รักพ่อให้เป็น (5-8)


การได้รำลึกถึงความสุข ความดี ความสำเร็จในอดีต เป็นน้ำทิพย์ที่ช่วยหล่อเลี้ยงจรรโลงใจของผู้สูงวัย

 

 

 

         เทศกาลวันพ่อเพิ่งผ่านไป กลิ่นอายยังไม่ทันจางหาย เราบอกรักพ่อกันอย่างเอิกเกริกใหญ่โต  คนไม่มีรากจึงลองไปค้น ๆ ดู นอกจากบอกรักด้วยวาจาแล้ว  เราจะทำอะไรอย่างเป็น"รูปธรรม"ได้บ้าง ที่เป็นการบอกรักพ่ออย่างยั่งยืน

 

    ขอบคุณภาพจากอินเทอร์เน็ต

 

     นอกจากการบอก "รักพ่อ" หรือบุพพาการีผู้สูงวัยแล้ว น่าจะมีหลักแนวคิดและกิจกรรมที่ช่วยให้การบอกรักพ่อเป็นรูปธรรมยิ่งขึ้น ดังนี้

 

       1. เริ่มต้นตั้งจิตไว้ที่มี "พรหมวิหารสี่" นั่นคือ เมตตา กรุณา มุทิตา และอุเบกขา

       เคยได้ยินแม่บอกบ่อย ๆ ว่า คนแก่ก็เหมือนเด็ก (ตอนดูแลอากง) อยากให้คนรัก เอาใจ ตามใจ บางทีก็งอแงเหมือนเด็กดื้อ ก็คนแก่น่ะ คือเด็กที่เกิดก่อนเรานั่นแหละ

       แต่ที่ว่าต้องใช้ธรรมะข้อ "พรหมวิหารสี่" กับการดูแลพ่อแม่ผู้สูงวัยก็เพราะ เด็กดื้อน่ะน่ารักน่าเอ็นดูกว่าคนแก่ดื้อ... (ไม่แก่บ้างก็แล้วไป) ดังนั้นลูกหลานจึงต้องมีความรัก เมตตาและอดทนมากกว่าปกติ...

 

       2. มีวาจาที่ไพเราะและให้เกียรติกับท่านเสมอ  

       ไม่แน่ใจว่าใครเคยเป็นบ้างหรือไม่ ตอนเรายังเป็นเด็ก เราต้องพูดจากเพราะ ๆ กับพ่อแม่ตามที่ท่านสั่งสอน ไม่งั้นอาจโดนดุหรือถูกงดค่าขนม  พอโตขึ้นเริ่มมีเหตุผลของตัวเองเริ่มโต้แย้ง บางคนรุนแรงขั้น “เถียงพ่อแม่” ซึ่งก็จะถูกกำราบเป็นระยะ ๆ  พอทำงานมีรายได้ เริ่มแบ่งเงินให้ท่านใช้ได้บ้าง คราวนี้เหตุผลของเราจะยิ่งใหญ่ พ่อแม่แก่แล้วไม่รู้เรื่องหรอก...ล้าสมัยแล้ว สมัยนี้ต้องแบบนี้...

    ...แต่ก็อีกนั่นแหละ ด้วยความรักของพ่อแม่ไม่ว่าเราจะโตใหญ่หรือมีตำแหน่งขนาดไหน เราก็ยังเป็นเด็กที่พ่อแม่เป็นห่วงเป็นใย จนอดที่จะตักเตือนว่ากล่าวเมื่อเป็นว่าพูดว่าทำไม่ถูกต้องไม่ได้  คราวนี้... เราจะรำคาญ อาจชักสีหน้า บ้างก็ใช้คำพูดที่ขาดความเคารพ พ่อแม่ที่แก่แล้วหลายคนช้ำใจจากคำพูดของลูกหลานนับไม่ถ้วน หนัก ๆ เข้าท่านก็ได้แต่นั่งมองตาปริบ ๆ ไม่กล้าเอ่ยปากอะไร เพราะเกรงจะถูก ลูกดุคนแก่หลายคนจึงมักมีคำพูดติดปากว่า “แก่แล้วไม่มีอะไรดีหรอก”

       พรรณนามายืดยาว ก็เพื่อเตือนใจพวกเราให้ระวังคำพูด เพราะคำพูดดี ๆ คำเดียวช่วยชีวิตคนได้ทั้งชีวิต ส่วนคำพูดบาดใจ คำเดียวอาจทำลายชีวิตบางชีวิตได้...

