เริ่มต้น...ที่...ตอนจบ
เริ่มต้น...ที่...ตอนจบ
เมื่อได้มีเวลาในการอยู่กับตนเองเงียบๆคนเดียวในช่วงที่ไม่สบายได้พักผ่อน สวดมนต์ อ่านหนังสือ......มีนักศึกษามาเยี่ยม...ช่างรู้ใจจริงๆ หิ้วหนังสือมาฝาก ซึ่งเป็นของเยี่ยมที่ชอบมากที่สุด..." อัจฉริยะสร้างสุข "เขียนโดยคุณหนูดี วนิษา เรซ เป็นหนังสือที่น่าอ่านมาก เนื้อหาในหนังสือโดยรวม พูดถึง " จิตวิทยาเชิงบวก เรื่องราว ในหนังสือที่ดิฉันรู้สึกประทับใจเป็นพิเศษก็ คือ " เกมเริ่มต้นที่ตอนจบ " คุณหนูดีได้แนะนำให้เราเล่นเกมนี้ โดย
.......จินตนาการตัวเองตอนเป็นคนชราอายุ 80 ปี นอนอยู่บนเตียง ครุ่นคิดถึงชีวิตที่ผ่านมาและมีคำถาม 2 ข้อเป็นโจทย์ใหญ่ นั่นคือ...
- - อะไรที่ชีวิตนี้ถ้าเราไม่ได้ทำแล้วจะเสียดายที่สุด
- - ใครที่เราไม่ได้ใช้เวลาด้วยแล้วจะเสียดายที่สุด
คำถามสั้นๆเพียง 2 ข้อ แต่อาจทำให้หลายคนต้องนิ่งคิด และบางคนต้องเปลี่ยนแนวทางการดำเนินชีวิตใหม่
เป็นการเริ่มต้นด้วยการมองเห็นภาพตอนจบ...
............ลองหาเวลาเงียบๆ...อยู่กับตนเอง...แล้วนั่งลง...หลับตา......แล้วจินตนาการภาพตัวเราตอนอายุสักแปดสิบ...โดยสมมติว่าเราจะต้องตายตอนอายุแปดสิบปี.....และเรากำลังเจ็บป่วยนอนอยู่บนเตียง.
..........หลังจากนั้น...ให้จินตนาการย้อนกลับไปมองทั้งชีวิตของเรา.ที่ผ่านมา......เราได้ใช้มันไปอย่างไรบ้าง.....
................เราใช้เวลาของเราทำอะไรไป..................
................เราวิ่งตามอะไร....................
................เราวุ่นวายกับอะไร...............
......เรารักใคร.............
................เราไม่รักใคร......................
.........ความทุกข์ของเราเป็นผลมาจากอะไร.................
.........ความสุขของเราเป็นผลมาจากอะไร...................
.......ชีวิตนี้...ไม่ได้ทำอะไรแล้วจะเสียดายที่สุด.........
.......ถ้าไม่ได้ใช้เวลากับใครจะเสียใจที่สุด......
คำถามเหล่านี้...ท่านตอบได้กระจ่างชัดมั้ย.........
จะเห็นได้ว่ามีบางช่วงเวลาที่มันขาดหายไป...เราได้ใช้มันไปอย่างน่าเสียดาย บางช่วงเวลาเราไม่ได้ใช้อย่างที่เราใช้อยู่ มีภาระกิจบางอย่างที่เราไม่ตั้งใจทำ...มีเพื่อนบางคนที่เราอาจเลิกคบ...สารพัดสิ่งที่เราระลึกถึง...ทำให้เรามีเวลาตั้งสติ...และคิด...ทบทวนบทบาทต่างๆ....
ลองทำดูนะคะ...ดิฉันหลับตาร้องไห้มาแล้วจึงอยากนำมาเล่าว่า...เป็นเกมที่ทำให้เราได้ย้อนกลับไปมองชีวิตจากอวสานมาจุดเริ่มต้น... เป็นการใช้สมองให้เต็มที่คุ้มค่า เพื่อให้ชีวิตมีสุขครบด้าน โดยมองชีวิตจากมุมมองที่ห่างออกไปแล้วมองย้อนกลับมาจากวันสุดท้ายของชีวิต กับคำถามไม่กี่คำถาม...ง่ายๆ...ลึกซึ้ง....แต่สามารถเปลี่ยนชีวิตในทางที่ดีขึ้น....
