อาลัยพ่อ

        อาลัยพ่อ

     คุณพ่อบางจากไปใจหายวับ

อายุนับแปดสิบแปดตามวิถี

โลกเรานี้แสนแปลกคืนวันมี

เป็นสิ่งชี้ความเปลี่ยนแปลงในเวลา

     เช้าอาทิตย์ส่องแสงเย็นลับตา

หมุนคืนมาทุกวันอย่างหรรษา

กฎธรรมชาติให้พ่อกำเนิดมา

เพื่อฟันฝ่าโลกนี้หาความจริง

     พ่อรักลูกผูกพันไม่ทิ้งขว้าง

เป็นแสงสว่างส่องทางลูกชายหญิง

ชีวิตพ่อต่อสู้ไม่หยุดนิ่ง

พ่อต้องวิ่งดิ้นรนใช่เพื่อใคร

     พ่อถนัดทำสวนด้วยสองมือ

ไม่ยึดถือตัวตนว่ายิ่งใหญ่

ลูกแปดคนพ่อรักเสมอไป

ได้ศึกษาก้าวไกลอย่างอดทน

     พี่ชายรองทำสวนตามแบบพ่อ

ไม่ย่อท้อต่อแดดและลมฝน

อีกลูกเจ็ดรับราชการต่างสุขล้น

พ่อเป็นคนยิ่งใหญ่ในใจลูก

     พ่อลาลับไปแล้วไม่หวนกลับ

พ่อนอนหลับปล่อยจิตว่างไม่ยึดผูก

หน้าที่พ่อบรรลุเดินทางถูก

ขอพันผูกเป็นลูกพ่อตลอดกาล

                    อรัญน้อย

[แก้ว..อุบล จ๋วงพานิช]

เสียใจด้วยนะคะ