ขอบคุณภาพจากอินเทอร์เน็ต
นอกจากการบอก "รักพ่อ" หรือบุพพาการีผู้สูงวัยแล้ว น่าจะมีหลักแนวคิดและกิจกรรมที่ช่วยให้การบอกรักพ่อเป็นรูปธรรมยิ่งขึ้น ดังนี้
เคยได้ยินแม่บอกบ่อย ๆ ว่า คนแก่ก็เหมือนเด็ก (ตอนดูแลอากง) อยากให้คนรัก เอาใจ ตามใจ บางทีก็งอแงเหมือนเด็กดื้อ ก็คนแก่น่ะ คือเด็กที่เกิดก่อนเรานั่นแหละ
แต่ที่ว่าต้องใช้ธรรมะข้อ "พรหมวิหารสี่" กับการดูแลพ่อแม่ผู้สูงวัยก็เพราะ เด็กดื้อน่ะน่ารักน่าเอ็นดูกว่าคนแก่ดื้อ... (ไม่แก่บ้างก็แล้วไป) ดังนั้นลูกหลานจึงต้องมีความรัก เมตตาและอดทนมากกว่าปกติ...
ไม่แน่ใจว่าใครเคยเป็นบ้างหรือไม่ ตอนเรายังเป็นเด็ก เราต้องพูดจากเพราะ ๆ กับพ่อแม่ตามที่ท่านสั่งสอน ไม่งั้นอาจโดนดุหรือถูกงดค่าขนม พอโตขึ้นเริ่มมีเหตุผลของตัวเองเริ่มโต้แย้ง บางคนรุนแรงขั้น “เถียงพ่อแม่” ซึ่งก็จะถูกกำราบเป็นระยะ ๆ พอทำงานมีรายได้ เริ่มแบ่งเงินให้ท่านใช้ได้บ้าง คราวนี้เหตุผลของเราจะยิ่งใหญ่ พ่อแม่แก่แล้วไม่รู้เรื่องหรอก...ล้าสมัยแล้ว สมัยนี้ต้องแบบนี้...
...แต่ก็อีกนั่นแหละ ด้วยความรักของพ่อแม่ไม่ว่าเราจะโตใหญ่หรือมีตำแหน่งขนาดไหน เราก็ยังเป็นเด็กที่พ่อแม่เป็นห่วงเป็นใย จนอดที่จะตักเตือนว่ากล่าวเมื่อเป็นว่าพูดว่าทำไม่ถูกต้องไม่ได้ คราวนี้... เราจะรำคาญ อาจชักสีหน้า บ้างก็ใช้คำพูดที่ขาดความเคารพ พ่อแม่ที่แก่แล้วหลายคนช้ำใจจากคำพูดของลูกหลานนับไม่ถ้วน หนัก ๆ เข้าท่านก็ได้แต่นั่งมองตาปริบ ๆ ไม่กล้าเอ่ยปากอะไร เพราะเกรงจะถูก “ลูกดุ” คนแก่หลายคนจึงมักมีคำพูดติดปากว่า “แก่แล้วไม่มีอะไรดีหรอก”
พรรณนามายืดยาว ก็เพื่อเตือนใจพวกเราให้ระวังคำพูด เพราะคำพูดดี ๆ คำเดียวช่วยชีวิตคนได้ทั้งชีวิต ส่วนคำพูดบาดใจ คำเดียวอาจทำลายชีวิตบางชีวิตได้...
ก็ทีกับคนไม่รู้จักมักจี่กันเลย เราก็ยังพูดกับเขาอย่างสุภาพ ไพเราะ เกรงอกเกรงใจ มีมรรยาท แล้วกับพ่อแม่... ผู้ให้และสร้างชีวิต พูดดี ๆ ให้เกียรติท่านเพื่อให้ท่านสบายใจ แค่นี้มากไปยากเกินไปหรือ?
การได้รำลึกถึงความสุข ความดี ความสำเร็จในอดีต เป็นน้ำทิพย์ที่ช่วยหล่อเลี้ยงจรรโลงใจของผู้สูงวัย ยามที่ท่านเล่าเรื่องต่าง ๆ เราควรชื่นชม ซักถาม แม้ท่านอาจจะเล่าเรื่องซ้ำ ๆ (จำได้จนขึ้นใจ) ก็ควรฟังอย่าขัดคอขัดใจ หรือพูดแบบไม่ทันคิดว่า รู้แล้ว...เล่าครั้งที่ร้อยแปดแล้วน่า...
