ผมเพิ่งจะรู้จัก "ขี้เทา" ตอนที่มีลูกคนแรกนี่เอง
เหตุที่ได้รู้จักเนื่องจาก ตอนเย็นประมาณ หกโมงเย็น เมื่อพยาบาลนำลูกมาส่งให้ที่เตียงของคนไข้ (ในห้องรวม) ตอนแรกเขาห่อ(มัด) ด้วยผ้าโรงพยาบาล พอลูกสาวผมฉี่รด ก็ต้องเปลี่ยนผ้าห่อตัว หรือผ้าอ้อมนั่นเอง
ถึงตอนนี้พยาบาลบอกกับผมว่าให้ใช้ผ้าอ้อมของคนไข้เอง ทางโรงพยาบาลมีให้เฉพาะผืนแรกเท่านั้น ด้วยความที่ไม่มีประสบการณ์ผมก็ใช้ผ้าอ้อมที่เตรียมไปห่อตัวลูกสาวทันที
ซักพักใหญ่ ผมเห็นว่าลูกสาวเริ่มร้องไห้งอแง เลยเดินไปถามพยาบาลที่เคาเตอร์อีกครั้งหนึ่งว่า ผมเริ่มให้เด็กดื่มน้ำ หรือนมได้หรือยัง? (ด้วยความไม่รู้จริงๆ) พยาบาลก็ถามกลับมาว่า "ขี้เทาออกหรือยัง? หากขี้เทาออกแล้วก็ให้ดื่มได้
ผมก็กลับไปแบบงง...งง ว่าไอ้ "ขี้เทา" นั่น มันเป็นอย่างไร?
สักพักต่อมาลูกสาวผมร้องไห้งอแงอีกครั้ง ญาติของเตียงข้างๆก็เข้ามาช่วยดู เพราะเห็นผมเงอะๆงะๆอยู่พอสมควร แกบอกว่าลูกสาวผมอึ เขาก็เลยงอแง ต้องเปลี่ยนผ้าอ้อมใหม่ ก็เลยเปลี่ยนผ้าอ้อมใหม่
ตอนนี้แหละครับที่ได้รู้จัก "ขี้เทา" แบบใกล้ชิด เพราะว่าตอนห่อผ้าอ้อมผมไม่ได้ใส่กระดาษทิชชู่รองข้างใน ตอนซักก็เลยยากหน่อย
ขี้เทา จะมีคุณลักษณะคล้ายกับ น้ำมันจาระบี เหนียวๆข้นๆ ซักยากครับ เสียดายตอนนั้นมือผมเลอะมาก เลยไม่ได้ถ่ายภาพมาให้ดูของจริงๆครับ เข้าใจว่า คงมีอีกหลายคนที่ยังไม่รู้จัก "ขี้เทา" เหมือนกับผมเช่นกัน
ครับ...ถูกต้องครับ
ขี้เทา คือ อึเด็กทารกครั้งแรก ที่ออกมาจากท้องแม่
เข้าใจว่าแต่ถิ่น แต่ละภาคน่าจะมีชื่อเรียกต่างกัน แต่ที่ผมรู้จักเป็นชื่อนี้ครับ
อ้อ ขี้เทาคืออึของทารกซึ่งคลอดออกมาเด็กปกติ จะถ่ายขี้เทาใน 48 ชั่วโมง
หากเกินกว่านี้ต้องประเมินภาะวะของทารก ว่าคลอดก่อนำหนด หรือเกินกำหนด
มีการพยาบบาลต่างๆ อีกมากมาย ต้องศึกษาจากหนังสือคู่มือการพยาบาลของเด็กและ
ทารก ค่ะ
มันเป็นชื่อสากลที่ใช้ในวงการวิทpาศาสตร์และสาธาณสุข เช่น แพทย์ พยาบาล เป็ต้น