เดินทางไกลไปเปียงซ้อ สองเฒ่ากับสาว หนุ่มและเด็กน้อย (สองวันหนึ่งคืน)
การจัดค่ายจิตอาสา"ค่ายรวมพลคนต่างวัย ค่ายไร้กรอบ แต่ไม่ไร้ใจ GotoKnow จัดให้ ผู้ใหญ่ใจดีสนับสนุน" โรงเรียนบ้านเปียงซ้อ อ.เฉลิมพระเกียรติ จ.น่าน ในวันที่ 21-24 มกราคมที่ผ่านมา
ผู้เขียนนัดหมายกับเกลอคิม และหนานเกียรติ พบกันที่พิษณุโลก ออกเดินทางจากพัทลุงวันที่ 19 มค.เช้าตรู่ ไปถึงกทม.สายใต้ 2 ทุ่มขึ้นรถตู้จากสายใต้ไปหมอชิต ขึ้นรถจากหมอชิต ไปพิษณุโลก ถึงพิษณุโลก สองยามกว่า หนานเกียรติออกมารับที่ บขส. บอกว่าเทียนน้อยถึงมาแล้วนอนที่ บขส.
07. 00 เกลอคิมขับรถมารับที่ บขส. แล้วสองเฒ่าสองหนุ่มสาวกับเด็กน้อย โตโต้ก็มุ่งหน้าขึ้นเหนือ แวะพักเปลี่นรถที่อำเภอสันติสุข เมืองหุบเขาก้นกระทะ ดินแดนประวัติศาสตร์การต่อสู้ของคนไทยที่ขัดแย้งทางความคิด ที่วัดโปร่งคำซึ่งมีพระคุณเจ้า สมคิด จารณะสัมปัณโณเป็นเจ้าสำนัก ช่วงของการไต่ถามทำความรู้จักกัน ได้ความท่านอาจารย์ คุ้นชินกับ หลวงพี่ตุ้มของน้องๆแห่งสวน"แสงอรุณ" และอ้าย บ่าวชายผู้เพาะเม็ดพันธ์ที่มีความสัมพันธ์กับผู้เขียนก็เคยได้ร่วมงานรับใช้พระอาจารย์ จึงคุยกันถูกคอกันดีทั้งสองศาสนา ผู้เขียนเคยเขียนถึงอ้ายบ่าวไว้ที่นี้ http://gotoknow.org/blog/thaophattalung/355935
พระอาจารย์ กรุณาให้พาหนะ และนำทางพวกเรา มุ่งหน้าสู่เปียงซ้อมีพ่อหลวงวัดโป่งคำนำทาง ระยะทาง 70กว่ากิโล ใช้เวลาเดินทาง 4 ชั่วโมง "โปรดเอื้อเฟื้อต่อเด็ก สตรีและคนชรา" จึงโชคดีที่ได้นั่งกะบะหน้ากับพระ เส้นทางมหาโหด ทำให้สาวสวยที่สุดในทีม ต้องกลายเป็นสาวหน้าซีด ในไม่กี่โค้ง
แวะทานอาหารเช้าที่ร้านนไซทอง
พระอาจารย์สมคิด
ความเห็น (35)
สวัสดีค่ะพี่บัง มาเก็บตกอ่านบรรยากาศ อยากจิให้ดอกไม้ กดแล้วไมได้ เลยกด like แทน เมื่อวานไปรับผลตรวจสุขภาพที่รพ. คิดถึงจ้าน ส่งกำลังใจจ้าพี่บัง :)
สวัสดีค่ะท่านพี่
- ดีใจที่ท่านพี่เดินทางกลับปั๊ดลุง โดยสวัสดิภาพ
- จะแวะมาติดตามบันทึกต่อ ๆ ไป คิดว่านี่คงแค่ออเดิฟ กับน้ำจิ้ม
- รออ่านเมนูเด็ด ๆ อยู่ค่ะ
สวัสดีค่ะ
๓๕๐๐ แรงม้าเชียวนะเกลอวอญ่า....ไม่มีพักมีผ่อนเลย เรายังเพิ่งฟื้นไข้หน่ะ
"ความประทับใจ" ถ่ายทอดไม่ถูกเลยค่ะ
วันนี้ว่าจะตั้งใจเรียบเรียง เพื่อเป็นเกียรติแก่ GotoKnow และโรงเรียนบ้านเปียงซ้อ
อย่าลืมบอกนะคะว่าข้าเขาไปกี่พันลูก ฮา ๆ ๆ ๆ
ถึงลุงบัง
โปรดอย่าลืมพักผ่อนให้ร่างกายปรับอุณหภูมิก่อนตะลุยเล่าเรื่อง ให้หนูน้อยนาเซียช่วยเหยียบเอวจะหายเร็วเป็นปลิดทิ้งนะจ๊ะ จะมารอติดตามเกาะล้อรถกะบะขึ้นเขาไปชมค่ายอย่างใจระทึก
จ๋า :)
ชื่นชมกับจิตอาสาแรงกล้าที่มิหวั่นกับการเดินทางอันยาวไกล
ระยะทางไม่ใช่อุปสรรคในความรักใช่ไหมค่ะพี่บังวอญ่า..
