ลืมไปค่ะว่าก่อนจะออกจากเมืองทาคายาม่า ควรจะได้เล่าความประทับใจของที่พักทั้งจากสองทริป ซึ่งน่าประทับใจไปคนละแบบ
ที่พักทั้งสองครั้ง และเกือบทั้งหมดตลอดทริป ผู้เขียนค้นหาและจองจาก www.hostelworld.com ซึ่งที่พักมีให้เลือกมาก ราคาพอประมาณ ไม่แพงและการจองก็ง่าย ไม่ยุ่งยากและปลอดภัย
ครั้งนี้ด้วยความหมายมั่นว่าจะไปหมู่บ้านชิราคาวาโกะอันมีชื่อเสียงเรื่องบ้านโบราณหลังคามุงด้วยหญ้า และเขาว่าน่าจะได้นอนค้างแรมในบ้านแบบนี้เป็นประสบการณ์สักครั้ง แต่เราจะไม่ค้าง พอไปค้นหาโรงแรมพบ Hida Gassho-En ได้รับการรีวิวทุกด้านตั้งแต่ลักษณะอาคาร ที่ตั้ง พนักงานบริการ ความสะอาด ความปลอดภัยและราคา จากผู้เคยไปพัก ได้คะแนนเฉลี่ยตั้งร้อยละเกือบเก้าสิบ พอดีมีห้องว่าง เลยจองแม้ว่าจะไม่มีห้องสุขา ห้องอาบน้ำในตัว
Hida Gassho-En เป็นโรงแรมแบบญี่ปุ่น หรือ Traditional Ryokan ที่มีรูปทรงเช่นเดียวกับบ้านโบราณแบบ Gassho-Zukuri ที่มีหลังคาชันเป็นรูปเหมือนคนพนมมือ บ้านแบบนี้หายากมากแล้ว เพราะเป็นบ้านสมัยเอโดะ คนที่เขาตะเกียกตะกายไป Shirakawa-ko รวมทั้งพวกเราก็เพราะอยากไปเห็นบ้านแบบนี้ที่ยังมีชีวิต มีคนใช้ชีวิตอยู่จริงๆ
ครั้งนั้นเราไปถึงทาคายาม่าค่ำแล้ว เลยต้องนั่งแท็กซี่ไปโรงแรมเอง หากมาถึงไม่เกินห้าโมงเย็นแล้วนัดหมายกัน เขาจะส่งรถมารับฟรีค่ะ โรงแรมอยู่ห่างจากตัวเมืองไปราวสิบนาที ที่จริงอยู่ติด Hida No Sato รถขับวนขึ้นเนินเขาไม่สูงนัก พอลงจากแท็กซี่ทุกคนร้องอุทานว่า ผู้เขียนไปหาโรงแรมอย่างนี้เจอได้อย่างไร ช่างมีเสน่ห์คลาสสิคมาก พักคืนเดียวน้อยไป
พอไปถึงเจ้าหน้าที่พาเราไปที่อาคารซ้ายมือซึ่งมีเตาไฟแบบญี่ปุ่นกลางห้องที่เรียกว่า อิโรริ Irori ห้องนี้เป็นห้องทานอาหารด้วย เขาเชิญนั่ง กล่าวต้อนรับและชงชาเขียวแบบเป็นพิธีชงชา โก้เชียวค่ะ ดื่มชาแล้วก็ไปห้องพักอีกอาคาร
http://www.hostelworld.com/hosteldetails.php/Hida-Gassho-en/Hida-Takayama/29013
ห้องพักเขาสะอาด น่ารัก แม้ว่าไม่มีห้องน้ำในตัว แต่ในห้องพักมีความสะดวกสบายทุกอย่าง มีชุดยูคาตะให้ใช้ ส่วนนั่งเล่นมีชุดชากาแฟ ให้ชงดื่มเองและมองเห็นสวนหินด้านนอก บรรยากาศเงียบสงบ ปลอดภัย เขามีห้องออนเซ็นแยกหญิง-ชาย ผู้เขียนก็ได้ไปใช้บริการ สบายดี ไม่มีแขกอื่นมาใช้อ่านรีวิวว่าอาหารเช้าและอาหารเย็นที่นี่ประณีตและอร่อยมาก (ราคาค่อนข้างสูง)แต่เราไม่ได้ใช้บริการ เพราะมาถึงก็ค่ำมาก และตอนเช้าก็ออกแต่เช้ากะว่าไปเดินตลาดเช้าริมน้ำและหาของที่ตลาดทานน่าจะสนุกดี
