ลาโรง
แล้วละครชีวิตก็ปิดม่าน
ภารกิจการงานล่วงผ่านพ้น
เอ่ยอำลาเพื่อนพ้องผองผู้คน
กลับไปเป็น สามัญชน ธรรมดา
ถอดหัวโขนหัวเก่าเอาหัวใหม่
มาสวมใส่ลงไปเดินเผชิญหน้า
กราบชาวบ้านเคยช่วยด้วยเมตตา
ก่อนจะก้าวขึ้นมาเล่นละคร
สวัสดีทักทายให้ความหวัง
บอกว่ายังเป็นเพื่อนเหมือนเก่าก่อน
ระลึกถึงอยู่ทุกครายังอาทร
พูดออดอ้อนย้อนหลังตั้งยืดยาว
ออกเยี่ยมบ้านใกล้ไกลเยี่ยมไปทั่ว
กี่สิบรั้วก็เต็มใจไปถามข่าว
มีเวลาคุยสนุกกว่าทุกคราว
ยกเรื่องเล่ามาล้อเล่นเป็นกันเอง
คุยจะขับเคลื่อนใหม่ให้เหมือนฝัน
จะสร้างสรรค์ดีงามด้วยความเก่ง
จะต่อสู้ผลักดันไม่หวั่นเกรง
ไม่ทอดทิ้ง ให้วังเวง อีกต่อไป
เมื่อละครชีวิตต้องปิดม่าน
จำทนเดินกลับบ้านมากราบไหว้
ดูนอบน้อมถ่อมตัวมีหัวใจ
ผิดจากตอน ที่ยิ่งใหญ่ อยู่ในโรง
สันติสุข สันติศาสนสุข ◊◊◊
ความเห็น (22)
สวัสดีค่ะ
ทุกคนมีโอกาสได้ลาโรงเหมือน ๆ กันนะคะ ขอขอบคุณกับข้อคิด เป็นการเตือนสติค่ะ
สวัสดีค่ะ
กลับมาแล้วนะคะ แฟนกลอนรออ่านอยู่ค่ะ
"....ดูนอบน้อมถ่อมตัวมีหัวใจ
ผิดจากตอน ที่ยิ่งใหญ่ อยู่ในโรง......"
วรรคนี้ดูสะใจนะคะ
หัวโขนสวมหัวคนเต้น หมายเป็นลิงยักษ์สักครู่
ถอดโขนแล้วคนเดิมดู ใช่ผู้ยักษ์ลิงสิ่งลวง
..สมเด็จพระสังฆราช (วาสน์ วาสโน) วัดราชบพิตร พระองค์ท่านว่าไว้แบบนี้.
ขออนุโมทนากับบันทึกของคุณโยม ช่างเปรียบเทียบได้อย่างเหมาะสม พอตรองให้เห็นภาพได้ บัวไม่ช้ำน้ำไม่ขุ่น..
