ดวงอาทิตย์ พระอาทิตย์ สุริยะ สุริยัน ตะวัน ตาวัน..ก็แล้วแต่จะเรียกกันนะครับ คงรู้สึกได้ว่าแต่ละชื่อ ฟังแล้วให้อารมณ์ไม่เหมือนกัน ถ้าเจ้าบทเจ้ากลอน ความเป็นกวีมากๆ เห็นเรียกต่างออกไปอีก แน่ใจว่าคนที่เก่งภาษา จะมีชื่อเรียกอีกมากมาย ซึ่งตอนนี้ผมนึกไม่ออก(ฮา)
ไม่ว่าจะเรียกอะไร ก็คือดวงเดียวกัน ตอนลูกยังเล็ก เย็นๆหลังกลับไปจากโรงเรียน ชอบขี่มอเตอร์ไซด์พาลูกทั้งสองซ้อนหน้าซ้อนหลัง เที่ยวไปรอบตำบลที่อาศัยอยู่ ณ ขณะนั้น เนื่องจากเป็นช่วงเย็น ลูกผมจึงคุ้นเคยกับบรรยากาศดวงอาทิตย์จะลับขอบฟ้า มีอยู่วันหนึ่ง น่าจะเป็นเจ้าคนโต ระหว่างที่ซ้อนมอเตอร์ไซด์กินลมชมวิวอย่างเคย จู่ๆก็ถามขึ้นมา “พ่อ! ดวงอาทิตย์ที่เราเห็นขึ้นและตกทุกวันๆนี่ ใช่ดวงเดียวกันหรือเปล่า” รู้สึกเลย เด็กๆนี่ช่างคิด ช่างถาม หรือจินตนาการมากจริงๆ
อันที่จริงเจอคำถามหรือเหตุการณ์อย่างนี้จากลูกเยอะ เสียดายมิได้บันทึกไว้ ตั้งใจและพยายามบ้างแล้ว แต่ไม่สำเร็จ แพ้ความเรื่อยเฉื่อยของตัวเองทุกที
แต่บางเรื่องจำได้ ช่วงนั้นเจ้าคนเล็กอยู่ในระหว่างรวมเงินซื้อจักรยานครับ ความรู้สึกของเด็กๆคงนานมาก รวมเท่าไหร่ก็ไม่พอ วันหนึ่งเลยมีคำถามถามพ่อ ให้เราขำๆ คิดจะใช้วิธีลัดเลยหรือ(ฮา)
รวมเงินซื้อจักรยาน
พ่อ..มีเงินฝากในธนาคารเท่าไหร่
ทำไมหรือ..
เหอะน่า..มีเท่าไหร่
ทำไม
เหอะน่า
บอกก่อนทำไม..
ถ้าพ่อตาย..หนูจะได้เอา
(13 มิถุนายน 2541)
นั่งทำงานตอนกลางคืนในห้อง ซึ่งเป็นทั้งห้องนอนและห้องทำงาน ความสว่างของแสงไฟรบกวนคนนอนก่อนไปโดยปริยาย แต่เรื่องนี้ไม่ใช่ปัญหา ปัญหามีอยู่ว่า ลูกผมจะติดดาวพรายน้ำหลายๆดวงไว้ที่ผนังห้อง ต้องปิดไฟให้มืด จึงจะเห็นสีสันความสวยงามของดาวเหล่านั้น ลูกสาวถามครับ ตอนนั้นคิดว่าตัวเองเอาแต่งานตัวเอง จนสนใจลูกน้อยเกินไป
ดาวพรายน้ำ
คืนหนึ่ง
พ่อยังไม่ปิดไฟอีกหรือ
พ่อจะทำงาน..
หนูก็ไม่เห็นดาวสิ
อีกคืนหนึ่ง
พ่อจะทำงานอีกนานไหม
นาน..
