Sakura+Koyo Trips 2010:ทำตามฝัน...เยือนหมู่บ้านมรดกโลก ชิราคาวาโกะ


เล่าการเที่ยวญี่ปุ่นค้างไว้นาน จนเพื่อนๆที่ร่วมทางไปด้วยกันทวงถามว่าเมื่อไหร่จะเล่าต่อให้จบ ก็ปีหน้าวางแผนจะไปช่วยเศรษฐกิจญี่ปุ่นกันค่ะ วันนี้เลยมาพากันไปต่อ...

จากเมืองทาคายามา (ทริปชมซากุระ) คณะของเรามุ่งหน้าสู่ หมู่บ้านชิราคาวาโกะ (Shirakawa-gō) ผู้เขียนเป็นผู้วางแผนการเดินทางทั้งหมดจึงทำตามใจ ตามฝันตัวเองที่จะเยือน หมู่บ้านชิราคาวาโกะ หมู่บ้านชาวนาแต่ดังก้องโลกสักครั้ง ก็เห็นในสารคดีทีวีบ้าง ในหนังสือท่องเที่ยวบ้าง โดยเฉพาะการเห็นหมู่บ้านในหุบเขาที่มีบ้านหลังคาชัน มีหิมะปกคลุม ราวกับเมืองในเทพนิยาย

冬の合掌造り 明善寺ライトアップ

http://www.shirakawa-go.org/lifeinfo/info/kankou/photo/gallery.html 

แม้ว่าจะไม่ได้มาในหน้าหนาวเพราะลูกทีมสูงวัยกลัวความหนาว ได้เห็นหน้านี้ก็ยังดี ไม่มีใครขัดใจเพราะที่นี่ชื่อเสียงโด่งดัง มีตรา มรดกโลก รับประกันความน่าไปชม

หมู่บ้านนี้ได้รับการขึ้นทะเบียนให้เป็น หมู่บ้านมรดกโลกทางวัฒนธรรม จากองค์การยูเนสโก เมื่อปีค.ศ. 1995 เป็นหมู่บ้านโบราณดั้งเดิมแบบญี่ปุ่นที่หลงเหลืออยู่ในปัจจุบันและมีผู้คนอาศัยอยู่จริง โดดเด่นด้วยสถาปัตยกรรมการก่อสร้างบ้านแบบโรงนาที่เรียกว่า Gassho-zukuri  แปลได้ว่าสร้างให้มีรูปร่างคล้ายคนพนมมือสวดมนต์   

เมื่อหลายปีก่อน การจะไปหมู่บ้านชิราคาวาโกะ จากเมืองทาคายามา ต้องนั่งรถบัสใช้เวลาร่วมสองชั่วโมง แต่ตั้งแต่ปี 2008 เขาตัดถนนหนทางใหม่ ขุดอุโมงค์ลอดเขาหลายช่วง เป็นทางด่วนทำให้ใช้เวลาแป๊บเดียว แค่ ๕๐ นาทีก็ถึงแล้วค่ะ

มีรถบัสเรียก Nohi Bus ขึ้นได้ที่สถานีรถบัส ใกล้ๆ สถานีรถไฟJR เมืองทาคายาม่า วันหนึ่งมีรถหลายเที่ยว เราเลือกที่จะไปตอนสายหน่อย เพื่อใช้เวลาไปชม ตลาดเช้าริมน้ำมิยางาวะก่อน เราซื้อตั๋วเที่ยวเดียว เพราะจะไม่ย้อนกลับทางเดิม ค่ารถเที่ยวเดียวราคา 2400 เยน (ไปกลับ 4300 เยน) นี่ต้องเสียเงินค่ารถบัสเอง เพราะบัตรรถไฟ JR Pass ไม่ครอบคลุมการเดินทางช่วงนี้

เรานั่งรถชมทางเพลิน ชิราคาวาโกะเป็นหมู่บ้านในพื้นที่ห่างไกล อยู่บนที่ราบสูงฮิดะ รถบัสจึงพาเราขึ้นสู่เทือกเขาลูกแล้วลูกเล่า เราตื่นเต้นเมื่อเห็นหิมะเป็นกองๆข้างทางและตามเทือกเขาที่ผ่านก็มีหิมะอยู่ไม่น้อย ท่าทางจะหนาวไม่เบาแม้จะเป็นฤดูใบไม้ผลิ

