มองโลกกว้างบนทางแสนไกล
มองโลกกว้างบนทางแสนไกล
มองเห็นโลกลอยคว้างกลางอากาศ
สุดหยั่งคาดคะเนเหนือเวหน
จักรวาลล้านกว่าพาเวียนวน
ยิ่งใหญ่จนตัวเราเท่าธุลี
มองเวลาเลื่อนไหลไม่เคยหยุด
เหมือนเร่งรุดจุดหมายอยู่ไหนนี่
ก้าวเรื่อยเรื่อยเฉื่อยช้าทุกนาที
ไม่เคยมีย้อนหลังไม่ฟังใคร
มองเห็นเด็กล้มกลิ้งยังวิ่งเล่น
เด็กเหมือนเป็นอนาคตอันสดใส
แย้มยิ้มยั่วหัวร่อพึงพอใจ
เหมือนวันวัยอ่อนเยาว์ที่เขาครอง
อีกมุมหนึ่งนานเนาเห็นสาวหนุ่ม
นั่งเกาะกุมมือกันมั่นทั้งสอง
เรื่องอื่นใดไม่หมายชายตามอง
แววตาส่องแสงดีสีชมพู
มองเห็นคนกลางคนทนงานหนัก
มุ่งมั่นนักรักงานการต่อสู้
เพื่อหน้าตาสังคมชื่นชมชู
ดำรงอยู่เช้าค่ำกรากกรำงาน
มองเห็นคนสูงวัยดวงใจหวาด
หวังที่วาดอาจผล็อยหลุดลอยผ่าน
เหมือนลมดึกเลยแดนแสนกันดาร
อันไพศาลเกินรู้สู่ดาวใด
โสภณ เปียสนิท
39/3 เขาพิทักษ์ หัวหิน ประจวบคีรีขันธ์ 77110
ความเห็น (33)
มองไปไกล ใจหวั่น ขวัญผวา
ไม่รู้ว่า อนาคต เป็นแบบไหน
ไม่มีสิ่ง กำหนด กฏอันใด
ยังวางใจ ไม่แน่ แม้สักวัน
บางทีคิดถึงอนาคตก็อดหวั่นไหวไม่ได้..นะคะ
เรียนครูป.1ครับ
ผมเดินทางไปสอนที่ราชบุรี ใช้เวลา 2 ชม. ต่อหนึ่งเที่ยว วันนั่งนึกถึงความกว้างของโลก ช่างกว้างใหญ่ยิ่งนัก ชีวิตคนเหมือนภัสมธุลี เล็กกระจ้อยร่อยกระจิริดจีดจีดจิ๋วเชียว ความเป็นกวีบังเกิดขึ้นบนรถตู้นั่นแล อิอิ
หวัง วาดหวัง คาดหวัง
ในภวังค์ วันคืน ได้หวัง
สร้าง บากบั่น ใช้พลัง
มุ่งมั่น สมหมาย ไม่เพียงหวัง
......
หวัง มุ่งมั่น ไม่(อยาก)เพียงหวัง
ราตรีสวัสดิ์ค่ะอาจารย์
เรียนคุณภูสุภา
เรียนหนักเปล่า หิมะอาจตกอยู่ทางโน้น ถ่ายภาพหิมะให้ดูมั้งนะครับ ท่าว่างพอ
นำภาพจำลองจักรวาลอันกว้างใหญ่ไพศาล มาให้ชมกันด้วย
"จักรวาลนั้นกว้างใหญ่มิใฝ่คว้า
ดวงดาราสุดประมาณจักรวาลกว้าง
มองชีวันผ่านวัยตามรายทาง
อุปสรรคขวากหนามสร้างพลังตน
จากวัยเด็กเล็กสู่วัยไม้ใกล้ฝั่ง
เก็บเกี่ยวทั้งชังชอบตอบเป็นผล
มองภายนอกอยู่ไยหนอใจคน
มองภายในสิ่งใดปนก้นบึ้งใจ"
กุลมาตา
๒๓ มกรา ๒๕๕๔
.. .. ..
