กาละ-เทศะ-นิวซีแลนด์ ๓๗: มุมสูง

มุมสูง

มุุมมองจากที่สูง

ทำให้เห็นอะไรๆกว้างขึ้น

เข้าใจความสัมพันธ์ของแต่ละพื้นที่..เทศะ

หันมามองตนเอง

จากจุดที่ไกลออกไป อย่างคนอื่นมองมา

ทำให้เห็นตนเองอีกมุมหนึ่ง

เข้าใจความสัมพันธ์ของตนเองกับสิ่งรอบด้าน

  ยอดเขาบ็อบ
  ๒๙ มีนาคม ๒๕๕๑

๒๙ มีนาคม ๒๕๕๑  ๑๔.๓๗ น.

ควีนสทาวน์ จากยอดเขาบ็อบ เกาะใต้ นิวซีแลนด์

---

   กลับจากล่องเรือมาถึงควีนสทาวน์ ผมต้องตัดสินใจว่าจะค้างในเมืองนี้หรือไปต่อ แล้วก็ตัดสินใจจะไปต่อ เพราะเกิดอาการเวียนหัว..แพ้คนมากๆแบบนี้ กะว่าจะขับรถขึ้นเหนือไปอีกนิด ไปหาที่นอนสงบๆแถววานาคา (Wanaka) อีกสักคืน

   พอตัดสินใจได้ว่าจะไม่ค้าง ก็ต้องตัดสินใจต่ออีกว่า ถ้าเลือกจะไปไหนสักแห่งในควีนสทาวน์ เป็นการปิดท้าย ผมจะไปไหนดี

   ผมเลือก สกายไลน์ กอนโดลา (Skyline Gondola) หรือกระเช้าลอยฟ้าขึ้นไปบนยอดเขาบ็อบ (ฺBob's Peak) ที่จะทำให้มองเห็นเมืองนี้ในมุมกว้างๆ

๒๙ มีนาคม ๒๕๕๑  ๑๕.๐๗ น.

กระเช้าลอยฟ้า สกายไลน์ กอนโดลา ควีนสทาวน์ เกาะใต้ นิวซีแลนด์

    จุดขึ้นกระเช้าอยู่ด้านหลังของตัวเมืองติดภูเขา ถ้าเป็นสมัยก่อนอาจจะเรียกว่าเป็นจุดอับก็ว่าได้ หากเทียบกับผืนดินริมทะเลสาบที่มีชีวิตชีวา สังเกตได้จากตำแหน่งของสุสานประจำเมืองที่ตั้งอยู่ใกล้ๆ แต่พอมีกระเช้าลอยฟ้า บริเวณนี้กลับกลายเป็นบริเวณที่มีนักท่องเที่ยวเดินพลุกพล่านมากที่สุดไปได้ สองข้างทางก็มีกิจกรรมสำหรับดึงดูดความสนใจของผู้คนไปตลอด

   ผมจ่ายค่าขึ้นกระเช้าแบบไปกลับราคา ๒๑ เหรียญนิวซีแลนด์ ตกประมาณห้าร้อยกว่าบาท แล้วก็ขึ้นกระเช้าที่หมุนเวียนมารับผู้โดยสารแบบไม่แออัดนัก ชนิดที่ว่า สามารถเลือกขึ้นไปนั่งแบบเดี่ยวๆได้สบายๆ ตลอดสองข้างทางคือป่าสนที่ถูกโค่นเป็นช่องพอสำหรับตั้งเสาวางสายเคเบิล เท่านั้น ดูได้จากภาพด้านบนที่ผมถ่ายตอนช่วงขาลง

   บนยอดเขาบ็อบ ซึ่งเป็นจุดหมายด้านบนของกระเช้าลอยฟ้า มีกิจกรรมบันเทิงสารพัดชนิดสำหรับนักท่องเที่ยว ทั้งภัตตาคาร การแสดง และเครื่องเล่นต่างๆ ที่พลาดไม่ได้สำหรับเด็กๆ คือ เจ้าเลืื่อนลงเขา ที่เรียกว่า ลูจ (Luge) ซึ่งเขาทำเป็นทางคดเคี้ยวสำหรับให้คนขับเลื่อนตามกันลงมา

   ระหว่างที่ผมเดินไต่เขาขึ้นไปตามทางที่เขาทำไว้ ก็ได้ยินภาษาไทยลอยมาดังลั่นจากด้านบนหัว พอเงยหน้าขึ้นไปก็เห็นเด็กวัยรุ่นกลุ่มหนึ่ง..แน่นอนครับ..ก็คนไทย กำลังนั่งกระเช้าเก้าอี้บนสายเคเบิลเพื่อจะขึ้นไปยังจุดปล่อยลูจด้านบน ตามรูปข้างล่าง บรรดากุมารไทยทั้งหลายกำลังส่งเสียงตะโกนคุยกันระหว่างกระเช้าที่นั่งคนละตัว ตอนผมเงยหน้าขึ้นไปมองพวกเขา ต่างคนต่างก็รู้ว่าเราเป็นคนไทยด้วยกัน ครับ..นี่เป็นครั้งแรกที่มาเจอคนไทยในนิวซีแลนด์ แล้วก็เยอะมากเสียด้วย

๒๙ มีนาคม ๒๕๕๑  ๑๔.๕๑ น.

ยอดเขาบ็อบ ควีนสทาวน์ เกาะใต้ นิวซีแลนด์

   ทิวทัศน์บนยอดเขานี้สวยมาก มองไปทางไหนก็จะเห็นฉากหลังเป็นทะเลสาบวาคาตีปูสีฟ้าสดตามสองรูปด้านล่าง แต่ถ้ามองไปทางทิศตะวันออกก็จะเห็นทิวเขาเดอะรีมาคเคเบิลสตระหง่านอยู่ตามรูปบนสุด อุแม่เจ้า..มันน่าทึ่งจริงๆ 

๒๙ มีนาคม ๒๕๕๑  ๑๔.๕๓ น.

