ปันน้ำใจ ไม่เคยหมด... แปลงสินทรัพย์เป็น “บุญ” ณ น่าน ภาค 1
ปันน้ำใจ ไม่เคยหมด... แปลงสินทรัพย์เป็น “บุญ” ณ น่าน โครงการ 5
โดยครูเพชร สรวีร์ มนต์สวรรค์
25 ธ.ค.53 ไปเอารถเพื่อขนของ....
นัดกะต้องหล่ออวบ ไปเอารถกระบะสี่ประตูแถวๆ หนองบอน เลิกจากงานเลี้ยงสามโมงกว่า แว๊ปแล้วเราไม่อยู่ร้องเกะต่อล่ะ ไปรับต้องแล้วก้อเลยไปรับแจ๊ค โห ของเยอะอยู่นิ แต่อัดๆ เข้ายาริสไปได้ แจ็คนั่งตัวลีบอยู่ข้างหลัง ไปถึงตรวจเช็คความเรียบร้อยของรถแล้วต้องก้อขับซิ่งไปรอรับแจ็คแถวหน้าสนามกีฬา จากนั้นนัดเจอกันอีกทีหกโมงนะพี่ อืมมมม จะรอไวๆ นะจ๊ะ
6.20 น. ฝนปรอยนิส ๆ เอาของบริจาคส่วนนึงมาอัดไว้ข้างหน้า ต้องบอก..พี่ผมยังไม่ได้กินไรตั้งกะเช้าแน่ะ โห แวะ A&W กินข้าวคนละจานก่อนเดินทางไปสมทบกะเพื่อนรินทร์ เพื่อนปุ๋ย นุ๊ก ช่วยกันแพคของขึ้นรถ นัดเจอกับพี่แว่น อยุธยาโน่นแน่ะ
8.40 น. ล้อหมุนจากศรีราชา แวะจุดพักรถแรกที่มอเตอร์เวย์ รินทร์กินข้าว ส่วนคนอื่น ๆ เข้าเซเว่นเติมพลังกันด้วยไส้กรอก ข้าวเหนียวหมูตามแต่จะถนัด พี่แว่นล่วงหน้าไปรอแล้ว ปั๊ม ปตท.นะ อีกเก้ากิโลนครสวรรค์ จุดนี้ แวะเข้าห้องน้ำ ล้างมือ ไปเจอกันตอนรับ ฝน น้องที่พิดโลกจ้า....
02.20 น. น้องฝน น้องน้อง รออยู่แล้ว ขนของอีกหลายถุง เพียบ 555 ยัดเข้ารถเก๋ง เทินขึ้นหลังคากระบะ รถก้ออย่างอึด ยัดเข้ามาเหอะ รับไหว แบ่งคนขึ้นรถ รถเชฟของพี่รินทร์ พี่ปุ๋ยกะนุ๊กนั่งไปกระบะฟอร์ดต้อง พี่เพชร แจ็ค เก๋งโตโยต้า พี่แว่น น้องฝน น้องน้อง เก้าสหายร่วมอุดมการณ์ก้อออกเดินทางตาม ๆ กันไป แวะพักรอกันแถว ๆ แพร่ ซื้อโจ๊กร้อนๆ ในเซเว่นมาเป่า ดึก ๆ เยี่ยงนี้ค่อยทำให้ตาสว่างหน่อย เก็บภาพบรรยากาศ ปุ๋ยคว้าแขนพี่แว่นมาสวีท ภาพออกมาดูงัยก้อคู่รักข้าวใหม่ปลามันเชียว หวานมาก 555 ออกเดินทางกันต่อ พี่เพชรก้อคุยนั่นคุยนี่ หันไปแจ็คมันหลับไปตอนไหนหว่า
หันไปมองต้อง อ้าว ๆ ตาไมมันปรือจังแฮะ เอ๊ย ตื่น ๆ หยิก ๆ ไปที่แขน โอ๊ยเจ็บพี่ ต้องบอก สักพักต้องเอามือมาตีหน้าตัวเองแปะ ๆ พี่ผมง่วงมาก อ้าว ๆ พี่เพชรตัดสินใจตีแรงขึ้น เพี๊ยะ!! โอ๊ย!! พี่ เด๋วผมต้องไปโรงบาลนะ กรามหักแล้วม้างงง 55555
