กระทงของแม่...ร่วมสืบสานวัฒนธรรมประเพณี

ร่วมสืบสานวัฒนธรรม ประเพณี ลอยกระทง

กระทงของแม่

ลมหนาวพัดมาเยือนอีกรอบ ความแห้งและแรงลมได้โบกพริ้วผ่านผิวหนัง ลมแบบนี้ทำให้ฉันรับรู้ว่าฤดูหนาวกำลังมาเยือน หลังฝนหยุดตกได้เพียงไม่ถึงสัปดาห์ ฉันไม่ชอบลักษณะอากาศแบบนี้ เนื่องจากเป็นภูมิแพ้ และเมื่อย่างเข้าต้นฤดูหนาวอย่างนี้อาการจามอย่างมากมายถึงขนาดบางครั้งต้องบอกว่า ปัสสาวะเล็ด ออกมา ตาทั้งสองจะบวมแดงในตอนเข้าแถมด้วยอาการคันระคายเคื่องตา เรียกว่ายิ่งขยี้(ตา)ยิ่งมัน น้ามูกใสๆไหลพอได้ให้รำคาญรูจมูกตลอดเวลา มันเป็นอาการที่แสนทรมานสำหรับฉัน จนบางครั้งต้องพึ่งยาพ่นจมูก ยาป้องกันภูมิแพ้ต้องกินทุกวัน เหตุนี้เองฉันจึงไม่ชอบขี้หน้าฤดูหนาวอย่างมากมาย ปลายฝนต้นหนาวอย่างนี้ แถมคืนนี้พระจันทร์เต็มดวง แม่น้ำป่าสัก เป็นแม่น้ำสายชีวิตของคนชุมชน "หลุบเลา" ใสและไหลแรงอย่างไม่สนใจใยดีต่อสิ่งรอบข้างทั้งสองฝั่งตลิ่ง และมีปริมาณสูงขึ้นกว่าปกติ นี่กระมังที่เขาเรียกว่า "น้ำนองเต็มตลิ่ง" กอผักตบชวา กอสายบัว บางครั้งต้นกล้วยและท่อนซุง ไหลไปตามกระแสน้ำที่ไหลแรง บางครั้งเชี่ยวกราก พร้อมที่จะดูดกลืนสิ่งที่ตกลงไปในวังวนของสายน้ำเชี่ยวนั้น ฉันเคยนั่งเหม่อมองสายนั้นแบบนี้มาเนิ่นนานแล้ว บางทีก็เพลิดเพลินไปกับสายน้ำที่ไหลไป บางครั้งก็ดูน่ากลัว กลัวว่าจะจมน้ำไปกับสายน้ำที่เชี่ยวกราก แบบนี้แหละที่พวกเราชาวบ้านหลุบเลาจะรู้ว่า น่าลอยกระทงจังเนื่องจากน้ำไม่นิ่ง เวลากระทงที่ถูกจุดเทียนแล้วลอยไปตามกระแสน้ำในยามค่ำคืนนั้น สวยงามยิ่งนัก

ลอยกระทงปีนี้ ตรงกับวันที่ 2 พฤศจิกายน 2552 ที่วัดจำศีลหลุบเลา วัดบ้านฉันเขามีงานลอยกระทงกัน และเป็นประจำทุกปีที่ฉันและครอบครัวจะต้องไปลอยกระทง มันเป็นเหมือนวันที่รอคอย คอยที่จะได้เจอบรรยากาศเดิมๆ เพื่อนคนเก่า และหลายๆคนที่ได้ร่วมมาลอยกระทงกัน

การอนุรักษ์ใช้วัสดุที่ย่อยสลายง่ายในการทำกระทงเริ่มขึ้นเมื่อสัก 4-5 ปีเห็นจะได้ ในชุมชนหมู่บ้านของฉันจึงรณรงค์เรื่องนี้กันมากมาย ทำให้ "ใบตอง" กลับดูมีชีวิตชีวาอีกครั้งที่ถูกนำมาใช้เย็บกระทง และตั้งแต่นั้นเป็นต้นมาฉันไม่เคยต้องเสียเงินซื้อกระทงโฟมเลย เพราะแม่จะทำไว้ให้ตลอด แม่จะเก่งเรื่องเย็บใบตอง ไม่ว่าจะเป็นพานพุ่มงานมงคลต่างๆ ทำใบศรีต่างๆ เป็นต้น เมื่อวันลอยกระทงทุกปีมาถึง แม่จะเย็บกระทงไว้ให้ลูกๆหลานๆ มากมายและเผื่อถึงคนข้างบ้านที่อยากได้แม่ก็จะเย็บให้ด้วย ตั้งแต่เช้าวันนี้แม่ออกไปช่วยเย็บกระทงใบตองที่วัดเพื่อเอาไว้ขายให้คนที่มาเที่ยวงานลอยกระทง เพื่อนำรายได้จากการขายเป็นทุนสะสมไว้เป็นค่าใช้จ่ายต่างๆในการจัดงานลอยกระทงปีนี้ ปีนี้ก็เช่นกันแม่เย็บกระทงไว้ให้ทุกคน เมื่อเลิกงานกลับบ้านถามแม่ว่าทำไมปีนี้แม่เย็บกระทงเยอะจัง แม่บอกว่าไม่เยอะหรอกพอดีคนนั่นแหละ เดี๋ยวหลานๆก็มาเอา และก็เป็นจริง กระทง 2 อันสุดท้าย ปีเตอร์ กับโปเต้ ก็มาขอกระทงกับคุณยาย

