ช่วงนี้เป็นช่วงที่ต้องอ่านหนังสือเยอะ เพื่อสะสมองค์ความรู้ในเรื่องที่สนใจครับ ซึ่งเรายิ่งอ่านมาก เราก็ยิ่งรู้มากขึ้นนะครับ แต่สิ่งที่เราอ่าน สิ่งที่เรารู้ จะไม่เกิดประโยชน์อะไรขึ้นมากนัก หากเราไม่สามารถสังเคราะห์สิ่งที่เราอ่านและสิ่งที่เรารู้มาได้นะครับ...
อาจารย์ท่านหนึ่งเปรียบเทียบการนำความรู้ต่าง ๆ ที่เรามีมาวางเรียงกันไว้ในรายงาน โดยปราศจากการสังเคราะห์ ก็เหมือนการเก็บผักบุ้งมาวางกองกันไว้ โดยไม่ได้ปรุงออกมาให้เป็นอาหารอย่างที่เราตั้งใจจะปรุงในตอนแรกนะครับ...
ซึ่ง การสังเคราะห์ จะเป็นการรวบรวมส่วนประกอบต่าง ๆ เข้าด้วยกันเพื่อให้เป็นเรื่องเดียวกัน ซึ่งการสังเคราะห์จะมีลักษณะเป็นกระบวนการรวบรวมเนื้อหาสาระของเรื่องต่าง ๆ เข้าไว้ด้วยกัน เพื่อสร้างรูปแบบหรือโครงสร้างที่ยังไม่ชัดเจนขึ้นมาก่อน ซึ่งต้องอาศัยความคิดสร้างสรรค์ภายในขอบเขตที่กำหนดขึ้นนะครับ...
สำหรับผมแล้ว ทักษะการ "สังเคราะห์" เป็นทักษะที่สำคัญ แต่ก็ทำได้ไม่ง่ายเลยนะครับ และที่สำคัญคงต้องใช้การฝึกฝนเป็นประจำ เพื่อให้เกิดความชำนาญขึ้นนะครับ...
สำหรับบันทึกนี้ก็นำทักษะการสังเคราะห์มาฝากกันครับ ซึ่งเป็นทักษะที่สำคัญสำหรับ "นักเรียนรู้" ทุก ๆ ท่านนะครับ เพราะการสังเคราะห์ไม่ได้มีประโยชน์เฉพาะสำหรับการเรียนรู้ทางวิชาการอย่างเดียว แต่ก็มีความจำเป็นสำหรับการเรียนรู้ "ชีวิต" ด้วยนะครับ...
ใช่ค่ะเห็นด้วยอย่างยิ่ง
ครับ... คุณ จินตนา คงเหมือนเพชร
ขอบคุณมากครับ...
สวัสดีครับ ท่าน Mr.Direct
การจะทันสมัยข่าวสาร และให้เกิดความรู้ที่ดีต้องสังเคาระห์ความรู้ที่ได้รับจริงๆครับ
ขอบคุณครับ
ครับ... คุณ เดชา
เห็นด้วยเลยครับ...
การบริโภคข่าวสารในปัจจุบัน ต้องอาศัยการกระบวนการสังเคราะห์ก่อนนะครับ...
ขอบคุณเช่นกันครับผม...
บันทึกบังกะทัดรัด คมเข้มในเนื้อหาสาระ ชอบๆๆครับ
เป็นกำลังใจให้เสมอครับบัง...สิ่งสำคัญที่สุด คือ การสังเคราะห์ตัวเองเพื่อความเข้าใจในตัวตนของตนเองครับ
ครับ... เด๊ะ เสียงเล็กๆ فؤاد
ขอบคุณและเป็นกำลังใจให้เช่นกันครับผม...
จะไม่เกิดประโยชน์ขึ้นมากนัก หากเราไม่สามารถสังเคราะห์สิ่งที่เราอ่านและสิ่งที่เรารู้มาได้นะครับ
ประโคนี้คมมากครับ..
การสังเคราะห์เป็นทักษะที่สำคัญมากนะค่ะ...
กินทุกอย่างที่ขวางหน้า แต่หาประโยชน์คุณค่ามางอาหารไม่ได้
อ่านมากแต่ไมสังเคราะห์ ก็ใช้ประโยชน์ได้น้อย
การสังเคราะเป็นขั้นตอนสำคัญ ในการรวบรวมข้อมูลมาวิเคราะห์ปัญหานำข้อมูลมาทำแผนชุมชน
ครับ... คุณ ราชิต สุพร
ขอบคุณมากครับ...