       ก็ทีกับคนไม่รู้จักมักจี่กันเลย เราก็ยังพูดกับเขาอย่างสุภาพ ไพเราะ เกรงอกเกรงใจ มีมรรยาท แล้วกับพ่อแม่... ผู้ให้และสร้างชีวิต พูดดี ๆ ให้เกียรติท่านเพื่อให้ท่านสบายใจ แค่นี้มากไปยากเกินไปหรือ?

 

        3. ชวนท่านคุยเรื่องดี ๆ และเรื่องประสบการณ์ของท่าน

       การได้รำลึกถึงความสุข ความดี ความสำเร็จในอดีต เป็นน้ำทิพย์ที่ช่วยหล่อเลี้ยงจรรโลงใจของผู้สูงวัย  ยามที่ท่านเล่าเรื่องต่าง ๆ เราควรชื่นชม ซักถาม แม้ท่านอาจจะเล่าเรื่องซ้ำ ๆ (จำได้จนขึ้นใจ) ก็ควรฟังอย่าขัดคอขัดใจ หรือพูดแบบไม่ทันคิดว่า รู้แล้ว...เล่าครั้งที่ร้อยแปดแล้วน่า...

        ก็...ทีลูกหลานเล็ก ๆ พูดได้คำแรก คนทั้งบ้านตื่นเต้น ยิ่งเด็กช่างถาม พูดซ้ำ ๆ ก็บอกว่า น่าเอ็นดู เก่ง เป็นเด็กฉลาด...

       คนไม่มีรากมีประสบการณ์ในเรื่องนี้ เพราะชอบชวนแม่คุยแล้วก็จด ๆ เพราะแม่เป็นแหล่งเรียนรู้มีชีวิตเคลื่อนที่ได้...สรรพความรู้ต่าง ๆ เรื่องราวของครอบครัว ความเชื่อวัฒนธรรมประเพณี นิทานบันเทิง ข้อคิด ข้อธรรมครบถ้วน หลัง ๆ มาก ๆ เข้า จึงใช้วิธีอัดเทป แม้ขณะนี้แม่จากไปเกือบ 5  ปีแล้ว ทุกวันนี้คนไม่มีรากยังมีเสียงของท่านที่อัดไว้ ... เหมือนแม่ยังอยู่ข้าง ๆ เสมอ

 

         4. มีกิจกรรมร่วมกับท่าน

         กิจกรรมต่าง ๆ ทำให้ผู้สูงวัยมีจิตใจเบิกบาน ทั้งการออกกำลังกาย การไปทัศนศึกษาตามสถานที่ต่าง ๆ การได้ไปในสถานที่แปลก ๆ ใหม่ ๆ ไปวัด ไปปฏิบัติธรรม ไปทำบุญ ไปเยี่ยมเยือนญาติ ๆ

        ประสบการณ์ส่วนตัวคือ การให้ “การบ้าน” กับแม่... โดยยุยงส่งเสริมให้แม่ได้ติดตามข่าวสารบ้านเมือง ให้ติดละคร เพราะมนุษย์เป็นสัตว์สังคม ย่อมมีความสุขที่จะได้รับรู้เรื่องราวของผู้คนรอบตัว และยังวิพากษ์วิจารณ์ได้อย่างเต็มที่ (ก็เป็นละคร) 

