ชีวิตและการดำรงอยู่อย่างมีคุณค่า

           ชีวิต เมื่อปฏิสนธิและดำรงอยู่จนสิ้นลมหายใจ มันสั้นหรือยาวนานจะอยู่ที่ดำรงตนของแต่ละคน ความสุข ความทุกข์เป็นเรื่องธรรมดาที่ต้องประสบ การแก้ปัญหา การใช้บทเรียนในอดีตมาเป็นเครื่องมือในการปรับปรุงตัวถือว่าเป็นเรื่องสำคัญ บทเรียนชีวิตของคนรอบข้างจะคอยเตือนใจให้เราใช้ชีวิตโดยไม่ประมาท ทุกคนต้องการเป็นคนดี แต่ความเป็นคนดีอาจจะไม่ถูกใจคนทุกคน จงใช้การกระทำความดีนั้นอย่างต่อเนื่องอธิบายคนเหล่านั้น

           บทเรียนชีวิต "การก้าวย่างที่ไม่ประมาท" เป็นบทเรียนที่ได้เกิดจากการเรียนรู้จากตัวเอง คนรอบข้างและปัจจัยรอบตัว ตามประสบการณ์ที่พบเห็นและช่วงเวลาของอายุที่เพิ่มขึ้นทุกวัน สิ่งที่พานพบสิ่งที่ได้เห็น ประสบ ได้สร้างปัญหาให้กับตัวเอง คนอื่น ก็ได้พยายามที่จะแก้ปัญหาให้กับตัวเองและคนอื่นๆไปพร้อมๆกัน เสมือนการเรียนรู้จากโลกกว้างที่เราเป็นส่วนหนึ่งของสังคมในโลกใบที่ขรุขระนี้

            บทเรียนชีวิตของแต่ละคน แต่ละช่วงอายุมีความแตกต่างกัน หรืออาจจะคล้ายๆกัน เพราะการพัฒนาการของวัยและสังคมรอบข้างที่ไม่แตกต่างกันมากนัก คงต่างกันเพราะการเกิด การอยู่ การศึกษา และการดำรงตนในสังคม  หากคุณได้ใช้หลักธรรมมาค้ำจุน และปฏิบัติจนเป็นนิสัย รู้คุณค่าของชีวิตที่มีเวลา"สั้นนัก"คุณเป็นผู้"รู้จ้กพอ"คุณก็จะอยู่อย่างมีความสุข ไม่ทะเยอทะยานจนหกล้มและมีรอยแผลใจติดตามตัว หากคุณได้ปฏิบัติต่อผู้อื่นเหมือนกับที่อยากให้ผู้อื่นปฏิบัติกับคุณ "ความสุข"ก็จะมาวนเวียนอยู่ข้างกายคุณตลอดเวลาแม้กระทั่งเวลาที่คุณหลับ คุณจะฝันแต่สิ่งที่เป็นมงคลและสร้างจินตนาการให้กับชีวิต ที่จะไปต่อสู้ในวันรุ่งขึ้น

           บทเรียนชีวิต "การก้าวย่างที่ไม่ประมาท" เป็นเพียงการบอกเล่าหรืออธิบายปรากฎการณ์ของการกระทำ ให้ข้อคิด เสนอแนวทางและสร้างปมของการแก้ไข เพื่อให้คุณเดินโดยไม่หกล้มบ่อยนัก และคุณจะยืนอย่างสง่าเมื่อคุณได้แก้ไขสิ่งที่ผิดพลาดไปแล้ว อดีตที่เคยหกล้ม เดินทางผิด ก็จะยืนขึ้นและเลี้ยวลัดไปในทิศทางใหม่ ที่คุณคิดว่ามันดีที่สุด เพื่อจะได้ไปถึงจุดหมายในอนาคตอย่างปลอดภัย

           ชีวิตและการดำรงชีวิตอย่างมีคุณค่า จึงอยากให้เป็นข้อคิดที่ง่ายๆไม่ซับซ้อนและสามารถปฏิบัติได้แม้กระทั่งกำลังอ่านมัน และเมื่ออ่านมันจบลง คุณก็สามารถอธิบายกับตัวเองคนรอบข้างได้ว่า มีอีกหลายอย่างที่เรายังไม่ทำ ทั้งๆที่เรารู้ มีอีกหลายเรื่องที่เรายังไม่คิด แม้กระทั่งเราได้รู้มันมาแล้วและเราลืมมันและไม่เคยที่จะนำมันมาคิดใหม่ ชีวิตของเรายังมีคุณค่า และเราสามารถสร้างคุณค่าให้กับชีวิตตราบจนกระทั่งเราจะสิ้นลมหายใจครั้งสุดท้าย ..จงอยู่อย่างมีคุณค่า..

คา

[วราภรณ์]

• "ค่าของคนอยู่ที่ความคิด   ค่าของชีวิตอยู่ที่ผลงาน"
• ขอบพระคุณข้อคิดที่มีคุณค่าค่ะ

[บุษยมาศ]

สวัสดีค่ะ...อาจารย์ประสิทธิ์-หนูกุ้ง

ถูกต้องเลยค่ะ  คนเราต้องอยู่อย่างมีคุณค่าค่ะ

และก็ต้องปฏิบัติตนให้มีคุณค่าด้วยค่ะ...

[ดร.ประสิทธิ์ หนูกุ้ง]

ขอบคุณ "คุณธรรมทิพย์ และคุณบุษยมาศ" ที่มาเยือนครับ