ทักษะการ วิเคราะห์ และ สังเคราะห์ ออกมาให้ได้นั้นไม่ใช่เรื่องง่ายจริงๆ ด้วยคะ แต่คงไม่ยากเกินไปสำหรับท่านว่าที่ ดร.ดิเรก หรอกนะคะ .. สวัสดีวันอาทิตย์นะคะ
จบได้สวยมากค่ะ..คุณดิเรก..^^
เรียนรู้ สังเคราะห์ ตกผลึกแล้วก็เรียนรู้ ......ต่อไปไม่จบสิ้นนะคะ..
..ขอบคุณค่ะ..
ครับ... บังหีม วอญ่า-ผู้เฒ่า-natachoei--
การสังเคราะห์จำเป็นสำหรับทุก ๆ เรื่องเลยนะครับ...
ขอบคุณมากครับ...
ครับ... คุณ ณัฐพัชร์
สวัสดีวันอาทิตย์ครับ...
แม้ยาก แต่คงไม่เกินความพยายามนะครับ...
เส้นทางนี้มีอีกยาวไกลครับผม...
ขอบคุณมากครับ...
ครับ... คุณครูแอ๊ว
เรียนรู้ สังเคราะห์ ตกผลึกแล้วก็เรียนรู้ ......ต่อไปไม่จบสิ้นนะคะ..
ถือเป็นวัฏจักรของการเรียนรู้นะครับ...
ขอบคุณครับผม...
สวัสดีครับ...
ผักบุ้งเปล่า ๆ เอาไปลวกจิ้มน้ำพริกก็อร่อยนะครับ (ฮิ ฮิ..)
แวะมาทักทายเยี่ยมเยียนครับ
ด้วยความระลึกถึงครับ
สวัสดีค่ะ
แวะมาสวัสดีค่ะ
งานยุ่งป่าวคะ???
แล้วนอนยังอ่ะคะ???
มีเพลงเพราะเพราะมาฝาก
ก่อนนอน เอ!!! หรือตอนเช้าดีคะ???
อิอิ
ขอบคุณที่เขียนเรื่องนี้ให้อ่านนะคะ
นึกถึงตอนที่อาจารย์ที่ปรึกษาให้พรหลังจากทำวิทยานิพนธ์เสร็จ ให้นำหลักอิทธิบาท4 มาเป็นแนวทางในการเรียนรู้และการทำงาน
อันประกอบด้วยแนวปฏิบัติ 4 ข้อ คือ ฉันทะ ความพอใจรักใคร่ในสิ่งนั้น วิริยะ ความพากเพียรในสิ่งนั้น จิตตะ ความเอาใจใส่ฝักใฝ่ในสิ่งนั้น วิมังสา ความหมั่นสอดส่องในเหตุผลของสิ่งนั้น
อาจารย์บอกว่าทุกข้อเรามีหมดแล้วแต่พัฒนาข้อ 4 ให้มากขึ้นอีก เป็นสิ่งที่นำมาปรับใช้ในการทำงานด้านการวิเคราะห์แผนและนโยบายทุกวันนี้ค่ะ การวิเคราะห์อย่างเดียวอาจจะไม่เพียงพอเสียแล้วต้องมีการสังเคราะห์เพื่อนำไปใช้ให้เกิดประโยชน์อย่างแท้จริงและสามารถถ่ายทอดลงสู่การปฏิบัติจริงได้
เป็นประโยชน์มากๆค่ะ
ขอบคุณค่ะ
ครับ... คุณณัชชา Natcha Chalermklang
ขอบคุณมากนะครับที่มีเพลงมาฝากกันเสมอ...
มีความสุขกับทุก ๆ วันนะครับ...
ขอบคุณครับผม...
ครับ...น้องลูกปลา
ดีใจนะครับที่อ่านแล้วได้ประโยชน์...
ขอบคุณเช่นกันครับผม...
ขอบคุณค่ะพี่ Mr.Direct
เทียนน้อยจะพยายามอ่านให้มากสังเคราะห์ให้มากขึ้น
เพื่อพัฒนาตนเองและนักเรียนค่ะ^_^
สังเคราะห์แล้วมาใช้ในชีวิตจริงเพื่อกิดกระบวนการเรียนรู้...เรียนรู้..ไม่สิ้นสุด
ครับ...คุณ chounkwan sinpamorn
ขอบคุณมากครับ...