หยิกแกมหยอกเย้าเคล้าคลุกปลุกจิต
แหย่ให้คิดย้ำเตือนสะเทือนลั่น
เห็นความจริงเขาเล่นละครกัน
คือภาพฝันเราวาดหวังพึ่งพิง
- ละครปิดฉากจากแล้ว
- ไม่แคล้วลาลับกลับบ้าน
- ดีชั่วตามติดวิญญาณ
- กลับบ้านมือเปล่าเท่าที่มา
@@@โรงละครชีวิตที่ปิดฉาก
เริ่มจะลากชีวิตจริงมาตีแผ่
คนที่ถูกสาวไส้ต้องรีบแก้
ไม่งั้นแย่เปิดฉากใหม่ไม่มีเรา(กู)@@@
สวัสดีครับคุณครูคิม นพวรรณ
- ลาโรงอาจตีความได้หลายอย่าง รวมทั้งข้าราชการที่ออกจากราชการโดยเหตุผลต่างๆไปแล้วได้ด้วย
- สำหรับคุณครูคิมคงเป็นคนละกรณีกับลาโรงในบันทึกนี้
- ขอบคุณมากครับที่เห็นข้อคิดอันมีคุณค่าซึ่งซ่อนอยู่ในเรื่องราวที่นำเสนอ
- ขอให้มีความสุขกับกิจกรรมเพื่อสังคม ในแบบของจิตอาสานะครับ
สวัสดีครับอ.ลำดวน
- กลับมาแล้วครับ ผมก็คงต้องไปโน่น ไปนี่ อยู่เรื่อยๆ แต่สัญญาว่าจะไม่ทิ้งแฟนๆในชุมชน G2k อย่างแน่นอน โดยเฉพาะอ.ลำดวน(พูดออกแนวพระเอกลิเก)
- วรรคที่อ.ลำดวนชอบ ถือเป็นวรรคทองของกลอนบทนี้ด้วย
- ขอบคุณอย่างมากมายที่เข้ามาให้กำลังใจและร่วมแลกเปลี่ยนเรียนรู้อยู่เสมอ ครับ
นมัสการพระมหาวินัย ภูริปญโญ ทิวาพัฒน์
บางคน เมามัว หัวโขน
ไม่โอน อ่อนวาง ห่างพ้น
ลืมตัว ลืมตีน ลืมตน
จึงหม่น หมองเศร้า ร้าวใจ
------------------------ ขอบคุณพระมหาวินัย มากครับที่เข้ามาร่วมแลกเปลี่ยนเรียนรู้
สวัสดีครับน้องอุ้มบุญ
เพียงสะท้อนย้อนย้ำนำมาเล่า
พอให้เข้าใจว่าเวลานี้
โรงละครเว้นว่างช่วงกลางปี
อาจจะมีดารามาเยี่ยมเยือน
----------------------------- ขอบคุณมากครับน้องอุ้มบุญที่มาให้กำลังใจกันเหมือนเดิม
ท่านว่า...
ตัวละครยืนสลอนอยู่เต็มโลก
แสดงโศกแสดงสุขสนุกสนาน
เมื่อแสดงจบบทกำหนดการ
ก็เดินผ่านหลีกหนีเวทีไป
สวัสดีค่ะ..
ชอบจริง ๆ ชอบมาก ๆ เข้ายุคสมัยเลยค่ะ...
สวัสดีครับอ.โสภณ
เมื่อละครชีวิตต้องปิดฉาก
อำลาจากโรงไกลกลับไปบ้าน
สร้างกรรมดีมีทุนสร้างบุญทาน
ย่อมข้ามผ่านพ้นทุกข์เป็นสุขใจ
------------------------------- ดีใจครับ ที่อาจารย์เข้ามาเยี่ยมและเป็นกำลังใจ
สวัสดีครับคุณ krugui chutima
ชีวิตจริงกับละครเมื่อย้อนคิด
มิเบี่ยงบิดผิดแผกจนแตกต่าง
หลายบทบาทคนดูจึงรู้ทาง
สู้ทำใจให้เป็นกลางอย่างอดทน
----------------------------------------------- ขอบคุณคุณ krugui chutima มากครับที่มาให้กำลังใจ
นมัสการพระมหาวินัย ภูริปญโญ ทิวาพัฒน์
แสดงดีมีฝีมือสร้างชื่อเสียง
ไม่ใช่เพียงโศกสุขสนุกสนาน
แต่สาระใสสว่างสร้างวิญญาณ
แม้ล่วงผ่านก็รู้สึกนึกชื่นชม
สวัสดีครับคุณครูปอ
- ดีใจมากครับที่ครูปอแวะมาอ่านกลอนในบันทึกนี้ และมีความรู้สึกชื่นชอบมากเป็นพิเศษ
- อยากเชิญชวนให้มาอ่านบ่อยๆ หรือจะให้ดีเขียนกลอนมาให้อ่านบ้างก็ยิ่งดี
- ขอบคุณมากสำหรับกำลังใจที่มอบให้ ครับ
เมื่อเขามารีบถลาไปต้อนรับ
ให้สดับฟังเสียงเพียงพิณหวาน
Take A Bow บนเวทีที่เนิ่นนาน
โปรดกลับบ้านดีกว่าจงลาโรง
Ohh, how about a round of applause,
Yeah, standin’ ovation,
Ooh ohh yeah, yeah yeah yeah yeah.