...พักใหญ่ เอ๊ยต้อง รถมันหลุดเลนหว่ะ จ๊าก ต้องหักหลบเข้าเลนได้สวย แต่หันมาบอก มะกี้ตอนพี่เพชรบอก ผมหลับไปแล้วพี่ โห..หัวใจหล่นไปตาตุ่ม
..พ่อจ๋าลูกไม่กล้าหลับแล้วววววว 5555
....พอฟ้าเริ่มสว่าง ต้องคับ เด๋วเราหาที่ดื่มกาแฟกันดีกว่า ไปแวะแถว ๆ ห้วยน้ำอุ่น รถพี่แว่นกะพี่รินทร์ล่วงหน้าไปแล้ว แต่บอกกันกับต้องว่า ไม่รีบดีกว่า ขอให้เฟรชกว่านี้ เด๋วเราก้อไปกันต่อ ทันน่า รับรอง (ไงก้อรอเราอยู่แล้วอ่ะ อิอิ)
26 ธ.ค. 53 ... เช้านี้ที่น่าน....
แวะร้านข้าวเลือดหมู ร้านเดิมที่เรามากันตอนโครงการ 3 ..คราวนี้นั่งชั้นล่าง ใครใคร่สั่งก๋วยจั๊บ ข้าวเลือดหมู ตามสะดวก สักครู่ เก่งก้อเข้ามาสมทบ พอออกจากร้าน เอ๊ะ เสียงใครเรียกเราอ่ะ คุ้น ๆ โหครอบครัวครูต้อย ครูนก ครูที่สอนที่เดียวกะเราจากระยอง มาเจอกันที่น่านได้งัย 5555 กระโดดจับมือเจ๊ต้อยแบบงง ๆ ถ่ายภาพเป็นที่ระทึกซะหน่อย (แหมเจ๊อุตส่าห์ไม่ค่อยจะบอกใครนะเนี๊ยว่ามาแอ่วน่าน)
จากนั้น หนุ่ม ๆ ก้อแยกย้ายไปจ่ายตลาด เตรียมสะเบียงขึ้นดอย สาว ๆ ที่เหลือ ยกเว้นเจ๊ปุ๋ย ก้อไปถ่ายรูปกันแถว ๆ โรงแรมเก่าแก่ของเมืองน่าน ก่อนจะเดินทางกันต่อ รถกระบะฟอร์ด เปลี่ยนคนขับแล้วเก่งรับหน้าที่นี้ไป ต้องบอกของีบนึงนะครับ 555 (แต่เจ๊ก้อยังทำหน้าที่คุยไป หลับไม่ได้เหมือนเคย) จุดหมายต่อไปคือ บ้านร้องแง แวะเข้าห้องน้ำ ทักทายพ่อกะแม่ครูเมธ เจ้าตัวไม่อยู่ไปตากโน่น แต่พ่อครูเมธแอบบอก มีนา54 ครูเมธสละโสด 555 เด๋วเจอตัวต้องแซวซะหน่อย บทจะรวดเร็วเนี๊ย พี่ ๆ ตั้งตัวไม่ติดเลย จากบ้านครูเมธ แวะทักทายคุณไก่บ้านครูถึก ซื้อของเพิ่มเติม น้ำมันพืช ของจำเป็นต่าง ๆ ก่อนยาวโลดถึงอนามัยบ้านด่าน
อ๊าวววว พี่แว่นขับเก๋งโลดไปไหนล่ะนั่น เลยไปแล้วอ่ะ รถกระบะของพี่ๆ ที่ครูถึกส่งมาช่วยขนของขึ้นห้วยปูด ขับไปตาม ส่วนพวกเราที่เหลือ ขนของลงจากรถ แบ่งแยกสิ่งของออกมาเป็นสี่ชุด ขนสองชุดเข้าไปเก็บใต้บ้านพักอนามัย นั่งพักกินหนม ตอนนี้ชักจะหิวมากมาย อาร์ทขี่มอไซค์เข้ามา บอกว่าเด๋ววันนี้จะขึ้นห้วยปูดด้วยค่ะ โห ดีใจจัง นั่งรอพี่แว่นกันพักใหญ่ก้อกลับมา พี่เขาบอกเกือบเลยออกไปเที่ยวลาวซะแล้ว 5555
