งานสอนเด็กเล็กๆมีความจำเป็นควรรอบรู้ให้กว้างไว้โดยเฉพาะเรื่องสุขภาพ
ทั้งนี้จะช่วยให้เข้าใจเด็กน้อยที่มีปัญหาด้านสุขภาพ
ส่งผลให้การจัดการเรียนรู้ราบรื่นๆ
ขอบคุณค่ะสำหรับความรู้ดีๆเช่นนี้..นับเป็นโรคที่บั่นทอนสุขภาพอย่างยิ่งนะคะ..
พูดถึงหืดหอบแล้ว krugui มีความทรงจำที่น่าเศร้าอยู่ที่ไทรโยค กาญจนบุรี เพราะมีลูกศิษย์คนหนึ่งเขาเป็นโรคนี้ ช่วงนั้นตรงกับหน้าหนาวแล้วเด็กก็เกิดอยากกินไอติม....ขณะที่กินนั่นแหละ อาการก็กำเริบ บ้านก็อยู่ไกล พ่อแม่นำส่งรพ. ไม่ทัน....เสียชีวิตทั้งครูทั้งเพื่อนๆต่างเสียใจกันมาก เสียน้ำตาไปหลายปี๊บในวันเผาศพ...
ไม่น่าเอาเรื่องเศร้าๆมาบอกเล่ากันเลยเนาะ....
เรียน คุณครูต้อยติ่ง ครับ
ผมก็เป็นโรคหอบหืดครับ เป็นมาตั้งแต่เกิด เดินเฉียดความตายมาแล้วอย่างน้อย 3 ครั้ง โรคนี้สิ่งสำคัญ ห้ามขาดยาเด็ดขาด
ถ้าขาดยาเมื่อใด แล้วไปหาหมอไม่ทัน ขอโทษ ไม่อยากบอกว่าอะไรจะเกิดขึ้น
ประสบการณ์ที่ทราบมา คือการออกกำลังกาย (แต่ผมก็ออกกำลังน้อยไปหน่อย) จะช่วยให้หายได้
ช่วงวัยรุ่น ผมเล่นกีฬาหลายชนิด ไม่เคยหอบเลย พออายุมากขึ้นไม่ได้เล่นกีฬาเลย
ใช้วิธีออกกำลังกาย โดยการทำงาน ไม่ใช้ตัวช่วย เช่น ฝึกเดินไกลๆ (ไม่อยากวิ่งเพราะกลัวเข่าเสีย)
เดินขึ้นบันไดโดยไม่ใช้ลิฟฟ์ ขุดดินปลูกต้นไม้ กวาดลานบ้าน อื่นๆ อีกมากมาย
คุณหมอเตือนผมว่าห้ามใช้ยาด้วยตนเอง เพราะอันตรายมาก หากหอบขึ้น ไปเร็วมาก
แต่ผมก็รู้วิธีที่จะดูแลตนเองครับ หาความรู้ทางการแพทย์อยู่เสมอ (ตำราทางการแพทย์)
ขอเป็นกำลังใจผู้ป่วยทุกท่าน พยามรักษาอาการของโรคให้ดี เพราะจะไม่มีใครช่วยท่านได้ นอกจากตัวท่านเอง
ด้วยความเคารพที่มีต่อครูครับ (ครูทุกคนคือพ่อแม่ของผมครับ)
นายรักษ์ ปริกทอง
ขอบคุณประสบการณ์ตรง
พี่เองก็เจอเหตุการณ์ที่เมืองกาญจน์เช่นกัน
และในการอยู่ค่ายเหมือนกัน
เป็นเด็กผู้ชายของโรงเรียนๆหนึ่งที่ร่วมกิจกรรม
เป็นการเข้าค่ายในช่วงที่อากาศหนาวจัด
โชคดีที่ครูของเด็กเอามานอนรวมในห้องพักของครู
พี่ได้มีโอกาสช่วยเด็กคนนี้ ในขณะที่ครูของเขาไม่อยู่
และก่อนทีคนอื่นจะรู้สึกตัว (เหตุเกิดตี 2 ) พี่ก็ส่งเด็กถึงมือหมอแล้ว
โดยความช่วยเหลือของผอ.อาทิตย์ ต้องขอ(โทษที่จำนามสกุลท่านไม่ได้)
เพราะท่านไม่รีรอไต่ถามความมาก เพียงพี่บอกว่าเด็กต้องถึงมือหมอให้เร็วที่สุด
ท่านก็ช่วยพี่หามเด็กขึ้นรถบึ่งไปเลย ไปถึงรพ.ประจำจังหวัด
คุณหมอใจดีรับตัวรักษาทันที รออยู่ประมาณ 15 นาทีได้ครูของเด็กก็ตามมาค่ะ
ขอบคุณค่ะ
ประสบการณ์นี้มีคุณค่ายิ่งต่อทุกคนนะคะ
อย่าได้ประมาทว่าชีวิตเราจะปลอดภัยเสมอไป
ยิ่งภาวะแวดล้อมในปัจจุบันมากมี โอกาสเกิดโรคยิ่งมาก
คุณนายรักษ์ ปริกทอง ดูแลตัวเองดีมากเลยนะคะ
เป็นตัววอย่างที่ดีของผู้ป่วย
ผู้ป่วยเรื้อรังน่าสงสาร เพราะหืดเป็นเรื่องของระบบหายใจ
มันบั่นทอนสุขภาพ ด้วยอาการที่เป็นๆ หายๆ
ทำลายกำลังใจ หากมันกำเริบขึ้นมาผู้ป่วยจะแน่นหน้าอก ไอ และหายใจหวีด
หากอาการหนักจะส่งผลต่อชีวิต บางคนหอบกลางคืน อยากหลับก็หลับไม่ลง
สุดแสนจะทรมาน ทุกคนอาจเป็นโรคหืดได้ในช่วงอายุ แม้ไม่ใช่โรคติดต่อ
แต่สมาชิกในครอบครัวก็อาจเป็นได้หลายๆคน
ขอบคุณค่ะ
สวัสดีค่ะคุณครู
* เป็นความรู้ที่มีประโยชน?มากๆ ที่ทุกคนควรทราบ และได้ดูแลตัวเองได้อย่างถูกต้อง
* ดูจากอาการแล้ว... คิดว่า ตัวเองโชคดี ที่ได้เป็นหืด แค่เป็นภูมิแพ้ ซึ่งเล็กน้อยกว่าโรคหือเยอะเลย... ไม่ทราบว่าจากภูมิแพ้ สามารถกลายเป็นหืดได้หรือไม่....