        กลับบ้านทุกเย็น คนไม่มีรากจะตรวจ “การบ้าน” วันนี้มีข่าวอะไรใหม่ ๆ บ้าง ละครเรื่องนี้ไปถึงไหนแล้ว มีอะไรน่าสนใจบ้าง.. .ฯลฯ ทำให้แม่ตื่นตัว ได้ฝึกสมอง (ลดโอกาสเกิดอัลไซเมอร์) ไม่เงียบเหงาเมื่อต้องอยู่บ้านยามที่ไม่มีลูกหลานอยู่ด้วย และผลพลอยได้ก็คือเราได้รับรู้ข่าวสารรวดเร็วทันสมัย แม้จะไม่ได้อ่านหนังสือพิมพ์หรือดูทีวีก็ตาม

 

         5. ใส่ใจและหมั่นสังเกตสุขภาพของท่าน

          ผู้สูงวัยมักมีปัญหาสุขภาพและส่วนใหญ่ก็ไม่อยากไปโรงพยาบาล หลายท่านอดทนและไม่ค่อยยอมบอกเมื่อมีอาการเจ็บป่วย จนกระทั่งอาการรุนแรง ทำให้การดูแลรักษายากกว่าปกติ

        โดยเฉพาะเรื่องในช่องปาก "ฟัน" เป็นอวัยวะสำคัญด่านแรกในการบดเคี้ยวอาหาร หากสุขภาพฟันไม่ดี จะส่งผลให้ความอยากในการรับประทานอาหารลดน้อย ประกอบกับประสิทธิภาพในการย่อยและดูดซึมสารอาหารต่าง ๆ ที่ลดลง จึงอาจส่งผลให้ผู้สูงวัยได้รับสารอาหารไม่เพียงพอได้  การเลือกชนิดและประเภทของอาหารให้เหมาะสมกับสภาวะร่างกายและสภาวะโรคประจำตัวที่ท่านมีอยู่จึงต้องให้ความสำคัญยิ่ง อาหารที่เหมาะสมกับผู้สูงวัยควรเป็นอาหารที่มีโปรตีนที่ย่อยง่าย ไขมันและคาร์โบไฮเดรตพอประมาณ รวมทั้งวิตะมิน เกลือแร่ต่าง ๆ อย่างเหมาะสม

        ดังนั้นอย่าลืมหมั่นสังเกตและซักถามถึงสุขภาพของท่าน ตรวจสุขภาพอย่างน้อยปีละครั้ง และเสริมสร้างความเข้าใจเกี่ยวกับสุขภาพกาย-ใจ-จิตวิญญาณ-สังคมของท่านอย่างสม่ำเสมอ

        

        ที่กล่าวมาแล้ว... น่าจะยังไม่ครบถ้วน เพราะคิดในเวลาอันจำกัด กัลยาณมิตรท่านใดมีวิธีการ “รักพ่อ” หากนำมาแบ่งปัน เพื่อการแลกเปลี่ยนเรียนรู้ จะขอบคุณมากค่ะ

 

                                        

อย่าเอาแต่บอกรักพ่อ แค่ใน "วันพ่อ"...

บอกรักด้วยการปรนนิบัติ “พ่อ”

ให้ท่านสุขกายสุขใจใน "ทุกวัน"กันดีกว่า...นะคะ

(^___^)

 

หมายเลขบันทึก: 318853เขียนเมื่อ 8 ธันวาคม 2009 12:28 น. ()แก้ไขเมื่อ 6 กันยายน 2013 22:01 น. ()สัญญาอนุญาต: ครีเอทีฟคอมมอนส์แบบ แสดงที่มา-ไม่ใช้เพื่อการค้า-อนุญาตแบบเดียวกันจำนวนที่อ่านจำนวนที่อ่าน:


ความเห็น (52)

