เยี่ยมบ้านผู้ป่วยมะเร็งท่อน้ำดี..ริมชี
วันที่ 1 พฤษภาคม 2553
พวกเราทีมวิจัยติดตามคุณภาพชีวิตผู้ป่วยมะเร็งท่อน้ำดีที่มารับยาเคมีบำบัด ประกอบด้วย
แก้ว ฝน น้องนาง ป๊อบ จูนและตุ๊กตา แตวันนี้ป๊อบไม่ได้มาเพราะดูแลน้องชายเข้า รพ
ฝน แก้ว นาง จูนแลตุ๊กตา
ออกเดินทางจากขอนแก่น 9.30 น. อากาศวันนี้มืดครึ้ม มีฝนตกลงมา เราก็ได้แต่คิดในใจว่า ขอให้เราเดินทางปลอดภัย พอวิ่งถึงจังหวัดมหาสารคาม ปรากฏว่า ฝนตกปรอยๆเล็กน้อย ฟ้าคงเป็นใจให้เราเดินทางสะดวก
เมื่อเข้าสู่เส้นทางเป้าหมาย คือ หมูบ้านกุดซุย อำเภอเมือง จ มหาสารคาม
น้องตุ๊กตาโทรถามคนไข้ว่า กำลังขับรถผ่านถนนลูกรังเข้าหมู่บ้าน คนไข้บอกเราว่า มาถึงสะพานแล้วขับต่ออีกเล็กน้อย รวมระยะทาง 8 กิโลเมตร
เราขับรถผ่านสะพาน
คนไข้บอกว่า ขับไปเรื่อยๆ จนเห็นหมู่บ้าน
ข้างทาง มีการตากข้าวเปลือกและต้นที่ใช้ทอเสื่อ
น้องๆพยาบาลคุยกันว่า
เรามาเยี่ยมบ้านหลังนี้ ทำให้เรามองภาพออกเลยว่า ถ้าคนไข้บอกว่า ถ้าได้ยาเคมีไม่หมดภายใน บ่าย 3 จะไม่มีรถเข้าหมู่บ้าน น้องเข้าใจแล้วค่ะ ว่าหนทางที่คนไข้จะต้องไปหาเรายากลำบากเพียงใด
เราไปถึง....หมู่บ้านกุดซุย ลักษณะของหมู่บ้าน อุดมสมบูรณ์ มีลำห้วยใหลผ่าน ซึ่งเป็นลำนำจากแม่น้ำชี สามารถทำนาได้ปีละ 3 ครั้ง เพื่อนบ้านค่อนข้างมีอันจะกิน พี่น้องของคนไข้ เลี้ยงวัวนม วัวเนื้อ และมีโรงสี มีรายได้จากการขายข้าว เลี้ยงเป็ดตามทุ่งนา
เราไปถึงบ้านคนไข้ 11.30 น. ลักษณะบ้านเป็นบ้านทรงไทย ใต้ถุนสูง คนไข้หญิงไทย วัย 42 ปี ได้รับการวินิจฉัยโรคว่าเป็นมะเร็งท่อน้ำดี คนไข้ลักษณะแข็งแรง ไม่มีอาการเจ็บปวดที่ใด สามารถทำงานได้
เรานั่งคุยกันที่ใต้ถุนบ้าน
ใต้ถุนบ้าน
คุณยาย เป็นแม่ของคนไข้เราค่ะ ตำหมาก
น้องจูน คนบันทึก
พี่แก้ว ช่วยจด
น้องนาง น้องฝน คนสัมภาษณ์
คนไข้เล่าว่า
เมื่อวันที่ 26 ธันวาคม 2552 มีอาการปวดท้องคล้ายเป็นโรคกระเพราะ อาหาร ปวดหลัง ปวดท้องมาก ไปคลินิกที่จังหวัด หมอตรวจอัลตราซาวด์ให้ พบว่ามีก้อนที่ตับ หมอส่งตัวมาที่ รพ ขอนแก่น อยู่ 8 วัน ส่งต่อมาท่ รพ ศรีนครินทร์ หมอบอกว่าจะผ่าตัดให้ รู้สึกตกใจมาก ทำไมจะผ่าง่ายๆแบบนี้
คนไข้ บอก
ขอกลับไปคิดดูก่อน จึงไปหาหมอดู หมอดูบอกว่าจะอายุยืนยาว อยู่จนแก่เฒ่า