นี่หิมะนะคะ ไม่ใช่นาเกลือ

รถพาเลี้ยวเข้าสู่ลานจอดรถ ทุกคนลงที่นี่ค่ะ เราเอากระเป๋าฝากไว้ที่ Tourist Information Center แล้วเดินข้ามสะพานแขวน Daei Bashiเพื่อเข้าสู่บริเวณหมู่บ้านมรดกโลกชิราคาวาโกะ

 

 

หมู่บ้านมรดกโลกชิราคาวาโกะ (และบริเวณโกคายาม่าที่อยู่ใกล้กันก็เป็นอีกแห่งที่มีบ้านแบบกัสโช ซุคุริ เช่นกันแต่เข้าถึงยากกว่า เล็กกว่า แต่เงียบสงบเป็นกันเองกว่า ก็น่าไปชม) เป็นหมู่บ้านชาวนาที่ตั้งอยู่ในหุบเขาตามลำน้ำ Sho-gawa ตามแนวสันเขาที่ทอดยาวตั้งแต่เขตจังหวัด Gifu ถึง Toyama

สังเกตภาพบนสุดซ้ายเห็นหัวฉีดดับเพลิงมีท่อสีฟ้า ต้องมีทุกบ้านเขาระวังอัคคีภัยกันอย่างเอาจริงค่ะ

秋の消防一斉放水訓練

http://www.shirakawa-go.org/lifeinfo/info/kankou/photo/gallery.html

บ้านชาวนาโบราณที่มีอายุมากกว่า 250 ปี ช่างน่าทึ่งเหลือเกินหลังคามุงหญ้าหนาเตอะนี้มีรูปทรงหลังคาที่ชันมากคล้ายคนพนมมือยามสวดมนต์ คนญี่ปุ่นโบราณฉลาดจริงๆที่สร้างหลังคารูปทรงนี้เพราะมีความแข็งแรงมากสามารถรับน้ำหนักหิมะในฤดูหนาวที่ตกหนามากในเขตุนี้ได้สบายๆ และพิเศษอีกที่เขาไม่ใช้ตะปูสักตัวในการทำหลังคาชันๆนี้

หญ้าที่มุงหลังคาก็ปลูกเอง แล้วเก็บมาแขวนตากเป็นแถว พึ่งตนเอง พึ่งกันและกันและมีความพอเพียงน่าชื่นชม บ้านหลังคาชันเช่นนี้มีพื้นที่ห้องใต้หลังคาที่กว้างใหญ่ เขาใช้เป็นที่เลี้ยงตัวไหมกันค่ะ

ตอนเราเดินเที่ยวโชคดีได้เห็นบ้านหลังหนึ่งมีคนกำลังช่วยกันซ่อมแซมหลังคา โดยหลังคาแบบนี้มีอายุคงทนใช้งานได้ยาวนานเกิน 40-50 ปี จึงจะมีการเปลี่ยนหญ้าหลังคาครั้งหนึ่ง บ้านหลังใหญ่จะใช้คนมาช่วยกันซ่อม-มุงหลังคาใหม่มากอย่างนี้เลยค่ะ

合掌造り屋根葺替

http://www.shirakawa-go.org/lifeinfo/info/kankou/photo/gallery.html

ส่วนโครงสร้างบ้านส่วนใหญ่ทำจากไม้ ตัวบ้านมีความยาวประมาณ 18 เมตร และมีความกว้าง 10 เมตร โครงสร้างภายในจะเป็นหลายชั้น อาจเป็น 3 หรือ 4 ชั้น มีรายละเอียดพิถีพิถัน และมีลักษณะเฉพาะออกไปตามการใช้งาน

แม้จะเป็นหมู่บ้านโบราณ แต่บ้านแทบทุกหลังได้รับการทำนุบำรุงให้อยู่อาศัยได้จริงๆ มีคนอยู่จริง เราจะเที่ยวไปเดินเข้าบ้านเขาตามอำเภอใจไม่ได้นะคะ  เข้าชมได้บางหลังเฉพาะที่เขาเปิดบริการการเข้าชมเท่านั้น เช่น บ้านวาดะ Wada Houseหลายบ้านเห็นรถจอดอยู่ การมีไฟฟ้าใช้ จึงมีอุปกรณ์อำนวยความสะดวกสบายให้อยู่ได้ไม่เดือดร้อน