ก็...ทีลูกหลานเล็ก ๆ พูดได้คำแรก คนทั้งบ้านตื่นเต้น ยิ่งเด็กช่างถาม พูดซ้ำ ๆ ก็บอกว่า น่าเอ็นดู เก่ง เป็นเด็กฉลาด...
คนไม่มีรากมีประสบการณ์ในเรื่องนี้ เพราะชอบชวนแม่คุยแล้วก็จด ๆ เพราะแม่เป็นแหล่งเรียนรู้มีชีวิตเคลื่อนที่ได้...สรรพความรู้ต่าง ๆ เรื่องราวของครอบครัว ความเชื่อวัฒนธรรมประเพณี นิทานบันเทิง ข้อคิด ข้อธรรมครบถ้วน หลัง ๆ มาก ๆ เข้า จึงใช้วิธีอัดเทป แม้ขณะนี้แม่จากไปเกือบ 5 ปีแล้ว ทุกวันนี้คนไม่มีรากยังมีเสียงของท่านที่อัดไว้ ... เหมือนแม่ยังอยู่ข้าง ๆ เสมอ
กิจกรรมต่าง ๆ ทำให้ผู้สูงวัยมีจิตใจเบิกบาน ทั้งการออกกำลังกาย การไปทัศนศึกษาตามสถานที่ต่าง ๆ การได้ไปในสถานที่แปลก ๆ ใหม่ ๆ ไปวัด ไปปฏิบัติธรรม ไปทำบุญ ไปเยี่ยมเยือนญาติ ๆ
ประสบการณ์ส่วนตัวคือ การให้ “การบ้าน” กับแม่... โดยยุยงส่งเสริมให้แม่ได้ติดตามข่าวสารบ้านเมือง ให้ติดละคร เพราะมนุษย์เป็นสัตว์สังคม ย่อมมีความสุขที่จะได้รับรู้เรื่องราวของผู้คนรอบตัว และยังวิพากษ์วิจารณ์ได้อย่างเต็มที่ (ก็เป็นละคร)
กลับบ้านทุกเย็น คนไม่มีรากจะตรวจ “การบ้าน” วันนี้มีข่าวอะไรใหม่ ๆ บ้าง ละครเรื่องนี้ไปถึงไหนแล้ว มีอะไรน่าสนใจบ้าง.. .ฯลฯ ทำให้แม่ตื่นตัว ได้ฝึกสมอง (ลดโอกาสเกิดอัลไซเมอร์) ไม่เงียบเหงาเมื่อต้องอยู่บ้านยามที่ไม่มีลูกหลานอยู่ด้วย และผลพลอยได้ก็คือเราได้รับรู้ข่าวสารรวดเร็วทันสมัย แม้จะไม่ได้อ่านหนังสือพิมพ์หรือดูทีวีก็ตาม
ผู้สูงวัยมักมีปัญหาสุขภาพและส่วนใหญ่ก็ไม่อยากไปโรงพยาบาล หลายท่านอดทนและไม่ค่อยยอมบอกเมื่อมีอาการเจ็บป่วย จนกระทั่งอาการรุนแรง ทำให้การดูแลรักษายากกว่าปกติ
โดยเฉพาะเรื่องในช่องปาก "ฟัน" เป็นอวัยวะสำคัญด่านแรกในการบดเคี้ยวอาหาร หากสุขภาพฟันไม่ดี จะส่งผลให้ความอยากในการรับประทานอาหารลดน้อย ประกอบกับประสิทธิภาพในการย่อยและดูดซึมสารอาหารต่าง ๆ ที่ลดลง จึงอาจส่งผลให้ผู้สูงวัยได้รับสารอาหารไม่เพียงพอได้ การเลือกชนิดและประเภทของอาหารให้เหมาะสมกับสภาวะร่างกายและสภาวะโรคประจำตัวที่ท่านมีอยู่จึงต้องให้ความสำคัญยิ่ง อาหารที่เหมาะสมกับผู้สูงวัยควรเป็นอาหารที่มีโปรตีนที่ย่อยง่าย ไขมันและคาร์โบไฮเดรตพอประมาณ รวมทั้งวิตะมิน เกลือแร่ต่าง ๆ อย่างเหมาะสม
ดังนั้นอย่าลืมหมั่นสังเกตและซักถามถึงสุขภาพของท่าน ตรวจสุขภาพอย่างน้อยปีละครั้ง และเสริมสร้างความเข้าใจเกี่ยวกับสุขภาพกาย-ใจ-จิตวิญญาณ-สังคมของท่านอย่างสม่ำเสมอ
อย่าเอาแต่บอกรักพ่อ แค่ใน "วันพ่อ"...
