370 อ้อมกอดของพ่อ


อบอุ่นมั่นคงที่สุด

 

 

ต่อจากบันทึกที่แล้วเรื่องพ่อ คือชีวิต ทำให้ผมนึกถึงภาพวาดภาพหนึ่งที่เคยวาดเมื่อปีที่แล้ว เมื่อครั้งน้องเต้อายุเพียงไม่ถึงขวบ ผมมักจะอุ้มน้องเต้เสมอๆ และน้องเต้ก็จะชอบถูกอุ้มและให้อุ้มไกวไปไกวมา หลับสบายในอ้อมอกพ่อ

ผมมองดูน้องเต้ยามหลับในอ้อมอก พลางรู้สึกว่า ความอบอุ่นและความสุขสบายของเด็กคงมาจากความที่เป็นพ่อลูกกัน และความมั่นคงของอ้อมกอดพ่อที่มั่นคงแข็งแรง ไม่มีทางปล่อยให้ตกแน่นอน นี่ละมั้งที่ทำให้เด็กรู้สึกถึงความปลอดภัยร้อยเปอร์เซนต์ จึงหลับตาลงได้อย่างมีความสุขเช่นนี้

นี่คงเรียกว่าความรักของพ่อที่มีต่อลูก

บางครั้งรู้สึกว่าการเป็นเด็กช่างโชคดีเหลือเกินที่เกิดมามีพ่อและได้รับการอุ้มของพ่อ และพอโตขึ้น ก็คงไม่ได้อุ้มแบบนี้แล้ว

เด็กๆ เมื่อครั้งยังเล็กเป็นเบบี๋แบบนี้ พอโตขึ้นจะระลึกถึงถึงอ้อมกอดของพ่อไหม น่าสงสัย

ภาพวาดนี้ วาดจากความทรงจำที่ได้อุ้มน้องเต้บ่อยๆ มองลงมาที่กำลังอุ้มก็เห็นภาพเช่นนี้ พอวางน้องเต้บนที่นอน จึงรีบวาดออกมาเป็นภาพนี้

ก็จะบอกว่าอ้อมกอดที่สร้างความอบอุ่นแกจิตใจและร่างกายนั้นไม่ได้มีเฉพาะอ้อมกอดพ่อ แต่มีอ้อมกอดของธรรมชาติด้วย ซึ่งถ้าเรารู้สึกถึงความรักนี้ เราก็ไม่ควรทำลายธรรมชาติ 

มีอ้อมกอดของแผ่นดิน ซึ่งเราก็ควรสามัคคีกันเพื่อความสงบสุขของชาติ

ขอเพียงแต่มีความสำนึกถึงพระคุณของธรรมชาติและพระคุณของบิดาแห่งแผ่นดิน

ขอให้ทุกท่านอบอุ่นด้วยความมรักจากอ้อมกอด....ของใครสักคน นะครับ 

 

หมายเลขบันทึก: 318514เขียนเมื่อ 6 ธันวาคม 2009 18:46 น. ()แก้ไขเมื่อ 6 กันยายน 2013 22:01 น. ()สัญญาอนุญาต: ครีเอทีฟคอมมอนส์แบบ แสดงที่มา-ไม่ใช้เพื่อการค้า-อนุญาตแบบเดียวกันจำนวนที่อ่านจำนวนที่อ่าน:


ความเห็น (20)

อ่านแล้วประทับใจมากคะท่าน พลเดช วรฉัตร ท่านเขียนได้ดีเหลือเกินนะคะ ชอบคะ

กราบท่านอ.พลเดชค่ะ

เห็นภาพแล้วรู้สึกอบอุ่น... ตระหนักถึงความรักและความอบอุ่นในสายใยรักพ่อ-ลูกค่ะ

หากคนเราไม่มีอ้อมกอดที่ปลอดภัยและรักเราโดยปราศจากเงื่อนไขของพ่อแม่แล้ว เราจะ"เติบโต" ขึ้นมาได้อย่างไร ยังน่าสงสัย...

คนไม่มีรากมีเพื่อนซึ่งเขากำพร้าพ่อแม่ อยู่กับลุงป้า เขาบ่นว่าอิจฉาทุกครั้งที่พ่อหรือแม่มารับเพื่อน ๆ เพระเขาไม่มี และเขามักจะบอกว่า พวกเธอโชคดีมาก ๆ รู้ตัวไหม...

รักที่ปลอดภัย มั่นคงของพ่อแม่...จึงสำคัญและหล่อเลี้ยงเราให้เติบโต...

