หนานเกียรติ
เกียรติศักดิ์ หนานเกียรติ ม่วงมิตร

แมว - จันทราภา จินดาทอง


 


แมว กับลูกชาย ต้นหนาว

 

     ผมเพิ่งอ่านเรื่องของเพื่อนผู้หนึ่งที่ได้ให้ความช่วยเหลือหญิงชาวกะเหรี่ยงซึ่งป่วยเป็นโรคไตวายระยะสุดท้าย ผ่านบทความนี้ การช่วยเหลือของเธอทำให้ผู้ป่วยซึ่งไม่มีสิทธิรักษาฟรีด้วยไม่มีบัตรทอง ได้ยืดชีวิตออกไปจากการรักษาด้วยการล้างไตทางช่องท้อง โดยที่พยาบาลอุ้มผาง หน่วยงานต้นสังกัดเธอเป็นผู้แบกรับค่าใช้จ่ายทั้งหมดไว้ เพื่อนผมคนนี้คือ “แมว - นนทะวาสี  จินดาทอง” นักสังคมสงเคราะห์ของโรงพยาบาลอุ้มผาง

     แมว  เป็นคนเชียงใหม่โดยกำเนิด หลังเรียนจบแล้วก็ทำงานอยู่ในแวดวง NGO มาตลอด ก่อนที่เธอจะย้ายถิ่นฐานมาปักหลักกับคู่ชีวิตที่อุ้มผางนั้น เธอเป็นทีมเลขาฯ ของครูแดง - เตือนใจ ดีเทศน์ สมาชิกวุฒิสภาของจังหวัดเชียงราย ช่วงนั้นผมมีงานร่วมกับครูแดงบ่อยครั้ง จึงเป็นโอกาสที่ได้พบและร่วมงานกับแมวด้วย

     คู่ชีวิตของแมวคือ ตั้ม ซึ่งก็เป็นเพื่อนผมนั่นแหละ ตั้มเป็น NGOs เดิมทำงานในพื้นที่เขตป่าตะวันตก ต่อมากลับไปอยู่บ้านเกิดที่อุ้มผาง และไม่นานนักแมวก็ตามตั้มไปอยู่ด้วยหลังจากที่ทั้งคู่ตัดสินใจใช้ชีวิตร่วมกัน

     ชีวิตแรกเริ่มที่อุ้มผาง แมวยังคงทำงานพัฒนาในแบบ NGO ที่ถนัด เขียนโครงการรับทุนเล็กๆ น้อยๆ พอให้มีเงินทำงาน นอกจากรับทุนทำงานแล้วแมวจะมีรายได้เป็นกอบเป็นกำในช่วงหน้าท่องเที่ยวอุ้มผาง ด้วยการจำหน่ายสินค้าที่ระลึก แม้จะมิใช่เงินก้อนโตแต่ก็พอจะเป็นค่าใช้จ่ายสำหรับครอบครัวไปได้เกือบทั้งปี ด้วยความเป็นอยู่ที่ค่อนข้างสมถะและเจียมตน

     คราวที่ผมขับรถไปเที่ยวน้ำตกทีลอซูกับเพื่อน ๆ เมื่อเกือบสิบปีก่อน คราวนั้นแมวติดรถผมเข้าอุ้มผางด้วย และช่วยประสานงานให้การเข้าไปเที่ยวน้ำตกทีลอซูในคราวนั้นสะดวกขึ้น

     ผมพบกับแมวที่อุ้มผางเป็นระยะ น่าจะทุกครั้งที่ผมไปอุ้มผาง ซึ่งในช่วงหลายปีก่อนผมเข้าอุ้มผางมากกว่าปีละครั้ง ครั้งหนึ่งที่ผมประทับใจและรักน้ำใจของเพื่อนคนนี้มากคือ การพาผมเข้าหมู่บ้านทีจอชีในคราวหนึ่ง ในช่วงหน้าน้ำหลาก ครั้งนั้นเธอเกือบเอาชีวิตไปทิ้ง

     ภาพเหตุการณ์นั้นยังติดตาตรึงใจผมอยู่จนถึงทุกวันนี้...