บอกรักด้วยการปรนนิบัติ “พ่อ”
ให้ท่านสุขกายสุขใจใน "ทุกวัน"กันดีกว่า...นะคะ
(^___^)
เมื่อวานนี้เพิ่งทะเลาะกับพ่อค่ะ
ร้องไห้ขี้มูกโป่งเลยเชียว
แต่ก็รักพ่อทุกวันค่ะ
สวัสดีครับ
บอกรักแล้ว..ต้องแสดงออกด้วยการปฏิบัติด้วยใช่ไหมครับ
วันหยุดผมกับพ่อก็มีกิจกรรมร่วมกันเป็นประจำครับ
ด้วยความที่พ่อเป็นคนขยันและไม่ชอบอยู่เฉยๆท่านจะหางานทำตลอด
ซ่อมบ้าน,ปลูกต้นไม้ อื่นๆ เราเห็นท่านทำก็จะอยู่เฉยๆไม่ได้เช่นกัน
ถึงแม้บางครั้งจะเหนื่อยจากการทำงานอยากพักผ่อน (นอนกลางวัน) อิอิ
ขอบคุณมากครับ
ส่วนมากชอบทำข้อ ทำข้อ ๓ ครับ แต่ไม่มีพ่อเลยไปชวนคนอื่นคุยแทนได้ประสบการณืด้วยครับ สบายดีไหม เข้าใจว่างานยุ่งนะครับ...
สวัสดีค่ะ คนไม่มีราก
บอกรักพ่อ กราบพ่อและพาพ่อไปที่ที่พ่อต้องการ
พอจะเป็นรูปธรรมได้มั้ยค๊ะ
ดูบอลกับพ่อ (แต่เราดูเฉพาะคนหล่อๆ นะคะ อิ อิ)
ยังขัดๆเขินๆ เวลาแม่ดูปลาบู่ค่ะพี่หญิง เพราะไม่ใช่แนวเรา
แต่ชอบฟังแม่เล่าโน่นนี่ เพลินดีค่ะ
สวัสดีค่ะ คนไม่มีราก
* รักพ่อค่ะ แต่ท่านไม่อยู่ให้เราได้ปรนนิบัติ และดูแล เหลือแม่คนเดียวที่เป็นทั้งพ่อทั้งแม่ จึงรักจึงทุ่มให้แม่หมดทั้งกายและใจ สิ่งใดที่ทำให้ท่านได้ก็พร้อมที่จะทำค่ะ
* ยังไม่ได้ไปอ่านบันทึกที่ คนไม่มีรากบอกเลยค่ะ เมื่อเช้าสอนตั้งแต่คาบแรก ตอนนี้เด็กๆ เข้ากิจกรรมซ้อมกีฬาสีกันอยู่ค่ะ เลยว่างเข้ามาเยี่ยมค่ะ
* ระลึกถึงเสมอ
นกแห่งอรุณรุ่ง
อ่านแล้วทำให้ได้ข้อคิดครับ
พ่อพี่ยังอยู่ และบางครั้งก็มีอาการงอแงดังที่ว่าจริง ๆ ด้วย
ต่อไปจะพยายามครับ....
ประโยคโดนใจมาก... ก็...ทีลูกหลานเล็ก ๆ พูดได้คำแรก คนทั้งบ้านตื่นเต้น ยิ่งเด็กช่างถามก็บอกว่า น่าเอ็นดู เป็นเด็กฉลาด... แต่พอพ่อแม่คนแก่พูดซ้ำ ๆ เราก็ทนไม่ไหวหาว่าท่านขี้บ่น ขี้หลง ขี้ลืม...