คนไข้ไม่กลับมาผ่าตัด ไปหาหมอที่คลินิกสกลนคร ได้ยามากินหมดเงินเป็นแสน อาการไม่ดีขึ้น จึงกลับมาพบหมอที่ รพ ศรีฯอีก หมอนัดผ่า
คนไข้ตัดสินใจผ่า เพราะเห็นหน้าตาญาติแต่ละคนเศร้าสร้อย สามีก็กังวลใจมากกว่าเราอีก แต่ในใจก็คิดว่า ผ่าจะหายไหม ถ้าไม่หายก็ขอให้ตาย อย่าทำให้คนอื่นยุ่งยากใจ อีกทั้งเริ่มปวดทรมาน ปวดทีไร ก็ใช้ยาหม่องทาบริเวณที่ปวด ก็พอทุเลาได้บ้าง
หลังผ่าตัดหมอให้ยาเคมีบำบัดครบ 6 ครั้ง ทีมวิจัยเราติดตามคุณภาพชีวิตหลังได้รับยาครั้งที่ 1,3,6
อาการดีขึ้นเรื่อยๆ ทำงานได้ แข็งแรงดี แต่ละวันก็ออกไปช่วยสามีทำนา มีโรงสีข้าว ได้ข้าวปีละ 20-30 ตัน ก็พอสบาย มีลูกชาย 2 คน กำลังเรียนหนังสือ
ตอนนี้ก็สุขภาพกายและใจแข็งแรงดี มีสามีคอยดูแลช่วยเหลือซึ่งกันแลกัน บางวันก็อยู่บ้าน มีคุณยายเป็นเพื่อนคุย หลังบ้านปลูกกล้วยมากมาย มีลำน้ำไหลผ่านหลังบ้าน อุดมสมบูรณ์ หมอนัดไปตรวจทุก 6 เดือน จะเอากล้วยไปฝากพยาบาลวันหลัง
ต้นกล้วยหลังบ้าน
หลังบ้านน้ำไหลผ่าน เรียกว่า กุดซุย
สู้ สู้ ค่ะ
บนบ้าน ทำด้วยไม้ประดู่ คนไข้นำชมบ้าน
พี่แก้ว ขอถ่ายภาพ
น้องจูนและน้องนาง ขอมั่งค่ะ
ในโอกาสต่อไป ถ้ามา รพ จะแวะมาเยี่ยมคุณพยาบาลทุกคน คิดถึงคุณพยาบาลทุกคน พยาบาลตึก 5จ คนไข้บอกกับพวกเราว่า..
สงสัยเขาจะคัดไว้คอยดูแลจิตใจคนไข้ผู้ป่วยแบบเรา
เราอยู่ถึงเกือบบ่าย 2 จึงลากลับ
เราเห็นผู้ป่วยนี้มีความหวัง มีกำลังใจ ทำให้เรามีพลังในการนำสิ่งดีดีที่ได้ในวันนี้ มาพัฒนาการดูแลผู้ป่วยให้ดียิ่งขึ้น
ตอนกลับเราพาทีมไปทานอาหารที่ริมแม่น้ำชี ร้านอาโก อาหารปลาอร่อยๆๆทั้งนั้น บรรยากาศดีมาก จะนำภาพมาให้ชมภายหลังนะคะ
..................
สิ่งที่ได้เรียนรู้ร่วมกัน
ได้เห็นสภาพบ้านและสิ่งแวดล้อม พฤติกรรมการดำเนินชีวิตของผู้ป่วยและครอบครัว
เข้าใจลักษณะการเดินทางไป-กลับโรงพยาบาลของผู้ป่วย
เข้าใจการปรับตัวของผู้ป่วยและครอบครัวกับการดำเนินของโรคในแต่ละระยะ
สามารถเข้าใจคุณภาพชีวิตผู้ป่วยเมื่อกลับไปอยู่ที่บ้าน
ให้กำลังใจผู้ป่วยและครอบครัวเป็นการเสริมพลังใจ
ได้มีโอกาสให้ความรู้เรื่อง การป้องกันโรคมะเร็งท่อน้ำดี
ทำให้บุคลากรทางการพยาบาลมีทัศนคติที่ดีและสามารถให้การพยาบาลแบบองค์รวมและเอื้ออาทรต่อผู้ป่วยดุจญาติมิตร
อุบล จ๋วงพานิช
บันทึกค่ะ
ความเห็น (17)
+ สวัสดีค่ะพี่แก้ว...
