บวชเณรภาคฤดูร้อน ๒๕๕๓

ฉันเดินทางกลับบ้านด้วยความอิ่ม และมีความสุขอย่างบอกไม่ถูก

เมื่อส่งพี่ก้องเพื่ออยู่วัดก่อนบวชแล้ว ต้องรีบเดินทางกลับบ้านเพื่อให้ทันไปรับน้องแก้ม และน้องเกมส์ที่โรงเรียน กลับถึงสระบุรี ยังมีเวลาเหลือจึงแวะไปรับเอกสารการจบ ป.๖ ของพี่ก้อง และไปหาอาจารย์เกื้อ ที่โรงเรียนสระบุรีวิทยาคม ที่พี่ก้องจะไปเรียนต่อ ม.๑ จะสอบถามว่าต้องทำอะไรบ้างเรื่องการมอบตัวของพี่ก้อง ซึ่ง อ.เกื้อบอกเดี๋ยวเป็นธุระให้หลานเอง ไม่ต้องห่วง เพื่อความรอบคอบขอเข้าไปคุยกับอาจารย์ก่อน วันนั้นเป็นวันจับฉลากสำหรับเด็กในเขตที่สอบไม่ได้พอดี ที่โรงเรียนจึงดูคึกคัก ทั้งผู้ปกครองและนักเรียน เอกสารที่เตรียมไว้พร้อมแล้วคงขาดเพียงรูปถ่ายอย่างเดียว จึงใช้รูปถ่ายใน ปพ.๑ ไปทำสำเนาอย่างง่ายดายในสมัยนี้ รูปที่ออกมาก็เหมือนรูปถ่ายทุกประการ โดยไม่ต้องถ่ายจากตัวจริง

เมื่อคุยกับ อาจารย์เกื้อ เรียบร้อยแล้ว อาจารย์ได้บอกว่าเดี๋ยวอาจารย์จะออกไปทำธุระก่อน เมื่อเอกสารครบให้ฝากเจ้าหน้าที่ ที่โต๊ะข้างๆ ที่ทำหน้าที่รับมอบตัวนักเรียนได้เลย...เมื่อทักทายและกล่าวลา นำเอกสารไปให้เจ้าหน้าที่ ที่ อาจารย์เกื้อฝากไว้ให้ดูให้ ทั้งต้นฉบับจริง และสำเนา เฮ้อ! มารยังไม่หมดอีกจนได้ เมื่อยื่นเอกสารให้ จนท.หญิงสาวดู

“ เอาตัวจริงมาทำไม แล้วถ่ายเอกสารหรือยัง” เสียงเครียดและดุดัน ฉันรู้สึกขำกลิ้งๆจริงๆค่ะ ขำที่ว่ามารมาอีกแล้ว

“ผมเอามาให้ตรวจครับ ก็ในเอกสารบอกว่าให้นำเอกสารตัวจริงมาให้ตรวจสอบด้วย...แล้วคุณก็ตรวจดูก่อนสิครับ ก่อนที่จะถามผม” คุณพ่อคงเหนื่อยมาทั้งวัน จึงพูดเหมือนคล้ายโมโห ฉันเพียงสะกิดแขนเบาๆ เป็นการเตือนว่าอย่าวู่วาม หรืออารมณ์เสีย

“ รูปนี้ใช้ไม่ได้ค่ะ ต้องใส่ชุดนักเรียน...“ คราวนี้ จนท.สาวหันมาบอกแบบว่า ยังไงก็ไม่ได้

“ตอนนี้เด็กไม่อยู่ครับเค้าอยู่ที่วัดจะบวชเณร คงมาถ่ายรูปให้ไม่ได้ ใช้รูปนี้ก่อนได้มั้ย ไว้ตอนเปิดเทอมจะนำรูปมาให้“ เสียงคุณพ่อตอบอย่างใจเย็นและสะกดอารมณ์

“ไม่ได้ค่ะ ต้องเป็นรูปนักเรียนใส่ชุดของเรียนเท่านั้น“ จนท.สาวยังยืนยันแบบไม่ผ่อนปรนเหมือนจะเอาชนะคะคานกันให้ได้

