ชีวิตที่พอเพียง : 37. ชีวิตนิสิตมหาวิทยาลัย

• เป็นนิสิตจุฬานี่โก้มากนะครับ   สมัยนั้นมหาวิทยาลัยมีเพียง ๕ แห่ง คือ จุฬาฯ   ธรรมศาสตร์   เกษตรศาสตร์   แพทยศาสตร์  และศิลปากร   ใครเข้าจุฬาได้ถือว่าโก้ที่สุด   สำหรับผมถือว่าความฝันที่จะเรียนแพทย์ใกล้เข้าไปอีกนิดหนึ่ง    ที่จริงก็อยู่แค่เอื้อมแล้ว
• ช่วงที่ผมอยู่จุฬาปี ๒ ศิริราชมีงานฉลอง ๗๒ ปี   ผมไปเที่ยวงาน   ไปเห็นการผ่าศพ   การผ่าตัด  ฯลฯ   ผมหวาดเสียวมาก    ไปขออนุญาตพ่อขอไม่เรียนหมอ   ขอเรียนเคมีเทคนิค เพราะเป็นสาขาใหม่ และน่าจะมีอนาคตดี   พ่อบอกว่า “อยากให้ลูกเป็นหมอสักคน   น้องๆ จะเรียนได้หรือเล่าก็ไม่รู้   มึงกลับไปเรียนหมอเถอะ” ผมก็ว่าง่าย กลับไปเรียนและสอบข้ามฟากได้    ที่จริงต่อมาผมมีน้องเรียนแพทย์ที่ศิริราชอีก ๒ คน   เพื่อนรุ่นเดียวกับผมคนหนึ่งเรียนต่อด้านเคมีเทคนิคที่จุฬาฯ  แล้วไปทำปริญญาเอกในต่างประเทศ ทำงานทางอุตสาหกรรมก้าวหน้าจนได้เป็นประธานสภาอุตสาหกรรมแห่งประเทศไทย คือ ดร. โชคชัย อักษรนันท์    แต่ถ้าผมไปเรียนด้านนี้ก็ทำนายได้ว่าไม่รุ่ง เพราะผมพูดไม่เก่ง สังคมไม่ดี และซื่อบื้อเกินไป
• ตอนเป็นน้องใหม่ ต้องมาซ้อมเชียร์ตอน ๑๒.๑๕ น.    มีเวลากินข้าวเที่ยงเข้าห้องน้ำแค่สิบนาที   มิฉนั้นโดยพวกเชียร์ลีดเดอร์ (ผู้ชาย) ว๊าก   ตอนแรกผมสงสัยว่าจะกินทันได้อย่างไร   แต่เอาเข้าจริงทันถมไป   เพราะแม่ค้าเขารู้เขาก็ตักข้าวให้เราก่อน   และพวกเราก็ปรับตัวเก่ง    เพื่อนคนหนึ่งชื่ออภิชาต วิชชาญาณรัตน์ มีความสามารถกินก๋วยเตี๋ยวน้ำหมดชามในเวลาพริบตาเดียว   ตอนอยู่ปี ๑ ที่คณะวิทยาศาสตร์จุฬา เขาแบ่งนิสิตออกเป็นหมู่ หมู่ละ ๔๐ คน   ปรากฏว่าพวกติดหมู่ ๑ เหลืออยู่แค่ ๑๓ คน   นอกนั้นไปเรียนวิทยาศาสตร์การแพทย์อาจารย์สตางค์กันหมด   มหาวิทยาลัยก็เฉย ไม่รับนิสิตเพิ่มอีก   ใน ๑๓ คนนี้เป็นเด็ดเตรียมทั้งนั้น มีแปลกปลอมมา ๒ คน คืออภิชาตที่เล่าแล้ว กับอภิรักษ์ ไทพัฒนกุล  กรรมการผู้จัดการใหญ่ของไทยประกันชีวิต   ทั้งสองคนเป็นนักเรียนพาณิชย์ สอบเทียบ ม. ๘ ได้ และสอบเข้าจุฬาฯ ติกหมู่ ๑ แสดงว่าหัวดีมาก
• เมื่อจะจบ ปี ๒ จุฬาฯ พวกเราเตรียมตัวสอบข้ามฟาก   อภิรักษ์ บอกว่ากูจะเรียน แมท (Math)    ผมถามว่าเรียนไปทำอะไร   อภิรักษ์บอกว่าไม่รู้ แต่อั๊วชอบ   เมื่อจบ วท. บ. คณิตศาสตร์เกียรตินิยม อภิรักษ์ไปเป็นอาจารย์คณะศิลปศาสตร์ธรรมศาสตร์ และได้รับทุนไปเรียนปริญญาโทด้านประกันภัย (Actuary Science)   กลับมาสอนหนังสือไม่เท่าไรบริษัทประกันชีวิตก็มาซื้อตัวไป   ผมเคยถามคนของบริษัทประกันชีวิตว่าในประเทศไทยใครคิดกรมธรรม์ประกันชีวิตเก่งที่สุด เขาบอกว่าอาจารย์อภิรักษ์เก่งที่สุด   ผมเล่าเรื่องอภิรักษ์เพื่อชี้ให้เห็นว่าการเรียนวิชาที่ตัวชอบโดยไม่ต้องกังวลว่าเรียนไปทำอาชีพอะไร ก็อาจดีต่อชีวิตแบบนี้ 
• การสอบข้ามฟากมีการทดสอบอารมณ์   ทดสอบความเครียด   นอกเหนือจากทดสอบวิชาหรือความรู้   ในที่สุดผมก็ได้เรียนหมอสมปรารถนาของพ่อแม่

วิจารณ์ พานิช
๒๗ พค. ๔๙