โดยปกติแล้ว หากได้ชมภาพที่ออกโทนสีแดง จะรู้สึกร้อน ๆ และไม่ค่อยชอบ แต่ภาพเกือบทุกภาพของอาจารย์ เท่าที่สังเกตมักเป็นสีโทนนี้ กลับให้ความรู้สึกที่ต่างไป...

กลับรู้สึกเหมือนอบอุ่น มีพลัง ... น่าแปลกมากค่ะ

อาจารย์สบายดีนะคะ

ระลึกถึงค่ะ

(^___^)

สวัสดีค่ะ...ท่าน P พลเดช วรฉัตร

บันทึกนี้อบอุ่นใจอย่างบอกไม่ถูกค่ะ

บันทึกได้กินใจมากๆค่ะท่าน

หากเด็กทุกคนในโลกใบนี้ได้รับรู้ถึงความอบอุ่นเช่นนี้สังคมโลกคงดีมากๆเลยนะคะ

ขอบคุณค่ะท่าน 

นางสาววลัยลักษณ์ หญิง งามวิไลครับ

บางครั้ง ณ เวลานี้ ตอนที่เราโตเป็นผู้ใหญ่กันแล้ว ผมรู้สึกว่า ถ้าอยากให้ใครอุ้มเราในอ้อมกอดที่อบอุ่นและมั่นคงแบบนี้ คงต้องเป็นพ่อคนที่ตัวโตขนาดยักษ์วัดแจ้งกระมั้งครับ ถึงจะอุ้มเราในลักษณะที่อุ้มลูกน้อยได้ :)

ขอบคุณที่แวะมาทักทายกันครับ

คนไม่มีรากครับ

ในวันพ่อ ของปวงชนชาวไทย ไม่ว่าจะอยุ่ที่ไหนในโลก เป็นวันที่อบอุ่นที่สุดนะครับ

สถานเอกอัครราชทูต ณ กรุงนิวเดลีจัดงานวันเฉลิมฯ ในวันที่ 4 ธันวาคม 2552

ซึ่งตามปรกติอากาศในยามนี้ที่เดลีจะหนาวแล้ว ขนาดกลางคืนลบ 11 องศา

แต่เช้าวันที่ 4 และ 5 ธันวาคม ที่เดลี วันนั้น อากาศอบอุ่นสบาย มีแสงแดดสว่าง

พลังแห่งแผ่นดินแผ่กว้างไปทั่วโลกครับ

ภาพที่ผมวาดมาจากส่วนลึกในใจครับ

จะแฝงด้วยข้อคิดและธรรมะเสมอเพราะวาดจากแดนพุทธภูมิ

ขอบคุณที่แวะมาทักทายเช่นเดิมครับ

 

คุณครูอี๊ดครับ

ผมอยากให้เด็กทุกคนได้รับความอบอุ่นจากอ้อมกอดนี้ครับ

ขอส่งพลังความอบอุ่นและความรักที่มั่นคงนี้ให้เด็กทุกคนบนผืนพิภพนี้ครับ

ขอบคุณที่แวะมาทักทายกันครับ

แก้ว..อุบล จ๋วงพานิช
แวะไปชมภาพครอบครัวคุณแก้วแล้ว

มีพี่น้องถึง 9 คน ต้องชมคุณพ่อคุณแม่นะครับ

 