บังค่ะ ^^
เดินทางคงเหนื่อยแย่เลยซิค่ะ แต่ได้ข่าวจากบังว่ากิจกรรมสนุกมาก สนุกที่สุดเลย อาร์มจะรอติดตามนะค่ะ
พักผ่อนๆๆด้วยค่ะ แล้วพบกันวันพุธค่ะ ^^
สวัสดีค่ะท่านผู้เฒ่าวอญ่า
มาส่งกำลังใจค่ะ รักษาสุขภาพนะคะ เพื่อเก็บประสบการณ์เป็นคลังข้อมูลเคลื่อนที่มีค่ากว่ากูเกิลมากมายเทียบกันไม่ได้ อย่าลืมถ่ายทอดความคิดที่งามๆๆไว้ให้พวกเราได้ชื่นชมด้วยนะคะ
ระลึกถึงเสมอค่ะ...เมียวดี
สวัสดีครับ
แวะมาส่งกำลังใจในการทำงานและเก็บเกี่ยวประสบการณ์ นะครับ
ขอบคุณครับ ปู ครั้งที่ 6 ตั้งใจว่าจะลงภาคใต้ เล็งไว้สองที่คือ เกาะเคี่ยม กับเกาะยาว ปูช่วยดูหน่อย ผอ.รร.ขยายโอกาสที่ไหน จะได้ไปคุยกันก่อน
สวัสดีค่ะ
มีคนนินทาที่หน้าอนุทินค่ะ
สวัสดีครับน้องครูอิง
การเดินทางครั้งนี้พลาดโอกาสสองอย่างคือ อย่างแรกไม่ได้แวะที่บ้านครูอิง
อย่างที่สองไม่ได้แวะที่รพ.หนองม่วงไข่ นัดกับคุณท้องฟ้าไว้ แต่ลงมาจากภูดึกไปจึงเกรงใจ คุณท้องฟ้ารออยู่นานมาก
สวัสดีครับเกลอ นั่งรถเหนื่อยมากๆ เพราะปรับสภาพไม่ทัน
มาถึงก็ต้องไปประชุมเรื่องสภาเกษตรอีก
พรุ่งนี้ก็ไป มอ.
อาการไอ ยังไม่หายครับ
- สวัสดีค่ะ คุณวอญ่า
- แวะมาทักทายให้กำลังใจนักเดินทางค่ะ
- ดูแลรักษาสุขภาพนะคะ
สวัสดีค่ะเกลอ
ฉานมาประท้วง....ชื่อเรื่องนา...ฉานยังไม่เฒ่านา แค่แก่เล็กน้อยนา
ฮาฮ้า น้องจ๋า นาเซียมันไม่เหยียบ แต่ชอบมากระทืบเวลานอนค่ำ
หนนี้ขึ้นไปภูผา หนหน้าเราลงมหานทีครับน้องจ๋า กำลังหาที่ภาคใต้อยู่
สวัสดีครับครู ชุติมา
การทำงานคือการพักผ่อน การเดินทางคือการทำงาน ทุกอย่างล้วนสัมพันธ์เป็นหนึ่งเดียวกัน
จุดเด่นของคนชรา อยู่ตรงนี้นี่เอง
"โปรดเอื้อเฟื้อต่อเด็ก สตรีและคนชรา" จึงโชคดีที่ได้นั่งกะบะหน้ากับพระ
เพิ่งทราบว่าท่านวอญ่า ชราแล้ว อิอิ
สวัสดีครับน้องอาร์ม
พบกันพรุ่งนี้ อ้ายเท่งขึ้นเวที ของ สจรส ที่มอ.ทองแดงพอได้กวาดกันหล่าวแหละ ค่อยแลต๊ะ
สวัสดีครับคุณครู เมียวดี ค่ายครั้งนี้ เฉียดไปทางเชียงใหม่แล้วครับ
แต่ยังไม่ถึงเชียงใหม่ ค่ายครั้งนี้เด็กๆมีความสนใจมาก ร่วมเรียนรู้อย่างเต็มที่ คอยติดตามรายงานน่ะครับ
ขอบคุณที่มาให้กำลังใจครับคุณแสงแห่งความดี
แรงใจครับที่ทำให้ดั้นด้นไปถึงเด็กชนเผ่าลัวะ ได้พบเห็น ได้เรียนรู้ ได้อยู่ร่วม แล้วเกินคุ้มครับ
มาให้กำลังใจค่ะ นับถือในความทรหด
ขอให้สุขภาพแข็งแรงนะคะ
ขอบคุณ น้ำใจจากธรรมทิพย์
เหมือนได้ทิพย์อิ่มธรรมบำรุงใจ
เพียงแวะผ่านอ่านเขียนมาบอกไว้
ก็ชื่นใจหาไดเปรียบน้ำใจธรรมท์