ด้วยจิตคารวะ
มาตายี
ความเห็น (60)
สวัสดีค่ะคุณครูกระแต
การมีชีวิตอยู่ทุกวันนี้ ต้องสร้างสรรค์ประโยชน์สุขต่อส่วนร่วมและผืนแผ่นดินเกิดให้มากที่สุดค่ะ และทำสิ่งดีให้กับคนที่เรารัก...
--- เรากำลังทำอะไรกันอยู่ เรากำลังวิ่งหาอะไร?....
ความสุข ของชีวิตส่วนหนึ่ง คือการที่เราได้อยู่กับคนที่เรารัก และคนที่รักเรา ทำอะไรที่ดีๆ ต่อกัน เติมเต็มความสุขซึ่งกันและกัน ทำให้ครอบครัวเราให้มีความสุขเสียก่อน ให้เกิดความเต็มความอิ่มให้ได้เสียก่อน.... แล้วค่อยๆ แผ่ขยายไปยังคนรอบข้าง ให้กว้างออกไปเรื่อย...
* ความสุขไม่ได้อยู่ที่ว่าจะต้องร่ำรวย มีทรัพย์สินเงินทองมากมาย เพราะบางคนตั้งหน้าตั้งตาทำงาน หาเงิน แล้วทิ้งให้คนที่เรารักรอเราอยู่ข้างหลัง โดยอ้างว่าทำเพื่อคนที่เรารัก.... จริงๆ แล้วเรารักใคร????
* ไม่ต้องรอให้มีเงินเยอะๆ และค่อยหยุดมาดูแลคนที่เรารัก เพราะมันอาจสายเกินไปก็ได้.... อยู่กันด้วยความรัก ไม่จำเป็นต้องไขว่คว้าหาเงินทองเยอะๆ เพราะสุดท้ายเราก็ไปแต่ตัวเท่านั้น ให้เวลากับคนที่เรารักตั้งแต่วันนี้ อย่ารอ....อีกเลย
* ต้องขออภัยนะคะ ครูใจดีเขียนยาวอีกจนได้....
* เป็นกำลังใจให้นะคะ ฝันดีค่ะ
- ฝันดีครับคุณกระแต
สวัสดีค่ะคุณครู. 
ครูใจดี
ขอบคุณมากๆที่มาเยี่ยมบันทึกเป็นคนแรกนะคะ...ขอบคุณที่ช่วยเติมเต็มให้บันทึกนี้สมบูรณ์แบบยิ่งขึ้นค่ะ...ความสุขที่ครูใจดีบอกนั้นสุดยอดมาก...การที่ได้อยู่กับคนที่เรารักและทำอะไรๆเพื่อเขามีเวลาดูแลเขาเป็นสิ่งที่วิเศษสุด...ความสุขไม่ได้อยู่ที่เงินค่ะ..เงินซื้อความสุขไม่ได้...คนรวยบางคนหาความสุขแทบไม่มี เรามีความสุขเพราะเราหาอัตตาตัวเองเจอ....มีเวลาอยู่กับคนที่เรารัก มีเวลาพูดคุย ถามไถ่ เอาใจใส่ ดูแล...การได้มีชีวิตอยู่ร่วมกันนั้นสุดยอดของความสุขแล้วล่ะค่ะ...ขอบคุณที่มาแวะนะคะ...ระลึกถึงค่ะ
สวัสดีค่ะคุณ
นายก้ามกุ้ง
ขอบคุณมากนะคะที่มาแวะเยี่ยมบันทึกก่อนนอนพร้อมดอกไม้สวยๆค่ะ
สวัสดีครับครู กระแต มาตายี
เรื่องนี้เป็นการ คิด พินิจ ทบทวน ชีวิต ที่น่าสนใจมาก
ขอบคุณที่กระตุกต่อมคิด ให้อยุดทบทวนครับ
คำถามในนี้กอตอบไม่ได้หลายข้อเลยค่ะ
......เรารักใคร.......
.........เรากำลังวิ่งตามหาอะไร........
