ดิฉันเป็นเด็กลูกพ่อขุนที่เข้ามาในรั้วพ่อขุนในคณะรัฐศาสตร์ เอกการปกครอง ตอนที่เข้ามาเรียนที่นี่ดิฉันรู้สึกภูมิใจที่ได้เข้ามาแต่ดิฉันก็ไม่มีเวลาเข้าเรียนเหมือนอย่างใครหลายคนที่ผู้ปกครองส่งให้เรียน โดยมีค่าใช้จ่ายส่งให้แต่ละเดือนแต่สำหรับดิฉันก็อยากจะเข้าเรียนเหมือนใครหลายๆคนแต่ก็ทำแบบนั้นไม่ได้เพราะเราต้องทำงานส่งตัวเองเรียนหลายครั้งที่ต้องออกจากที่ทำงานหลายๆที่เพื่อเวลาสอบเพราะบางที่เขาก็ไม่ให้เราลาบ่อยๆ ดิฉันเคยทำงานตั้งแต่เป็นเด็กเสริ์ฟ พนักงานโรงงาน งานในห้าง พูดง่ายๆเคยทำงานเกือบแทบทุกอย่างกว่าจะมีวันนี้ได้ ดิฉันภูมิใจพ่อกับแม่ของดิฉันที่สามรถทำให้ดิฉันมาถึงวันนี้ได้ ตอนแรกดิฉันคิดว่าคงไม่ได้เรียนแล้วเพราะทั้งพี่ชาย และพี่สาวก็เรียนอยู่จนพ่อกับแม่หาเงินส่งไม่ทัน ดิฉันจึงตัดสินใจเรียนที่รามคำแหงเพราะดิฉันคิดว่าดิฉันสามารถหาเงินส่งตัวเองเรียนได้และจะได้ไม่รบกวนพ่อกับแม่เรื่องค่าเล่าเรียนด้วย ตอนแรกก็รู้สึกน้อยใจที่ทำไมเราไม่ได้ไปเรียนที่ๆเราอยากเข้าไปเรียน แต่ ณ ปัจจุบันดิฉันก็ภูมิใจที่ดิฉันสามารถทำงานส่งตัวเองเรียนจนจบจากรั้วพอขุนได้ ภายในเวลา 4ปี ขอบคุณพ่อและแม่ที่ทำให้ดิฉันมาถึงวันนี้ได้วันแรกที่รู้ว่าจบดิฉันคิดอยู่เสมอว่าดิฉันสามารถทำให้พ่อแม่ภูมิใจได้แล้ว เคยมีหลายคนที่พูดดูถูกไว้ว่าดิฉันคงเรียนรามไม่จบหรอกแต่ดิฉันก็เอาคำพูดของคนเหล่านั้นมาเป็นแรงผลักดันให้ดิฉันต้องสู้ เพื่อตัวของดิฉันเองและความภาคภูมิใจของพ่อแม่ อาจมีใครสักคนตอนนี้ที่กำลังท้อแท้อยู่ดิฉันขอเป็นกำลังใจให้ไม่มีสิ่งใดที่คนเราทำไม่ได้ถ้าเราตั้งใจ คนเราทุกคนมีวันล้มได้แต่ถ้าเราล้มแล้วลุก เราก็สามารถที่จะเดินต่อไปได้ ถ้าเราล้มแล้วรอให้ใครมาฉุดดึงให้เราลุกขึ้นมันก็คงอีกนานที่จะได้เจอกับความสำเร็จ ทุกคนท้อได้แต่อย่าถอย ถอยได้แต่อย่าหยุดที่จะก้าวเดินไปข้างหน้าขอเป็นกำลังใจให้ทุกคนที่กำลังท้อแท้อยู่สู้ๆนะค่ะ และสุดท้ายขอแสดงความยินดีกับบัณฑิตลูกพ่อขุนทุกคนที่จะเข้ารับพระราชทานปริญญาบัตรเร็วๆนี้ขอให้ทุกคนมีแต่ความสุขกันทุกคนนะค่ะ
ลูกพ่อขุนรุ่นที่ 35 ค่ะ
มาส่งกำลังใจให้ลูกพ่อขุนรุ่นสามห้า สู้สู้สู้ครับ
ขอบคุณสำหรับกำลังใจที่มอบให้นะค่ะ
ดีแล้วครับคุณไออ้วนกับการให้กำลังใจแก่ผู้อื่น เป็นกุศลเหมือนกัน
ผมชื่นชมมาก และขอแสดงความยินดีกับบัณฑิตใหม่ทุกท่านพร้อมกับคุณไออ้วนด้วย
บัณฑิตเก่า ๆ ( นิติศาสตร์ รุ่น 6 )