ขอบคุณที่เขียนบทความช่วยเตือนสติครับ
เย็นนี้จะโทรไปบอกข่าวบางอย่างนะคร้บ
ช่วยเปิดโทรศัพท์ด้วย
กำลังอ่านกำลังจะเมนท์..พ่อโทรมาหาพอดี..พ่อบอกว่าเป็นหวัด..ลูกสาวก็ถามว่าจะไปหาหมอไหมไม่อยากให้กินยาเอง..พ่อยืนยันว่าไม่ไปหาหมอให้ลูกสาวชื้อยาแก้หวัดกลับไปให้ด้วย..addคงต้องแวะร้านหมอเพื่อเอายาแก้หวัดสำหรับคนมีอายุตอนเลิกงาน.ถือเป็นการรักพ่อได้เช่นกันนะคะ..ห่วงใยดูแลเอาใจใส่ท่านด้วยใจอย่าพลัดวันนะคะเพราะพรุ่งนี้อะไรจะเกิดขึ้นบ้างเราไม่ทราบ..ขอบคุณค่ะคนไม่มีราก
สวัสดีค่ะน้องสุดสายป่าน
อ้าว...เพิ่งผ่านวันพ่อไป ทะเลาะกับพ่อเสียแล้ว....
แล้วร้องไห้ขี้มูกโป่งนี่...ใครคะ...
รักพ่อ อย่าเถียงพ่อนะคะ
คิดถึงค่ะ
(^___^)
สวัสดีค่ะคุณcapuchino
เหมือนกันเลยค่ะ
ตอนแม่ยังอยู่ วันหยุดเราก็อยากนอนสาย ๆ เพราะต้องตื่นเช้ามาแล้ว 5 วัน แม่ก็จะชวนไปออกกำลังกาย ไปเด็ดผัก หักหญ้า... อึยยยย....ง่วง
แต่...เมื่อนึกถึงตอนนี้...อยากให้กลับไปมีแม่มาคอยปลุกอีกครั้งค่ะ
ขอบคุณค่ะ
(^___^)
สวัสดีค่ะ
อยากบอกกับคุณพ่อว่ารักที่สุด
เพราะท่านให้ทุกสิ่ง ทุกอย่างแก่เราค่ะ
เราจึงควรที่จะตอบแทนพระคุณของท่านบ้างค่ะ
ขอบคุณค่ะ
สวัสดีค่ะอ.ขจิต ฝอยทอง
ยุ่ง ๆ นิดหน่อยค่ะ....
ข้อ 3 นี่ ดีมาก ๆ ค่ะ เพราะทำให้ได้ทั้งสองฝ่าย win-Win ทั้งคนเล่าและคนฟัง
ขอบคุณค่ะ
(^___^)
สวัสดีค่ะคุณpepra
ดีใจด้วยมาก ๆ ค่ะที่ได้มีโอกาสอันดีนี้...บอกรักพ่อ กราบพ่อและพาพ่อไปที่ที่พ่อต้องการ...
เป็นรูปธรรมมาก ๆ เลยค่ะ
ขอบคุณค่ะ
(^___^)
สวัสดีค่ะคุณpoo
แสดงว่ามีกิจกรรมกับพ่อและแม่....
ไม่ต้องเขินค่ะ เราทำให้สิ่งที่ควรทำแล้ว ต่อไปจะได้ไม่ต้องเสียใจ เสียดาย ยังไม่ได้...สิ่งดี ๆ ที่อยากทำเลย...
มีความสุขมาก ๆ ค่ะ
(^___^)
สวัสดีค่ะ
สวัสดีค่ะคุณครูใจดี
ดีใจที่เห็นดอกไม้สวย ๆ ของกัลยาณมิตรค่ะ...
หากยุ่งก็ไม่เป็นไรค่ะ ว่างค่อยไปอ่าน คิดว่าคนเป็นครูน่าจะได้อ่านและชอบค่ะ
ความจริง ข้อที่คิดขึ้นมาในบันทึกนี้ คงใช้ได้ทั้งกับพ่อแม่ปู่ย่าตายาย ผู้ใหญ่ในครอบครัวเรา เพียงแต่เป็นช่วงวันพ่อก็เลยลองเขียน ๆ และบันทึกไว้น่ะค่ะ
ขอบคุณที่หมั่นมาส่งข่าว ระยะนี้คนไม่มีรากก็ไม่ค่อยมีเวลาค่ะ เข้า GTK ได้น้อยลงเช่นกัน
ระลึกถึงค่ะ
(^___^)
สวัสดีค่ะพี่คนตัดไม้
อ่านคอมเม้นท์พี่แล้วอมยิ้ม ๆ ...