     วันนั้น ผมจอดรถปิคอัพคู่ชีพเหนือลำธารที่ตัดขวางทางเข้าหมู่บ้าน ด้วยไม่สามารถนำข้ามไปยังหมู่บ้านได้ ไม่เพียงการไหลเชี่ยวกรากเท่านั้น น้ำจากระดับไม่ถึงหัวเข่าในช่วงเวลาปกติที่รถยนต์สามารถลุยข้ามไปได้ เพิ่มระดับขึ้นมาอยู่ระดับโคนขา      

     ชาวบ้านทำสะพานไม้ไผ่เพื่อใช้สัญจรข้ามไปมาระหว่างสองฝั่ง


สะพานไม้ไผ่ข้ามลำธาร

 

     แมวเดินนำหน้าไปบนสะพานไม้ไผ่นั้น ตามด้วยตั้ม สะพานไม้ไผ่ที่ชาวบ้านทำนั้น มิได้แน่นหนามั่นคงนัก เพียงน้ำลำไผ้ไผ่ขนาดเส้นผ่าศูนย์กลางราว ๔ – ๕ นิ้ว มาวางพาดแล้วใช้เถาวัลย์มัดยึดกันไว้ เพราะความกว้างของลำธาร สะพานไม้ไผ่จึงต้องมีสองช่วง โดยใช้กอไม้ที่ขึ้นอยู่กลางลำธารเป็นจุดเชื่อมต่อ

     แมวเดินต่อไปบนสะพานไม้ไผ่ขณะที่ตั้มยืนรอผมและเพื่อนร่วมทางที่จะเดินตามมา แมวเดินไปได้สักพักก็พลัดหล่นสะพาน ดำผุดดำว่ายศรีษะจมอยู่ใต้สะพานไม้ไผ่ แต่มือยังคงเกาะลำไม้ไผ่ไว้แน่น ตั้มกระโจนลงไปช่วยฉุดร่างของแมวไว้ก่อนที่จะไหลลอยตามน้ำไปหากช้าไปกว่านั้นไม่ถึงเสี้ยวนาที


สภาพแมวหลังขึ้นจากน้ำ

 

     แมวคงจะเสียขวัญมาก หลังจากเข้าที่พัก “ฮีโข่” ซึ่งเป็นผู้นำทางจิตวิญญาณของชาวบ้าน มาทำพิธีเรียกขวัญให้ด้วย ในเย็นวันเดียวกันนั้น


ฮีโข่เรียกขวัญให้แมว...

 

     แม้จะเกิดเหตุระทึกขวัญในคราวนั้น แต่แมวก็ไม่อิดออดที่จะพาผมกลับเข้ามาหมู่บ้านนี้อีก

     เมื่อไม่กีปีมานี้ผมทราบว่าแมวเข้าไปทำงานในโรงพยาบาลอุ้มผาง ในตำแหน่งนักสังคมสงเคราะห์ ผมดีใจมาก ๆ เมื่อรู้ว่าแมวเป็นหนึ่งในทีมงานของโรงพยาบาลอุ้มผางที่ได้รับรางวัลคนค้นคนอวอร์ดเมื่อปีก่อน ผมเห็นรูปของแมวปรากฏในหนังสือคนค้นคนฉบับพิเศษนั้น

     ล่าสุดผมได้รับความช่วยเหลือจากแมว กรณีที่เยาวชนในหมู่บ้านคนหนึ่งถูกกระทำชำเราจากพ่อเลี้ยง คำแนะนำของแมวกำลังจะนำคนเลวคนหนึ่งเข้าไปใช้กรรมในคุกในเร็ววันนี้

     แมวมีลูกชายน่ารักน่าชังคนหนึ่งชื่อ “ต้นหนาว – คีตกาล จินดาทอง” วัยไล่เรี่ยกับ เฌวา ลูกสาวผม

     ผมดีใจอีกครั้งเมื่อเห็นแมวทำหน้าที่ช่วยหญิงชาวบ้านคนหนึ่งให้ได้รับการเยียวยายืดชีวิตออกไป ดังที่ผมเกริ่นไว้ตอนต้น ผมภูมิใจกับเพื่อนคนนี้มาก

          แมวเขียนเรื่องราวของเธออยู่เรื่อย ๆ ช่องทางหนึ่งที่เธอใช้สื่อสารก็คือ GotoKnow นั่นเอง ตามไปเยี่ยมเธอได้ ที่นี่ ครับ

 

.

หมายเลขบันทึก: 441264เขียนเมื่อ 29 พฤษภาคม 2011 08:45 น. ()แก้ไขเมื่อ 11 ธันวาคม 2012 13:44 น. ()สัญญาอนุญาต: ครีเอทีฟคอมมอนส์แบบ แสดงที่มา-ไม่ใช้เพื่อการค้า-อนุญาตแบบเดียวกันจำนวนที่อ่านจำนวนที่อ่าน:


ความเห็น (27)

ให้กำลังใจคนทำงานนะคะ....