ครั้งแรกนี้ออกจากทาคายาม่าแล้วเราไป ชิราคาวาโกะ
Takayama Park City Hotel มีหน้าตาฝรั่งมากๆค่ะ เป็นอาคารแบบอังกฤษ เขาบอกว่าอยู่บนเนินเขา มองเห็นวิวเมือง ห้องพักสวยงาม ราคาไม่แพงเพราะเป็นแบบ Bed & Breakfast ใช้ห้องน้ำรวม มีออนเซ็นแยกหญิง-ชายบริการฟรีด้วย ผู้เขียนมักเลือกที่จะพักโรงแรมที่มีห้องน้ำในตัวห้องพัก (En Suit) แต่หากไม่ได้และมีโรงแรมที่อยู่ในโลเคชันดี แม้ต้องใช้ห้องน้ำนอกห้อง คิดว่าน่าลอง เลยลองดูสองสามครั้งรวมทั้งครั้งนี้ พบว่าดีกว่าที่คิดไว้มาก ทุกที่สะอาดกริ๊ป การใช้ห้องน้ำไม่มีวุ่นวายรอคิว และมีออนเซ็นให้ใช้ทุกที่
พอรถไฟเรามาถึงสถานีทาคายาม่า ครั้งนี้เรามาถึงบ่ายกลางๆ เอากระเป๋าเก็บในล็อกเกอร์ที่สถานีรถบัส แล้วไปเที่ยวชม Hida No Sato ก่อนจะกลับมาเอากระเป๋า เรียกแท็กซี่ไปที่พัก ในแผนที่เขาบอกว่าเดินสิบห้านาทีถึง ขอเตือนว่าหากแผนที่ระบุระยะทางประเภทสิบ-สิบห้านาทีนั่นหมายถึงคนญี่ปุ่นเดิน เรานั่งไปในแท็กซี่นั่งไปไกลจากสถานีเชียวค่ะ หากเดินคงลากกระเป๋ากันล้อหลุด แม้ว่าจะไม่ไกลนักหนา
ภาพบนถ่ายจากประตูเข้าอาคารโรงแรม
ภาพขวาล่างจะเห็นโรงแรมอยู่บนสุดกลางภาพ
ทันใดแท็กซี่ก็หยุด และยกกระเป๋าเราลง เรามองหาที่พักและคิดว่าแท็กซี่น่าจะพาเรามาผิด เพราะไม่เห็นรถจะขึ้นเนินเขา (Hill) เลย แท็กซี่ส่งภาษามือชี้ให้ดูโรงแรมที่จะต้องลากกระเป๋าเดินขึ้นไป ป้าๆลมแทบจับ ไม่นึกไม่ฝันว่าแท็กซี่จะเอารถขึ้นไปไม่ได้ ทางเดินโค้งขึ้นเป็นทางซีเมนต์อย่างดีแต่ก็ชันพอประมาณ หนุ่มพนักงานโรงแรมคงคอยการมาถึงของคณะเราอยู่ (ตอนจองโรงแรมเราระบุว่าจะไปถึงเวลาประมาณใด) วิ่งลงมาช่วยลากกระเป๋า เฮ้อ โล่งอกไปดี ที่จริงเดินขึ้นก็แป๊ปเดียวเองค่ะ
คุ้มค่ากับการเหนื่อยแรงค่ะ โรงแรมน่ารัก โอ่โถง โปร่งสบาย สะอาด สงบ มองเห็นวิวเมืองและเทือกเขาที่ใบไม้มีสีสันต่างๆ เอากระเป๋าเก็บ ล้างหน้าล้างตาพอหายหอบ เราก็เดินลงมาบริเวณที่เป็นร้านค้าใกล้ๆกับย่านเมืองเก่า กะว่าจะหาร้านอาหารมื้อเย็น หายากมากค่ะ แค่หัวค่ำร้านก็ปิดกันหมด เลยเดินเล่นไปเจอร้านสะดวกซื้อร้านใหญ่ ได้ซื้ออาหารกลับไปทานที่ห้องพัก ก็ดีไปอีกแบบค่ะ
โรงแรมเขามีสมุดให้เขียนความประทับใจ มีคนเขียนไว้มากมายหลายชาติ มีคนไทยเคยมาพักหลายคนด้วยค่ะ