พ่อพี่ยังอยู่ และบางครั้งก็มีอาการงอแงดังที่ว่าจริง ๆ ด้วย ต่อไปจะพยายามครับ...
ได้ทราบแค่นี้ก็มีความสุขแล้วค่ะ...สู้ ๆ เพื่อพ่อนะคะ
ขอบคุณค่ะ
(^___^)
ปล.โทรศัพท์ป่วยค่ะ บางทีก็มีเสียง บางทีก็ไม่มี คงต้องส่งไปซ่อมในเร็ววันค่ะ
สวัสดีค่ะคุณadd
อ่านแล้ว คนไม่มีรากรู้สึกดีใจด้วย (แม้แอบอิจฉาเล็ก ๆ) เพราะตัวเองไม่มีโอกาสนั้นแล้ว
อย่าผลัดวันประกันพรุ่งที่จะบอกรัก ทำสิ่งที่ท่านชอบ และทำให้ท่านมีความสุข... ค่ะ
ขอบคุณค่ะ
(^___^)
พี่อ้อยเล็กคะ
อ่านแล้วยิ้ม ๆ ๆ ... โอย เห็นบรรยากาศค่ะ
...มีแต่กะแม่ที่ถกเถียงกันด้วยรักและผูกพัน..แต่กะพ่อหวานทุ๊กกกกกวันเลย..พ่อก็รักแม่ก็รักถึงจะเถียงกันบ้าง..รักเลือกไม่ได้พี่ครูอ้อยเล็กเลยรักหมดทั้ง 2 คน...
...ถกเถียงกันด้วยรักและผูกพัน... นี่มันยังไงกันหนอ...
(^___^)
สวัสดีค่ะคุณต้นเฟิร์น
อยากบอกรักพ่อทุกวัน... ดีค่ะ บอกเลยค่ะ ท่านคงยิ้มและรออยู่...
มีความสุขมาก ๆ ค่ะ
(^___^)
สวัสดีค่ะคุณKRUPOM
ไม่ต้องขอโทษค่ะ เพราะในมิตรภาพ ไม่มีความผิดค่ะ....
รู้ว่าคงมีภารกิจมากมาย.... ทำใจให้สบาย มีเวลาค่อยมาทักทายและเขียนบันทีกดี ๆ นะคะ
ระลึกถึงค่ะ
(^___^)
สวัสดีครับ
ขอบคุณคุณณัฐวรรธน์ค่ะ
(^___^)
สวัสดีครับ คนไม่มีราก
พ่อแม่ไม่ได้หวังอะไรจากตัวลูก
เพียงแค่เป็นคนดีของพ่อแม่ สังคม ประเทศชาติ ก็พอแล้ว
ขอบคุณมากครับ สำหรับข้อคิดดีๆ ครับ
ขอบคุณคุณเทพค่ะ
พ่อแม่ น่าจะคาดหวังกับลูกอยู่บ้างนะคะ ...
เพียงแต่สิ่งที่ท่านคาดหวังนั้น...มักจะเป็นสิ่งที่ดี ๆ กับลูกมากกว่าให้ตัวเอง
ขอบคุณค่ะ
(^___^)
สวัสดีค่ะ
สวัสดีค่ะคุณครูแป๋ม
เชื่อมั่นว่าคุณครูแป๋มทำได้อย่างครบถ้วนแน่นอนค่ะ
ด้วยความละเอียดอ่อน เอาใจใส่อย่างยิ่งของคุณครู...
คนไม่มีรากเพิ่ม ข้อ 5 เรื่องสุขภาพกาย เข้ามาเมื่อคิดได้ค่ะ
ขอบคุณค่ะ
(^___^)
มาชม
เป็นข้อคิดสะกิดใจดีแท้ ๆ นะครับผม
นกแห่งอรุณรุ่ง
แวะมาอ่านคำตอบ ได้ข้อคิดเพิ่มเรื่องสุขภาพ
ให้กำลังใจ วันศุกร์นี้นะครับ
สู้ต่อไป ทาเคชิ
May the force be with you!
สวัสดีค่ะ มาชวนไปอวยพร วันเกิด ให้ครูใจดีค่ะ
10ธค....