บางบ้านเปิดเป็นที่พักแบบมินชูกุ(ทำนองโฮมสเตย์)ให้นักท่องเที่ยวเข้าพักได้ บางบ้านก็เปิดเป็นร้านอาหารที่นี่เขาขึ้นชื่อเรื่องโซบะเส้นเหนียวนุ่มแบบโฮมเมดแท้ๆ เสียดายเราไม่ได้ลอง ยังมีร้านขนม ร้านไอศกรีม ร้านขายของที่ระลึก หัตถกรรมพื้นบ้าน ให้ชมเพลิน หลายบ้านเขาทำเป็นพิพิธภัณฑ์เปิดให้เข้าชมเก็บเงินหลังละ 300 เยน เราเคยเห็นข้างในบ้านชาวนาโบราณที่พิพิธภัณฑ์กลางแจ้งที่เมืองทาคายาม่าแล้วเลยไม่ตื่นเต้นกับการชมในบ้านเท่าไหร่

คนที่นี่ท่าทางจะมีรายได้ดีจากนักท่องเที่ยวที่ไปจากจากทุกมุมโลกไม่ขาดสาย แต่เคยอ่านพบว่าบางบ้านเขาก็ชักจะรำคาญๆอยู่เหมือนกันที่สูญเสียความสงบ ความเป็นส่วนตัวไปพอแรง บางคนถึงกับย้ายไปอยู่ที่อื่น

หนังสือนำเที่ยวบอกว่า ...จุดชมวิวของ ปราสาทโอกิมาชิ (Ogimashi) ได้รับความนิยมมากสำหรับการชมทัศนียภาพของหมู่บ้านชิราคาวาโกะ จะสามารถมองเห็นหมู่บ้าน 59 หลังคาเรือน จุดชมวิวนี้เหมาะมากกับการชมภาพมุมกว้างของหมู่บ้าน ไม่ว่าจะเป็นความเขียวชอุ่มของฤดูใบไม้ผลิ สีน้ำตาลแดงของฤดูใบไม้ร่วง หรือว่าในยามที่มีหิมะตกปกคลุม... แหมจะเห็นวิวเช่นนั้นคงต้องไต่เขาขึ้นไปไม่น้อยสินะคะ  ป้าๆทุกคนเลยไม่กระตือรือล้นนักที่จะหาทางขึ้นไปชม

Ogi Shirakawa02bs3200.jpg

http://en.wikipedia.org/wiki/Historic_Villages_of_Shirakawa-gō_and_Gokayama

ขอเชิญไปชมวิวหมู่บ้านชิราคาวาโกะ ๔ ฤดู ที่เว็บไซท์ทางการนี้ค่ะ น่าทึ่งมาก

http://www.shirakawa-go.org/lifeinfo/info/kankou/photo/gallery.html

เดินชมทัศนียภาพและนั่งพักกันสบายๆราวสามชั่วโมง คุ้มค่าที่ได้มาเยือน เราก็จับรถบัสไม่ย้อนทางเดิม สู่พื้นที่ราบกว่าและอุ่นกว่า 

ไปยัง เมืองคานาซาว่า ซึ่งได้ชื่อว่าเป็น The City of Gold เพราะเขามีชื่อเสียงในการทำทองคำเปลวแผ่นบางเฉียบ งานศิลปพวกต้องปิดทองก็ต้องใช้ทองคำเปลวจากที่นี่ค่ะ รวมทั้ง วัดพลับพลาทอง หรือ วัด Kinkakuji   เมืองเกียวโต ก็งดงามด้วยทองคำเปลวจาก เมืองคานาซาว่า นี่เอง

หมายเลขบันทึก: 441351เขียนเมื่อ 29 พฤษภาคม 2011 16:10 น. ()แก้ไขเมื่อ 11 ธันวาคม 2012 13:44 น. ()สัญญาอนุญาต: ครีเอทีฟคอมมอนส์แบบ แสดงที่มา-ไม่ใช้เพื่อการค้า-อนุญาตแบบเดียวกันจำนวนที่อ่านจำนวนที่อ่าน:


ความเห็น (28)
  • พี่นุชเจ้า..
  • 

นั่งรอ..บันทึกนี้เชียว  เมื่อเห็นพี่นุชกำลังโหลดรูป  เลยคิดเอาเองว่าต้องขึ้นบันทึกใหม่แน่ๆ  แล้วก็จริงด้วย  

โครงสร้างของบ้านที่ไม่ใช่ตะปู.. แทบจะไม่น่าเชื่อเลยว่าจะมีความแข็งแรงทนทานอยู่ได้   น่าทึ่งจริงๆ

เมืองนี้น่าอยู่นะคะ  เหมือนเขาคงความเป็นอยู่ และอะไรหลายอย่างไว้เช่นอดีต  แต่ก็ยังดำรงอยู่ได้ในสภาวการณ์ปัจจุบัน

 

คิดถึงพี่นุช ^^

 

 

ยินดีนักๆเลยเจ้าที่คุณต้อมIco24 เนปาลี มาทักเป็นคนแรก มาให้กำลังใจและไปชมภาพที่ตั้งใจเก็บมาฝาก

ภาพท้องทุ่งนาเขียวขจีในโอบกอดขุนเขาที่มีหิมะบางๆคลุมดูน่าประทับใจนะคะ พี่ก็ชอบภาพนี้ค่ะ

เล่าเบื้องหลังกว่าจะโพสต์ได้ทั้งไฟล์ภาพและบันทึก ใช้ความพยายามชนิดไม่ย่อท้อ อย่างไรก็ต้องโพสต์ให้ได้ในวันนี้ เฮ้อ...เหนื่อยเลยค่ะ อากาศไม่ดีคงมีคลื่นไฟฟ้ารบกวนในอากาศมาก ใช้เจ้าแอร์การ์ดปกติก็ช้าอยู่แล้ว วันนี้เลยต้องอดทน ดีใจที่โพสต์ปุ๊บมีแฟนมาอ่านเลย ^___^ ขอบคุณคุณต้อมค่ะ

พี่นุชครับ เห็นภาพแล้วชอบมาก ท่าทางอากาศเย็น เห็นหิมะเต็มเลย ชอบการเปลี่ยนหลังคา เหมือนการลงแขก ทำงานบ้านเราเลย

วันที่ 19 มิย ผมไปจัดกิจกรรมกับ กศน บ้านแพรก อยุธยา แง อดเจอพี่อีก สลับที่กันซะนี่...

แวะมาชมเมืองมรดกโลกจากบันทึกพี่นุชค่ะ

เวลาไปเที่ยวชมเมืองเก่าๆ ทีไร รู้สึกว่ามีอะไรให้แปลกใจอยู่เสมอ น่าทึ่งกับภูมิปัญญาของมนุษยชาติในการคิดค้นสิ่งต่างๆ

อย่างคนญี่ปุ่นที่สร้างหลังคาชันๆ รับน้ำหนักหิมะหนักๆได้ โดยไม่ใช้ตะปูสักตัว หรือแม้กระทั่งบ้านเรือนไทยสมัยก่อนที่สร้างโดยไม่ใช้ตะปูเลย น่าทึ่งมากๆ

ดาวเองรู้สึกว่าในอดีต คนเราอยู่อย่างผสานกลมกลืนกับธรรมชาติมากกว่าปัจจุบันเยอะเลย

เป็นวิถีชีวิตที่เรียบง่าย สงบ และงดงามนะคะ

ขอบคุณบันทึกภาพสวย เรื่องราวดีๆ อ่านแล้วมีความสุข (แถมอยากไปเที่ยวด้วย 555) ^v^

นั่นซีคะอาจารย์ขจิต ฝอยทอง สลับที่กันอย่างน่าขันมาก คงจะได้โคจรพบกันสักวันแน่นอน

เห็นหมู่บ้านมรดกโลกนี้แล้ว คิดถึงเมืองไทยว่าทำไมเราจึงไม่สามารถรักษาสิ่งดีๆเดิมๆอย่างเข้าใจในโลกที่เปลี่ยนแปลงไปนี้ได้ โดยเฉพาะการจัดการเรื่องวัฒนธรรมและสิ่งแวดล้อม เห็นสายน้ำของแม่น้ำโชกาว่าแล้วช่างสะอาดน่าชม มาดูน้ำในคลองมะขามเรียงอยุธยาดูบ้าง ช่างมืดมนไร้อนาคต อ้าว บ่นซะแล้ว

