ละคร หุ่น สร้างสรรค์เด็ก

ผมมีโอกาสตาม ครู ของมูลนิธิสร้างสรรค์เด็ก ไปในแหล่งชุมชนแออัด (สลัม) และ ในแหล่งชุมชนบ้านพักคนงานก่อสร้างอยู่หลายครั้ง

ครูเขาตระเวณลงไปสำรวจชุมชนเหล่านี้ทุกสัปดาห์ๆ ละหลายวันและหลายชุมชน เพื่อค้นหาเด็กๆ ที่ประสบปัญหา เช่นไม่ได้เรียน ป่วย พิการ ทำงานแต่เด็ก รวมถึงค้นหาผู้สูงอายุที่ต้องการความช่วยเหลือ

ลงไปทุกครั้ง พบทุกครั้งและได้ดำเนินการช่วยเหลือในแต่ละกรณีไปตามสภาพ เช่นไม่ได้เรียนก็พาไปสมัครเข้าเรียน พร้อมหาทุนสนับสนุน พิการก็พาไปทำบัตรผู้พิการและดูแลสวัสดิการด้านต่างๆ ป่วยก็ประสานพาไปรับการรักษา และหลายครั้งที่พวกเขาต้องประสานหาอุปกรณ์ต่างๆ ลงไปซ่อมแซมให้บ้านแต่ละหลังมีสภาพดีขึ้นกว่าเดิม คือ อยู่ได้มั่นคงกว่าเป็นเพิงที่พร้อมจะพังลงทุกเมื่อ

ลงไปครั้งใด ประทับใจทุกครั้งกับภาพความช่วยหลือที่ได้เห็น

หลายครั้งครูเหล่านี้ลงไปพร้อมอุปกรณ์ง่ายๆ ที่เด็กๆ สนใจมาก คือโรงละครหุ่นขนาดกะทัดรัด และเล่นหุ่นมือให้เด็กๆ ชมอย่างสนุกสนานมีสาระ นับเป็นเทคนิคเรียกการรวมตัวและทำให้ได้คุยกับเด็กๆ สนิทสนมกับพวกเขาได้ง่าย

งานช่วยหลือและดูแลเด็กจึงเดินหน้าไปได้อย่างสะดวกและรวดเร็ว

บันทึกนี้เขียนที่ GotoKnow โดย นาย วัลลภ ตังคณานุรักษ์ (ครูหยุย) ใน ครูหยุย

คำสำคัญ (Tags)#มูลนิธิสร้างสรรค์เด็ก ละครหุ่น

หมายเลขบันทึก: 422371, เขียน: 25 Jan 2011 @ 07:43 (), แก้ไข: 11 Dec 2012 @ 13:35 (), สัญญาอนุญาต: ครีเอทีฟคอมมอนส์แบบ แสดงที่มา-ไม่ใช้เพื่อการค้า-อนุญาตแบบเดียวกัน, ดอกไม้: 4, ความเห็น: 29, อ่าน: คลิก

ความเห็น (29)

สาธุ อนุโมทามิ

เขียนเมื่อ