ว้า! หนูก็ไม่เห็นดาวอีกแล้วสิ
(7 กุมภาพันธ์ 2541)
ด้วยความที่ผมและภรรยาเป็นครู ลูกๆคงจะสังเกตและซึมซับชีวิตครูเข้าไปพอสมควร ผมเอาตัวเองเทียบ(อีกแล้วครับ) เพราะพ่อและแม่ผมก็เป็นครูทั้งคู่ แม้ตัวเองจะมาเป็นครูแบบไม่ได้ตั้งใจนัก สมัยที่เรียนอยู่ได้ยินเพื่อนๆพูดกันว่า คณะและมหาวิทยาลัยที่สอบได้และเรียนอยู่นี้เขาเลือกเป็นอันดับท้ายๆ เพราะส่วนใหญ่ที่นี่จบแล้วจะไปเป็นครูกัน แต่ผมเองกลับไม่เคยรู้สึกอย่างนั้นเลย
พอมาเป็นครูจริงๆ ครูรุ่นพี่ๆ มักบ่นให้ได้ยินว่า คงอยู่ไม่ถึงเกษียณ ยิ่งมีโครงการเกษียณก่อนกำหนด คำพูดเหล่านี้ยิ่งได้ยินบ่อยขึ้น แต่ผมไม่เคยรู้สึกอย่างคนอื่น จึงคิดว่าอิทธิพลของอาชีพพ่อแม่มีส่วนสำคัญ..แต่ทุกวันนี้เริ่มคิดบ้างแล้วล่ะครับ(ฮา) พร้อมเข้าใจความรู้สึกของครูรุ่นพี่ๆพอสมควร
วันหนึ่งคุยกับลูกสาวเกี่ยวกับชีวิตครูนี่แหละครับ พอได้ยิน ได้แต่ยิ้มในใจ..
คำตอบลูก
เฝ้าให้ความรู้และคุณธรรม
โดยคอยย้ำ คอยพร่ำ คอยบ่นว่า
ทำตนเป็นแบบเตือนศิษย์ทุกครา
เพราะคือหน้าที่ครู อันคุ้นเคย
ครูคือคน ค่อยสร้างสังคมงาม
คือเทียนไขวับวาม คำเขาเอ่ย
ความคิดล้ำรุดหน้า แม้ท่าเชย
ไม่เคยเลย ไม่เคยไร้ ใจภาคภูมิ
พ่อ พ่อ..เป็นครูนี่ดีนะ
ดีไงล่ะ พ่อรุกเร้า กล่าวสุขุม
เจ้าตัวน้อยนั่งนิ่งเหมือนจนมุม
ไม่ต้องกลุ้ม เพราะไม่มีการบ้าน..
สบายจะตายไป
(31 มกราคม 2541)
หลายคนชอบเปรียบเทียบชีวิตกับดวงอาทิตย์ขึ้นและตก บางคนจริงจังจนน่าแปลกใจ ไม่ต้องสงสัยว่า เครื่องรางของขลัง หรือพุทธพาณิชย์ทั้งหลาย ทำไมคงอยู่ น่าจะมากขึ้นด้วยซ้ำ ขัดๆอย่างไรไม่รู้ ความรู้เทคโนโลยีก้าวหน้าขึ้นทุกวัน แต่เรื่องพวกนี้กลับมากขึ้นเป็นเงาตามตัว อาจไม่จริงอย่างที่คิดก็ได้นะครับ จะดีใจมากถ้ารู้สึกไปคนเดียว
ผมชอบถ่ายดวงอาทิตย์ทั้งขึ้นและตก โดยเฉพาะเมื่อมีกล้องตัวปัจจุบัน ช่วงหลังไม่ค่อยกล้าอวด เกรงจะบ่อยเกินไป นานๆครั้งก็แล้วกัน สรุปว่าจะอวดอยู่ดี(ฮา)
เมื่อสัปดาห์ที่แล้วไปเยี่ยมลูกทั้งสองที่จังหวัดเชียงใหม่ วันแรกตื่นเช้าไปถ่ายดวงอาทิตย์บนชั้นสูงสุดของหอพักลูก เล็งไว้ตั้งแต่มาเมื่อครั้งที่แล้ว ถ่ายจากมุมสูงๆ เห็นดวงอาทิตย์ขึ้น มีตึกรามบ้านช่องมากมายเป็นแบบ น่าจะสวย..พร้อมกับได้คิดและทบทวนเรื่องพวกนี้ครับ
ถ้าเด็กๆเหมือนดวงอาทิตย์ยามเช้า ดังหลายคนเปรียบเทียบ จินตนาการต่างๆมากมาย ช่างคิด ช่างถาม ด้วยความอยากรู้อยากเห็น เราต้องตระหนัก และให้ความสำคัญ
เพราะคุณสมบัติเหล่านี้จะทำให้เด็กๆพัฒนาขึ้น จนเต็มศักยภาพของเขาได้
เป็นคุณครูดีจะตาย ไม่ต้องมีการบ้าน คริ คริ คริ หลานเอ๋ย คิดเหมือนป้าเหมียวเลยลูก....