สังคมเกษตรกรรมผูกพันกับธรรมชาติและการมีวิถีชีวิตร่วมกัน งดงามอบอุ่นนะคะ

ขอบคุณน้องดาวblue_star ตามมาเที่ยวด้วยกัน เห็นญี่ป่นจัดการเรื่องการท่องเที่ยวแล้วชื่นชมมากที่คนท้องถิ่นเองเขามีสำนึกรักบ้านเมือง ชุมชน คงความงามทางวัฒนธรรมและธรรมชาติไว้ได้อย่างยอดเยี่ยมและผนวกความสะดวกสบายจากสิ่งที่ความทันสมัยและเทคโนโลยีเอื้อให้ไม่เสียศูนย์

พี่ก็ได้ตามไปหอมชื่นใจ กลิ่นกรุ่นดอกจำปีที่บันทึกน้องดาวเช่นกัน

ดาคลิกไปชมเพิ่มตามที่พี่บอกสวยน่าชมไปหมด ส่วนที่นำมาฝากก็น่าชม ดาอ่านบันทึกนี้แล้วคิดถึง ภาพที่มีเพื่อนส่งมาให้ชม ส่งต่อๆกันมา ไม่ทราบว่าพี่นุชเคยได้ชมบ้างหรือยัง ที่หัวข้อว่า ปลูกข้าวขั้นเทพ ไม่ทราบเป็นเมืองนี้ปลูกหรือเปล่า  ไว้ดาหาภาพดูก่อน ถ้ายังอยู่แล้วจะนำมาฝากค่ะ   ขอบคุณนะคะ

 

   

สวัสดีค่ะ

เห็นภาพสวย ๆ สงบเงียบ บรรยากาศแบบในภาพ  อยากร้องไห้เมื่อเปรียบเทียบกับภาพที่ตอนประสบภัยค่ะ

ด้วยความระลึกคุณยุวนุชค่ะ

น้ำผักปั่นของคุณดากานดา น้ำมันมะพร้าวดูน่าดื่ม ท่าทางให้ความสดชื่นและพลังงานได้ดีนะคะ จะให้ดีต้องไปหาแล้วให้คุณดาปั่นให้ดื่ม การดูแลสุขภาพนี่ต้องใช้ความตั้งใจในการเปลี่ยนแปลงตัวเองเอาการค่ะ

ขอบคุณที่มาแวะอ่านและตามไปชมภาพตามลิงค์ อยากให้ได้ชมกันทุกท่านด้วยค่ะ สวย มีเสน่ห์ต่างกันในแต่ละฤดูกาล

อาจจะยังไม่เคยเห็นภาพชุด การปลูกข้าวขั้นเทพ ค่ะ แต่แค่การปลูกข้าวธรรมดาๆที่เรายังมีโอกาสได้เห็นทั้งนาหว่าน นาดำ ของบ้านเราก็ทำให้สดชื่น อิ่มตาไม่น้อย ชอบดูท้องนาค่ะ ได้เห็นการปลูกข้าวแบบขั้นบันไดตามไหล่เขาที่บาหลีก็ทึ่งค่ะ มีคนบอกว่าที่เมืองซาปา เวียดนามก็ทำนาบนไหล่เขากว้างขวางงามมากๆเช่นกัน

สวัสดีค่ะคุณคิม นพวรรณ ประเทศญี่ปุ่นตั้งอยู่ในภูมิศาสตร์ที่มีความเสี่ยงสูง ทั้งจากแผ่นดินไหวและสึนามิ คนของเขาจึงถูกสอนให้เตรียมใจ เตรียมตัวพอควรนะคะ และภัยธรรมชาตินั้นดูว่าจะรุนแรงและเกิดถี่ขึ้นทั่วโลก