สวัสดีค่ะ

เพราะลูกคือแก้วตาดวงใจของพ่อ

ความสุข สำเร็จของลูกจึงยิ่งใหญ่ในใจพ่อเสมอ

ขอร่วมบันทึกต่อท้าย บทความที่ประทับใจค่ะ

คือแก้วตาดวงใจใครผู้หนึ่ง

ที่ซาบซึ้งถึงเราเฝ้าแลหา

คอยปกป้องผองภัยให้นานา

เพื่อแก้วหลับสบายไม่กังวล

เมื่อลืมตาคว้าไขว่เสียงไห้หา

รีบโอบกอดแก้วตาอย่าสับสน

ทั้งน้ำ นม ขนม ข้าว เฝ้าเปรอปรน

อิ่มกมลยลเจ้ายิ้มช่างพิมใจ

จะลืมเลือนไฉนหนอ พ่อเคยกอด

สองแขนสอด เริงร่า หน้าสดใส

ยังจำยิ้มของพ่อตลอดไป

ลูกปลอดภัย หายโศกและโชคดี

ขอสรรเสริญเจริญคุณพ่อทุกคน

มิ่งมงคล ดลบันดาล สรรพศรี

เพื่อตอบแทนอ้อมอกพ่อผู้ปราณี

เปล่งวจี กตัญญูอย่างรู้คุณ

ตันติราพันธ์

ขอบคุณที่แวะมาทักทายด้วยกลอน

สวัสดีค่ะ

สัมผัสได้ถึงความอบอุ่นด้วยไอรัก ที่พ่อมีต่อลูกค่ะ

^_^

คุณ ณัฐรดา ครับ

เป็นพลังที่ยิ่งใหญ่ครับ ช่วยให้ฝ่าฟันอุปสรรคในชีวิตได้ดีครับ

ขอบคุณที่แวะมาทักทายกันครับ

สวัสดี ครับ

มาอ่านเรื่องราวสุดประทับใจ....จากบันทึกนี้ นะครับ

ขอบพระคุณ ครับ

คุณ แสงแห่งความดี ครับ

ผมโชคดีที่ได้ไปอยู่ที่อินเดีย เป็นดินแดนแห่งการเรียนรู้

ภาพวาดที่ผมวาดที่อินเดีย มาจากความประทับใจที่มาจากข้างในซึ่งส่วนหนึ่งคงได้รับอิทธิพลจากสิ่งแวดล้อมครับ

เรียกว่าทุกวัน มีแต่ความมหัศจรรย์

ขอบคุณที่แวะมาทักทายกันนะครับ

สวัสดีเดือนแห่งความรักที่มีต่อพ่อค่ะท่านเอกฯ

อบอุ่นด้วยความมรักจากอ้อมกอด....ของใครสักคน อ่านแล้วรู้สึกดีๆ มากมายค่ะ

จำได้ว่าเรียงความชั้นประถมเรื่องแรก คือ พ่อ ... ลงท้ายด้วย รักป๋าที่สุดในโลกค่ะ

ชอบภาพวาดค่ะ จำได้ดีว่า .. ตักพ่อแทนเปล ขาพ่อโยกเยก แกว่งไปมา น่าสนุก...

จะติดตามอ่านเรื่องเล่าเร้าพลัง จากอินเดีย ดินแดนแห่งความรู้ ทุกวันมีเรื่องมหัศจรรย์

ขอบพระคุณค่ะ

คุณ poo ครับ

เนื่องจากเป็นพ่อลูกอ่อน เวลาอุ้มลูกทีไร ก็รู้สึกถึงความสุขของเขาที่อยู่ในอ้อมกอดเราเสมอ

ถ้าเป็นเปล ก็เป็นเปลที่แข็งแรงและมั่นคงที่สุดในโลก

จะนำเรื่องดีๆ มาเล่าสู่กันฟังต่อไปครับ

ขอบคุณที่แวะมาทักทายกันครับ

มาชม

เห็นแล้วเป็นอ้อมกอดที่อบอุ่นจริง ๆ นะครับผม

อจ. umi ครับ

ขอบคุณครับที่แวะมาทักทายกัน

มหาวิทยาลัยพาราณสีกำลังเป็นที่นิยมของนักศึกษาไทยโดยเฉพาะพระไทย ทราบว่าปัจจุบันมีกว่าร้อยคนแล้วครับ ในขณะที่มหาวิทยาลัยเดลี มีนักศึกษาไทยลดลงอย่างมาก

ผมพยายามส่งเสริมให้คนไทยสนใจไปเรียนที่อินเดียให้มากขึ้นครับ

ส่วนหนึ่งที่น่าจะช่วยได้คือศิษย์เก่าที่กลับไปแล้ว หากได้มีการช่วยกันส่งเสริม ก็น่าจะช่วยได้เยอะครับ

ผมมั่นใจว่าอินเดียเป็นประเทศที่ไทยสามารถร่วมมือเพื่อผลประโยชน์ในระยะยาวได้ครับ

สวัสดีค่ะ

แวะมาทักทายในวันหยุดค่ะ

คุณ ณัฐรดา ครับ

ใกล้คริสต์มาสและปีใหม่แล้วครับ เป็นเทศกาลแห่งความสุขที่เราทุกคนควรจะได้รับ

พบปัญหาการใช้งานกรุณาแจ้ง LINE ID @gotoknow
ClassStart
ระบบจัดการการเรียนการสอนผ่านอินเทอร์เน็ต
ทั้งเว็บทั้งแอปใช้งานฟรี
ClassStart Books
โครงการหนังสือจากคลาสสตาร์ท