อย่างที่เขียนบันทึกนี้ ไปแล้วครับเมื่อวานว่ามีโอกาสได้ไปร่วมแลกเปลี่ยนกับครูสร้างชาติ(ครู สช.) ประเด็นสำคัญของการพูดคุย คือ บทบาทหน้าที่ครูที่ควรจะเป็นในการจัดการศึกษาในพื้นที่กับการก่อเกิดชมรมครู สช. มีประเด็นชวนคิดจากผู้เข้าร่วมฟังก็คือครู สช. ท่านนึงครับว่า "เราจะทำไปทำไม ทำแล้วได้อะไร แล้วผู้สนับสนุน...ฯลฯ" ฟังแล้วผู้ดำเนินรายการหันมองมาที่ผม ผมก็ตอบเพียงสั้นว่า "นั่นแหละที่คุณตั้งคำถามทั้งหมดนั่นแหละ คือ เหตุผลของความจำเป็นที่จะต้องมาร่วมกันขับเคลื่อนทางการศึกษาในพื้นที่สามจังหวัดชายแดนภาคใต้"
หลังจากนั้นผมก็ถอดบทเรียนในประเด็นของการทำงานการอยู่รวมกันเป็นกลุ่ม(ซึ่งเรื่องนี้อิสลามสนับสนุนครับให้อยู่กันเป็นกลุ่ม สองหัวดีกว่าหัวเดียว และที่สำคัญอย่าลืมว่าหมาป่าจะกินก็เฉพาะแกที่หลงฝูงเท่านั้น) จากคณะทำงานกลุ่มเสียงเล็กๆที่ผมเป็นที่ปรึกษา ณ ตอนนี้อยู่ว่า...ผมเริ่มรวบรวมคณะทำงานเสียงเล็กๆด้วยใจของตัวเองที่จะร่วมขับเคลื่อนการศึกษาในพื้นที่ฯ หลังจากนั้นก็ทำให้ทุกคนได้เห็นว่ามีนมีบางสิ่งบางอย่างนะที่เราสามารถร่วมขับเคลื่อนไปด้วยกันได้หากเราคิดจะพัฒนาพื้นที่แห่งนี้ให้สังคมได้ประจักษ์ จนได้รับการยอมรับจากสังคม ชุมชน และคนในพื้นที่จนมีน้องๆเห็นความตั้งใจในการทำงานเลยอาสาเข้ามาช่วยร่วมขับเคลื่อนด้วย(จิตอาสา/จิตสาธารณะ) โดยทุกคนให้เหตุผลครับว่า "ผมว่าการทำงานที่บัง(พี่ชาย)ทำอยู่มันไม่จำเป็นต้องบอกใครว่าเราทำเพื่ออะไร และที่สำคัญสิ่งที่บังทำอยู่มันเกิดจากใจและเห็นผลด้วยใจจริงๆ" หลังจากนั้นผมก็ได้คณะทำงานที่เข้ามาร่วมขับเคลื่อนการศึกษากิจกรรมจิตสาธารณะมากมายที่เราสามารถทำได้ให้เยาวชนชุมชนคนพื้นที่แห่งนี้และที่สำคัญคณะทำงานกลุ่มเสียงเล็กๆก็เป็นคนพื้นที่เองแทบทั้งหมดเข้ามาร่วมอาสาผลักดันตรงนี้โดยที่ผมไม่ต้องลงทุนจ้างให้ทำงานแม้แต่บาทเดียวที่เป็นเงินเดือน(อัลฮัมดุลิลละฮฺ) ผมบอกอยู่เสมอทุกเวทีครับ ว่า"ปัญหาพื้นฐานของพื้นที่หนึ่งพื้นที่ใดต้องแก้ปัญหาด้วยคนพื้นที่เอง"
จากคนหนึ่งคนพกพาใจที่มุ่งมั่นก่อเกิดเป็นคนสองคน สามคน สี่คน จนกระทั่งนะขณะนี้คณะทำงานที่ร่วมขับเคลื่อนกิจกรรมเพื่อสังคมโดยเฉพาะเยาวชนและการศึกษารว่มกว่าสิบชีวิต ไม่นับรวมเครือข่ายน้องเยาวชนที่เราได้มีโอกาสไปร่วมสร้างสรรค์กิจกรรมดีๆ ทุกที่ทุกเวลาที่เราไปเราก็ไม่ได้เริ่มต้นที่ทุนที่เรียกว่า "เงิน" แต่เราเริ่มต้นที่ทุนที่เรียกว่า "ใจ(สาธารณะ)" และทุกที่ที่คณะทำงานกลุ่มเสียงเล็กๆได้ไปสิ่งที่ได้กลับมา คือ ทุนทางปัญญาทุนทางพลังใจที่ทำให้ทุกคนคิดต่อว่าเราจะพัฒนาให้ดีขึ้นกว่านี้อย่างไรต่อไปหากเราได้มีโอกาสทำสิ่งเหล่านี้อีก เพราะฉะนั้นทุกคนจะเกิดการขับเคลื่อนในมิติต่างๆที่ตนถนัดโดยที่ไม่จำเป็นต้องบอกว่าคุณต้องทำอย่างนั้น เราต้องทำอย่างนี้ แต่แนวทางที่ทุกคนจะร่วมเดินเกิดจากการได้ลงมือทำสิ่งหนึ่งสิ่งใดและเกิดการแลกเปลี่ยนเรียนรู้กัน ผมมีความสุขครับกับการได้ทำงานกับคณะทำงานกลุ่มนี้ที่พกพาหัวใจเกินร้อยมาร่วมกันผลักดันสร้างสรรค์ขับเคลื่อนสังคมในพื้นที่อย่างที่ควรจะเป็น