สวัสดีครับ พี่ krugui Chutima 

ขอบคุณที่แวะมาเยี่ยมนะครับ...

ซึ้งในน้ำใจคนทำงานจริงๆๆครับ ดูเหมือนคุณแมวใส่ชุดปกากะญอเรียกขวัญใช่ไหมครับพี่หนานเกียรติ

สวัสดีครับ อาจารย์ ขจิต ฝอยทอง 

ชุดที่แมวใส่เรียกว่าชุด "เฌวา" ครับ 
ชาวบ้านเอามาเปลี่ยนให้เพราะชุดที่แมวใส่เปียกมะล่อกมะแล่ก รวมท้ังชุดสำรองที่เตรียมไปครับ
ผมมีโปรแกรมจะไปเยี่ยมที่นี่ในเร็ววันนี้ อาจารย์สนใจไหมครับ... 

อ่านแล้วขนลุก ขอชื่นชมการทำงานของทั้งสองท่านเลยครับผม

อ่านแล้วประทับใจค่ะ

เป็นน้ำใจของเพื่อนมนุษย์ที่จะมอบให้กัน โดยไม่ได้แบ่งเชื้อชาติและภาษา...^v^

  • อ่านแล้วประทับใจดีครับ
  • ลำน้ำกับสะพานไม้ไผ่น่าหวาดเสียวนะครับ ลุยดีจริงๆ
  • ผมเห็นเจ้าต้นหนาวลูกของคุณแมวเพื่อนของหนานเกียรติแล้วก็รู้สึกว่าเขาเหมือนตัวการ์ตูนดีจัง

สวัสดีครับ หนานวัฒน์ 

ขอบคุณที่เข้ามาเยี่ยมนะครับ
ที่ขนลุกนี่เพราะอะำไรครับ เรื่องตกน้ำ หรือเรื่องของแมว หรือคุณภาพงานเขียนครับ ฮิ ฮิ... 

สวัสดีครับ หมอดาว blue_star 

ดีใจที่หมอดาวมาเยี่ยมครับ ไม่ได้ทักทายกันนานเลยทีเดียว
เชื่อว่าถ้าเป็นหมอดาว ก็คงตะัดสินใจไม่ต่างไปจากแมวครับ... 

กรุณาแจ้งวันด้วยครับ อยากไปๆๆๆ

สวัสดีครับ อาจารย์ วิรัตน์ คำศรีจันทร์ 

ต้นหนาวกับเฌวา ยังไม่ได้เจอกัน ถ้าเจอกันความดื้อ-ซน คูณสองนี่คงวุ่นแน่ ๆ ครับ
ที่หมู่บ้านนี้เป็นความทรงจำดี ๆ สำหรับผมมาก กำลังจะหาโอกาสไปเยือนอีกรอบเร็ว ๆ นี้ครับอาจารย์

แมว เป็นคนที่มีจิตอาสามากค่ะ เคยร่วมงานกันมาเมื่อครั้งเป็นคนทำงาน ngo ด้วยกัน.

สวัสดีครับ เพื่อนแมว (เหมือนกัน)

ใช่ครับ แมวมีลักษณะเช่นนั้นแบบเสมอต้นเสมอปลาย

และที่มีมาก ๆ คือ การยืนหยัดยืนยันในอุดมคติที่ยึดมั่น

มีเพื่อนแบบนี้ถือเป็นมงคลชีวิตครับ

เหตุการณ์ต่อจากวันที่ตกน้ำ ทำให้พ่อหมอที่มาทำพิธีให้รับเป็นลูกสาว เวลาเข้าหมู่บ้านทีจอชีก็จะซื้ออาหารแห้งๆ ไปฝากพ่อทุกครั้ง สายสิญจ์ที่ใช้มัดมือวั้นนั้น ได้นำมาใส่กรอบแขวนเป็นเครื่องรางประจำตัวอยู่จนทุกวันนี้ค่ะ