เมื่อวานนี้เพิ่งทะเลาะกับพ่อค่ะ

ร้องไห้ขี้มูกโป่งเลยเชียว

แต่ก็รักพ่อทุกวันค่ะ

สวัสดีครับ

บอกรักแล้ว..ต้องแสดงออกด้วยการปฏิบัติด้วยใช่ไหมครับ

วันหยุดผมกับพ่อก็มีกิจกรรมร่วมกันเป็นประจำครับ

ด้วยความที่พ่อเป็นคนขยันและไม่ชอบอยู่เฉยๆท่านจะหางานทำตลอด

ซ่อมบ้าน,ปลูกต้นไม้ อื่นๆ เราเห็นท่านทำก็จะอยู่เฉยๆไม่ได้เช่นกัน

ถึงแม้บางครั้งจะเหนื่อยจากการทำงานอยากพักผ่อน (นอนกลางวัน) อิอิ

ขอบคุณมากครับ

ส่วนมากชอบทำข้อ ทำข้อ ๓ ครับ แต่ไม่มีพ่อเลยไปชวนคนอื่นคุยแทนได้ประสบการณืด้วยครับ สบายดีไหม เข้าใจว่างานยุ่งนะครับ...

สวัสดีค่ะ คนไม่มีราก

 บอกรักพ่อ กราบพ่อและพาพ่อไปที่ที่พ่อต้องการ

พอจะเป็นรูปธรรมได้มั้ยค๊ะ

ดูบอลกับพ่อ (แต่เราดูเฉพาะคนหล่อๆ นะคะ อิ อิ)

ยังขัดๆเขินๆ เวลาแม่ดูปลาบู่ค่ะพี่หญิง เพราะไม่ใช่แนวเรา

แต่ชอบฟังแม่เล่าโน่นนี่ เพลินดีค่ะ  

  • ปกติสิ่งที่จะทำให้พ่อ คือ "การฟัง"
  • ถามไถ่ ถึงสุขภาพ และความเป็นอยู่
  • ที่เหลือก็ให้พ่อ เล่าๆๆๆ เราก็ฟังๆๆๆ อย่างตั้งใจค่ะ

สวัสดีค่ะ คนไม่มีราก

* รักพ่อค่ะ แต่ท่านไม่อยู่ให้เราได้ปรนนิบัติ และดูแล เหลือแม่คนเดียวที่เป็นทั้งพ่อทั้งแม่  จึงรักจึงทุ่มให้แม่หมดทั้งกายและใจ  สิ่งใดที่ทำให้ท่านได้ก็พร้อมที่จะทำค่ะ

* ยังไม่ได้ไปอ่านบันทึกที่ คนไม่มีรากบอกเลยค่ะ เมื่อเช้าสอนตั้งแต่คาบแรก  ตอนนี้เด็กๆ  เข้ากิจกรรมซ้อมกีฬาสีกันอยู่ค่ะ เลยว่างเข้ามาเยี่ยมค่ะ

* ระลึกถึงเสมอ

 

นกแห่งอรุณรุ่ง

อ่านแล้วทำให้ได้ข้อคิดครับ

พ่อพี่ยังอยู่ และบางครั้งก็มีอาการงอแงดังที่ว่าจริง ๆ ด้วย

ต่อไปจะพยายามครับ....

ประโยคโดนใจมาก... ก็...ทีลูกหลานเล็ก ๆ พูดได้คำแรก คนทั้งบ้านตื่นเต้น ยิ่งเด็กช่างถามก็บอกว่า น่าเอ็นดู เป็นเด็กฉลาด...  แต่พอพ่อแม่คนแก่พูดซ้ำ ๆ เราก็ทนไม่ไหวหาว่าท่านขี้บ่น ขี้หลง ขี้ลืม...