สรุป... อยากจะขอแลกเปลี่ยนเรียนรู้ครับว่า การทำงาน การก่อเกิดพลังขององค์กรสิ่งสำคัญที่สุดคือทรัพยากรที่เรียกว่า "คน" และที่สำคัญผมเชื่อว่าทุกองค์กรมีทุนนี้อยู่เป็นต้นทุน คำถามคือ "ทำอย่างไรให้ทรัพยากรสำคัญที่เรามีอยู่ก่อเกิดการพัฒนาด้วยกระบวนการหรือเครื่องมือที่เรียกว่าจิตใจ(สาธารณะ)" โดยที่ไม่ต้องรอว่่า "เงิน" จะมาเมื่อไหร่จะมีตอนไหนแล้วเราค่อยเริ่มทำ จริงอยู่ครับว่าบางครั้งมันก็เป้นปัจจัยสำคัญในการขับเคลื่อนกลไกบางอย่างแต่ผมเชื่อว่ามิใช่ปัจจัยพื้นฐานแรกที่เราต้องมี ขอแค่กายพร้อม ใจพร้อม เราก็เดินไปด้วยกันได้ครับ
ฉะนั้นการหันหน้าเข้าหากันรับฟังแลกเปลี่ยนเรียนรู้ซึ่งกันและกันในจุดเด่นจุดด้อยของกันและกันเชื่อครับว่าการพัฒนาอย่างใดอย่างหนึ่งโดยเฉพาะองค์กรเราสามารถเดินไปได้ และสบายใจโดยที่มิจำเป็นต้องเริ่มต้นที่ทรัพยากรที่เรียกว่า "เงิน"
สุขใจที่ได้ทำทำเพราะมีความสุข...
(กำลังใจจากลุงเอกของชาวโกทูโนที่ส่งมาให้พวกเรา)
วัลลอฮฺอะลัม...
วันนี้ขอคอมเมนต์ด้วยหะดีษที่พวกเราฟังบ่อยๆ และอัลกุรอานที่ไม่ค่อยได้ยินพวกเราอ้างถึงเท่าไร
ท่านชัยดินาอุมัรฺรายงานว่า ท่านเราะซูลุลลอฮฺ(ศ็อลฯ) ได้กล่าวว่า
إِنَّمَا الْأَعْمَالُ بِالنِّيَّاتِ وَإِنَّمَا لِكُلِّ امْرِئٍ مَا نَوَى فَمَنْ كَانَتْ هِجْرَتُهُ إِلَى دُنْيَا يُصِيبُهَا أَوْ إِلَى امْرَأَةٍ يَنْكِحُهَا فَهِجْرَتُهُ إِلَى مَا هَاجَرَ إِلَيْهِ
ความว่า "การงานอยู่กับการตั้งใจ(นิยาต) และทุกการงานขึ้นอยู่ที่การตั้งใจ ดังนั้นถ้าผู้ใดได้อพยพ(ฮฺิจเราะฮฺ)เพื่อวาสนาที่จะได้รับบนโลกนี้หรือเพื่อหญิงที่จะแต่งงานด้วย การอพยพของเขาก็จะไปสู่สิ่งนั้น "
หะดีษนี้ทำให้ผมเข้าใจแบบนี้ครับ
ในเวลาเดียวกัน ถ้าเราทำไป เพื่อเงินหรือเพื่ออื่นใด เราก็จะได้ในสิ่งนั้น พร้อมกับชัยฏอนสร้างความหวังไปเรื่อยๆ ให้หันห่างจากอัลลอฮฺ
الشَّيْطَانُ سَوَّلَ لَهُمْ وَأَمْلَى لَهُمْ
"ชัยฎอนมารร้ายได้ล่อลวง พวกเขาได้ให้ความหวังแก่พวกเขา" (อัลกุรอาน : มุฮำมัด 47/25)
ขอบคุณมากครับอาจารย์
ผมคิดอยู่แล้วครับว่าอาจารย์น่าจะเข้ามาเติมเต็มให้ผมอีกก็อัลฮัมดุลิลละฮฺ ชัดเลยครับสำหรับการเติมเต็มเพื่อความสมบูรณ์ (ความจริงก็ต้องขอบคุณอาจารย์มากครับที่พยายามให้แนวคิดในเรื่องนี้มาโดยตลอดกับทุกครั้งที่ผมไปนั่งพูดคุยแลกเปลี่ยน)
ขออัลลอฮฺทรงคุ้มครองและตอบแทนคุณความดีครับ
ดูแลสุขภาพด้วยครับช่วงนี้อากาศเปลี่ยนแปลงบ่อยครับ
สวัสดียามเช้าค่ะ
กายพร้อม ใจพร้อม เราจะเดินไปด้วยกัน....