จริงที่คุณครูว่า...เราต้องใส่ใจ สนใจในคำถามของเด็ก เพื่อให้แกรู้สึกดี และพัฒนาเป็นความรู้ที่ได้จากการคิดและถาม..
ดวงอาทิตย์เจ้าเอย...ทำไมใยถึงงามกระนี้...(เข้ามาบล๊อกอาจารย์เลยรู้สึกใจเป็นศิลปินขึ้นอิอิ)
สวัสดีค่ะอาจารย์
เป็นบันทึกที่น่ารักมากค่ะ
ภาพอาทิตย์ สวยด้วยค่ะ
อ่านแล้วมีความสุขนะคะ เมื่อเด็กๆ พอลล่าอยากเป็นครูค่ะ เพราะตอนนั้น เราไม่เคยเห็นใครเลย นอกจากครู จริงๆ ค่ะ
วันนี้พะจันทร์ สวยนะคะ อาจารย์จะถ่ายรูปพระจันทร์ไหมคะ
อยากเห็นจังค่ะ
สวัสดีค่ะอาจารย์
สวสัดีค่ะ..
แวะมาชื่นชมความอบอุ่นของครอบครัวครูค่ะ
...ภาพสวยมาก...ชื่นชมๆ..
*** มาชมภาพสวยด้วยฝีมือจับแสง....พี่เพิ่งได้หลานคนใหม่ ชื่อ โฟโต้ ถูกใจป้ามาก *** ชอบความคิดใสๆของหลานๆ โดยเฉพาะเรื่องซื้อจักรยาน....คงต้องระวังอีกคำถาม...(ตอนนี้เขาอาจรอซื้อรถยนต์)
*** เด็กๆมีคำถามและคำตอบที่ทำให้มีความสุขเสมอ...นานเท่าไหร่ก็ยังจดจำและขำอยู่
*** ตอนที่ย้ายมาจ่านกร้องใหม่ๆ เรามารายงานตัวทั้งครอบครัว ผอ.เอกศักดื พันปี ถามน้องฟางเพื่อสร้างความคุ้นเคย.. (ตอนนั้น อายุ 7 ขวบเศษ) ว่า....โตขึ้นหนูอยากเป็นอะไร...น้องฟางตอบว่าอยากเป็น "ตัวตลกในคณะละครสัตว์"...ผอ.บอกว่าตั้งแต่ถามคำถามนี้กับเด็กๆมา..มีคำตอบนี้ที่ไม่เคยซ้ำกับเด็กคนไหน.. พี่มาทบทวนที่มาของคำตอบดู...อาจเป็นเพราะพี่ชอบดูหนังฝรั่ง จำได้ว่ามีหลายเรื่อง เช่น เรื่อง“อินเดียน่าโจนส์ ขุมทรัพย์สุดขอบฟ้า ภาคแรกๆ จะมีฉากตื่นเต้นในคณะละครสัตว์ ... เด็กๆมีช่างมีจินตนาการไร้ขีดจำกัดจริงๆ เขาเข้าไปเล่นในหนังด้วย
*** อ่านเรื่องเด็กๆแล้วมีความสุข...ดีกว่าเรื่องครู...ที่มีดีกว่าเด็กๆครงที่ไม่มีการบ้านเท่านั้นเอง ( ฮา )
สวัสดีครับ
วันก่อน ผมขับรถตระเวนหมู่บ้าน เพื่อเตรียมการจัดกิจกรรมหนึ่งคณะ หนึ่งหมู่บ้าน โดยการนำผู้บริหารและนิสิตในแต่ละคณะไปฝากตัวเป็นลูกบุญธรรมในหมู่บ้านรอบมหาวิทยาลัย ซึ่งผมได้รับงบประมาณมาจำนวนหนึ่งเพื่อใช้เป็นทุนให้คณะกับชาวบ้านได้คุยกันว่าจะจัดกิจกรรมพัฒนาชุมชนร่วมกันได้อย่างไรบ้าง
วันนั้น, ตั้งใจถ่ายภาพพระอาทิตย์คล้อยต่ำ นึกถึงอาจารย์ฯ เป็นคนแรกเลยครับ เพราะอยากถ่ายให้สวยๆ เหมือนอาจารย์ถ่ายมา แต่ก็ไม่สัมฤทธิ์ผล..