“แต่เด็กยังไม่มีเลขประจำตัวเลยนะครับ มันเสียเวลาปักหลายรอบหรือเปล่า“ คุณพ่อยังแสดงความคิดเห็น แบบจะให้เห็นใจ

“ไม่ได้ค่ะ ยังไงก็ต้องรูปนักเรียนใส่ชุดของโรงเรียน“ จนท.สาว ยังคงยืนกรานอย่างเดิมเท่านั้น และดูท่าทางวันนี้คงไม่จบกันแน่ ฉันจึงสะกิดและดึงสามีออกมานอกห้อง ทั้งที่ไม่อยากทำแบบนี้ ให้สามีโทรฯหา อาจารย์เกื้อ อีกครั้ง แต่โทรไม่ติด ไม่เป็นไรยังมีอีกหลายท่านที่รู้จักกันดีแต่ไม่อยากรบกวนท่านเท่านั้นเอง จึงโทรฯหา อาจารย์ต๊ะ เป็นคำพูดที่ไม่อยากนำมากล่าวในที่นี้ ที่อาจารย์ต๊ะ บ่นให้ จนท.สาว ว่าอย่างไร อาจารย์ต๊ะ บอกให้เอาเอกสารวางไว้ที่โต๊ะ อาจารย์เกื้อ เดี๋ยวจะจัดการให้หลานเอง...เป็นอันว่าเรื่องการมอบตัวของพี่ก้องก่อนกำหนดเสร็จเรียบร้อยด้วยดีแม้จะมีอุปสรรคบ้าง แต่ฉันก็เข้าใจทุกอย่าง

สี่โมงเย็นพอดี ไปรับ น้องแก้มและน้องเกมส์ที่โรงเรียน แล้วแอบเดินเลยไปยังเวทีที่จัดงาน “ส่งพี่สู่ฟ้าใหม่" เวทีที่จัดอย่างสวยงาม และฉันก็มองภาพออกว่า เวลาคุณครูประกาศรายชื่อเรียกนักเรียนขึ้นไปรับใบประกาศ หรือตอนที่เพื่อนๆ ถ่ายรูปร่วมกัน และเป็นประเพณี ของเด็กโรงเรียนนี้ ที่วันนี้พวกเขาจะเขียนเสื้อบอกความรัก ความในใจของเขาและเพื่อนๆ (แม้ฉันจะไม่เห็นด้วย) ฉันได้แต่ยืนดูเวที ที่เขาจัดงานไปเรียบร้อยแล้ว เรียกว่ายืนน้ำตาซึม ต้องขอบใจลูกมากๆที่ลูกไปบวชตามที่แม่บอก

ปกติ...ภาพต้องเป็นอย่างนี้ ถ้าพี่ก้องได้ไปร่วมงาน

แต่วันนั้น...หลังจากส่งพี่ก้องที่วัดแล้วฉันอดมาดูเวทีหลังเลิกงานแล้ว...เป็นแบบนี้

๓ เมษายน ๒๕๕๓ เป็นวันขลิบและโกนผมนาค อาบน้ำนาค เทศน์สอนนาค และพิธีมอบผ้าไตร ฉันต้องยอมรับว่าฉันได้เห็นพิธีเต็มๆก็วันนี้ ทั้งๆที่ พิธีกรรมเหล่านี้ฉันเคยพบเห็นมามากเมื่อก่อนที่มีการบวชนาค เดี๋ยวนี้ฉันแทบจะไม่ค่อยได้เห็นเลย จะไปร่วมงานบวชก็ตอนเย็นที่เขากินเลี้ยงกัน หรือไม่ก็ตอนเช้าที่บวชนาคเข้าโบสถ์ เกิดมาฉันไม่เคยขลิบผมนาค อาบน้ำนาค ด้วยเป็นพิธีกรรมที่ผู้อาวุโสเท่านั้นที่จะทำได้ แต่วันนี้ฉันได้ทำพิธีกรรมเหล่านี้ทั้งหมดต้องบอกว่าเป็นครั้งแรกของชีวิต ฉันปลื้มปิติยิ่งนัก