สวัสดีค่ะ
ขอบคุณมากครับพี่
ขอบคุณมากครับที่เข้าในเจตนารมณ์และความมุ่งมั่นครับผมเชื่อครับว่าพี่ครูคิมเลือกทำเพราะสุขใจที่ได้ทำเพื่อสังคม
ขอเป็นกำลังใจให้เช่นกันครับ
สลาม
เห็นด้วยอย่างยิ่งกับอาจารย์ทั่งสองท่านค่ะ
หนูอยากเป็นบ่าวคนหนึ่งที่ทำงานเพื่ออิสลาม และอยากเป็นส่วนหนึ่งที่เป็นแรงขับเคลื่อนพัฒนาสังคมโดยเพาะในหมู่บ้านของหนูเองแต่ไม่รู้ว่าจะเริ่มต้นอย่างไรเพราะไม่ใด้สังกัดอยู่ในองค์กรใดเลยที่เป็นชมรมทำงานเพื่ออิสลาม
วัสลาม
ขอบคุณมากครับ
sabar
ขอให้อัลลอฮฺทรงชี้นำแนวทางและตอบแทนเจตนารมณ์ที่ดีให้หนูครับ
ขอเป็นแรงใจ เป็นบันได เป็นสะพาน เพื่อให้การงาน ที่ดำเนินการสำเร็จลุลวงด้วยดีนานาประการ
อามีน
ขอบคุณมากครับ
คนตานี
ขอเป็นกำลังใจให้เช่นกันครับ
ผมขอเอาใจช่วยนะคับ จงก้าวต่อไป พร้อมทั้งทำเข็มทิศแห่งการตั้งเจตนาเพื่ออัลเลาะฮ์ แล้วรวมกลุ่มเดินไปด้วยกันอย่างมีพลังคับผม
ขอบใจมากครับ
คนทุกที่
อินชาอัลลอฮฺครับแล้วเราจะเดินไปด้วยกันสร้างสรรค์สิ่งดีๆสู่สังคมเพื่ออัลลอฮฺครับ
ขอบคุณทุกกำลังใจครับ
สวัสดีค่ะ
ขอบคุณมากครับ
รางวัลที่ได้รับไม่ยิ่งใหญ่เท่ามิตรภาพครับ
ดีใจครับและรู้สึกดีครับที่บันทึกของคนเล็กๆเสียงเล็กๆจะมีสาระอยู่บ้างแม้มุมเล็กๆของใครบางคนแต่ทุกสิ่งที่ถ่ายทอดออกไปคือความตั้งใจที่มากล้นครับ
เป็นกำลังใจให้เช่นกันครับ
สวัสดีครับอาจารย์ ขอเป็นกำลังใจให้ด้วยคนหนึ่ง พร้อมกับขอขอบคุณที่แวะไปทักทายครับ
ตอนเริ่มต้นอาจจะยากที่จะอธิืบายความเป็นไปได้ในสิ่งที่เป็นความคิดครับ แต่หลักข้อหนึ่งคือ เมื่อสำเร็จแล้ว ก็ต้องถ่ายทอดและบอกต่อครับ
ขอบคุณมากครับอาจารย์...สำหรับมุมคิดและความนัยของแนวทางซึ่งถือเป็นกำลังใจ
ขอให้ทุกๆการงานของเราคืออิบาดะฮฺที่ได้รับการตอบรับครับ