+ อืม...กะว่าเราคงได้เจอกันในเดือน 25-26 พ.ค. ที่สงขลา...
+ อิ อิ...พี่แก้วขา...บ้านคุณยายอลังการดีจังค่ะ...
+ มาส่งกำลังใจให้กับทุกคนในทีมค่ะ...เป็นการทำงานเชิงรุกที่ทรงคุณค่ามากค่ะ...
+ ด้วยความคิดถึงค่ะ...
คุณยายที่อยู่กับคนไข้ บอกเราว่า เป็นครั้งแรกที่มีคุณพยาบาลมาเยี่ยม ดีใจมาก ดีใจจนน้ำตาไหล พวกเรา..นอกจากจะไปเยี่ยมคนไข้ในโครงการวิจัยเพื่อติดตามคุณภาพชีวิตแล้ว เรายังไปให้กำลังใจกับผู้ป่วยและญาติด้วย
นอกจากนี้สิ่งที่เราได้เรียนรู้ คือ เราจะได้สิ่งที่เป็นจริงในชุมชน ในหมู่บ้าน ทำให้พยาบาลของเราได้เรียนรู้ สามารถให้คำแนะนำผู้ป่วยได้ตรงกับบริบทที่ผู้ป่วยสามารถทำได้จริงค่ะ
เสียดายที่ไม่ได้พบกัน แต่ในโอกาสต่อไป เราคงได้พบกันนะคะ
ใต้ถุนบ้าน โล่งสบาย บ้านยังสร้างไม่เสร็จค่ะ
+ พี่แก้วค่ะ...ที่อ๋อยประทับใจอีกอย่างคือ
" เรามาเยี่ยมบ้านหลังนี้ ทำให้เรามองภาพออกเลยว่า ถ้าคนไข้บอกว่า ถ้าได้ยาเคมีไม่หมดภายใน บ่าย 3 จะไม่มีรถเข้าหมู่บ้าน น้องเข้าใจแล้วค่ะ ว่าหนทางที่คนไข้จะต้องไปหาเรายากลำบากเพียงใด "
+ แค่ประโยคนี้ก็บ่งบอกถึงจิตใจที่สวยงามมากค่ะ...อยากให้คนอื่น ๆ ทุกที่ ทุกโรงพยาบาลไม่ลืมที่คิดและคำนึงถึงเรื่องนี้นะค่ะ...
+ อ๋อยจำได้ตอนอ๋อยปวดฟัน...ปวดมากกกกก...ไปหาหมอที่โรงพยาบาลรามาฯ ไปถึงประมาณ 8 โมงเช้านะค่ะ...แต่เจ้าหน้าที่บอกว่าคนไข้เต็มแล้ว...
+ อ๋อยบอกว่า...ปวดมากกกก...ขอความกรุณานะค่ะ...เจ้าหน้าที่ไม่สนใจ...ไล่ให้ไปคลีนิก
+ อ๋อยก็บอกว่า...หนูเป็นนักศึกษาบ้านนอกนะค่ะ...ไม่มีเงินมากขนาดนั้นหรอกค่ะ....
+ เจ้าหน้าที่ก็เลยบอกว่า...ทนเอาหน่อย...พรุ่งนี้มาใหม่แต่เช้านะ...เดี๋ยวจัดบัตรคิวให้...
+ อ๋อยนั่งร้องไห้เลย...ทันใดนั้น...มีหมอผู้หญิงอายุคง 50 ปีขึ้นนะค่ะ...เดินมาหาและบอกว่า...หนูไม่ต้องร้องไห้...เดี๋ยวหมอจัดการให้...
+ พี่แก้วค่ะ...ความเอื้ออาทรครั้งนั้น...ตราตรึงในความทรงจำ...และตอกย้ำให้เราคิดดี ทำดี ให้กำลังใจผู้อื่นทุกครั้งเมื่อมีโอกาส...
+ อ๋อยคิดว่า...สิ่งที่ทีมพี่แก้วทำ...ส่งผลต่อความรู้สึกนึกคิดของยาย...เฉกเช่นเดียวกับอ๋อยค่ะ.....
+ เล่าแบบมีความสุขนะค่ะนี่....