คราวนี้ ของที่จะใส่รถกระบะคันขึ้นห้วยปูดด้านหลังเต็มแล้ว แต่เหนื่อยกันมาทั้งคืน จะให้เดินขึ้นอีกก้อชักจะท้อเหมือนกัน ทางพี่ที่ขับรถขนของก้อบอก ข้างหน้าสาว ๆ นั่ง
กันไปได้คับสี่ห้าคน เอาดิ อัดกันแค๊บหลัง สี่ ปุ๋ยนั่งหน้า หันไปมองต้อง แจ็ค รินทร์ เดินไหวป่าวน๊า ไม่ใช่ใกล้ ๆ ทางก้อชันด้วย แต่สามหนุ่มอุดมการ์ณแรงกล้าจาเดินก้อตามใจ (หรือจนใจก้อม่ายรุ๊)
โห พอพี่คนขับพาขับขึ้นทางที่แสนจะชันประมาณหักศอกอีกด้วย แคบ ชัน สูง โห ข้อยตื่นเต้นหลายเด้อ ใจมันสิสั่นหวิว ๆ จะหล่นลงพื้นล่างไม๊หว่า เนี๊ย มีล้อฟรีอีตรงทางชันอีกด้วย ตอนนี้เงียบกริบ สวดมนต์คาถาเดินทางปลอดภัย ท่องวนไปวนมา ใช้สมาธิสุด ๆ ขอให้ทุกคนปลอดภัย ไมรู้สึกปวด ๆ หน้าท้อง อ้อ ก้อเกร็งซะจน ดีนะไม่ปวดฉิ้งฉ่อง ม่ายงั้น
..เฮ้อ... ถึงแล้วห้วยปูด โห วิวแจ่ม งามมั๊ก แต่ความหิวขอเข้าครัวไปค้น ๆ หา ไวไว มีผัก หมู โห น้องดาว ซิ่งมอไซค์ขึ้นดอยมาแว้วววววว น้องฝน น้องน้อง นุ๊กช่วยกันคนละไม้ละมือ ล้างผัก หั่นผัก ก่อไฟ ตั้งน้ำ เมนูไวไวผัดมื้อแรก บนดอยสูงนี่ล่ะ อากาศเริ่มเย็นๆ แต่พอไวไวผัดตกถึงท้องก้อค่อยยังชั่ว เก่งส่งคนซิ่งมอไซค์ไปรับต้อง พี่แว่น ขึ้นมาสำเร็จ งานนี้มีน้องแจ็คเดินขึ้นมาได้ตลอดรอดฝั่ง เอานิ้วโป้งไปสองมือ ซู๊ดยอดดดดดมื้อเย็นย่ำ นั่งจกข้าวเหนียวและกับข้าวฝีมือน้องดาวแสนอาหร่อย กองไฟถูกก่อขึ้นไม่ไกล เสียงร้องเพลงเจือยแจ้ว เด็กสาว ๆ บนดอยเสียงดีชมัด ชวนให้พวกเราลงไปเล่นเกมแจกของด้วย อ้าวนับไปนับมา ใมมีเจ็ด แปดคน ถามไถ่ไปมา ไปกันแล้ว อีกอย่างหมู่บ้านนี้ แต่ละหลังอยู่กันไกล ๆ และนอนกันเร็วด้วยก้อเลยทำกิจกรรมกับเด็กๆ เท่าที่มี เด๋วพรุ่งนี้ค่อยแจกเสื้อ ขนมกันต่อ ผู้ใหญ่บ้านนัดชาวบ้านมารับของตอนแปดโมง คืนนี้ได้ไปนอนที่บ้านของ อสม.โดยหมออาร์ทพาเดินไปส่ง..อากาศเย็นจัง นอนไม่ค่อยจะหลับนะ แต่คงเหนื่อยเผลอ ๆ ไปตอนไหนก้อไม่รู้..
