหล่านี้ได้ ก็ทำให้ได้เห็นประโยชน์ของมันค่ะ และต้องบอกว่าโชคดีที่ได้เจอหนังสือที่ช่วยให้เรามองสะท้อนตัวตนเอง
แต่หนูก็คิดว่า อาจจะมีหลายวิธีการ แต่สำหรับตัวหนูแล้วก็มาพบเจอหนทางการเรียนรู้ด้วยการอ่านหนังสือค่ะ
^__^ ยิ่งแลกเปลี่ยนกันก็ยิ่งสนุกนะค่ะ พี่ศิลา และต้องขอบคุณด้วยนะค่ะ สำหรับกำลังใจที่น่ารักของพี่ศิลา ดีใจมากมายเลยค่ะ
พี่ศิลา เดินทางปลอดภัยนะค่ะ
ฝากสวัสดีและฝากความคิดถึง ถึงพี่นุชด้วยนะค่ะ
จริงๆ ฝากพี่เอกไปแล้ว แต่ก็ฝากพี่ศิลาอีกรอบค่ะ
หากมีโอกาสหนูก็อยากไปช่วยเหลือกิจกรรมนี้ด้วยค่ะ ^_^
มาไม่ทันอ่ะ ... มะปรางยัง "เปรี้ยง" อยู่ครับ ผมยืนยัน ;)...
การ-รู้ ของ ท่านอาจารย์นพลักษณ์ ๙ คงหมายถึง ยอมความไม่ได้ นั่นเอง 555
การ-รู้ คงหมายถึง "การตื่น" จากที่นอนเป็นแน่แท้ ใช่ไหมครับ ;)...
แต่ตอนนี้สมควรไปนอนนะครับ เพราะพรุ่งนี้มีภารกิจ เนาะ ;)...
-สวัสดีครับ..
-แวะมาเยี่ยม/บอกว่า G2K มีสิ่งต่าง ๆ มากมายให้ได้เรียนรู้อยู่เสมอ ๆ ครับ...
-ดูแลสุขภาพด้วย "น้ำผักปั่น" นะครับ..
เป็นบันทึกที่รวบรวมคำกล่าวต่อ G2K ได้ดีมาก ถูกใจ ตรงใจพี่ดา ด้วยค่ะ ขอบคุณมากนะคะ เวลาพี่ดาใช้น้ำมันมะพร้าว ทาผิวจะคิดถึงน้องด้วยนะ ดีใจค่ะหลายๆคนใช้แล้วดีต่อสุขภาพ เมื่อวันที่ 4 มิย. พี่ดาทำเอง อากาศร้อน 6 ชั่วโมง ได้น้ำมันแล้วค่ะเป็นน้ำมันเร็วมาก อาบน้ำเสร็จทานวดผิวทุกวันค่ะ คิดถึงนะคะ
สวัสดีครับอาจารย์ ศิลา มีบางอย่างในG2K ที่พูดไม่ออก บอกไม่ถูก แต่สัมผัสได้ด้วยความจริง......จากประสบการณ์ความสุขในการจัดค่าย
เป็นความงดงามของจิตใจคนเขียน ที่มองทะลุสังคม gotoknow
มิตรภาพที่หาซื้อที่ไหนไม่ได้ นอกจากตัวเราเอง
ขอบคุณคุณศิลา นะครับ
*ประทับใจความรู้สึกดีๆ และการแลกเปลี่ยนเรียนรู้ที่มีให้กันที่บ้าน GotoKnow ..
*ขอบคุณ น้องศิลา สำหรับทุกบันทึกน่าอ่านที่นำมาแบ่งปัน และกำลังใจที่ไปมอบแก่พี่ใหญ่เสมอๆนะคะ..