[Verse 1]
You look so dumb right now,
Standin’ outside my house,
Tryin’ to apologize,
You’re so ugly when you cry,
Please, just cut it out.
[Chorus]
Don’t tell me you’re sorry ’cause you’re not,
Baby when I know you’re only sorry you got caught,
But you put on quite a show (oh),
You really had me goin’,
But now it’s time to go (oh),
Curtain’s finally closin’,
That was quite a show (oh),
Very entertainin’,
But it’s over now (but it’s over now),
Go on and take a bow, ohh ohh.
[Verse 2]
Grab your clothes and get gone (get gone),
You better hurry up before the sprinklers come on (come on),
Talkin’ ’bout girl, I love you, you’re the one,
This just looks like the re-run,
Please, what else is on?
[Chorus]
And don’t tell me you’re sorry ’cause you’re not (mmm),
Baby when I know you’re only sorry you got caught (mmm),
But you put on quite a show (oh),
You really had me goin’,
But now it’s time to go (oh),
Curtain’s finally closin’,
That was quite a show (oh),
Very entertainin’,
But it’s over now (but it’s over now),
Go on and take a bow, ohh.
[Bridge]
And the award for the best liar goes to you (goes to you),
For makin’ me believe that you could be faithful to me,
Let’s hear your speech out,
How about a round of applause,
A standin’ ovation.
[Chorus]
But you put on quite a show (oh),
You really had me goin’,
Now it’s time to go (oh),
Curtain’s finally closin’,
That was quite a show (oh),
Very entertainin’,
But it’s over now (but it’s over now),
Go on and take a bow.
But it’s over now.
- ใครสร้างโรง ให้เขาลา แหม-น่าคิด
- ใครคิดถูก คิดผิด โปรดคิดใหม่
- คิดสร้างโรง ให้เขาลา มาแล้วไป
- มาแล้วไม่ทำอะไร อย่าให้มา...
- มาร่วมโรงครับผม
- ปณิธิ ภูศรีเทศ
สวัสดีครับคุณครูภาทิพ
โค้งอำลาเพราะว่าถูกจับได้
รักที่ให้เป็นของเก๊มาเสแสร้ง
หยุดทีเถอะอย่าด้านหน้ามาแสดง
ปิดเสียงแสง ปิดม่าน กลับบ้านไป
-------------------------- เพลงนี้ไพเราะมาก ฟังแล้วได้อารมณ์และกำลังฮอตสุดๆอยู่ในขณะนี้ ขอบคุณอย่างมากมายที่อุตส่าห์พิมพ์คำร้อง มาเผยแพร่ในบันทึก ครับ
สวัสดีครับอ.ปณิธิ
สังคมสร้างโรงไว้ในระบบ
แต่ไม่ครบวงจรตอนคัดสรร
นักแสดงเสนอหน้ามาพร้อมกัน
ที่สำคัญไม่รู้ใครเลือกให้มา
ถอดหัวโขนอันเก่าเอาเก็บไว้
หัวโขนใหม่ยังไม่มีมาให้สวม
เดินทักทายชาวบ้านอย่างสำรวม
ยกมือท่วมหัวไหว้ไปทุกบาง
สวัสดีครบคุณ KRUDALA
ยกมือไหว้ให้เกียรติกันทุกอย่าง
ทุกบ้านบาง ดง ดอย คอยห่วงถาม
ดูเหมือนมากเมตตาพยายาม
จะช่วยคนให้ก้าวข้ามความยากจน
------------------------ ขอบคุณ KRUDALA อย่างมากมายที่มาให้กำลังใจ ครับ