27 ธ.ค.53 ...วันแจกของ..วันแห่งการเดิน (หนีทาก)...
เช้าประมาณแปดโมงครึ่ง ตามเวลานัดหมาย ชาวบ้านเริ่มทยอยมา พวกเราเริ่มคัดไซค์เสื้อกันหนาวแจกเด็ก ๆ กันก่อน จากนั้นผู้ใหญ่บ้านก้ออ่านรายชื่อตัวแทนแต่ละบ้านรับของแจกตามที่เราจัดไว้จนครบทุกบ้านจบกิจกรรมนี้พวกเราเตรียมออกเดินทางไปบ้านปู่ดู่ ตอนนี้พวกเราเตรียมสวมถุงเท้า อาร์ทบอก ที่ชื้นๆจะมีทากด้วย ต้องระวังมากตอนเดิน น้องๆ มะคืนที่มาร้องเพลงเล่นเกมกะพวกเราก้ออาสาเดินไปส่งพวกเราถึงปู่ดู่โน่น เดิน ๆ ไปสักพัก ยังไม่ทันไร เอ๊ะ ไมเรารู้สึกหูอื้อๆ ทางข้างหน้าดูโครงเครงอ้าวใครมาปิดไฟป่าว ทำไมหน้ามันวูบๆ มองไรมืด ๆ ไปหมด สักพักหูเริ่มดับ รู้ตัวอีกทีนั่งแปะ อยากจะ
เอาหัวทิ่มก่อน ปุ๋ย แจ็ค มาพัดวีให้ เราบอกไปก่อนๆ เพื่อนบอกบ้าเหรอ
...แจ็คแกะยาดมหลอดใหม่มาให้ดมเลย เรานั่งมึนอยู่ครู่ใหญ่ก้อเริ่มดีขึ้น เป้กะกระเป๋าน้องๆ เขาช่วยถือแล้ว เฮ้อ ..สงสัยมะวานทั้งไม่ได้นอน ทั้งตื่นเต้นตอนขึ้นห้วยปูด วันนี้เลยเป็นงี้เลย อายจัง..อิอิ เดินปัด ๆ ไปพักนึง เห็นน้องโกโก้ หมาแสนรู้ผสมชิสุของอาร์ท มันเดินแข็งขัน โฮะ ถ้าแพ้หมาเนี๊ย อายไปถึงหลานบวชเลย ไม่ได้ ฟิตใหม่ เดินใหญ่เลย เออ มันดีขึ้นแฮะ อาการโลกโครงเครงเริ่มหายไปคราวนี้ทั้งได้ชมธรรมชาติ ปีนขึ้นปีนลง สนุกไปกับพรรคพวกแบบไม่กลัวเป็นลมอีกล่ะ
เดินไปสักพักอีก ช่วงป่าชื้น ๆ ไรมันอยู่ตรงถุงเท้ารีบปัดออก โห ทากกะลังเลย เจาะเลือดเราไปนิสนึง ตอนปัดออก น้องน้องบอก หนูเห็นมีเลือดติดมานิสด้วย ดีทีไหวตัวทัน ไม่งั้น กึ๊ยยยยย แต่สงสารโกโก้ เท้าเลือดไหล ไปโดนทากกัดจริง ๆ เฮ้อ พอถึงปู่ดู่เห็นมันเดินกระเผลก ๆ ด้วย น่าสงสารมาก มาถึงมันนอนหมดแรง อิอิ
(เหมือนเราเลย แต่เรานั่งหลับหมดแรงอ่ะ) เพื่อนรินทร์เริ่มบรรเลง ดื่มน้ำใส ๆ ก่อนเพื่อนเลย