สึนามิเข้าทางฝั่งแปซิฟิค ตะวันออกเฉียงเหนือของญี่ปุ่นทำให้แถบนี้ต้องระวัง เปลือกโลกใต้ทะเลคงไม่สงบ เมื่อวานแถบเหนือขึ้นไปอีกมีข่าวอุโมงค์รถไฟลอดจากเกาะฮอนชูไปเกาะฮอกไกโดมีไฟไหม้ คนลงจากรถไฟหนีกันจ้าละหวั่น

แต่แถบตอนในๆกลางๆประเทศไปจรดอีกฟากหนึ่ง และตอนใต้สุดยังไม่มีเหตุการณ์ตื่นเต้น พวกคณะเราเลยคิดว่าจะไปญี่ปุ่นแถบล่างๆปีหน้าค่ะ

ดูสารคดีสึนามิครั้งล่าสุดของญี่ปุ่นน่าสะพรึงกลัวจริงๆ เห็นคลื่นที่ดาหน้าเข้าใส่พื้นที่เกษตรแถบเซนได สงสารผู้คนมากค่ะ กว่าจะฟื้นตัวคงใช้เวลา ความมุ่งมั่น และเงินมหาศาล

สวัสดีค่ะอาจารย์จันทน์ ดร. จันทวรรณ ปิยะวัฒน์ ใช่เลยค่ะ สวย สงบ มีเสน่ห์ ไม่ใช่แค่ที่ชิราคาวาโกะนี้เท่านั้น แต่พี่คิดว่าเป็นความรู้สึกได้ในทุกแห่งที่ท่องเที่ยวไปในญี่ปุ่นเมื่อออกนอกเมืองใหญ่ หรือแม้ไปตามสวนสาธารณะ วัดต่างๆในเมืองใหญ่ คนญี่ปุ่นที่ไปเที่ยวเขาก็ทำตัวดีมีมารยาทเราไม่รู้สึกว่าวุ่นวาย ยกเว้นพวกนักท่องเที่ยวต่างชาติที่เป็นคณะทัวร์ หากเจอรู้สึกว่าเป็นฝันร้ายเลยค่ะ

ขอบคุณค่ะ..งามทั้งภาพและคำบรรยาย..พี่ขอให้กำลังใจคุณนุชที่จะกลับไปญี่ปุ่น เพื่อวัตถุประสงค์ที่น่าชื่นชมค่ะ..

สวัสดีค่ะ

อ่านบันทึกนี้แล้วอยากกลับไปเที่ยวญี่ปุ่นอีกในปีหน้า ถ้าจัดเวลาคนใสครอบครัวได้ลงตัวค่ะ

สบายดีนะคะ (ดิฉันห่าง G2K ไปนานมาก)

ขอบคุณพี่ใหญ่นาง นงนาท สนธิสุวรรณค่ะที่สนับสนุนการกลับไปเที่ยวญี่ปุ่นอีกของคณะเรา^____^ ดีใจมากเลยค่ะ ส่วนมากคนใกล้ๆตัว เพื่อนฝูงจะพูดว่าอะไรกัน ไปแล้วไปอีก

ว่าจะไปเกาะคิวชู ทางใต้กันค่ะ เรายังไม่เคยไปที่เกาะนี้ และคิดว่าจะพยายามเที่ยวและพักอย่างระมัดระวังค่ะ ภัยธรรมชาติปีหลังๆนี่เกิดรุนแรงและบ่อยมาก

ขอบคุณค่ะคุณnui ญี่ปุ่นนี่พวกนุชเที่ยวกันได้ไม่เบื่อค่ะ ชอบผู้คนของเขาที่แสนสุภาพ และธรรมชาติที่งดงามแตกต่างกันไปในแต่ละภูมิภาค อาหารก็ถูกเสปคพวกเราด้วย เป็นพวกชอบกินเส้นน่ะค่ะ

นุชเองก็ห่างหายไปนานๆเป็นช่วงๆเช่นกัน ก็มาเขียน ไปเยี่ยมเยียนสมาชิกอื่นๆตามสะดวกของเรา ซึ่งที่จริงพอว่างและสะดวกก็จะรีบเข้ามาด้วยความผูกพันและคิดถึงกันค่ะ

 ดื่มน้ำผักปั่นหรือยังค่ะ ต่อด้วยนมธัญพืชนะคะ

 

http://gotoknow.org/blog/kanda02/441642

 

