เช้าวันนี้วุ่นวายแต่ยิ้มได้

ทุกคนช่วยกันอย่างกระตือรือร้น เหนื่อยแค่ไหนก็ยิ้มได้

วันนี้ที่คณะเทคโนโลยี มข. เรามีกิจกรรมสอบสัมภาษณ์ผู้เข้าศึกษาที่คณะเทคโนโลยี เป็นกรณีพิเศษ ซึ่งมีผู้ปกครองและบุตรไม่ต่ำกว่า 300 คน มารอรับบริการจากเราตั้งแต่เช้าตรู่ 07.00 น. ซึ่งสถานที่ก็ไม่มีพอจะรองรับเนื่องจากมีการเรียนการสอน ต้องใช้ลานหน้าอาคารเป็นสถานที่ดำเนินการ.......ซึ่งคิดดูว่าวุ่นวายน่าดู.....ก็จริงครับวุ่นวาย เหนื่อย.....แต่ว่ามีความสุขครับ ยิ้มได้ครับ...เพราะบนความวุ่นวายนั้นทีมงานสำนักงานคณบดีของเราที่เกี่ยวข้องทั้งตรงและอ้อมเรามากันแต่เช้า ช่วยเหลือกันอย่างสนุกสนาน เก้าอี้ไม่พอช่วยกันยก ช่วยกันดูแลให้บริการกันอย่างไม่เหน็ดเหนื่อย.... อย่างนี้ไม่เหนื่อยหรอกครับ....มันสนุกและมันมากกว่า..

        .....คิดว่าเราเป็นอย่างนี้ได้เพราะเรามีจุดร่วมร่วมกัน.... เข้าใจตรงกัน ตระหนักร่วมกัน.... มันน่าจะเกิดจากระบบและกระบวนการที่เราพูดคุย ประชุม บอกย้ำกันในเรื่องของงานในเรื่องนี้ งานจึงออกมาเป็นอย่างนี้  มีหลายๆ ครั้งที่เวลาเราทำงานกันในสำนักงาน ในส่วนงานย่อยๆลงไป เวลามีงานสำคัญ งานที่ต้องเตรียมกัน หรืองานที่ต้องให้บริการติดต่อ หรือมีการติดต่อกับคนภายนอก เช่น จะมีแขกมาพบ มีคนมาหา มีการสัมภาษณ์  มีกิจกรรมฯลฯ แล้วไม่ได้บอกให้เพื่อนร่วมงานในส่วนงานอื่นๆ ทราบ ซึ่งผลที่ตามมาเมื่อถึงเวลาเราอาจจะวุ่นวายอยู่คนเดียว โดยมีเพื่อนๆ ยืนงงๆ หรืออยากช่วยแต่ช่วยไม่ได้ เพราะไม่รู้จะช่วยอย่างไร เริ่มตรงไหน  เหมือนอย่างวันนี้ คนทุกคนที่เกี่ยวข้องทั้งตรงและอ้อมรู้ว่าจะมีอะไร ทำอะไร เข้าใจตรงกัน....การช่วยเหลือกันอย่างสนุกสนานจึงเกิดขึ้น  ...(ตอนนี้รู้สึกจะพร่ำแล้ว)...................อยากให้มันเป็นอย่างนี้มันทุกเรื่องเลย....:)