....ตกดึกอาหารพร้อม ชาวบ้านออกมายืน ๆ รอบกองไฟ อสม.ตกลงกะชาวบ้านเหมือนที่ห้วยปูดคือแจกของตอนเช้า แต่พรุ่งนี้นัดเจ็ดโมง เราแจกขนมเด็ก ๆ กันพอหอมปากหอมคอ จากนั้นก้อนั่งคุยกันแถวๆ กองไฟ บ้างก้อโต๊ะอาหารหน้า กศน.เริ่มดึก รินทร์เริ่มล่ะ มาววววว..เดินปัดจนปุ๋ยกะแจ็คหิ้วปีกพาไปนอนเต็นท์ ก่อนไปก้อมีฮ๊ากกกกกด้วยอ่ะ
..พอไปนอนเราถาม รินทร์เป็นไรมากไม๊...เพื่อนตอบ ...เป็นไรแล้วทำไมเหรอ (โห เออ ๆ เขาไม่ให้ถือคนมาววววว...ฉันจะไปทำไมแก..ถามเพราะห่วงเพื่อนว๊อยยย ขี้เกียจช่วยแบกลงดอย อิอิ)
คืนนี้ เก่งพาเดินไปส่งสาว ๆ นอนบ้าน อสม.อีก อาร์ทกลับลงไปบ้านด่านตั้งแต่เย็น คืนนี้เย็นมาก ๆ นอนไม่ค่อยหลับอีกล่ะ ..แต่รู้สึกได้พัก..พร้อมลุยต่อในวันรุ่งขึ้น..
28 ธ.ค. 53 ..วันลงดอย ...
เช้าก่อนเจ็ดโมง เปลี่ยนเสื้อผ้าแล้ว น้องฝน ปุ๋ย ตั้งน้ำบนกองไฟ เราออกมาชงกาแฟร้อน ๆ ดื่มกันน้องดาวก้ออุ่นกับข้าว เตรียมอาหารวุ่นอยู่ในครัว มีเด็กน้อยสองคนมายืน ๆ แล้ว เราเอาขนมแจก พักนึงก้อทยอยมาเรื่อย ๆ เราเริ่มแบ่งโซน มีแจกของด้านใน ออกมาเอาขนม ด้านนอก แจกจนจบกิจกรรมจากนั้นเราก้อนั่งทานข้าวกันในศูนย์ อาหารเช้านี้มีมาม่าต้มร้อน ๆ ด้วย เพื่อนรินทร์ไม่ยอมกินไรเลย แฮงค์มากมาย รวมทั้งต้อง แจ็คก้อดูอาการไม่ค่อยเฟรชสักเท่าไร น้องฝนเก็บภาพหมาน้อยบนดอย(คล้ายไฮยีน่า)หลายชอตตั้งกะมามะวาน เก่ง ดาว ช่วยอาสารับกระเป๋าเป้ ไปเทินบนมอไซค์ให้ น่ารักมาก ระหว่างเดินลงดอย ก้อทั้งชมธรรมชาติ พักถ่ายรูปกันไปตลอดทาง ถึงอนามัยบ้านด่านได้เจออาร์ทอีกครั้งร่ำลา กอดซ้าย กอดขวา จากนั้นมาเจอน้องดาวอีกครั้งที่ ....(ลืมอ่ะ) กอดกันร่ำลา
เดินทางไปต่อที่บ้านครูถึก ได้ทักทายกะครูถึกกันแป๊ปเดียว ก้อไปบ้านครูเมธต่อ มื้อกลางวันตรงเฮือนไทลื้อ มีไก่กระบอกรสเผ็ดร้อนแสนอาหร่อย ส้มตำ มีข้าวแคบด้วย อาหร่อยมันปาก คุยกะครูเมธฮามากมาย แซวเรื่องจะแต่งงานก้อทำเขิน โหพี่ ร้องแฮะ แฮะ บอกอยากไปทะเลมาก มาจิงเหอะ พูดงี้มาหลายครั้งแล้ว 555