...
ในเวทีสัมมนานิสิต ผมมักพูดเสมอว่า ปีหนึ่งๆ จะมีสักกี่ครั้งที่เราตื่นทันพระอาทิตย์ขึ้น หรือไม่ก็พระอาทิตย์ตก และเมื่อตื่นทัน หรือมีโอกาสได้ดู ก็คงรู้กระมังครับว่า เพียงเสี้ยววินาทีของการเคลื่อนตัวของพระอาทิตย์นั้นเต็มไปด้วยความงามหลากมิติ เฉดสีหลากหลายเกินคาดคิด และนั่นยังไม่รวมถึงแนวคิดปรัชญาที่อาจฉุกคิดขึ้นจากภาพที่เห็นด้วยก็เป็นได้
เข้าใจเลยครับว่า ทำไมคนจำนวนไม่น้อย พึงใจสัญจรไปดูพระอาทิตย์ขึ้น พระอาทิตย์ตกดินกันในที่ต่างๆ มากมายเหลือเกิน ทั้งที่มันเป็นเสี้ยวเวลาสั้นๆ เท่านั้นเอง
ขอบคุณครับ
พี่ดาก็ชมความสวยของตะวัน และอ่านเรื่องเล่ามาจนจบ ว่าตะวันที่ไหนสวยงามที่เชียงใหม่ นี่เองเก็บตะวันจากตึกไหนค่ะเนี่ย ใกล้ที่พี่ดา เก็บหรือเปล่านะ พี่ดาเก็บตะวันมาให้ชมในบันทึกไปแวะชมนะคะ http://gotoknow.org/blog/abcdefghk/340143
มัวแต่ชมความงามการเก็บตะวัน พี่ดาขอชื่นชมในความเป็นคุณครู มากๆนะคะ
แวะมาชมพระอาทิตย์ ...ถ่ายได้สวยค่ะ
สวัสดีค่ะคุณครู
คุณครูสบายดีไหมคะ ภาพของคุณครูสวยทุกภาพเลยนะคะ
พี่ ๆ นักเรียนของคุณครูคงสอบเสร็จกันแล้วใช่ไหมคะ
สวัสดีค่ะ
ภาพสวยจังๆ..ฝีมือๆอีกเช่นเคย...
จินตนาการไปได้ไกลเลยครับ สบายดีนะครับ ที่โรงเรียน ตชด หนาวมากๆๆๆๆๆๆๆๆๆ
สุข - สงบ - เจริญ วันมาฆบูชานะคะ !
สวัสดีค่ะ คุณครู ธนิตย์ สุวรรณเจริญ
ภาพสวยจังเลย.. ชอบมากค่ะ.. ชื่นชมครอบครัวด้วย.. อือม.. พ่อลูกคุยกันตั้งแต่ปี 2541 ป่านนี้ ลูกๆ ก็เป็นหนุ่มๆ กันแล้วนะคะ.. อิ อิ ขอบคุณค่ะ..
ภาพนี้ ของ คห.13 คุณ K.Pually ก็น่ารัก ถือโอกาสนี้ ขออนุญาตเก็บไปใช้ด้วยนะคะ.. ขอบคุณค่ะ..
มีความสุขมากๆ เสมอนะคะ.. (◡‿◡✿)
ขอขอบคุณ Sun birds! Great! It's one of natures bonuses for me too!