เมื่อวานนี้ก็เลยนั่งเฝ้าลูกชายทำการบ้านค่ะ
เพราะได้ข่าวว่าลายมือไม่สวย งานไม่เรียบร้อย
ครู ป.1 มี ดวงใจหนึ่งเดียว คือ ลูกนี่แหละค่ะ
ครับ เริ่มต้นที่ตอนจบ เพื่อให้มาอยู่ที่ปัจจุบัน ปัจจุบัน เรามีพฤติกรรมกับคนที่เรารัก ทำดีที่สุดกับเขาแล้วหรือยัง
คำตอบของผม ยังต้องปรับปรุงตัวเองครับ บางครั้งห่วงตัวเองมากกว่าคนอื่น
ขอบคุณบันทึกดีๆครับ
ขอบคุณสำหรับบันทึกดี ๆ นี้ค่ะ
บางคำถามเหมือนธรรมดา แต่ก็ต้องนั่งอึ้งกับคำตอบ
สวัสดีค่ะท่านวอญ่า
วอญ่า-ผู้เฒ่า-natachoei--
ขอบคุณมากๆนะคะที่เข้ามาเยี่ยมบันทึกเพื่อที่จะกระตุกต่อมคิดให้ทบทวนค่ะ
สวัสดีค่ะคุณ
ไผ่ไม่มีกอ
ขอบคุณมากๆนะคะที่เข้ามาเยี่ยมบันทึก...ตอนแรกๆพี่กระแตก็ตอบไม่ได้หมดทุกข้อเหมือนกันค่ะ...แต่หลับตานึกไปนึกมาก็หาคำตอบได้เหมือนเดิมค่ะ...น้ำตาร่วงด้วยค่ะ
สวัสดีค่ะคุณพี่
ครู ป.1
ขอบคุณที่มาเยี่ยมบันทึกนะคะ...ดวงใจหนึ่งเดียวของครูรูปหล่อไม่เบานะคะ...สำเนาถูกต้องเลยค่ะ
สวัสดีค่ะท่าน ผอ.
ขอบคุณมากๆนะคะที่เข้ามาแวะบันทึกค่ะ...เกมนี้ได้ทบทวนตนเองได้อย่างดีค่ะ...จนเปลี่ยนไปเลยค่ะท่าน
สวัสดีค่ะคุณครู
ครูขวัญ
ขอบคุณที่มาเยี่ยมนะคะ...เกมนี้มีคำถามง่ายๆแต่ลึกซึ้ง..และอึ้งจริงๆค่ะ....แต่ทำให้ชีวิตเปลี่ยนไปค่ะ
สวัสดีค่ะครูมาตายี..นอนดึกเหมือนกันนะเนี่ย...พักผ่อนพอป่ะ..แต่เราไม่เป็นไรสะสมพลังงานในตัวมากเกินค่ะ..คงจะลดลงบ้างนะ อิอิ นน. ค่ะ..อ่านแล้วก็ปลง..ปลง..ชีวิตว่า..เราเกิดมาทำไม...แล้วอยู่ทุกวันนี้มีความสุขแค่ไหน..สุขพอถึงจุดที่สูงสุดหรือยัง..ไม่มีใครตอบได้เนาะ..พักผ่อนได้แล้วนะคะ..บายๆ จุ๊บๆ
จำทำอย่างไรดี?
ถ้าสิ่งที่เราต้องการ มันไม่ตรงกับความต้องการของคนอื่น หรืออาจทำให้คนอื่นเสียใจล่ะคะ เราก็คงทำไม่ได้อยู่ดี ไม่ใช่ว่าทุกเรื่องเราจะตามใจตัวเองได้ จริงไหมคะ
สวัสดีค่ะ พี่กระแต...ชีวิตของฉัน สำคัญที่สิ่งนี้ค่ะ..
แวะมาเยี่ยม ส่งใจมาให้ค่ะ
สวัสดีค่ะ...คุณมาตายี...
มาอ่านบันทึก...เริ่มต้น...ที่...ตอนจบ...ด้วยค่ะ...ได้ข้อคิด...นี่ไงค่ะที่เขาเรียกว่า "เกมชีวิต"...ใช่ไหมค่ะ...
สวัสดีค่ะ
เป็นบันทึกที่ช่วยเตือนสติได้เป็นอย่างดีค่ะ
มาชม
วาว ๆ เป็นคำถามที่สะกิดใจดีจังนะ...
ลองหาคำตอบให้ตนเองก่อนนะครับ...อิ อิ อิ
ขอบคุณค่ะ..เวลาเราเหลือน้อยแล้วนะคะ...อย่าลืมคิดเผื่อตัวเองด้วย..บางกรณีเราอาจใช้เวลาส่วนใหญ่อุทิศเพื่อคนอื่นมากมาย แต่ลืมหันมาเอาใจใส่ตนเอง ทั้งเรื่องสุขภาพกาย และความสงบทางใจในแนวพุทธวิถี...ซึ่งต้องใช้ความเพียรอย่างสูงในการฝึกฝน เพื่อการพ้นทุกข์หลุดจากิเลสอาสวะทั้งปวง...