เกลอไปประท้วงที่ถูกพาดพิง อย่างนี้ต้องให้ประธาน ทำหน้าที่ประธานในที่ประชุม ไม่อย่างจะยอมถอนที่ถูกพาดพิง
อันความหมายของสองเฒ่า ในบันทึกมันนึกเพื่อน คือเฒ่าโพล้งในเรื่องสั้นของ มนัส จรรยงค์ เฒ่านในความหมายของเพื่อนครับท่านประธานโต้ ......ไม่เสียหายครับไม่เสียหายจึงไม่ต้องถอนใช่มั้ยครับท่านประธาน
สวัสดีค่ะคุณตา
- นึกว่าหายไปไหนมาที่แท้ก็ไปร่วมสร้างกุศลนี่เอง
- คุณยายขออนุโมทนาด้วยนะคะ
- คิดถึงพี่คิมและคุณหนานเกียรติด้วยค่ะ
สวัสดีครับครู ภาทิพ
(โปรดเอื้อเฟื้อต่อเด็ก สตรีและคนชรา" จึงโชคดีที่ได้นั่งกะบะหน้ากับพระ
เพิ่งทราบว่าท่านวอญ่า ชราแล้ว อิอิ )
แก่บางเวลาชราเป็นบางครั้ง แต่โดยรวมแล้วไม่แก่...."เพราะความแก่ยอมจำนนต่อคนที่ยอมแก่" 555555
สวัสดีครับคุณ nana
ถ้ามีใจรักอุปสรรคย่อมไร้ความหมาย มีใจให้จึงได้ใจคืนกลับ
สวัสดีครับคุณ ยาย ช่วงนี้ชีพจรลงเท้า หายไปจากบันทึกบ่อย ไปทำงานที่อยากทำ ตามที่เกลอคิมให้ความหมายของคนทำค่าย
ชื่นชมทั้งทีมจิตอาสาสำหรับกิจกรรมดีๆในดินแดนห่างไกลที่น่าสนใจ..ได้ตามไปอ่านบันทึกของน้องคิมด้วย..หลายรสแห่งความสุขนะคะ..
เป็นความตั้งใจที่น่าชื่นชม เสียดายที่ไม่ได้ร่วมคงมีเรื่องราวมาเขียนได้มากมาย คิดอบรมกฎหมายปฏิรูปการศึกษาและติวเข้มเด็กสอบ โอ เนท ฝากความระลึกถึงทุกคนครับ
สวัสดีครับคุณนงนาท สถานที่เดียวกัน แต่มองเห็นคนละมุม เป็นความคล้ายเหมือน ที่คล้ายๆต่างกันครับ
ขอเก็บความสุขและความประทับใจตามทางนะคะ
อ่านแล้วมีความสุขจัง
ขอขอบพระคุณเป็นอย่างสูงที่นำมาถ่ายทอดค่ะ
สวัสดีครับท่านผอ. พรชัย คงมีโอกาสได้ร่วมกิจกรรมทำดีให้เด็กๆกันในโอกาสต่อไป บางค่ายมีเพียงคนจัดสองคนก็จัดกันไปตามใจที่อยากทำ
สวัสดีค่ะพี่วอญ่า-ผู้เฒ่า-natachoei--
ขยันเขียนบันทึกกันดีจัง...อิอิ...เทียนน้อยจะรออ่านนะคะ...แอบมาเรื่อยๆ...
ถึงจะเมารถ...แต่ไม่เมารักนะคะ...555
สวัสดีครับ ชา รพ.แก่งคอย
ไปถึงเปียงซ้อ เสร็จจากกิจก็นั่งสันทนาการกับครู
มีครูคนหนึ่ง ตั้งคำถามมาน่าสนใจยิ่งนัก ว่า....."คุณมาจัดค่ายกันเพื่ออะไร ด้วยวัยของคุณ น่าพักผ่อนอยู่กับบ้านดูแลลูกหลาน"
เกอคิมมีคำตอบว่า"มาจัดค่ายเพราะอยากจัด อยากแบ่งปันความสุข พวกเรามีความสุขอยู่ในตัว มันจึงล้นทะลักออกมาแบ่งปันสุขให้ "เรามาเพื่อให้ไม่ได้เพื่อเพิ่มภาระ
เอาเปรียบนิน้องสาว ไม่ยอมเขียน
เมารถแต่ไม่เมารัก ใช่เลย
แต่เรื่องที่ไปพบเห็นตอนเอาเด็กลงชุมชนศึกษาข้อมูล พิธีกรรม เราคงได้อ่านจากมุมของ เทียนน้อยน่ะครับ