สวัสดีค่ะ คงคิดถึงลูกมากๆใช่มั้ยค่ะ..แหมอ่านแล้วเพลินค่ะ..ช่วงเวลาที่อยู่กันประสาครอบครัวนี้น่าประทับใจจริงๆ ครูบันเทิงก็ชอบเวลาแบบนี้ค่ะ โดยเฉพาะช่วงเวลาที่หยุดยาวแบบนี้...สบายดีน่ะค่ะ..
สวัสดีครับ อาจารย์
บันทึกน่ารัก ภาพดวงอาทิตย์ก็สวยงามมากๆๆครับอาจารย์
ขอบคุณครับ
สวัสดีค่ะอาจารย์ ลูกๆมาอยู่เชียงใหม่คงมาเที่ยวบ่อยๆแล้วล่ะ..ยังไงแล้วจะให้ไปเยี่ยมทักทายกันที่ร้านอาหารมื้อเย็นไหนบ้างก็ดีจะได้ทักทายทำความรู้จักกันทั้งครอบครัวค่ะ..เพื่อมิตรภาพนะคะ
เราขำๆ คิดจะใช้วิธีลัดเลยหรือ(ฮา)
"บอกก่อนทำไม.. ถ้าพ่อตาย..หนูจะได้เอา" (13 มิถุนายน 2541)
" ว้า! หนูก็ไม่เห็นดาวอีกแล้วสิ" (7 กุมภาพันธ์ 2541)
วันหนึ่งคุยกับลูกสาวเกี่ยวกับชีวิตครูนี่แหละครับ พอได้ยิน ได้แต่ยิ้มในใจ..
"พ่อ พ่อ..เป็นครูนี่ดีนะ ดีไงล่ะ พ่อรุกเร้า กล่าวสุขุม เจ้าตัวน้อยนั่งนิ่งเหมือนจนมุม ไม่ต้องกลุ้ม เพราะไม่มีการบ้าน.. สบายจะตายไป" (31 มกราคม 2541)
ความรักของพ่อกับลูก งดงามเหลือเกิน ประทับใจที่บอกวันเดือนปี ของเรื่องที่กล่าวถึง...
ตะวันที่เชียงใหม่สวย...
เก็บตะวันที่เคยส่องฟ้า
Csus2 G/B Am G
เก็บเอามาเก็บไว้ในใจ
Csus2 G/B Bb C7 Fmaj7 Em
เก็บพลัง เก็บแรงแห่งแสง......ยิ่งใหญ่
Dm Gsus4 C F G
รวมกันไว้ ให้เป็นหนึ่งเดียว
Csus2 G/B Am G
เก็บเอากาลเวลาผ่านเลย
Csus2 G/B Am G
สิ่งที่เคยผิดหวังช่างมัน
Csus2 G/B Bb C7 Fmaj7 Em
หนึ่งตัวตน หนึ่งคนชีวิต...แสนสั้น
Dm Gsus4 C
เจ็บแค่นั้นก็คงไม่ตาย
F Em A7
* ธรรมดาเวลาฟ้าครึ้มเมฆหม่น
Dm G C Bb C7
พายุฝนอยู่บนฟากฟ้า
F E Am Am7
คงไม่นานตะวันสาดแสงแรงกล้า
Dm Ab G C G
ส่องให้ฟ้างดงาม
Csus2 G/B Am G
** หากตะวัน ยังเคียงคู่ฟ้า
Csus2 G/B Am G
จะมัวมาสิ้นหวังทำไม
Csus2 G/B Bb C7 Fmaj7 Em
เมื่อยังมีพรุ่งนี้ให้เดิน....เริ่มใหม่
Dm Gsus4 C G
มั่นคงไว้ดังเช่นตะวัน
สวัสดีครับ กำลังจิตนาการไปกับดวงอาทิตย์ครับ
มีแต่ดวงตะวันทั้งนั้นเลย อย่างนี้ไม่ถือว่าอวดหรอกค่ะอาจารย์...ฮ่าฮ่า
สวัสดีค่ะ
เต็มอิ่มทั้งสาระและความงดงามของภาพ...