ไปเยี่ยมไกลเหมือนกันนะคะ
วันหยุดก็ยังทำงาน ทีมงานเข้มแข็งจริงๆ
อย่างนี้คนไข้คงซาบซึ้งใจมากเลย
น้องอํอยคะ
พวกเราพยาบาลจะพบสิ่งที่คนไข้บอกเราประจำว่า อยากได้ยาเร็วๆจะกลับบ้านไม่ทัน
พยาบาลจึงจัดให้มีห้องนอนรอกลับบ้าน waiting room เพื่อให้คนไข้พักก่อน พอตื่นเช้ามาเขาก็รีบกลับบ้านทันรถเมล์
จากการมาเห็นเส้นทางที่คนไข้ไปหาเรา ทำให้เราเห็นใจคนไข้มากยิ่งขึ้นค่ะ
ส่วนเรื่องความทรมานจากความปวดเราจะไม่ปล่อยให้รอ เราต้องช่วยทันทีค่ะ
ส่วนใหญ่ พี่แก้วจะสอนน้อว่า
ให้เอาใจเรามาใส่ใจเขา ถ้าเราป่วยแบบเขา เราอาจมีความต้องการมากกว่านี้
น้องนางคะ
พี่แก้วและทีมงาน จะหาเวลาตรงกันเพื่อออกไปเยี่ยมคนไข้ วันธรรมดาคิวเต็ม เวลาเหลือคือวันหยุดค่ะ ที่พอจะมีเวลา
คนไข้ดีใจจนน้ำตาไหลค่ะ
สวัสดีค่ะ
- มาชื่นชมและเป็นกำลังใจกิจกรรมดี ๆค่ะ
- เป็นแบบอย่างที่ดีงามของสังคมค่ะ
- ชื่นชมคุณแก้วและทีมพยาบาลค่ะ
- ดีใจแทนผู้ป่วยค่ะ
ขอชื่นชมน้องแก้ว และทีมงาน
ที่เสียสละทำงานช่วยเหลือผู้ป่วย
เป็นตัวอย่างที่ดีมากค่ะ
ขอให้มีความสุขมากๆนะคะ
ขอบคุณค่ะ
สวัสดีค่ะพี่แก้ว
ชื่นชมพี่และทีมงานมากค่ะ
ในงานจิตเวชน่าจะได้มีโอกาสเยี่ยมบ้านนะค่ะพี่ ตอนนี้มีนักสังคมสงเคราะห์ของจิตเวชที่ลงไปเยี่ยมบ้านแต่พยาบาลเรายังมีข้อจำกัดอยู่ แต่เห็นการทำงานของพี่ในการเยี่ยมบ้านนี้ ก็จุดประกายชวนคิดเรื่องนี้ น่าจะเป็นไปได้ที่จะลงเยี่ยมบ้านบ้างค่ะ
ขอบคุณค่ะ
เราอยากให้น้องๆพยาบาลได้สัมผัสชีวิตในชุมชนบ้าง เพราะทำงานเชิงรับมานาน ปัญหาก็ไม่ทุเลา คนไข้ยังป่วยด้วยมะเร็งท่อน้ำดีเป็นอันดับ 1 ของโลก
เราจึงขอทำงานเชิงรุกบ้าง
ถึงแม้จะเป็นการทำได้ไม่บ่อย แต่ดีกว่านั่งอยู่แต่ใน รพ ค่ะ
วันหน้าจะขอชวนพี่บุญไปด้วย
ยังระลึกถึงพี่เสมอค่ะ
ขอบพระคุณพี่ครูต้อยที่มาให้กำลังใจพวกเราค่ะ
น้องถาวร ลองเขียนโครงการวิจัยเยี่ยมผู้ป่วยจิตเวช หรือศึกษาคุณภาพชีวิตผู้ป่วยกลุ่มนี้ แล้วเราออกเยี่ยมบ้านก็ได้ค่ะ มาอบรมวิจัยกับพี่แก้วแล้วจะพาเขียนโครงการฯนะคะ
ขอบคุณที่ให้กำลังใจค่ะ
มาให้กำลังใจผู้ป่วยมะเร็งท่อนำ้ดี และชื่นชมทีมงานพยาบาล ที่นำทีมโดยพี่อุบล ค่ะ
ยินดีค่ะ เราน่าจะหา project วิจัย ทำร่วมกันก็ดีนะคะ
หวังว่าจะได้ทำงานร่วมกันค่ะ