เดินทางวัดใจเขาเจ็ดยอด(ส่งรูปให้ ซากี้) 6.

เพราะโลกมันกลม ลมมันเกลี้ยง โอเลี้ยงแก้วสิบห้าบาท ชาตินี้เราจึงต้องพบกัน

ทะเลหมอกบนภูเจ็อดยอด พัทลุง

ซากี้ พบกันครั้งแรกเมื่อครั้งเดินป่าเขาเจ็ดยอด พัทลุง ทริปวัดใจ 3 วัน 2 คืน ปลายปี2552 เราพบกัน คุยกันนับพันเรื่อง แต่เรื่องส่วนตัว ชื่อเสียงเรียงนาม ที่ทำงาน ไม่ถามกัน หากเขาปราถนาจะบอกเราก็รับฟัง นี่เป็นความงามของการเดินป่า เพราะเชื่อมั่นว่าคนที่ชวนเขามา และคนที่มาผ่านการคัดกรองมาแล้ว

ซากี้ กับซาไก ใครเป็นใครดูเอา

"เพราะโลกมันกลม ลมมันเกลี้ยง โอเลี้ยงแก้วละสิบห้าบาท ชาตินี้เราจึงต้องมาพบกัน" ในงานเข้าค่ายเยาวชน ทีโรงเรียนไทยรัฐวิทยา บ้านแดง เมื่อ 6 -9 กุมภาพันธ์ที่ผ่านมา ซากี้ได้ทวงถามภาพภ่ายที่เดินป่ากันมา จึงได้เวลาเขียนเรื่องเดินป่าเขาเจ็ดยอดให้จบ ในขณะที่ น้องเอก น้องหนานเกียรติเขียนจบไปแล้ว .....

หลังจากพักที่อ่าวต้นไฟ หนึ่งคืน เราก็หารือกับนายหัวเลิศ ว่าพรุ่งนี้ต้องออกเดินแต่เช้า จะได้ขึ้นไปถึงยอดเขาที่พักแรมไม่ค่ำ แต่แล้วฝนตามฤดูไม่เป็นใจตกมาตอนเช้าตรู่ ทำให้นักเดินป่าคุดคู้อยู่ในเปล ผู้เขียนสองคนนายหัวเลิศ ที่นอนข้างกองไฟ ก็ลุกขึ้นมาสุมไฟ อุ่นกับข้าว ฝนไร้ห่า (ฝนส็อกแส็ก)* ไม่มีทีท่าว่าจะหยุดตก ตัดสินใจบอกให้เตรียมเดินกลางสายฝน

ออกจากอ่าวต้นไฟสายพอควร ทุกคนสวมเสื้อฝน บางคนสัมภาระเปียกน้ำ นั้นหมายถึงสัมภาระจะเป็นภาระมากขึ้นในการเดินทาง จัดกระบวนการเดินเหมือนเดิม ผู้เขียนปิดท้ายกระบวนกับ นะไร วันนี้เดินลำบากยิ่งนัก เพราะอาการปวดเข่าข้างขวาเริ่มถามหาความชราของสังขาร เป็นอันว่าวันนี้เดินช้าผิดปกติ นะไรมองหน้ารู้ใจ เอายามาให้กินให้ทา จนเดินมาถึง "หนาน*สน"

ที่ที่มาพักทุกครั้ง เหมาะแก่การพัก ทรายขาว หินงาม น้ำลึก ปลามาก นะไรเข้ามาดูอาการผู้เขียนพร้อมกับเอายาอีกตัวมาให้ กิน พักหายเหนื่อยอาการปวดดีขึ้น ประกอบกับเส้นทางช่วงนี้เดินสบายๆก่อนจะไปถึงคุ้งคั่ง* เป็นปราการด่านสุดท้ายที่เป็นอันตรายในการเดินเพราะต้องปีนป่ายก้อนหินชื่นลื่น