ขอบคุณนะคะ
(^___^)
.....มีคนบอกผมว่าเวลาผมอบรมพนักงาน เหมือนคุณครูสอนนักเรียนไม่เหมือนการ Training on the job เลย
ทำให้บางอารมณ์ที่งานแบบทุนนิยมหนักมากๆๆๆผมนึกอยากเป็น ครู...
...และคำว่า ครู มันเป็นความฝันของคนรุ่นผมมากๆสมัยเด็กๆ ครู คืออาชีพที่ปารถนา เลยทีเดียว
..................
...ภาพพระอาทิตยืจะลับขอบฟ้า เวลาโพล้เพล้ๆ..ผมคนหนึ่งที่ชอบมอง
มันเป็นเวลาที่เงียบเหงา เศร้าสร้อยอย่างไรๆอยู่ คิดถึงบ้าน คิดถึงพี่ๆ ที่อยู่ไกลกัน...คิดถึงวันเก่า...........
....แต่ก็ชอบมอง ครับ
อ.ธนิตย์ ...พูดถึงลูกๆ พูดถึงอดีต เล่าบันทึกเก่า เอ...แสดงว่า ...ภาพเก่าๆในอดีต ผุดขึ้นมามากมาย แน่ๆเลยค่ะ ...ภาพสวยๆ ของดวงอาทิตย์ ไม่ว่าจะขึ้นหรือตก ก็สวยค่ะ
พี่ครูธนิตย์เอาไว้โอกาสหน้าจะแจ้งพี่ล่วงหน้า แบบว่าไปแบบกระทันหัน แถมไม่มีสัญญาณโทรศัพท์ (แต่ดันมี Net) จะขอเบอร์พี่ไว้ล่วงหน้าในเมล์ผ่าน gotoknow นะครับ
ลืมบอกไปว่า ผมชอบดวงอาทิตย์ทั้งขึ้นและตก แต่เริ่มดีใจที่พี่ธนิตย์ ชอบพระอาทิตย์ขึ้นด้วย(นึกว่าตื่นไม่ทัน ฮา)
รูปพอลล่าสวยไหมคะ อาจารย์
*** เมี่อตอนสาย อ.ขจิตโทรหาพี่ บอกว่าถึงกทม.แล้ว ...ถามถึงอ.ธนิตย์ด้วย ....พี่ก็พลาดไม่พบอาจารย์เช่นกัน เพราะโทรไม่ติดจ้ะ
สวัสดีค่ะ
ขอบคุณมากมายค่ะ ได้รับของฝากเมื่อเช้า น้องที่ห้องธุรการบอกว่ามาตอนเย็นวันศุกร์
กรุณารับ mail ด้วยนะคะ... (contact mail , จะคล้ายๆ comment mail อย่าพึ่งลบไปเสียนะคะ...)
*** ขอบคุณครูใจดี...ใจดีสมชื่อจริงค่ะ
*** ขออภัยอ.ธนิตย์ ...เข้ามาลงความเห็นแทนได้ไง (ฮา...มีมึนตอนดึกนะนั่น) คิดว่าเป็นบล็อกตัวเอง
ว๊าว Surprised ! ตัวไม่ปรากฏแต่ได้ของมา....แฮะ!
ขอบคุณนะคะ....อร่อยกันถ้วนหน้า...ทั้งเพื่อนครูและศิษย์สองคน " เฮ้ย...นายแค้มป์... เหลือให้คนอื่นเขาชิมบ้างซิยะ " เผอิญ... นายแค้มป์มารับผลการสอบวัดระดับความรู้ภาษาญี่ปุ่นซึ่งผ่านระดับ 3 กับยัยมิ้ง ที่จัดส่งใบประกาศมาจากประเทศญี่ปุ่น...." เห็นไหม.... ไม่ใช่เอากะลามาครอบหัวพวกเธอไว้แล้วหยอดเนื้อหาใส่เข้าไป....การพัฒนาความรู้...ต้องเปิดโอกาสและให้เวลาพวกเธอได้คิดวิเคราะห์และสร้างองค์ความรู้ด้วยตนเอง(เผลอคุยโว.....อีกแล้ว) "
รอเลี้ยงเกี๋ยวเตี๋ยวอร่อยๆ อยู่นะจ๊ะ !
