ละคร  หุ่น  สร้างสรรค์เด็ก

  ผมมีโอกาสตาม ครู ของมูลนิธิสร้างสรรค์เด็ก  ไปในแหล่งชุมชนแออัด (สลัม) และ ในแหล่งชุมชนบ้านพักคนงานก่อสร้างอยู่หลายครั้ง

          ครูเขาตระเวณลงไปสำรวจชุมชนเหล่านี้ทุกสัปดาห์ๆ ละหลายวันและหลายชุมชน  เพื่อค้นหาเด็กๆ ที่ประสบปัญหา เช่นไม่ได้เรียน ป่วย พิการ ทำงานแต่เด็ก รวมถึงค้นหาผู้สูงอายุที่ต้องการความช่วยเหลือ

          ลงไปทุกครั้ง พบทุกครั้งและได้ดำเนินการช่วยเหลือในแต่ละกรณีไปตามสภาพ เช่นไม่ได้เรียนก็พาไปสมัครเข้าเรียน พร้อมหาทุนสนับสนุน พิการก็พาไปทำบัตรผู้พิการและดูแลสวัสดิการด้านต่างๆ  ป่วยก็ประสานพาไปรับการรักษา  และหลายครั้งที่พวกเขาต้องประสานหาอุปกรณ์ต่างๆ ลงไปซ่อมแซมให้บ้านแต่ละหลังมีสภาพดีขึ้นกว่าเดิม คือ อยู่ได้มั่นคงกว่าเป็นเพิงที่พร้อมจะพังลงทุกเมื่อ

           ลงไปครั้งใด ประทับใจทุกครั้งกับภาพความช่วยหลือที่ได้เห็น

           หลายครั้งครูเหล่านี้ลงไปพร้อมอุปกรณ์ง่ายๆ ที่เด็กๆ สนใจมาก คือโรงละครหุ่นขนาดกะทัดรัด  และเล่นหุ่นมือให้เด็กๆ ชมอย่างสนุกสนานมีสาระ นับเป็นเทคนิคเรียกการรวมตัวและทำให้ได้คุยกับเด็กๆ สนิทสนมกับพวกเขาได้ง่าย 

           งานช่วยหลือและดูแลเด็กจึงเดินหน้าไปได้อย่างสะดวกและรวดเร็ว