อ่านบันทึกเรื่องนี้แล้วตรงใจมากค่ะ เมื่อก่อนบี๋เองจะเป็นคนที่ห่วงแต่อนาคต ทำทุกอย่างเพื่ออนาคตที่มองไม่เห็น จนวันนึงเพื่อนชาวต่างชาติพูดแล้วคิดได้คล้ายกับเรื่องที่พี่เล่ามานี้แหละค่ะ เลยทำให้ความคิดบี๋เปลี่ยนไปตั้งแต่บัดนั้นจนเดี๋ยวนี้ค่ะ ^v^
บี๋เองคิดอยู่เสมอค่ะว่าชีวิตคนเราไม่แน่นอน อะไรที่ทำแล้วมีความสุขจงรีบทำ ^^
บี๋มีคติอยู่ว่า .."อยู่อย่างมีความสุข...กับทุกวัน ทำทุกอย่างที่อยากทำ..เพื่อวันนี้ เพราะไม่แน่ใจว่าจะมีพรุ่งนี้ทุกวัน.. "
ทุกวันนี้บี๋มีความสุขมากกับสิ่งที่เป็นและมีอยู่ค่ะ อาจจะทุกข์บ้างแต่ก็ผ่านมาได้อย่างเข้มแข็งเพราะโชคดีมีกำลังใจที่ดีจากคนรอบข้าง ครอบครัวและคนใกล้ตัวค่ะ อยากทำอะไรก็จะทำที่ไม่ได้ทำให้ใครเดือดร้อน จะไม่รอเวลาแล้วค่ะ เวลามีน้อยนักรีบตักตวงความสุขใส่ตัวดีกว่า แต่ไม่ได้เห็นแก่ตัวนะคะ เพราะเมื่อเราอิ่มแล้ว มีความสุขอย่างเต็มที่ ที่เราต้องการแล้วมันจะทำให้เราไม่ลืมที่จะแบ่งปันความสุขให้คนรอบข้าง เพราะเราเองก็ต้องการที่จะเห็นทุกคนมีความสุขค่ะ
เป็นกำลังใจให้นะคะ + คิดถึงพี่สาวที่แสนดีคนนี้มากมายค่ะ :-)
นั่งคิดแล้วขนลุกเลยครับเดี๋ยวไปเบาแอร์ก่อน
ล้อเล่นครับ
อาการป่วยของท่านหายดีแล้วหรือยังครับ ถ้ายัง ก็ของให้หายไวๆน่ะครับ
ห้ามหายมาม่าๆน่ะครับล้อเล่นอีกแล้ว ฮ่าๆๆๆ
ได้แง่คิดหลายอย่างครับ ท่าน ขอบคุณครับ
ค่ะจะต้องมาพิจารณาปรับหลายอย่างให้มากขึ้น ในเวลาที่เหลืออยู่ได้ทำสิ่งดีๆให้มากขึ้นมากๆนะคะ ขอบคุณมากค่ะ คุณครูกระแตไม่สบาย เป็นอะไรมากไหมค่ะ แล้วตอนนี้หายดีหรือยังค่ะ คิดถึงและเป็นห่วงค่ะ
- สวัสดีครับ
- มาส่งดอกไม้ยามสาย ๆ ครับ
สวัสดีครับ
- ผมมาเรียนรู้เกมส์ชีวิตกับครูด้วยคน
- ขอบคุณสำหรับบันทึกที่มีสาระและให้ข้อคิดเตือนใจเช่นนี้
- โชคดีมีสุขนะครับ
สวัสดีค่ะ มาตายี
*** ขอบคุณที่บันทึกมาให้ฉุกคิดว่า
- - อะไรที่ชีวิตนี้ถ้าเราไม่ได้ทำแล้วจะเสียดายที่สุด
- - ใครที่เราไม่ได้ใช้เวลาด้วยแล้วจะเสียดายที่สุด
*** มีความสุขในวันหยุดนะคะ
สวัสดีค่ะ
- บันทึกนี้ช่วยได้มาก
- กับผู้ที่ยังค้นหาแนวทาง
- ในการดำเนินชีวิตของตนเอง
- เยี่ยมมากเลยค่ะบันทึกนี้.