ขอบคุณที่เขียนบทความช่วยเตือนสติครับ

เย็นนี้จะโทรไปบอกข่าวบางอย่างนะคร้บ

ช่วยเปิดโทรศัพท์ด้วย

กำลังอ่านกำลังจะเมนท์..พ่อโทรมาหาพอดี..พ่อบอกว่าเป็นหวัด..ลูกสาวก็ถามว่าจะไปหาหมอไหมไม่อยากให้กินยาเอง..พ่อยืนยันว่าไม่ไปหาหมอให้ลูกสาวชื้อยาแก้หวัดกลับไปให้ด้วย..addคงต้องแวะร้านหมอเพื่อเอายาแก้หวัดสำหรับคนมีอายุตอนเลิกงาน.ถือเป็นการรักพ่อได้เช่นกันนะคะ..ห่วงใยดูแลเอาใจใส่ท่านด้วยใจอย่าพลัดวันนะคะเพราะพรุ่งนี้อะไรจะเกิดขึ้นบ้างเราไม่ทราบ..ขอบคุณค่ะคนไม่มีราก

สวัสดีค่ะน้องสุดสายป่าน

อ้าว...เพิ่งผ่านวันพ่อไป ทะเลาะกับพ่อเสียแล้ว....

แล้วร้องไห้ขี้มูกโป่งนี่...ใครคะ...

รักพ่อ อย่าเถียงพ่อนะคะ

คิดถึงค่ะ

(^___^)

P...พี่อ้อยเล็กอยู่กะพ่อกะแม่ทุ๊กกกกกกวันเลยยยยยยยยยย..มีแต่กะแม่ที่ถกเถียงกันด้วยรักและผูกพัน..แต่กะพ่อหวานทุ๊กกกกกวันเลย..พ่อก็รักแม่ก็รักถึงจะเถียงกันบ้าง..รักเลือกไม่ได้พี่ครูอ้อยเล็กเลยรักหมดทั้ง 2 คน...

สวัสดีค่ะคุณcapuchino

เหมือนกันเลยค่ะ

ตอนแม่ยังอยู่ วันหยุดเราก็อยากนอนสาย ๆ เพราะต้องตื่นเช้ามาแล้ว 5 วัน แม่ก็จะชวนไปออกกำลังกาย ไปเด็ดผัก หักหญ้า... อึยยยย....ง่วง

แต่...เมื่อนึกถึงตอนนี้...อยากให้กลับไปมีแม่มาคอยปลุกอีกครั้งค่ะ

ขอบคุณค่ะ

(^___^) 

สวัสดีค่ะ

อยากบอกกับคุณพ่อว่ารักที่สุด

เพราะท่านให้ทุกสิ่ง ทุกอย่างแก่เราค่ะ

เราจึงควรที่จะตอบแทนพระคุณของท่านบ้างค่ะ

ขอบคุณค่ะ

สวัสดีค่ะอ.ขจิต ฝอยทอง

ยุ่ง ๆ นิดหน่อยค่ะ....

ข้อ 3 นี่ ดีมาก ๆ ค่ะ เพราะทำให้ได้ทั้งสองฝ่าย win-Win ทั้งคนเล่าและคนฟัง

ขอบคุณค่ะ

(^___^) 

สวัสดีค่ะคุณpepra

ดีใจด้วยมาก ๆ ค่ะที่ได้มีโอกาสอันดีนี้...บอกรักพ่อ กราบพ่อและพาพ่อไปที่ที่พ่อต้องการ...

เป็นรูปธรรมมาก ๆ เลยค่ะ

ขอบคุณค่ะ

(^___^)

สวัสดีค่ะคุณpoo

แสดงว่ามีกิจกรรมกับพ่อและแม่....

ไม่ต้องเขินค่ะ เราทำให้สิ่งที่ควรทำแล้ว ต่อไปจะได้ไม่ต้องเสียใจ เสียดาย ยังไม่ได้...สิ่งดี ๆ ที่อยากทำเลย...

