ผญา (กลอนอิสาน) เกินสิทนจนฮอดเช้า ย่านนอนเฝ้าบ่น้ำตา
อยากฮู้ว่ามื้ออื่นเช้า แสงแดดเหงาสิยังบ่ น้ำตาห่อชีวิตฮ้าง ผู้เคียงข้างเป็นอื่นไป
น้ำตาไหลด้วยความแพ้ ยาล้างแผลหัวใจหม่น เกินสิทนฮอดมื้อเช้า เมื่อนอนเฝ้าบ่น้ำตา
บ่อาจหาทางได๋ช่วย คือล้มป่วยเหมิดแฮงยืน กัดฟันกลืนความผิดหวัง มื้อฮักพังบ่มีเจ้า
เมฆสีเทาเป็นเหมิดฟ้า ปานถูกทาด้วยสีหม่น ตามถนนคนอ้างว้าง เส้นทางเงียบเปรียบป่าหนาว
แสงดวงดาวดับทั้งฟ้า แสงจันทราเงียบมิดมี่ ข้ามราตรีกว่าฮอดเช้า แนวเผาอ้ายแม่นทุกข์ทน
ทุกแห่งหนคือความว่าง ตอนแดดสางฮอดมื้อใหม่ หวังหัวใจที่บอบช้ำ สิทำให้ได้ชื่นบาน แน่บ่น้อ
คำสำคัญ (Tags): #ผญา (กลอนอิสาน) เกินสิทนจนฮอดเช้า ย่านนอนเฝ้าบ่น้ำตา
หมายเลขบันทึก: 422173เขียนเมื่อ 23 มกราคม 2011 23:15 น. ()ความเห็น (3)
ชอบจัง ภาษาเหนือในกวีแบบนี้
ขออภัย เข้าใจผิด ภาษาอีสาน ผญา ในกวีแบบนี้ คล้ายภาษาถิ่นเหนือ ชอบมาก
 |
ขออภัย เข้าใจผิด ภาษาอีสาน ผญา ในกวีแบบนี้ คล้ายภาษาถิ่นเหนือ ชอบมาก
- ขอบคุณท่านอาจารย์วัลลภ ที่ชื่นชอบบทกวีในแบบภาษาอิสานของผมครับ