สวัสดีค่ะอาจารย์..ดีใจที่ได้ทราบว่าอาจารย์ไปเที่ยวเขื่อนแม่งัดแล้วโรงเรียนอยู่ใกล้ๆนั่นแหละค่ะแต่ถนนอยู่คนละฟากกันค่ะ...เป็นที่ต้อนรับของโรงเรียนค่ะถ้าไปพักผ่อนแถวนั้น..วันหลังก็ไปชมน้ำตกมหัศจรรย์นะคะ..เส้นทาง เชียงใหม่- อำเภอพร้าว (เข้าเส้นทาง ม. แม่โจ้)กม.ที่ 40 ถึงโรงเรียนค่ะ....ไม่ไปทางตลาดแม่มาลัยนะเดี๋ยวก็เข้ากึ๊ดช้าง-ห้วยน้ำดัง...เน้อเจ้า
สวัสดีค่ะเข้ามาอีกรอบ อย่าพึ่งรำคาญนะคะ
** กราบขอบพระคุณมากๆ ค่ะ ที่ให้เกียรติไปเยี่ยมชมชาวค่าย ผอ.ท่านอิ่มเอมใจเป็นพิเศษ ท่านส่งเสริมสนับสนุนให้นักเรียนได้รับประสบการณ์ดีๆ แบบนี้ เป็นความโชคดีของพวกเรา ที่ได้ผู้นำที่แสนดีอย่างท่านค่ะ
** ลืมบอกไปว่า ของฝากขออนุญาตแบ่งให้ลูกศิษย์ทานด้วยนะคะ เพราะ เด็กๆ ม.6 เขามานั่งตัดต่อ VDO ความประทับใจของรุ่นเขา ที่ห้องของ net ขอบritคุณอีกครั้งค่ะ เด็กๆ อิ่มกันถ้วนหน้า พลอยได้รับความเมตตาของพี่ธนิตย์ในครั้งนี้ด้วยค่ะ
** ขออำนวยคุณพระศรีรัตนตรัยและสิ่งศักดิ์สิทธิ์ โปรดอำนวยพรให้พี่ธนิตย์ และครอบมีแต่ความสุขความเจริญตลอดไปค่ะ
** ด้วยความเคารพค่ะ
(ขอบพระคุณค่ะคุณครูธนิตย์ กล้วยตากอร่อยมากๆ ค่ะ อิ่มกันทุกคน พวกหนูจะไม่ลืมเลยค่ะ...)
สวัสดีค่ะ
ภาพสวยงามมากค่ะ ถ่ายภาพได้ยอดเยี่ยมมากค่ะ
สวัสดีค่ะ
แวะมาชม
สวยงามจริงๆ เลยค่ะ
ขอบคุณมากนะคะ^__^
เจ้าตัวน้อยนั่งนิ่งเหมือนจนมุม
ไม่ต้องกลุ้ม เพราะไม่มีการบ้าน..
สบายจะตายไป
*** ***
นอนดึกเกินที่ตั้งใจ ขำกลิ้งบวกดีใจที่อ่านเจอ คำเฉลย น่ารัก ๆ เช่นนี้ อิ อิ
** ใครว่ามาเยี่ยมสองรอบ ลำดับ 61 น่ะ รอบ 3 วันนี้ รอบ 4 แล้วครับผม....
* ตามมาขอบคุณ ลุงธนิตย์ที่ไปให้กำลังใจช้างน้อย ที่น่าสงสาร....
** เสร็จนาฆ่าโคถึก เสร็จศึกฆ่าขุนพล.. ช่วยๆ กัน เน๊ะๆๆๆ
* โรงเรียนคุณลุงสอบเสร็จหรือยัง... แม่ฝากลูกช้างมาขอโทษลุงธนิตย์ ที่เมล บ้อบอ ไม่เข้าเรื่อง คิดมากกว่าลุงธนิตย์อีก... กราบขอโทษงามๆ .. ครับผม
* นะ นะ อย่าโกรธ แม่เลย แม่งี่เง่าไปหน่อยคร๊าบ....