ฮ่า ฮ่า เจ้าตัวแอบเข้ามาแบบไม่ให้สุ้มให้เสียง

ว่าจะไปทีจอชีอีกสักครั้ง กำลังหาวันอยู่

ไปตวยกันเน่อ เอาต้นหนาวไปตวย

อนุพงษ์ รพ.อุ้มผาง

สวดยอดครับ คุณพี่

อ้ายหนาวเข้าไปเล่นโคลน อาบน้ำห้วยหน้าหมูบ้าน(ที่แม่ตกนั่นแหละ) และนอนที่ทีจอชีมาแล้วจ้า

เป็นเรื่องราวที่งดงาม สร้างแรงบันดาลใจให้ผู้คนที่อยู่ในแวดวงการทำงานเอ็นจีโอ และจิตอาสาทั้งหลายนะคะ การบอกเล่าเรื่องราวเช่นนี้ให้เป็นที่รับรู้ในความดีงามยังเป็นการให้กำลังใจคนทำงานอีกด้วยค่ะ

สุกยอดเยี่ยมจริงๆ.,เป็นกำลังใจให้จ้า...สู้อต่อไปนะน๊ะ.,เพื่ฉงค์กรและคนไข้

สวัสดีครับพี่นุช คุณนายดอกเตอร์ 

ขอบคุณที่แวะมาเยี่ยมนะครับ

ขอบคุณครับ คุณเอ..ปัญญาทิพย์

แมวเป็นนางฟ้าที่สวรรค์ส่งไปช่วยกะเหรี่ยงอุ้มผางค่ะ ขอยืนยันด้วยคน เรื่องนี้เหมือนเห็นมาก่อน deja vu ไม่ทราบท่านใดจะเข้าใจไหม วินาทีที่ชื่อแมวปรากฏในวันที่เราจะทำ "คลีนิกอุ้มผางเพื่อคนไร้รัฐไร้สัญชาติ" ในโรงพยาบาลอุ้มผาง ให้แมวมาเล่าซิคะ และเธอก็คงต้องอยู่ตรงนั้น จนกว่าอะไรๆ จะดีขึ้นสำหรับชาวกะเหรี่ยงอุ้มผาง

ยอดเยี่ยมครับ เป็นกำลังใจให้พี่แมวและทีมงานทุกๆ ฝ่ายที่เกี่ยวข้อง แม้ไม่ได้เกิดมาจากท้องเดียวกัน ต่างเผ่า ต่างพันธุ์กัน แต่พี่แมวและทุกคนก็สู้ด้วยหัวใจเสมอมา สู้สู้ครับ

หนานเกียรติ ขอบคณมากนะที่ทำให้ทราบเรื่องของแมว ผมจะตามเธอผ่านบล๊อกครับ สปสช.เขต 2 พิษณุโลกดูแลและจัดการให้ผู้ป่วยโรคไตวาย "ได้รับสิทธิ" ที่จะยืดชีวิตของผู้ป่วยแต่ละท่าน โดยการล้างไตทางช่องท้องเป็นลำดับแรก อุ้มผางนั้นอยู่ในพื้นที่ที่หน่วยงานผมดูแล ขอบคุณสำหรับข้อมูลซึ่งสะท้อนว่า "คนที่อยู่ชายขอบ หรือ ปลายท่อ" เขาได้รับบริการหรือไม่ อย่างไร

สวัสดีครับ อาจารย์แหวว Archanwell 

ขอบคุณที่แวะมาอ่านบันทึกนะครับ แมวเป็นนางฟ้าช่วยเหลือผู้ทุกข์ยากมานานแล้ว การตัดสินใจไปอยู่อุ้มผางจึงถือเป็นความโชคดีของผู้ทุกข์ยากแถวนั้น 

เรื่องที่อาจารย์เกริ่น เห็นทีจะต้องให้แมวเล่าให้ฟังซะแล้ว

สวัสดีครับ คุณ ตระการ 

ขอบคุณที่แวะมาเยี่ยมให้กำลังใจแมวนะครับ...

สวัสดีครับ คุณหมอนพ. ชาตรี เจริญศิริ

ขอบคุณคุณหมอที่แวะมาเยี่ยมนะครับ...
ผมเองไป ๆ มา ๆ ที่ จ.ตาก ครับ มีอะไรพอจะช่วยเหลือ สปสช. ได้บ้าง ยินดีนะครับ 

พบปัญหาการใช้งานกรุณาแจ้ง LINE ID @gotoknow
ClassStart
ระบบจัดการการเรียนการสอนผ่านอินเทอร์เน็ต
ทั้งเว็บทั้งแอปใช้งานฟรี
ClassStart Books
โครงการหนังสือจากคลาสสตาร์ท