Dear Dad, I do love you
For my sis, I do love you, too ;)
นั่นแนะ... พี่คนตัดไม้
รู้เรื่องวันศุกร์นี้ได้อย่างไรคะ....
ขอบคุณมากค่ะ
ทาเคชิ ก็สู้ต่อไป ส่วนอัศวินเจได...ต้องหาพลังเพิ่มค่ะ...
(^___^)
ขอบคุณอ.หมอนาย เต็มศักดิ์ พึ่งรัศมีค่ะ
(^___^)
สวัสดีค่คุณณัฐรดา
ขอบคุณค่ะสำหรับเรื่องราวของภิกษุณีพูลศิริวรา
ตามไปอ่านแล้วค่ะ
(^___^)
ผมก็รักพ่อครับ (แม่ด้วย)
ถึงต้องทำงานไกลบ้าน
เจอกันนานๆครั้ง
แต่ก็จะโทรไปหาบ่อยๆครับ
รักพ่อ... ทำตามคำสอนของพ่อ เป็นคนดี คิดดี ทำดี ทำหน้าที่ที่รับผิดชอบให้ดีที่สุดค่ะ
สวัสดีค่ะคุณpoo
โรคติดต่อที่ชื่อ "ความรัก" นี่ ดีจริง ๆ ....
Dear sis,
I do love you, too ;)
(^___^)
สวัสดีค่ะคุณPhornphon
ยินดีด้วยค่ะที่ได้ตอบแทนคุณพ่อคุณแม่...ด้วยการพูดคุย
อย่างน้อยท่านก็มีความสุขเมื่อ คิดว่า ลูกยังรักและคิดถึงอยู่
(^___^)
เป็นบันทึกที่มีประโยชน์นะครับ
ไม่ค่อยได้คิดถึงประเด็นเรื่องสุขภาพฟันของผู้สูงอายุ.. .ต่อไปคงต้องใส่ใจเรื่องปากเรื่องฟันของพ่อแม่มากขึ้นครับ
ส่วนเรื่อง "การให้การบ้าน" อ่านแล้วน่ารักดีครับ คิดภาพโหลนั่งฟังแม่เล่าอย่างตั้งใจ แล้วก็ อมยิ้ม ๆ ... แล้วมีการให้คะแนน ด้วยหรือเปล่าครับ
ชอบใจบันทึกนี้ครับ
สวัสดีค่ะเอก
ตอนค่ำ ๆ ตรวจการบ้านที่ให้ แม่ ไว้ แต่ไม่มีการให้คะแนนหรอกค่ะ... ฟัง ๆๆ ถาม ๆ ๆ บางทีคนตรวจการบ้านก็หลับคอพับคออ่อนทั้งที่นั่งฟังแม่เล่านั่นแหละ....
เหนื่อยจากการเดินทางทุก ๆ วันน่ะค่ะ
ขอบคุณเอกค่ะ ให้กำลังใจในการดูแลคุณพ่อคุณแม่นะคะ ... เพราะตอนนี้โหลอยากทำ แต่ก็ไม่มีพ่อแม่ให้ได้ดูแลอีกแล้ว...
(^___^)
แวะมาอ่าน บันทึกนี้อีกครั้ง
ครั้งนี้...ทิ้งตัวหนังสือ แสดงเจตนาว่า ....หากเรารักพ่อแล้ว...ต้องรักพ่อให้เป็น
...
จะหาเวลาไปนั่งตัดเล็บให้พ่อ.. นะครับคุณคนไม่มีราก
....
ขอบพระคุณมาก ครับ
ขอบคุณคุณแสงแห่งความดีค่ะ
ภาพนี้น่ารักและน่าประทับใจมาก ๆ ค่ะ
คงเป็น คุณปู่และหลานดวงใจ
รักพ่อแม่ ดูแลท่านในยามที่ท่านยังอยู่กับเรานะคะ...
เพราะวัน เวลา ไม่ย้อนคืนมา ไปแล้วไปเลยเสมอ
ส่วนตัวคนไม่มีรากจะมีหน้าที่หลักคือ ตัดเล็บ สระผมให้แม่ตอนที่ท่านยังมีชีวิตอยู่ค่ะ ทำทุกครั้งมีความสุขทุกครั้งเลย
(^___^)