ถ้าไม่ยกโทษ.... จะร้องให้ แง....แง.. เห็นมั้ย เศร้า ๆๆๆๆ
สวัสดีครับสบายดีนะครับ
สวัสดีค่ะอาจารย์ธนิตย์กำลังได้เข้ามาเยี่ยมชาวG2K เพราะงานเข้าค่ะคุมสอบ LAS สอบปลายภาค ทำคะแนน สรุปงาน ฯลฯคงจะเหมือนกันนะคะพักการบันทึก..มาเยี่ยมทักทายดีกว่าค่ะ ..ที่ รร.อาจารย์สอบหรือยังค่ะ
สวัสดีค่ะพี่ธนิตย์
* ว๊าว!... คุณลุงเปลี่ยนชุดใหม่ ไม่ใส่แว่นดำแล้ว... แต่ดูหน้าหน้าเครียดๆ ฮา... (ล้นเล่นค่ะ เดี๋ยวโกรธน้องนุ่งอีกละ แย่เลย...)
* กำลังยุ่งอยู่แน่ๆ ตัดเกรดเสร็จหรือยังคะ...
* พักผ่อน เครียด ออกไปถ่ายภาพมาฝากชาวบล็อกบ้างนะคะ... คิดถึงภาพตะวันอีกแล้ว..
* มาก่อนกวน เพราะตัดเกรดเสร็จแล้ว โล่ง....ฮ่า ฮ่า
* สบายดีนะคะ
* ด้วยความเคารพและระลึกถึงค่ะ
มาคารวะ ครับ
หยุดความรุนแรง
สวัสดีค่ะคุณครูธนิตย์
เปลี่ยนภาพใหม่ เกือบจำไมได้เลยค่ะ มาทายทักคุณพ่อลูกสาวน่ารัก ขอบคุณค่ะ
สวัสดีค่ะ
แวะมาชมพระอาทิตย์รับอรุณค่ะ
ครูกระเเตชอบเก็บภาพดวงอาทิตย์เหมือนกันค่ะ...ทั้งขึ้นและตก
อ่านบันทึกแล้วทำให้ซึมซับเอาความอบอุ่นระหว่างครอบครัวกลับไปด้วย
แล้วจะมาแวะใหม่นะคะ...ขอบคุณค่ะ
ครูกระเเต
สวัสดีครับ อาจารย์
มาทักทายยามเช้า ขอบคุณมากๆครับที่แวะไปเยี่ยมและทักทายครับ
มาแซวพี่ครูธนิตย์ ไม่คุ้นรูปใหม่เลย (ฮา) รูปใหม่หล่อกว่าเก่า
สวัสดีค่ะ
คนใต้ไม่ชอบความรุนแรง
เห็นภาพแสงสวยๆ ของดวงอาทิตย์แล้วถูกใจบี๋มั๊กมากค่ะ
บี๋ชอบดูท้องฟ้าเวลาพระอาทิตย์กำลังตกดินค่ะ เพราะท้องฟ้าจะเปลี่ยนสีไปเรื่อยๆตามแสงสว่างของดวงอาทิตย์ซึ่งสวยและโรแมนติกมากค่ะ :-)
อีกนิดค่ะ..พี่ธนิตย์เปลี่ยนรูป เปลี่ยนทรงผม บี๋จำแทบไม่ได้ค่ะ แต่ confirm หล่อเหมือนเดิมจ้า ^^'
สวัสดีค่ะ
สวัสดีค่ะ ช่วยกันรณรงค์ยุติความรุนแรงค่ะ
ไม่มีที่แห่งไหนจะมีความสุขเท่ากับเมืองไทยอีกแล้ว...
รักพ่อหลวง หยุดใช้ความรุนแรงค่ะ .... พ่อหลวงพระองค์จะทรงทุกข์ราชหฤทัยสักเพียงใด??? ที่ลูกๆ เป็นแบบนี้
รักกันไว้เถิด "เราเกิดร่วมแดนไทย"......
* ทักทายจาก เมือง Alexzandria มลรัฐ Verginia ซึ่งอยู่ใกล้กับ Washington DC. เมืองหลวงของอเมริกาค่ะ
* สบายดีนะคะ
แวะมาเยี่ยมแสงอาทิตย์ครับ
รูปสวยมากนะครับ...