หาดต้นไฟ

เสียงน้ำเหนือไหลมาดังฟังแล้วน่ากลัว นายหัวเลิศจึงตัดเส้นทางใหม่ ไม่เดินตามสายน้ำที่ขุ่นคลัก คุ้งคั่งคลุ้มครั่ง ทุกคนผ่านมาได้โดยปลอดภัย บ่ายกว่าในป่าใหญ่ หิวแต่พักไม่ได้ป่าตรงนี้มีอาถรรพ์ ครั้งครั้งหนึ่งผู้เขียนมาหลงเดินวน หลายหลายเขาหลายภูหาทางออกไปเขาเจ็ดยอดไม่พบ จนต้องให้ อ้ายหมีปีนต้นไม้ใหญ่ขึ้นไปหายอดเขาเจ็ดยอด จึงมุ่งหน้าหาทางออกขึ้นไปถึงจุดหมาย

บริเวณคุ้งคั้ง ถด แถก เถือก ไถ บนโขดหินลื่น

หลุดจากป่ากันชนแล้วจะเหมือนกับเป็นโลกอีกโลกหนึ่ง ที่มีสายหมอกห่อหุ้มตัว เหมือนเทวดา เดินเหนือบรรดาต้นไม้ แนะนำให้ซากี้กินลูกหว้าควนที่ต้นสูงไม่ถึง เมตร พักกินข้าวเทียงต้องเดินกินเพราะถ้าหยุดกินทากจะมาขอกินด้วย เดินขึ้นมาถึงยอดเขาไม่มีต้นไม้ใหญ่เดินสบายตามทางด่านสัตว์ สมเสร็จ*เดินผ่านไปทิ้งมูลไว้ให้เห็นว่าถิ่นนี้มีข้าอาศัยอยู่

เดินท่ามกลางสายหมอก สายฝน คนเจ็ดคน มุ่งหน้าสู่เขาเจ็ดยอดที่มีมากกว่าเจ็ดยอด คนเหนือคนจึงจะมีความเพียรขึ้นมาอยู่เหนือเขาได้ "ยิ่งสูงยิ่งหนาวนักบริหารมักถูกโดเดี่ยว "ยิ่งสูงยิ่งสุข นักเรียนรู้ธรรมชาติยิ่งได้เพื่อนแท้จากการเดินสูง.......เข้าสู่ที่พักเขาเจ็ดยอด

*ส็อกแส็ก =จับจอด ไม่ได้เรื่อง ฝนส็อกแส็ก ฝนตกไม่ได้เรื่องไม่เป็นห่า

*คุ้งคั้ง =เสียงน้ตกกระทบก้อนหิน แล้วไหลลอดใต้หินไปกระทบหินก้อนชั้นใต้ ฟังเสียงดังคุ้งคั้ง

สมเสร็จ =รูปร่างของสมเสร็จ* คล้ายกับนำเอาลักษณะของสัตว์หลาย ๆ ชนิดมาผสมไว้ในตัว เดียวกัน มีจมูกและริมฝีปากบนยื่นออกมาและยืดหดได้ ลักษณะคล้ายงวงช้างยาวประมาณ 20 ...
www.nsru.ac.th/oldnsru/data/wide/สมเสร็จ.html -

เขียนใน GotoKnow โดย วอญ่า-ผู้เฒ่า-natachoei--
ใน เดินทางหมื่นลี้ ดีกว่าอ่านหนังสือหมื่นเล่ม

คำสำคัญ (Tags): #เขาเจ็ดยอด อ่าวต้นไฟ หนานสน#นะไร ซากี้ คุ้งคั้ง

หมายเลขบันทึก: 336621เขียนเมื่อ 15 กุมภาพันธ์ 2010 05:46 น. ()แก้ไขเมื่อ 6 กันยายน 2013 22:25 น. ()สัญญาอนุญาต: ครีเอทีฟคอมมอนส์แบบ แสดงที่มา-ไม่ใช้เพื่อการค้า-อนุญาตแบบเดียวกันจำนวนที่อ่าน