ตอนเช้าเขามีอาหารเป็นเซ็ทสำหรับทุกคน จัดมาเรียบง่าย แต่ประณีตสวยงาม กว่าจะลงมือทานก็ถ่ายรูปด้วยความประทับใจ ทำให้หนุ่มพนักงานยิ้มหน้าบานที่เห็นพวกเราพอใจ
ภาพบนซ้ายคือ เนื้อฮิดะ อันมีชื่อเสียงของที่นี่ เขาวางมาบนใบไม้ พอย่างสุกก็หอมใบไม้และมิโสะที่เขาใส่ปรุงรสมา หวานๆเค็มๆ เนื้อนุ่มละลายในปาก ทานกับข้าวสวยร้อนๆ อร่อยมากๆค่ะ เพื่อนอีกสองคนไม่ทานเนื้อ แต่ผู้เขียนทานได้ ส่วนหนูแหม่มเข้าขั้นโปรดปราน เราสองคนเลยต้องเป็นผู้จัดการเนื้อย่างมิโสะไม่ให้เสียของ
ยกปลาย่างให้คนไม่ทานเนื้อไป ทราบมาว่าการเสียบปลาย่างนั้น เขาจะไม่เสียบทื่อๆ เขาจะต้องเสียบจัดให้ปลามีรูปร่างเหมือนกำลังแหวกว่ายสายน้ำอยู่
พวกเราจัดการกับอาหารจนเรียบแล้วจึงออกเดินทางต่อค่ะ ครั้งนี้ออกจากเมือง ทาคายาม่าแล้วนั่งรถไฟมุ่งหน้าปลายทางที่เมือง คานาซาว่า ค่ะ
ได้เเต่ชมด้วยความรู้สึกอยากไปบ้าง...
แค่ดูภาพก็มีความสุขแล้วค่ะ
ขอบคุณค่ะ..ญี่ปุ่นคือตัวอย่างของ ความเล็กที่เรียบง่าย แต่มีความสุขซึ้งๆนะคะ..คุณนุชเก่งจังที่สามารถดึงจุดแข็งเหล่านี้มาถ่ายทอดได้อย่างน่าชื่นชม..
รอให้คุณเอกจตุพร วิศิษฏ์โชติอังกูรเพลาจากภารกิจแล้วจะไปได้ตอนไหนบอกมาเลยจะจัดให้ค่ะ สงสัยจะหาเวลายากเนอะ
สวัสดีค่ะ
คุณยุวนุชคงสบายดีนะคะ ขอขอบคุณเรื่องเล่าผ่านบันทึกค่ะ ด้วยความระลึกถึงเสมอค่ะ
อาจารย์ขจิตขจิต ฝอยทอง คะ พี่ว่าพี่น่าจะเริ่มลงมือเพาะเมล็ดพันธุ์ผักต่างๆ ทำแบบพี่ใหญ่คือเริ่มจากการลงในกระถาง กว่าจะรอบ้านทำเสร็จอีกนาน ต้องการความช่วยเหลือ ทั้งเมล็ดพันธุ์และคำแนะนำค่ะ อิ อิ ต้องการโค้ชการปลูกผัก จะเข้าไปศึกษาบันทึกวิธีการของพี่ใหญ่อีกหลายๆครั้งแล้วลงมือซะที
เถาตูดหมูตูดตูดหมา เคยได้ยินแต่จำไม่ได้แล้วค่ะว่าหน้าตาเป็นอย่างไร คลับคล้ายคลับคลาว่าเป็นพวกสาปเสือ สาปหมา กลับไร่พนมทวนครั้งหน้าเอาหน้าตามาโชว์กันหน่อยนะคะ
ขอบคุณค่ะอาจารย์ดร. จันทวรรณ ปิยะวัฒน์ เป็นความสุขของคนชอบเที่ยวที่เอามาเล่าแล้วก็เป็นความสุขตอนเล่าอีกครั้ง ยังมีภาพสวยงามจากมุมมองของพี่ที่รอจะทยอยนำมาเล่านำมาให้ชมอีก แล้วแวะมาอีกนะคะ
และขอบคุณด้วยค่ะที่เอาภาพวันงานสสส.ส่งมาให้ชม
ขอบคุณค่ะคุณสุเทพ ไชยขันธุ์ บันทึกที่นี่ก็ตั้งใจให้เป็นเรื่องผ่อนคลายเปลี่ยนบรรยากาศกันบ้างค่ะ