ทะเลสาบวาคาตีปู ถ่ายจากยอดเขาบ็อบ ควีนสทาวน์ เกาะใต้ นิวซีแลนด์

๒๙ มีนาคม ๒๕๕๑  ๑๔.๕๘ น.

ทะเลสาบวาคาตีปู ถ่ายจากยอดเขาบ็อบ ควีนสทาวน์ เกาะใต้ นิวซีแลนด์

[เบดูอิน]

มีความสุขมากนะครับ

[นาย เต็มศักดิ์ พึ่งรัศมี]

• สวัสดีครับ
• ความจริงช่วงนี้ก็ไม่สุขเท่าไรครับ
• เลยต้องใช้วิธีมองย้อนกลับไปในช่วงที่เรามีความสุข..ทบทวนสิ่งที่บันทึกเอาไว้
• วิธีนี้ประหยัดดีนะครับ แทนที่จะไปแสวงหาความสุขที่อื่น

[คิม นพวรรณ]

สวัสดีค่ะคุณหมอ

• ขอขอบพระคุณสำหรับเรื่องเล่าค่ะ
• ถ้าใจเราเป็นสุขอยู่ที่ไหนก็สุข  ใช่ไหมคะ
• การเดินทางเมื่อเราพร้อมและเป็รนอิสระทั้งใจและกายไม่ห่วงหน้าพะวงหลังจึงจะสุข  พี่คิมว่าแบบนี้ค่ะ
• คุณหมอหายเป็นไข้แล้วใช่ไหมคะ  บอกน้องนัทว่าคุณลุงหมอเป็นไข้  เขาหัวเราะใหญ่ค่ะ

[Phoenix]

คนไทยเป็นชาวสังคมจริงๆครับ เราชอบคุยกันเผื่อโลกรอบข้าง ตอนอยู่อังกฤษ ถ้านั่งรถโดยสารประจำทาง ไม่ว่าจะเป็น bus หรือ subway ส่วนใหญ่ผู้โดยสารจะก้มหน้าก้มตาฟัง ipod บ้าง อ่านพอกเก็ตบุคบ้าง แต่ถ้ามีเสียงคุยดังๆแว่วๆมา เดาไว้ก่อนว่าเป็นคนไทย หลายๆครั้งที่ไม่ผิดหวัง

กระเช้าดูชันมากเลยนะครับ ถ้ามีคนนั่งไปด้วยคงจะโมแรนติกพิลึก อิ อิ

[นาย เต็มศักดิ์ พึ่งรัศมี]

• จริงด้วยครับ พี่คิม การเดินทางจะมีสุข เมื่อเราพร้อม
• หายไข้แล้วครับ แต่ผมมีโรคประจำตัวอยู่โรคหนึ่ง ตอนนี้กำเริบนิดหน่อย
• ความจริงบุคลากรสุขภาพในโรงพยาบาล คือ คนที่มีีความเสี่ยงด้านสุขภาพมากที่สุดนะครับ เห็นได้จาก คนกลุ่มแรกที่ควรฉีดวัคซีนป้องกันหวัด ก็ยังเป็นกลุ่มคนที่ทำงานในโรงพยาบาลเลยครับ
• หมอ พยาบาลเราก็เจ็บก็ป่วยกันนะครับ ก็คนนะพี่.. ไม่ใช่หุ่นยนต์  ฝากบอกน้องนัทด้วยครับ

[นาย เต็มศักดิ์ พึ่งรัศมี]

• สกล ผมว่าเพราะ เรามีภาษาของเรา มากกว่า
• มันคุ้นหู แค่ได้ยินแว่วๆมาแต่ไกล ก็รู้แล้วว่าภาษาไทย
• ขาขึ้นหนะ นั่งไปกับ ป้าแก่ๆ สองคน แต่ขาลง ลงมาคนเดียวครับ เลยได้ถ่ายรูป

[ธนพันธ์ ชูบุญ]

คิดถึงนิวซีแลนด์

[นาย เต็มศักดิ์ พึ่งรัศมี]

• ใช้วิธีเดียวกับผมสิครับอาจารย์แปร๊ะ
• นั่งเขียนบันทึกถึงมัน เหมือนได้กลับไปอีกครั้งแบบไม่ต้องใช้ตังค์

[Little Jazz]

ไข้ขึ้นกระสับกระส่ายและนอนไม่หลับเพราะผิดเวลาที่เคยนอนเลยลุกขึ้นมาอ่านบล็อก แต่ละรูปดูแล้วนึกถึงลมแรงๆ ที่พัดปะทะหน้าเวลาเราอยู่บนที่สูงค่ะ ดูเสร็จแล้วก็จะไปนอนต่อ ^ ^

[Boo]

ภาพมุมสูง งามเลิศ จริงๆค่ะ ภาพที่สอง ได้อารมณ์ เสมือนภาพวาดเลยค่ะ

สกายไลน์ กอนโดลา อีกเทศะ นึงทำให้นึกถึง การล่องเรือ ค่ะ ..ขอบคุณค่ะ

 

[นาย เต็มศักดิ์ พึ่งรัศมี]

• นอนดึกจัง คนกรุง
• หายไวๆ ครับ

[นาย เต็มศักดิ์ พึ่งรัศมี]

• ผมก็ไม่เข้าใจว่าทำไมเขาถึงตั้งชื่อเป็นเรือครับ