สวัสดีค่ะคุณรินดา
rinda
ขอบคุณมากๆนะคะที่เข้ามาแวะเยี่ยมค่ะ
เอาเมาะมาฝากค่ะ
ขอบคุณค่ะ
สวัสดีค่ะคุณ
ฺBy Jan
ขอบคุณมากๆนะคะที่แวะมาเยี่ยม..บางครั้งกระเเตเองก็ยอมเจ็บเพื่อที่จะให้คนอื่นถูกใจ...แต่ตอนนี้หันมารักตนเองมากขึ้นแล้วค่ะ...
สวัสดีค่ะ
เคยเข้ามาอ่านบันทึกนี้แล้วแต่เม้นท์ไม่ได้เพราะที่อยู่โรงเรียน เน็ตอืดค่ะ วันนี้มาใหม่ "การเริ่มต้นของพี่คิม" มีความพร้อมที่จะเริ่มได้ทุกเวลาค่ะ
สองสามวันมานี้อยากจะเขียนสิ่งที่ดี ๆ ที่เกิดจากชุมชนเสมือนที่ GotoKnow นี้เพื่อถอดประสบการณ์เป็นการต่อยอด การแลกเปลี่ยน การร่วมกิจกรรมแลกการพัฒนาจิตใจของพี่คิมเอง
ถ้าไม่มีเรื่องให้เราย้อน เราก็จะไม่มีปัจจุบันที่มีความหมายนะคะน้องรัก
เป็นข้อคิดที่ให้สติในการครองชีวิตที่มีค่ามากคะ
การได้ทบทวนชีวิตทำให้เรากาวเดินไปข้างหน้าได้สมบูรณ์แบบนะคะ
ขอบคุณมากคะ
สวัสดีค่ะคุณครูบันเทิง
New.ครูบันเทิง
สิ่งที่มีค่าและสำคัญที่สุดของพี่กระแตก็เหมือนกันกับครูบันเทิงเลยค่ะ
สวัสดีค่ะพี่เกด
เกด เกศนี บุณยวัฒนางกุล
ขอบคุณดอกไม้สวยๆและขอบคุณที่มาแวะนะคะ
สวัสดีค่ะคุณพี่ 
บุษยมาศ
ใช่แล้วค่ะเป็นเกมชีวิต เล่นแล้วได้เกิดการเปลี่ยนแปลงค่ะ
สวัสดีค่ะคุณ
ถาวร
ขอบคุณมากๆนะคะที่มาแวะเยี่ยมค่ะ
สวัสดีค่ะท่าน ดร.
umi
ขอบคุณที่มาชมนะคะ...เป็นคำถามที่สะกิดใจค่ะครูกระแตหาคำตอบให้ตนเองได้แล้วค่ะ ท่านล่ะคะ....อิอิอิ
สวัสดีค่ะพี่ใหญ่
นาง นงนาท สนธิสุวรรณ
ขอบคุณค่ะพี่ใหญ่ที่มาแวะเยี่ยมบันทึก..และได้ข้อสะกิดใจว่า...เวลาเราเหลือน้อยแล้ว..ต่อจากนี้กระแตจะ...คิดเผื่อตัวเองด้วยค่ะ..
สวัสดีค่ะน้องเบบี้
Baby
พี่ชอบประโยคนี้ค่ะ
บี๋เองคิดอยู่เสมอค่ะว่าชีวิตคนเราไม่แน่นอน อะไรที่ทำแล้วมีความสุขจงรีบทำ ^^
บี๋มีคติอยู่ว่า .."อยู่อย่างมีความสุข...กับทุกวัน ทำทุกอย่างที่อยากทำ..เพื่อวันนี้ เพราะไม่แน่ใจว่าจะมีพรุ่งนี้ทุกวัน.. "
คิดถึงนะคะ
สวัสดีค่ะคุณ
นาย สามารถ เศรษฐวิทยา
ขอบคุณที่มาเยี่ยมบันทึกนะคะ...ตอนนี้ครูกระแตหายดีแล้วค่ะขอบคุณที่ห่วงใยนะคะ
สวัสดีค่ะพี่ดา
กานดา น้ำมันมะพร้าว
ตอนนี้กระแตหายดีแล้วค่ะขอบคุณที่ห่วงใยนะคะ...ขอบคุณพี่ดาที่มาเยี่ยมบันทึกค่ะ
สวัสดีค่ะคุณนายก้ามกุ้ง
ขอบคุณที่มาเยี่ยมบันทึกและมาส่งดอกไม้สวยๆนะคะ
สวัสดีค่ะครูจ่อย
KRUJOY (ครูจ่อย)
ขอบคุณที่มาเยี่ยมบันทึกนะคะ