รู้สึกเหมือนเป็นผู้คุ้นเคยกับครอบครัวแม่ฑีตาค่ะ พบกับจิ๋ว (ลูกสาวแม่ฑีตา)อยู่เรื่อยๆและชวนทำงานในหลายๆที่ ล่าสุดคนข้างกายให้ประสานนำกลุ่มผ้าย้อมครามแม่ฑีตาร่วมกิจกรรม หัตถกรรมจากหัวใจแม่ กับเสถียรธรรมสถานเมื่อเร็วๆนี้ แม่ฑีตาสุขภาพไม่ค่อยดีมาหลายปีเป็นห่วงท่านเหมือนกันค่ะ
ขอบคุณค่ะพี่ใหญ่นาง นงนาท สนธิสุวรรณที่ชอบแง่มุมที่นุชเล่าเรื่องเที่ยวญี่ปุ่น พี่ใหญ่ชี้ได้ตรงใจเลยค่ะ จุดนี้แหละค่ะที่ทำให้ชอบเที่ยวญี่ปุ่น เก็บเงินได้อีกครั้งจะไปอีกค่ะ ^____^
ขอบคุณค่ะคุณครูคิม นพวรรณ ที่มาเยี่ยมเยียนกันเสมอ นุชสบายดีค่ะ
สวัสดีค่ะพี่นุช
ตามมาเที่ยวค่ะ...ดาวอยากไปเยือนญี่ปุ่นหลายปีแล้ว แต่ยังไม่มีโอกาสสักที คงเก็บตังค์ไว้เรียนจบต้องหาโอกาสไปเยือนให้ได้
ดาวชอบบรรยากาศที่เรียบง่าย แต่ว่าแฝงไว้ด้วยความพิถีพิถันในการดำเนินชีวิตของชาวญี่ปุ่นค่ะ จะว่าไปก็คล้ายๆ กับวิถีดั้งเดิมของไทยเรานะคะ
ขอบคุณค่ะ
ปล. จะรอชมสวนผักของพี่นุชบ้าง...เห็นแต่ภาพสวนผักของพี่ใหญ่จากบันทึก ^^
อ่านแล้วทำให้อยากไปเที่ยว ญี่ปุ่น จังเลยค่ะ
ลูกสาว บอกว่า แม่ต้องพาไปให้ได้สักครั้ง
กำลังเก็บตังอยู่ค่ะ
สวัสดีค่ะคุณดาวblue_star พี่เชื่อว่าใครที่ได้ไปเที่ยวญี่ปุ่นแบบมีเวลาซึมซับจะติดใจการเที่ยวญี่ปุ่นค่ะ พี่ไปมาสี่ครั้งแล้วยังชอบอยู่เลยค่ะ ให้คุณดาวเรียนจบมีเวลาจัดสรรได้ ให้รางวัลตัวเองด้วยการไปสักทริปก็ดีนะคะ พี่จะช่วยในการแพลนเอาให้ได้ใช้เวลาและเงินอย่างคุ้มค่าด้วยคุณภาพ ไปเองถูกกว่าไปกับทัวร์เกือบครึ่งค่ะ
สวนผักพี่กำลังกำลังอยู่ในกระบวนการหาวัสดุ อุปกรณ์ และเมล็ดพันธุ์ กำลังไปหาว่าเขาเก็บกระถางหนีน้ำท่วมไว้ที่ไหน ที่บ้านขณะนี้เก็บของหนีน้ำซะจนจำไม่ได้ว่าอะไรอยู่ที่ไหน ขอบคุณในกำลังใจที่มาลุ้นรอชมนะคะ ^______^
สวัสดีค่ะคุณอรปภา ผิวเหลือง ดีใจจังที่เรื่องเล่านี้ทำให้คุณแม่ คุณลูกอยากไปเที่ยวด้วยกัน หากมีอะไรสงสัยในการวางแผนถามมาได้นะคะ ไม่ต้องเกรงใจ ตัวเองรู้สึกว่าการได้ไปเห็นไปสัมผัสวัฒนธรรมอื่นทำให้เรามองตัวเองได้ชัดขึ้น และตระหนักว่าอะไรคือความโชคดีของเรา อะไรที่เรายังต้องปรับปรุงเรียนรู้จากตัวอย่างที่เราได้เห็นค่ะ
สวัสดีค่ะ 'คุณนายดอกเตอร์ ' แวะมาอ่านบันทึก เมือง Takayama old town สวยมาก เมืองเก่าแก่น่ากลัวภัยจาก tsunamis ค่ะ
อยากไปอีกนะคะ คิดถึงญี่ปุ่นจริง ๆ แต่ตอนนี้ขอเป็นกำลังใจให้ผ่านวิกฤติไปด้วยดีค่ะ
สวัสดีค่ะ สวยงาม น่าอยู่จังค่ะ หวังว่าเหตุการณ์ที่เลวร้ายจะคลี่คลายลงด้วยดี ขอบคุณที่แวะไปให้กำลังใจค่ะคุณพี่