มาอ่านบทกวีธรรมที่งดงามคำงามคิด
และร่วมแจมค่ะ..ท่านกวีธรรมโสภณ
เรียนคุณกุลมาตาครับ
ว่ามาร่วมลำำนำเพลินธรรมะ
กุลมาตาอมตะมาแต่ต้น
เรียนหลักธรรมนำทางมาสร้างตน
ชื่นชมชนรู้รักในหลักการ........................ขอยอวาทีหน่อยนะครับ
อาจารย์โสภณ ครับ
โลกเราคือ อัญมณี เม็ดสีฟ้า
ล่องลอยกลางเวหา น่าสงสาร
หมุนโดดเดี่ยว เดียวดาย ในจักรวาล
แบกชีวิตมหาศาลผ่านคืนวัน
เรียนคุณสันติสุขครับ
ขอบคุณที่นำกวีมาแต่งแต้มเติมเต็มครับผม
ชอบอ่านบทกวี แต่แต่งกลอนไม่เป็นค่ะ
เรียนคุณเกดครับ
เขียนไม่เป็นก็ไม่เป็นไรครับ อ่านบ่อยๆ เดี๋ยวก็เป็นเอง ผมเองก็มาทางนี้เหมือนกัน
- ขอบคุณคมความคิดและลีลากวีครับ
- ขอบคุณที่ไปให้กำลังใจที่บล็อก เช่นเคยครับ
- ปณิธิ ภูศรีเทศ
เรียนคุณปณิธิครับ
บทกวีมีค่ามหาศาล
เป็นสะพานเชื่อมโยงข้ามโค้งฟ้า
ออกตกเหนือใต้ไกลสุดตา
โยงศรัทธาเชื่อมกันทุกวันไป
มาอ่านกลอน ไปเมืองกาญจน์มาเป็นอย่างไรบ้างครับ
เรียนท่านอาจารย์
- กินข้าวหรือยังคะ มากินด้วยกันเด้อค่ะ
...มาเรียนรู้ โลกกว้าง ไพศาลใหญ่
...มาเรียนรู้ คนสูงวัย ดวงใจกวาด
...จิตวัดวาด ความหวัง พลาดหลุดผลอย
... แม้ไม่คอย ให้รู้สู่ สู่ดาวใด...........สวัสดีค่ะ.....ยายธี
เพิ่งจะรู้ว่าคุณยายธี
มีความเป็นกวีอยู่ในตัวอยู่ด้วย เป็นเกียรติอย่างยิ่งครับที่่คุณยายธีนำกวีมาวางไว้ให้อ่านแลกเปลี่ยนเรียนรู้กัน
นำภาพมาให้ดูด้วยครับจากที่แห่งนี้
เรียนอาจารย์ขจิตครับ
ยังคงพเนจรแสวงบุญให้วิทยาการแก่เพื่อนพ้องทั่วเลยนะครับ
เรียนคุณยายครับชอบแบบยายนี่แหละ แต่ว่าลดพริกหน่อยครับ จะทานด้วย อิอิ แบบนี้ ขออนุญาตหลบพริกหน่อยนะคร้าบบบบบ
กลอนครูพาให้ย้อนนึกถึงวัยตัว
จะเมามัวร่อนเร่เตร่ตามวิถี
เมื่อกลับมาทวนทบในชีวี
กิเลสมีดีที่เห็นยามดูใจ.......
-
เราก็หนึ่งในโลกกว้างเส้นทางฝัน
ผ่านคืนวันจนที่สุดถึงจุดเหงา
ทิ้งร่างทอดทาบดินสิ้นมัวเมา
เหลือเพียงเงารอยกรรมนำชีวิต
ธรรมทิพย์
เรียนคุณอุ้มบุญครับ
วันนี้หนีไร่มันมาท่องเน็ทอีกแล้ว อิอิ
บทนี้เขียนบนรถตู้ ไปสอนราชบุรี เดินทางนานหน่อยเลยเขียน เกิดจินตกวีขึ้น
เอาภาพนี้มาฝากด้วยครับ
เรียนคุณธรรมทิพครับ
สงสัยในภาพที่นำเสนอครับ ว่ากำลังทำอะไรกันอยู่ครับ
นำภาพประกอบมาให้ดูด้วยครับ
อารมณ์สุนทรีย์ดีครับอาจารย์
เรียนคุณเพียงภาพฝันครับ
ยินดีที่รู้จัก ขอบคุณที่มาเยี่ยม และนำภาพอวกาศมาฝากด้วยครับ
นำภาพสุดทางฝันมาฝากกันไว้ใ้ห้สวยงาม ณ ที่แห่งนี้
ผมอ่านแล้วได้มองเห้นอะไรหลายสิ่งหลายอย่าง
และเริ่มกลับมามองตัวเองอีกครั้งครับอาจารย์
สบายดีนะครับ
เรียนคุณทิมดาบครับ
โดยแท้แล้ว มองชีวิตคนที่ก้าวเดินทางไกลไปเรื่อย หมุนวนอยู่ในภพน้อยภพใหญ่ สุคติบ้าง ทุคติบ้าง เป็นคนเป็นสัตว์ เป็นชาวสวรรค์อันแสนสุข เป็นชาวนรกอันเดือดร้อน อย่างนี้ไม่สิ้นสุด
เรียกว่าทางแสนไกล
และโลกกว้างใหญ่หลายจักรวาล
ตัวเราเพียงเถ้าธุลีเท่านั้นเอง
ใช่ครับอาจารย์
จักรวาลที่เราเห็นไม่ได้มีจักรวาลเดียว
ยังมีจักรวาลอื่นอีกมากมาย
ตัวเราเอง
ยิ่งเล็กและมองไม่ได้ด้วยตาเปล่าครับ
ขอบคุณอาจารยืที่ช่วยให้ตาสว่างครับ
นำภาพพิเศษมาฝากครับ พบดาวเคราะห์ดวงใหม่ ร้อนที่สุดเท่าที่เคยพบ
อยู่บนโลกมองไกลเพียงปลายฟ้า
ส่งสายตาทอดไกลหมายให้ถึง
ดวงอาทิตย์แสงจ้าไม่พรั่นพรึง
ด้วยหวังพึ่งแสงอรุณอุ่นหัวใจ
จึงไม่สนจักรวาลที่ใหญ่กว้าง
ทำให้ใจเคว้งคว้างพลอยหวั่นไหว
อยู่บนโลกก็เพียงพอสำราญใจ
ขอท่องไปให้ทั่วโลกก่อนแล้วกัน
เรียนคุณแจนครับ
- ขอบคุณสำหรับกวีที่ไพเราะ
- ทำนองเสนาะน่าฟังกังวานหวาน
- ดุจดนตรีระฆังกังสดาล
- เสนาะนานลำนำท่วงทำนอง