สวัสดีค่ะคุณ
กิติยา เตชะวรรณวุฒิ
ขอบคุณที่มาแวะบันทึกนะคะและดีใจที่บันทึกนี้ทำให้ได้ฉุกคิดค่ะ
สวัสดีค่ะครู
ครูแป๋ม
ดีใจมากที่ครูแป๋มชื่นชมบันทึกนี้ค่ะ...ขอบคุณที่แวะมานะคะ
สวัสดีค่ะคุณพี่
krutoiting
ขอบคุณมากๆนะคะที่มาเยี่ยมบันทึกค่ะ
สวัสดีค่ะพี่ครูคิม
ครูคิม
ดีใจจังที่พี่ครูคิมมาแวะบันทึก...สิ่งที่พี่ครูคิมทำนั้นสุดยอดมากนะคะ ชื่นชมมาตลอดทุกกิจกรรมที่ทำค่ะ...คิดถึงนะคะ...รักษาสุขภาพด้วยค่ะ
สวัสดีค่ะคุณ 
กานต์
ขอบคุณมากๆนะคะที่มาแวะเยี่ยมบันทึกค่ะ
- สวัสดีค่ะ
- ให้ข้อคิดดีทีเดียวค่ะ
- ขอบคุณค่ะ
" เป็นคำถามที่ให้ข้อคิดดีมากค่ะ..... ถึงแม้จะเห็นคุณค่าของคำตอบ....แต่ก็ยังปล่อยทุกอย่างให้ว่างเปล่าเช่นเดิม "
สวัสดีค่ะ
มาส่งความคิดถึงให้ครูกระแตนะคะ
วันหยุดใช้เวลากับคนที่เรารักอย่างเต็มที่... พรุ่งนี้ก็ทำหน้าที่ของงานนะคะ
ด้วยความระลึกถึงค่ะ
- พี่อ่านชื่อบันทึกแล้วยัง งงงง ชีวิตอะไรที่มันจะเริ่มต้น ที่ตอนจบ
- แล้วถ้ามันเกิดจบตั้งแต่ยังไม่ได้เริ่มต้น แล้วจะเป็นอย่างไร
- ทุกวันนี้ ไม่กล้า ถาม คำถามนั้นเลย
- กลัวคำตอบ ....เก็บไว้ถาม ถ้ามีวาสนาได้อยู่จน 80
- ขอบคุณนะคะ สำหรับข้อเขียนที่กระตุ้นให้ได้ใช้ความคิด
สวัสดี ครับ คุณมาตายี
- - อะไรที่ชีวิตนี้ถ้าเราไม่ได้ทำแล้วจะเสียดายที่สุด
- - ใครที่เราไม่ได้ใช้เวลาด้วยแล้วจะเสียดายที่สุด
เป็นคำถาม ที่ต้อง
ผมใช้คำว่าต้อง เพราะเป็นความจำเป็น ที่ไม่ใช่ความต้องการ
ชีวิตต้องหาคำตอบจากคำถามที่ให้ไว้ให้ได้ด้วย เช่นกัน
ขอบพระคุณ บันทึก ดี ดี ที่นำมาให้ต้องคิดและต้องทำ นะครับ
ขอบคุณ มาก มาก ครับ
สวัสดีค่ะคุณ
K.Pually
ขอบคุณที่มาให้กำลังใจนะคะ
สวัสดีค่ะครูใจดีครูใจดี
ขอบคุณมากๆนะคะที่มาส่งกำลังใจให้ครูกระเเตอย่างสม่ำเสมอค่ะ...ระลึกถึงค่ะ
สวัสดีค่ะคุณพี่
ดาวเรือง
อย่าพึ่ง...งง...นะคะเขาให้มองชีวิต เริ่มต้นด้วยการมองเห็นภาพตอนจบ แล้วจินตนาการย้อนกลับไปมองทั้งชีวิตของเรา.ที่ผ่านมา......เป็นเกมที่ทำให้เราได้ย้อนกลับไปมองชีวิตจากอวสานมาจุดเริ่มต้น.โดยมองชีวิตจากมุมมองที่ห่างออกไปแล้วมองย้อนกลับมาจากวันสุดท้ายของชีวิตถึง ณ.ปัจจุบัน กับคำถามไม่กี่คำถาม...ง่ายๆ...ลึกซึ้ง....แต่สามารถเปลี่ยนชีวิตในทางที่ดีขึ้น...ค่ะ
สวัสดีค่ะคุณ
แสงแห่งความดี
ดีใจจังค่ะที่แวะมาให้กำลังใจและเยี่ยมบันทึกค่ะ