* ขอบคุณมากๆ ค่ะ
ขอประทานโทษค่ะ พิมพ์ผิด พิมพืตก ทำให้ความหมายเปลี่ยนไปอีกแล้ว....
ตัวเองโชคดี ที่ได้เป็นหืด แค่เป็นภูมิแพ้ ซึ่งเล็กน้อยกว่าโรคหือเยอะเลย...
แก้ไขค่ะ
ตัวเองโชคดี ที่ไม่ได้เป็นหืด แค่เป็นภูมิแพ้เท่านั้น ซึ่งเล็กน้อยกว่าโรคหืดเยอะเลย...
ขอบคุณค่ะน้องครูใจดี
พี่ต้องขอโทษด้วยค่ะ ที่ตอบคำถามน้องครูใจดีไม่ได้
ลองพิจารณษประเด็นนี้นะคะ
สิ่งที่กระตุ้นต่างๆ หลายชนิดที่ทำให้โรคหืดกำเริบ
(ข้อมูลจากเอกสารชื่อ "ท่านและสมาชิกในครอบครัว ควรจะปฏิบัติอย่างไร
ถ้าป่วยเป็นโรคหืด "สนับสนุนจัดพิมพ์โดย AstraZeneca
แปลโดยนพ.สมคิด อุ่นเสมาธรรม)
มีดังนี้ค่ะ
สัตว์ที่มีขน ควันบุหรี่ ควันไฟ ฝุ่นในที่นอนและหมอน ฝุ่นจากการกวาดบ้าน
กลิ่นฉุนจากสเปรย์ เกสรจากดอกไม้ ภาวะอากาศเปลี่ยนแปลง เป็นหวัด
รวมทั้งการเล่นกีฬาต่างๆ เช่น วิ่ง ฟุตบอล และการทำงาน อย่างหักโหม
หากสงสัยพี่แนะนำว่าควรไปพบแพทย์ที่รพ. คุณหมอจะบอกได้
และอาจใช้เครื่องมือช่วยแพทย์ในการวินิจฉัยที่เรียกว่า peak flow meter
ซึ่งเป็นเครื่องวัดความเร็วลมสูงสุดของการเป่า
ใช้สำหรับประเมินอาการทางระบบการหายใจของผู้ป่วยโรคหืด
น่าเรียนรู้นะคะ พี่เองก็สนใจมาก เพราะอาชีพของครูเรา ยังต้องสูดฝ่นชอล์กทุกวัน
พอหนีมาใช้ไวท์บอร์ด ก็เจอกลิ่นของปากกาเคมีแทน
ขอบคุณค่ะ ที่รักษาสุขภาพ
โชคดีที่ไม่เคยเป็นโรคนี้ครับ แต่เคยเห็นเพื่อนเป็นแล้วน่าสงสาร อากาศเปลี่ยนก็มีอาการเลยครับ พี่ต้อยสบายดีนะครับ...