มีความสุขมาก ๆ ค่ะ

(^___^) 

สวัสดีค่ะ 

  • กำลังเดินทางมาหา
  • แต่ช้ากว่า
  • ขอบคุณจริงจริงนะคะ
  • ไม่เคยลืมเลย
  • มาเยี่ยมด้วยความระลึกถึง
  • สบายดีนะคะ
  • ขอโทษด้วยค่ะ
  • ขอบคุณที่ระลึกถึงกัน
  • สุขสันต์วันพ่อค่ะ

สวัสดีค่ะคุณ พิชชา

การฟัง เป็นการเยียวยาที่วิเศษที่สุดและยังทำให้ผู้สูงวัยได้ผ่อนคลายด้วยค่ะ

ขอบคุณนะคะที่มาแลกเปลี่ยนเรียนรู้ร่วมกันค่ะ

คุณพ่อคุณพิชชา ต้องมีความสุขเมื่อมีลูกสาวน่ารักมานั่งฟังและคอยถามไถ่เรื่องสุขภาพแน่ ๆ เลยค่ะ

(^___^)

สวัสดีค่ะคุณครูใจดี

ดีใจที่เห็นดอกไม้สวย ๆ ของกัลยาณมิตรค่ะ...

หากยุ่งก็ไม่เป็นไรค่ะ ว่างค่อยไปอ่าน คิดว่าคนเป็นครูน่าจะได้อ่านและชอบค่ะ

ความจริง ข้อที่คิดขึ้นมาในบันทึกนี้ คงใช้ได้ทั้งกับพ่อแม่ปู่ย่าตายาย ผู้ใหญ่ในครอบครัวเรา เพียงแต่เป็นช่วงวันพ่อก็เลยลองเขียน ๆ และบันทึกไว้น่ะค่ะ

ขอบคุณที่หมั่นมาส่งข่าว ระยะนี้คนไม่มีรากก็ไม่ค่อยมีเวลาค่ะ เข้า GTK ได้น้อยลงเช่นกัน

ระลึกถึงค่ะ 

(^___^)

สวัสดีค่ะพี่คนตัดไม้

อ่านคอมเม้นท์พี่แล้วอมยิ้ม ๆ ... 

พ่อพี่ยังอยู่ และบางครั้งก็มีอาการงอแงดังที่ว่าจริง ๆ ด้วย ต่อไปจะพยายามครับ...

ได้ทราบแค่นี้ก็มีความสุขแล้วค่ะ...สู้ ๆ เพื่อพ่อนะคะ

ขอบคุณค่ะ

(^___^)

ปล.โทรศัพท์ป่วยค่ะ บางทีก็มีเสียง บางทีก็ไม่มี คงต้องส่งไปซ่อมในเร็ววันค่ะ

สวัสดีค่ะคุณadd

อ่านแล้ว คนไม่มีรากรู้สึกดีใจด้วย (แม้แอบอิจฉาเล็ก ๆ) เพราะตัวเองไม่มีโอกาสนั้นแล้ว

อย่าผลัดวันประกันพรุ่งที่จะบอกรัก ทำสิ่งที่ท่านชอบ และทำให้ท่านมีความสุข... ค่ะ

ขอบคุณค่ะ

(^___^)

พี่อ้อยเล็กคะ

อ่านแล้วยิ้ม ๆ ๆ ... โอย เห็นบรรยากาศค่ะ

...มีแต่กะแม่ที่ถกเถียงกันด้วยรักและผูกพัน..แต่กะพ่อหวานทุ๊กกกกกวันเลย..พ่อก็รักแม่ก็รักถึงจะเถียงกันบ้าง..รักเลือกไม่ได้พี่ครูอ้อยเล็กเลยรักหมดทั้ง 2 คน...

...ถกเถียงกันด้วยรักและผูกพัน... นี่มันยังไงกันหนอ...

(^___^)

สวัสดีค่ะคุณต้นเฟิร์น

อยากบอกรักพ่อทุกวัน... ดีค่ะ บอกเลยค่ะ ท่านคงยิ้มและรออยู่...

มีความสุขมาก ๆ ค่ะ

(^___^) 

สวัสดีค่ะคุณKRUPOM

ไม่ต้องขอโทษค่ะ เพราะในมิตรภาพ ไม่มีความผิดค่ะ....