ถ่ายรูปกันเป็นที่ระทึกก่อนกลับ จากนั้น แวะไปเจอกันอีกที ตอนเข้าอุตรดิตร เพื่อลงภาพในแต่ละกล้องที่โน๊ตบุคปุ๋ย โซ้ยข้าวต้ม โจ๊กกันในเซเว่น ทำเวลามาก ลิ้นโดนกุ้งลวกไปหลายครั้ง 555 จากนั้น ต่างร่ำลา ตรงดิ่งกลับบ้าน ปุ๋ย รินทร์ ไปส่งฝน น้องน้อง ส่วนเก่งขับรถไปลงพิษณุโลก จากนั้น ต้องขับต่อยาวถึงระยอง ระหว่างเข้าเขตอยุธยาก้อมีหลงไปบ้าง โทรคุยกะปุ๋ยมาตลอดทาง ห่วงไปหมด แต่ทุกคนก้อมีสติและตั้งใจทำหน้าที่ของตนอย่างดี ทั้งหน้าที่ขับรถ นั่งข้าง จนคันของรินทร์กะปุ๋ยถึงบ้านก่อน ส่วนคันของเราก้อมาถึงระยองตอนตีสี่ครึ่ง ต้องมาส่งเราแล้วก้อได้กลับไปนอนอีกชั่วโมงกว่า ๆ
แจ็คก้อนอนกะต้องแล้วค่อยไปเปลี่ยนเสื้อผ้าที่บ้านตอนเช้า...
.............มาถึงวันนี้.......เหตุการณ์ต่าง ๆ ยังแจ่มชัดอยู่ในความทรงจำ ..เรื่องราวต่าง ๆ
แม้เพิ่งเกิดขึ้นหรือเกิดนานแล้ว..ก้อยังอยู่ในหัวใจเสมอ....คิดถึงสิ่งดี ๆ ที่ทำร่วมกัน ทั้งคนที่ไม่ได้ร่วมเดินทางไปครั้งนี้ แต่ขอบอกค่ะว่าระลึกถึงทุกคนเสมอ...ทั้งน้องทิพ น้องบอล ....เจ้าเก่าโครงการสี่ที่ได้ร่วมเดินทางกันไป....โอกาสต่อไปคงได้เจอกันอีกค่ะ......
31 ธ.ค.53
......Fr: Diamond ry...สรวีร์ มนต์สวรรค์...(ครูเพชรเองจ๊ะ)
ความเห็น (4)
สวัสดีค่ะ
ชื่นชมยินดีกับเรื่องเล่าที่ประทับใจมากค่ะ ขอเป็นกำลังใจและขอขอบคุณที่นำมาแบ่งปัน
เมื่อต้นปีได้ไปจัดกิจกรรมค่ายฯ ที่เปียงซ้อ ประทับใจ ไม่มีที่ติเลยค่ะ เป็นบุญของพวกเราที่ได้ไปสัมผัสสิ่งงดงาม
ขอบคุณ
คุณ Oraphan , อาจารย์ นพวรรณ, และ คุณอาร์ม
ที่แวะมาให้กำลังใจคราบบบ
แล้วก็นึกขึ้นได้ว่า ยังไม่ได้ส่ง CD รูปให้ฝนเลย กำ..
อาร์ท-ภิษัชฌรัชต์
ประทับใจมากๆค่ะ โครงการหน้าถ้ามีโอกาสก็อยากจะไปด้วยอีก
แต่ว่าต้นเดือนหน้าอาร์ทก็จะย้ายลงมาทำงานที่อำเภอเวียงสาแล้วนะคะ