เมื่อผู้ที่จะบวชในวันนี้ 249 คน พร้อมแล้ว ที่จะบวชเพื่อถวายเป็นพระราชกุศล แด่องค์พระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัว มาพร้อมกันที่หน้าหอกรรมฐานและลานศรีมหาโพธิ์ และหลวงปู่เดินทางมาถึง เพื่อทำพิธีขลิบผมให้เป็นคนแรก หลวงปู่ได้ถามว่า

“ มาถึงวันนี้แล้ว มีใครไม่อยากบวชบ้างมั้ย หรือว่าจะหนีบ้าง เพราะมีคนเคยหนีออกนอกรั้วไปแล้วชาวบ้านพบจึงพามาส่งให้ที่วัด ไหนมีมั้ยคนที่จะพาหนี เพราะมันมีกันทุกรุ่น” หลวงปู่ถามย้ำ มีคนยกมือด้วย เมื่อหลวงปู่ถามซ้ำอีกว่าถ้าใครไม่อยากบวชก็ให้ไปคุยกับพ่อแม่อีกครั้ง เกือบสิบคนที่ลุกออกมา บางคนร้องไห้สะอึกสะอื้น บางคนก็ถูกพ่อแม่ด่าซ้ำที่ไม่อดทนที่จะบวช เมื่อคุยกันสักพักหลวงปู่ได้ให้ทุกคนได้กราบลาบิดา-มารดาและญาติพี่น้องที่จะบวชในครั้งนี้ สุดท้ายแล้วทุกคนก็กลับเข้าไปรวมหมู่กับเพื่อนๆทุกคน และได้บวชทุกคน หลวงปู่เป็นคนแรกที่ขลิบผมให้แล้วตามด้วยพ่อ แม่ และญาติพี่น้องที่มาร่วมงานในครั้งนี้อย่างเป็นระเบียบแถว หลังจากนั้นพระพี่เลี้ยงและญาติโยมผู้ชายที่โกนผมเก่งก็จะช่วยกันโกนผมให้กับผู้จะบวชทุกคน

๑๕.๐๐ น. เป็นพิธีอาบน้ำนาค ซึ่งญาติธรรมที่เป็นลูกศิษย์ลูกหาของวัดรวมถึงพระเณรที่วัดช่วยกันจัดสถานที่ ไว้เรียบร้อยแล้ว โอ่งน้ำตั้งเรียงรายอย่างเป็นระเบียบ หน้าโบสถ์ พร้อมเก้าอี้สำหรับทุกคน ก่อนถึงพิธีอาบน้ำนาคญาติทุกคนได้นำน้ำอบน้ำหอมและดอกไม้มาโปรยปรายที่โอ่งน้ำทุกใบ ดูสวยงาม หลังจากนั้น หลวงปู่ได้ทำพิธีพิจารณาน้ำ (บริกรรมคาถาอะไรหรือเปล่าฉันไม่อาจทราบได้ สังเกตเห็นหลวงปู่ใช้ขันตึกน้ำและยืนสงบนิ่งเล็กน้อยที่โอ่งน้ำทุกโอ่ง) ผู้ที่จะบวชทุกคนเริ่มเดินทยอยกันมานั่งเก้าอี้ที่เตรียมไว้เรียงลำดับจากความสูงเป็นเด็กๆที่อายุตั้งแต่ ๘ ขวบขึ้นไป ดูสวยงามยิ่งนัก

พิธีอาบน้ำนาค หลวงปู่เป็นคนทำพิธีคนแรก ตามด้วยพระสงฆ์ในวัดทั้งหมด อาบน้ำให้นาค หลังจากนั้นหลวงปู่จะใช้แป้งทาที่ศีรษะโล้นๆทุกคน น่าจะผสมสมุนไพรอะไรลงไปด้วย เมื่อครบทุกคนแล้ว พ่อ แม่ และญาติๆทุกคนก็เริ่มทยอยอาบน้ำให้นาคทุกคน (คิดว่าคงหนาวน่าดูกว่าญาติทุกคนจะอาบน้ำให้ครบทุกคน)