รู้ว่าคงมีภารกิจมากมาย.... ทำใจให้สบาย มีเวลาค่อยมาทักทายและเขียนบันทีกดี ๆ นะคะ

ระลึกถึงค่ะ

(^___^)

สวัสดีครับ

  • มาอ่านเรื่องราวและบทความดีๆ ที่ได้ข้อคิดดีๆ กลับไปครับ
  • ได้นำไปปฏิบัติแล้วครับ เห็นท่านยิ้มอย่างมีความสุข เราก็สุขใจ สบายใจครับ
  • ขอบคุณสำหรับเรื่องราวที่ให้ข้อคิดดีๆ ครับ

สวัสดีครับ คนไม่มีราก

พ่อแม่ไม่ได้หวังอะไรจากตัวลูก

เพียงแค่เป็นคนดีของพ่อแม่ สังคม ประเทศชาติ ก็พอแล้ว

ขอบคุณมากครับ สำหรับข้อคิดดีๆ ครับ

ขอบคุณคุณเทพค่ะ

พ่อแม่ น่าจะคาดหวังกับลูกอยู่บ้างนะคะ ...

เพียงแต่สิ่งที่ท่านคาดหวังนั้น...มักจะเป็นสิ่งที่ดี ๆ กับลูกมากกว่าให้ตัวเอง

ขอบคุณค่ะ

(^___^)

  • มาเยือนด้วยความคิดถึงค่ะ

 

สวัสดีค่ะ

  • คิดว่าได้ทำทุกข้อ โดยเฉพาะข้อ 3 จะเห็นแววตาที่เปี่ยมสุข
  • เมื่อท่านเป็นฝ่ายเล่าประสบการณ์อันทรงคุณค่าของท่าน
  • โดยมีครอบครัวตั้งใจจดจ่อที่จะฟังโดยมิรู้เบื่อค่ะ

สวัสดีค่ะคุณครูแป๋ม

เชื่อมั่นว่าคุณครูแป๋มทำได้อย่างครบถ้วนแน่นอนค่ะ

ด้วยความละเอียดอ่อน เอาใจใส่อย่างยิ่งของคุณครู...

คนไม่มีรากเพิ่ม ข้อ 5 เรื่องสุขภาพกาย เข้ามาเมื่อคิดได้ค่ะ

ขอบคุณค่ะ

(^___^)

มาชม

เป็นข้อคิดสะกิดใจดีแท้ ๆ นะครับผม

นกแห่งอรุณรุ่ง

แวะมาอ่านคำตอบ ได้ข้อคิดเพิ่มเรื่องสุขภาพ

ให้กำลังใจ วันศุกร์นี้นะครับ

สู้ต่อไป ทาเคชิ

May the force be with you!

  • ขอบคุณมากครับ กับประสบการณ์ตรงที่ถ่ายทอด
  • ภาพสวยมากๆด้วยครับ

สวัสดีค่ะ มาชวนไปอวยพร วันเกิด ให้ครูใจดีค่ะ

10ธค....

สวัสดีค่ะ

อิ่มใจกับความงดงามค่ะ

มีเรื่องเกี่ยวกับภิกษุณีรูปหนึ่งมาฝากค่ะ

สวัสดีค่ะอ.umi

แม้จะไม่มีพ่อแล้ว แต่ก็รู้สึกรักและระลึกถึงท่านค่ะ

(^___^)

Dear Dad, I do love you

For my sis, I do love you, too ;)

 

 

นั่นแนะ... พี่คนตัดไม้

รู้เรื่องวันศุกร์นี้ได้อย่างไรคะ....

ขอบคุณมากค่ะ

ทาเคชิ ก็สู้ต่อไป ส่วนอัศวินเจได...ต้องหาพลังเพิ่มค่ะ...