การไม่เห็นหน้ากันไม่ใช่อุปสรรคสำคัญที่จะทำให้เกิดความรู้สึกห่วงใย รักใคร่ อาทร ใครรักใคร ชอบใคร ก็หมั่นมาเยี่ยมกันบ่อยหน่อย ใครรักใคร ชอบใคร แต่ไม่แสดงออก ก็แวะมาแบบไม่ทิ้งร่องรอย หรือแม้กระทั่งว่าไม่เกี่ยวกับความชอบพอกันเป็นส่วนตัว แต่หากว่าเป็นแหล่งความรู้ที่จะประเทืองปัญญา ก็สามารถแวะมาชื่นชม แสดงความคิดเห็นกันได้โดยอิสระ
เห็นด้วยและสัมผัสได้เช่นกันค่ะ คิดถึงน้องศิลาเสมอนะคะ
- สวัสดีค่ะ น้องมะปรางเปรี้ยว พี่ต้องระวังระหว่าง "ว" กับ "ง" น่าดูเลย เกรงว่าจะไป "เปรี้ยง" ใครเข้าค่ะ
- หากกัลยาณมิตร G2K ท่านใดสนใจประเด็น "การรู้ตัวเพื่อพัฒนาจิต" พี่นุชกับพี่ได้หารือกันว่าอาจจะจัดกิจกรรมแลกเปลี่ยนกันเมื่อถึงช่วงเวลาเหมาะสม และพี่ก็คิดว่าอาจจะทำในลักษณะเครือข่ายต่อไปในอนาคต เพื่อร่วมกันสะท้อนตัวตนซึ่งกันและกัน
- จริง ๆ ต้องจับเข่าคุยกันลึก ๆ น่ะค่ะ เรื่องมันยาว อิอิ
- เจอท่านอาจารย์นพลักษณ์ ๑๐ "เปรี้ยง" อีกรอบ รู้สึกหน้าชา ๆ อย่างไรไม่ทราบค่ะ สงสัยพิมพ์งานตอนดึกต้องระวังเสียแล้ว
- การ-รู้ ไม่ได้มีขึ้นบ่อย ๆ บางวันก็เบลอทั้งวัน กว่าจะโหลดข้อมูลติดได้ใหม่ก็ใช้เวลาพอสมควรค่ะ...บางที การ-รู้ ขณะตื่นนอน ก็อาจจะยังหลับท้ังที่ลืมตาได้เหมือนกันค่ะ เพราะสมองเอาแต่ครุ่นคิด จินตนาการอะไรอยู่ ไม่รู้เนื้อรู้ตัว
- ขอบพระคุณค่ะที่แวะมาทั้งให้กำลังใจและร่วมให้สติอยู่เป็นนิจ
น่าจะเป็นที่ "อายุ" ครับ ท่านอาจารย์นพลักษณ์ ๙ Sila Phu-Chaya ;)...
- ในวงการกฎหมาย "อายุ" เปรียบได้เหมือนกับขิง "ยิ่งแก่" "ยิ่งแรง" ค่ะ
- ขอบพระคุณท่านอาจารย์นพลักษณ์ ๑๐ มากค่ะที่แวะมาเยือนสาว (สว.) บ่อย ๆ ทำให้รู้สึกว่าเสมือนมีน้องชายเป็นที่ปรึกษาอยู่ไม่ห่าง
- ขอบคุณคุณเพชรน้ำหนึ่ง
สำหรับน้ำผักปั่นค่ะ เป็นเครื่องดื่มที่ไม่เคยลิ้มลองมาก่อนจริง ๆ แต่แค่เห็นก็ชื่นใจแล้วค่ะ
คงจะไม่ผิดไป
ถ้าจะเรียก ชุมชนออนไลน์ G2K นี้
ว่า CoP G2K ใช่ไหมคะ
สวัสดีค่ะ
วันเสาร์สบายๆ มาเยี่ยมค่ะ
ฝากกล้วยไม้สวยๆ จากขอนแก่นค่ะ
- สวัสดีค่ะ พี่กานดา
การทำน้ำมันมะพร้าวเป็นงานอดิเราที่อยากทำมากเลยค่ะ ยามว่างปลอดจากงานที่เร่งรัด จะขอย้อนกลับไปอ่านบันทึกเก่า ๆ ของพี่เพื่อทำความเข้าใจ เรียนรู้และลงมือทำอย่างจริงจังเสียที ทุกวันนี้ซื้อมาทาน มาใช้ ราคาค่อนข้างแพงทีเดียวค่ะ - ดีใจจังที่ได้รู้จักกูรู จะได้เรียนปรึกษาค่ะ
- ขอบพระคุณมากค่ะ ...ประทับใจกับการเป็นสมาชิก G2K ก็ตรงนี้แหละค่ะ
ขอร้องเตือนเพื่อนพ้องเจ้าของบ้าน
โปรดคิดการงานใหญ่ให้เหมาะสม
แก้ปัญหาการเมืองเรื่องสังคม
ช่วยแก้ปมปัญหาประชาชน