๑๘.๐๐ น. พิธีเทศน์สอนนาค โดย หลวงปู่พุทธอิสระ ทุกคนจะสวมชุดนาค (สบง สายรัดเอว และสไบเฉียงสีขาว) ตอนนี้เป็นภาพที่งดงาม สะอาดตายิ่งนัก ทุกคนนั่งพร้อมกันที่ศาลาแสดงธรรม ญาติๆนั่งกันรอบๆในพื้นที่ที่เหลือ...การบวชในครั้งนี้ไม่ต้องเสียค่าใช้จ่ายใดๆ หลวงปู่ได้เล่าให้ฟังระหว่างเทศน์สอนนาคถึงเรื่องเกี่ยวกับหาจีวรสำหรับการบวช ว่าไม่จำเป็นต้องหาซื้อใหม่จะใช้จีวรเก่าที่พระใช้แล้วและลาสิกขาไป ซึ่งถ้าไม่ขาดหลายรูจนถึงขนาดต้องปะชุน ก็จะนำมาใช้ หลวงปู่ได้เล่าว่า ย้อนไปในสมัยพุทธกาลที่ผู้ประสงค์บวชต้องสะสมเศษผ้าจากเศษผ้าต่าง ๆ กระทั้งผ้าห่อศพนำมาตัดเย็บเป็นจีวร แต่นี่เป็นเพียงจีวรเก่าประสาอะไรจึงจะใช้การไม่ได้ และมีอีกจำนวนหนึ่งที่มีผู้ประสงค์จะหามาถวายเมื่อมีการบอกบุญไป และชุดนาคที่ใส่กันวันนี้ถ้าใครไม่เอาก็จะนำมาย้อมสีกรัก ทำเป็นสบงต่อไป สำหรับบาตรก็เป็นบาตรเหล็กที่ญาติธรรมนำมาทำบุญ การเตรียมอัฐบริขารก่อนบวช ในบันทึกของหนานเกียรติได้กล่าวไว้อย่างละเอียด

๑๙.๐๐ น. พิธีมอบผ้าไตร โดย ประธานฝ่ายฆราวาส

๔ เมษายน ๒๕๕๓ เวลา ๐๖.๓๐ น. เป็นพิธีถวายผ้าไตรและบาตร และ พิธีบรรพชาและอุปสมบทหมู่ โดยพ่อ แม่ หรือญาติ ซึ่งมีเจ้าคณะจังหวัดนครปฐมเป็นพระอุปัชฌาย์ หลังเลี้ยงเพลฉลองพระใหม่ มีพิธีตักบาตอาหารแห้งสำหรับพระและเณรใหม่ทุกรูป เมื่อเสร็จกิจศาสนพิธีได้พูดคุยกับเณรใหม่เล็กน้อย ฉันจึงเดินทางกลับบ้านด้วยความอิ่มบุญ และมีความสุขอย่างบอกไม่ถูก หลังบวช ๑๐ วันไปแล้วทางวัดจึงจะอนุญาตให้ผู้ปกครองหรือญาติเยี่ยมพระเณรได้ ถึงตอนนั้นฉันไม่มีกังวลใดๆแล้ว คิดว่าเณรต้องปรับตัวได้แน่ๆ

พิธีบรรพชาและอุปสมบทหมู่

ตักบาตอาหารแห้ง

สามเณรก้อง

ขอขอบคุณพี่น้องชาว Gotoknow ทุกท่านที่ร่วมอนุโมทนาในครั้งนี้ค่ะ

เขียนใน GotoKnow โดย namsha
ใน เรื่องราวผ่านเรื่องเล่า

คำสำคัญ (Tags): #namsha#บวชเณรภาคฤดูร้อน ๒๕๕๓#วัดอ้อน้อย กำแพงแสน นครปฐม

หมายเลขบันทึก: 352438เขียนเมื่อ 18 เมษายน 2010 20:40 น. ()แก้ไขเมื่อ 6 กันยายน 2013 22:46 น. ()สัญญาอนุญาต: ครีเอทีฟคอมมอนส์แบบ แสดงที่มา-ไม่ใช้เพื่อการค้า-อนุญาตแบบเดียวกันจำนวนที่อ่าน