(^___^)

ตามไปอวยพรแล้วค่ะพี่แดง

ขอบคุณค่ะ

(^___^)

สวัสดีค่คุณณัฐรดา

ขอบคุณค่ะสำหรับเรื่องราวของภิกษุณีพูลศิริวรา  

ตามไปอ่านแล้วค่ะ

(^___^)

ผมก็รักพ่อครับ (แม่ด้วย)

ถึงต้องทำงานไกลบ้าน

เจอกันนานๆครั้ง

แต่ก็จะโทรไปหาบ่อยๆครับ

รักพ่อ... ทำตามคำสอนของพ่อ เป็นคนดี คิดดี ทำดี ทำหน้าที่ที่รับผิดชอบให้ดีที่สุดค่ะ

สวัสดีค่ะคุณpoo

โรคติดต่อที่ชื่อ "ความรัก" นี่ ดีจริง ๆ ....

Dear sis, 

I do love you, too ;)

(^___^)

สวัสดีค่ะคุณPhornphon

ยินดีด้วยค่ะที่ได้ตอบแทนคุณพ่อคุณแม่...ด้วยการพูดคุย

อย่างน้อยท่านก็มีความสุขเมื่อ คิดว่า ลูกยังรักและคิดถึงอยู่

(^___^)

เป็นบันทึกที่มีประโยชน์นะครับ

ไม่ค่อยได้คิดถึงประเด็นเรื่องสุขภาพฟันของผู้สูงอายุ.. .ต่อไปคงต้องใส่ใจเรื่องปากเรื่องฟันของพ่อแม่มากขึ้นครับ

ส่วนเรื่อง "การให้การบ้าน" อ่านแล้วน่ารักดีครับ คิดภาพโหลนั่งฟังแม่เล่าอย่างตั้งใจ แล้วก็ อมยิ้ม ๆ ... แล้วมีการให้คะแนน ด้วยหรือเปล่าครับ

ชอบใจบันทึกนี้ครับ

สวัสดีค่ะเอก

ตอนค่ำ ๆ ตรวจการบ้านที่ให้ แม่ ไว้ แต่ไม่มีการให้คะแนนหรอกค่ะ... ฟัง ๆๆ ถาม ๆ ๆ บางทีคนตรวจการบ้านก็หลับคอพับคออ่อนทั้งที่นั่งฟังแม่เล่านั่นแหละ....

เหนื่อยจากการเดินทางทุก ๆ วันน่ะค่ะ

ขอบคุณเอกค่ะ ให้กำลังใจในการดูแลคุณพ่อคุณแม่นะคะ ... เพราะตอนนี้โหลอยากทำ แต่ก็ไม่มีพ่อแม่ให้ได้ดูแลอีกแล้ว...

(^___^)

แวะมาอ่าน บันทึกนี้อีกครั้ง

ครั้งนี้...ทิ้งตัวหนังสือ แสดงเจตนาว่า ....หากเรารักพ่อแล้ว...ต้องรักพ่อให้เป็น

...

จะหาเวลาไปนั่งตัดเล็บให้พ่อ.. นะครับคุณคนไม่มีราก

....

ขอบพระคุณมาก ครับ

 

ขอบคุณคุณแสงแห่งความดีค่ะ

ภาพนี้น่ารักและน่าประทับใจมาก ๆ ค่ะ

คงเป็น คุณปู่และหลานดวงใจ

รักพ่อแม่ ดูแลท่านในยามที่ท่านยังอยู่กับเรานะคะ...

เพราะวัน เวลา ไม่ย้อนคืนมา ไปแล้วไปเลยเสมอ

ส่วนตัวคนไม่มีรากจะมีหน้าที่หลักคือ ตัดเล็บ สระผมให้แม่ตอนที่ท่านยังมีชีวิตอยู่ค่ะ ทำทุกครั้งมีความสุขทุกครั้งเลย

(^___^)

 

พบปัญหาการใช้งานกรุณาแจ้ง LINE ID @gotoknow
ClassStart
ระบบจัดการการเรียนการสอนผ่านอินเทอร์เน็ต
ทั้งเว็บทั้งแอปใช้งานฟรี
ClassStart Books
โครงการหนังสือจากคลาสสตาร์ท