สวัสดีค่ะคุณนายดอกเตอร์

  • สวยมากค่ะ อยากเห็นของจริงจังเลย
  • คุณยายมีดอกไม้มาฝากด้วยความคิดถึงค่ะ

สวัสดีค่ะคุณดากานดา น้ำมันมะพร้าว นี่ถ้าอยู่ใกล้กันจะไปขอให้ทำเผื่อสักแก้ว จะไปแวะบ้านคุณดาบ่อยๆเลยล่ะค่ะ อาหารสุขภาพปกติทานอยู่คนเดียวค่ะ ส่วนคนข้างกายเขาไม่สนใจเลย

กุหลาบขาวงามมากเลยค่ะคุณคุณยาย ขอบคุณนะคะที่ส่งมาให้ชื่นใจ

หมู่บ้านมรดกโลกแห่งนี้บรรยากาศดีมากๆ อากาศสะอาดบริสุทธิ์ หายใจเต็มปอด ไปเห็นไปสัมผัสของจริงแล้วประทับใจมากค่ะ

สวัสดีค่ะ พี่นุช

อ่านแล้วอยากไปเที่ยวจริงๆค่ะ

ได้แต่นำหิมะเมืองไทยมาฝากค่ะ

ภาพรั้วของคุณป้าเพื่อนบ้านฝั่งตรงข้ามค่ะ....ถ่ายไว้เมื่อเดือนเมษายนที่ผ่านมา

ขอบคุณค่ะคุณแจ๋ว หิมะเมืองไทยท่ามกลางความร้อนระอุ ช่วยได้จริงๆค่ะ ดอกเฟื่องฟ้าสีขาวใช่ไหมคะนี่

เห็นต้นไม้ดอกไม้เวลาเขาออกสะพรั่งมันชุ่มชื่นหัวใจนะคะ ช่วงนี้ถนนไปบ้านพี่และสายเอเชียบางช่วงดอกหางนกยูงออกดอกสีสดใสมีทั้งส้มแดงจัดไปจนถึงส้มอ่อน สวยมากค่ะ ชมเผื่อ^___^

สวัสดีครับ พี่นุช

บรรยากาศดีมากๆ ตามมาชมแล้วอยากกลับไปเยือนญี่ปุ่น อีก

พี่นุช สบายดีนะครับ ..

ขอบคุณค่ะคุณต้นกล้า สบายดีค่ะ แต่ออกจะมีงานนอกบ้านบ่อยหน่อยและมีแขกมาบ้านเมื่อหลายวันที่ผ่านมา

คิดถึงคุณต้นกล้าอยู่เลยว่าเมื่อไหร่จะได้พบกันและวางแผนทำงานให้โรงพยาบาลบ้านแพรก แม้ว่าคงจะไม่ได้เริ่มเร็ววันนี้ อาจเป็นปีหน้า จะได้เตรียมการ หากผ่านมาทำงานแถวอยุธยาบอกกันบ้างนะคะ

ใช่ดอกเฟื่องฟ้าสีขาวค่ะ....

ชอบนั่งรถเล่นดูวิวมากๆค่ะ.....ขอบคุณค่ะที่ชมเผื่อ ^___^

เรียนพี่นุช 

ช่วงนี้ชุลมุน กับการติดตาม ความคืบหน้าสมาชิกกลุ่มเกษตรกรที่ผ่านการอบรม การดูแลเเปลงนา อย่างมืออาชีพ ครับ  ได้นำมา review ให้ชม ที่บันทึกนี้ครับ 

ผ่านไปอยุธยา จะติดต่ออย่างไรดีครับ พอดีเปลี่ยนโทรศัพท์ใหม่ เบอร์หายหมดเลย

ตอบทางเมลล์ได้ครับ 

ตามไปชม link ของ พี่นุชแล้ว น่าติดตามมากๆครับ 

พบปัญหาการใช้งานกรุณาแจ้ง LINE ID @gotoknow
ClassStart
ระบบจัดการการเรียนการสอนผ่านอินเทอร์เน็ต
ทั้งเว็บทั้งแอปใช้งานฟรี
ClassStart Books
โครงการหนังสือจากคลาสสตาร์ท