ผมชอบบทสรุปของอาจารย์จังครับ
สรุป : การจัดการความรู้เป็นวิธีหนึ่งที่ ไม่ทำให้เป็นทาสการเปลี่ยนแปลง แต่สามารถจัดการกับการเปลี่ยนแปลงได้ การเรียนรู้อยู่ในห้องแคบๆ ทำให้รู้แบบแคบๆ ควรที่จะเปิดห้องเรียนสู่โลกกว้าง ใช้ทุกอย่างสู้กับความจริง กับสิ่งที่พบ ที่เห็น นำมาเป็นบทเรียน เป็นประสบการณ์
ชอบรถไถจังครับ..
สวยดี
เรียน คุณจตุพร และ คุณราชิต
การจัดการความรู้สร้างคน สร้างงาน สร้างความรู้ รวมถึง G2K ด้วยครับ
รถไถแบบนี้พบเห็นได้หลายจังหวัดในอีสาน ครับ
ขอบคุณที่แวะมาเยี่ยม ครับ
ผมชอบประเด็นนี้ครับ
ควรที่จะรู้จักการแยกแยะ ความรู้จริง ความรู้หลอก ความรู้เสมือน สร้างองค์ความรู้จากการลองถูก ลองผิด เกิดเป็นองค์ความรู้ของตน ปรับปรุง เปลี่ยนแปลง แก้ไข เพื่อพัฒนาให้ดีกว่าเก่า
ผมว่าเรื่องนี้เป็นเรื่องสำคัญเลยนะครับ เพราะสังคมไทยมีวัฒนธรรมที่เป็นอุปสรรคต่อการคิดครับ ดังที่มีชาวต่างประทศเขาวิเคราะห์เอาไว้ว่า ความสุขของคนไทย คือ การไม่คิด
ขอบคุณมากครับ สำหรับบันทึกดีๆ และ องค์ความรู้ที่มีคุณค่า
เรียน อ.Small man
การสร้างวัฒนธรรมที่อยากบอก อยากเล่า รับฟัง ได้คิด วิเคราะห์ แลกเปลี่ยนเรียนรู้ จัดการความรู้ อย่างเหมาะสม ชัดเจน ไม่เคลือบแคลง ไม่แอบแฝงผลประโยชน์เป็นเรื่องสำคัญที่ประเทศไทยต้องพัฒนา
ขอบคุณที่มาแลกเปลี่ยนความคิดเห็นกัน ครับ
สวัสดีค่ะ
ว้าว พ่อครูบา เป็นพ่อครัวหัวป่า เองเลย เห็นต้มจืดน้ำเต้า ไข่เจียวสวรรค์ เริ่มหิวเลย
ได้เห็นนกยูงอ้อล้อตัวนี้แบบเต็มๆตา อาจารย์ได้เห็นเวลารำแพนไหมคะ ขอบคุณค่ะ
รอคนละถิ่น หนีถิ่น กลับมาพัฒนาถิ่นครับ
สวัสดีค่ะ
พี่ครูคิมก็เคยหลงค่ะ
ไม่เฉพาะคนอีสานนะคะที่ ทิ้งถิ่น และทำให้ไม่มีความรู้ที่เกิดขึ้นในท้องถิ่น ไม่สนใจภูมิปัญญชาวบ้ าน ต้องไปทำอาชีพอื่น รับจ้าง ทำโรงงานในเมืองใหญ่ ย้ายถิ่นฐานอย่างน่าเสียดาย
คนแถบรอบ ๆโรงเรียนที่พี่ครูคิมอยู่เป็นส่วนใหญ่ค่ะ ทิ้งลูกหลานไว้กับปู่ย่าตายายค่ะ
เรียน ทุกท่าน
ทีมงาน คณะแพทยศาสตร์ ม.ขอนแก่น มีกำหนดการเชิญครูบาฯ มาเยี่ยมที่ขอนแก่น ช่วงประมาณเดือนสิงหาคม ท่านที่สนใจเชิญมาแลกเปลี่ยนเรียนรู้ร่วมกัน นะครับ
อยากรู้ว่าป่าเฮฮาศาสตร์ เป็นอย่างไรเลยตามมาอ่านค่ะ
รู้แล้ว..สนุกและได้ความรู้ดีค่ะ
น่าสนใจสวนป่า ของครูบาร์สุทธินันท์นะคะ แต่เคยคิดว่าจะไปครั้งหนึ่งแล้ว แต่มีความรู้สึกว่า บุรีรัมย์ไกลเหลือเกิน และไม่คุ้นเคยเส้นทาง ไม่กล้าไปคะ
เห็นบรรยากาศ การอยู่แบบธรรมชาติ อาศัยธรรมชาติ น่าชื่นชมนะคะ ของป่า หรือพืชผักคงปลูกเอง เต็มป่าเต็มสวนไปหมด วันนี้อยากทานอะไร คงมองเห็นเมนูได้เลย เพราะทุกอย่าง อยู่ในสวนคะ ซักวันหนึ่งจะหาโอกาสไปเยี่ยมชมบ้างคะ