สวัสดีค่ะ น้องอ.ขจิต
แอบไปบ้านเก่าพี่ตั้งแต่เมื่อไหร่คะ
เดี๋ยวต้องตามไปสืบที่บล็อกแล้ว
ที่น้องเห็นเป็นอาคารใหญ่นั่นคือจวนค่ะ
ไม่เป็นหืดนะดีแล้ว แต่เข้าใจว่าจะเป็นหอบนะคะ
เห็นหอบงานไปมาไม่เว้นวาง อิอิ เกรงหืดจะขึ้นคออะ
รักษาสุขภาพด้วยค่ะ
พี่กำลังเริ่มต้นสร้างเด็กน้อยจิตอาสารุ่นใหม่
เมื่อกี๋David เมล์มา มีโรงเรียนไหนน่าสนใจให้ครูอาสาลงทำงานบ้าง
ในเขตปริมณฆล ที่ไหนขาดแคลน ครูต่างประเทศพอทราบไหมคะ
จะนำเสนอทีมงานค่ะ
น่าเห็นใจนะคะ เห็นเพื่อนสนิทเป็นโรคนี้ แต่ไม่ยอมแพ้ต่อโชคชะตา มีความสุขกับการเป็นผู้ให้ค่ะ
ขอบคุณอนินทิตา ภัทรดิษฐ์
ขอบคุณค่ะ
มีข้อเสนอแนะเล็กน้อยค่ะ อาจเป็นประโยชน์กับเพื่อนที่เป็นนะคะ
ผู้ป่วยหืดไม่ควรมีพรมขนสัตว์หรือพรมปูในห้องนอน เพราะเป็นที่สะสมฝุ่น
ไม่ควรมีเบาะเก้าอี้ ที่รองนั่ง และหมอนเกินจำเป็น
อย่าให้สัตว์เลี้ยงเข้ามาในห้องนอน
ห้ามสูบบุหรี่ หรือนำสิ่งของที่มีกลิ่นฉันเข้าห้องนอน
ขอให้มีสุขภาพแข็งแรง
ขอบคุณค่ะ
มาชม
เป็นข้อมูลที่ทำให้รู้โรคนี้ดีจังนะครับผม...
ขอบคุณค่ะ ท่าน umi
โรคหืดนั้นเป็นแล้วทรมาน และบั่นทอนสุขภาพกาย และใจ
เสาร์อาทิยต์ และวันหยุด ควรหาโอกาสเปิดบ้านรับแสงแดด
หากมีผู้ป่วยในบ้านจะทำอะไรต้องวางแผนให้ดี
ต้องพาผู้ป่วยออกไปจากบริเวณที่จะทำความสะอาดก่อน กวาดบ้าน ดูดฝุ่น ทาสีบ้าน
ฉีดสเปรย์กันยุง ปรุงอาหารกลิ่นแรง และแม้กระทั่งการใช้น้ำยาทำความสะอาดกลิ่น
แรง ชนิดเข้มข้นก็ตาม ล้วนไปกระทุ้งให้โรคหืดกำเริบ
ให้ใช้พัดลมเป่าบริเวณต้องการทำความสะอาด
ให้อากาศถ่ายเทสู่ภายนอกก่อนผู้ป่วยจะเข้ามา
หรือไม่ก็ต้องให้ผู้ป่วยสวมหน้ากากป้องกันค่ะ
ขอบคุณค่ะ
นับว่าได้รับข้อมูลความรู้เรื่องโรคหืดดียิ่งขึ้น
ต้องขอบคุณครูต้อยมา ณ โอกาสนี้ด้วยครับผม
ขอบคุณอ.วิเชียรค่ะ
รออ่านเรื่องราวดีๆจากเพื่อนอยู่นะ
ขอบคุณค่ะ
สวัสดีค่ะ!
ขอขอบคุณครูต้อย เป็นอย่างยิ่งค่ะ ที่เป็นผู้เห็นความสำคัญของการจัดกิจกรรมวันหืดโลกของโรงพยาบาลสมุทรสาคร และนำสิ่งดีๆ เผยแพร่ให้กับเพื่อนๆ พี่ๆ น้องๆ ที่เข้ามาชมเวปไซต์นี้ ถึงแม้จะเป็นปีแรกที่ทางโรงพยาบาลได้จัดทำกิจกรรมนี้ขึ้น แต่ก็ประสบความสำเร็จเป็นอย่างดี คณะผู้จัดทำรู้สึกดีใจและมีกำลังใจที่จะดูแลผู้ป่วยโรคหืดให้มีคุณภาพชีวิตที่ดี เผยแพร่ความรู้เรื่องโรคหืดให้กับประชาชนทั่วไป เพื่อสามารถนำความรู้ไปดูแลตนเองและครอบครัวได้อย่างถูกต้อง เราจะมีกิจกรรมดีๆ อย่างนี้ต่อไปทุกปีค่ะ และจะแจ้งให้ทราบเป็นระยะๆ นะค๊ะ
จาก... พยาบาลลักษมี
พยาบาลลักษมี
ขอบคุณค่ะ
เติมเต็มข้อมูลได้เลยนะคะ
ครูต้อยเห็นว่าหากได้นำข้อมูลเผยแพร่
เราจะได้ความรู้ แง่มุม ของโรคมากขึ้น
และเป็นประโยชน์เพื่อสุขภาพที่ดีของผู้คน
ที่สำคัญทำแล้วสุขใจค่ะ
เฉพาะในปริมณฑลหรือครับ ต่างจังหวัดได้ไหมครับ เช่นกาญจนบุรี สุพรรณบุรี นะครับ
จวนเก่า
ตามไปตอบที่บล็อกดีกว่าค่ะน้องอ.ขจิต
ขอบคุณค่ะ