คุณยายกำลังเย็บกระทง หนูอยากช่วย...ช่วยวุ่นวาย

กระทงของแม่สร็จแล้ว สวยมั้ยคะ

พรีเซนเตอร์ตัวน้อยหลังเลิกเรียน รีบมาโฆษณา กระทงของคุณยาย

ปีเตอร์ โปเต้ (ซ้าย ขวา)แฝดรุ่น1 และ ก้องฟ้า พี่คนโต, เกมส์เพลย์ และพวงแก้ม แฝดรุ่น2 กับกระทงของคุณยายที่ทำไว้ให้หลานๆ

ปีนี้ที่วัดจัดงานลอยกระทงเช่นทุกปี มีมหรสพเช่น รำวงแต่ขายบัตรเพื่อนำเงินทำบุญให้วัด ตักไข่ซึ่งก็คือสอยดาวอันเดิมนั่นเองแต่เนื่องจากหาคนที่ต้องมัดฉลากและผูกเชือกยาก เลยพิมพ์ฉลากใส่ลูกกลมรีคล้านไข่แทน จึงเรียกว่าตักไข่ รางวัลก็ขอบริจาคเกือบทั้งหมดไม่ว่าจะเป็นจากคนในชุมชนเอง โรงงานอุสาหกรรมต่างๆ และผู้มีใจบุญทั้งหลาย และการประกวดสาวน้อยนพมาศ (อายุไม่เกิน 15 ปี ) และจะนับที่พวกมาลัยใครได้พวงมาลัยมากก็จะเป็นผู้ชนะ รายได้จากการขายพวงมาลัยแจะมอบให้ทางวัดทั้งหมด ส่วนรางวัลที่จะให้หนูน้อยนพมาศ ก็จะเป็นของที่บริจาคมา พร้อมทุนการศึกษาเล็กๆน้อย ซึ่งสามกิจกรรมนี้จะเป็นการหารายได้ช่วยทางวัด ส่วนอย่างอื่นก็จะเป็นของพ่อค้าแม่ขายที่ติดต่อเข้ามา เช่น Fun City, ของกิน ของเล่นต่างๆ ร้านค้าต่างๆ จึงทำให้งานปีนี้ดูคึกคักเป็นอย่างมาก และกระทงของแม่ก็ได้ร่วมสืบสานวัฒนธรรมประเพณีลอยกระทงด้วยค่ะ

สวนสนุกสำหรับเด็กถูกจัดอยู่ด่านหน้า และก็ไม่ค่อยพลาด เด็กๆส่วนใหญ่ต้องแวะ เล่นบ้าง ยืนดูบ้าง

ฝั่งตรงข้ามกันเลย ของเล่นยั่วยวนเด็กๆได้อย่างดี เกาะหนึบอย่างไม่สนใจว่าของเล่นจะราคาแพงหรือไม่ อยากซื้อ อยากได้อย่างเดียว

เลือกกันได้แล้ว ของเล่นที่ถูกใจ

กระทงอีกมาก ราคากระทงละ 40 บาท ใครไม่มีกระทง ซื้อได้เลย ได้ทำบุญด้วย รายได้ทั้งหมดให้กับทางวัด ในนั้นมีกระทงฝีมือแม่ด้วยค่ะ

บรรยากาศในงาน แสง สี เสียง ครบครันแบบ บ้านๆ ทำให้ดูตื่นตาตื่นใจยิ่งนัก

(ซ้าย) ตักไข่เสี่ยงโชค แทนสอยดาว (ขวา) เวทีประกวดนหนูน้อยนพมาศ ผู้เข้าประกวดกำลังแสดงความสามารถ

จุดเด่นของงาน คือ รำวงย้อนยุค

ภาพนี้ใครใจไม่แข็งห้ามดูนะ เคยได้ยินแต่ปล่อยปลาไหล งานนี้มีปล่อยปูด้วย ใครรู้ช่วยบอกทีค่ะ ทำไมถึงต้องปล่อยปู

ได้เวลา(ง่วงนอน ของแก้ม เกมส์) ลอยกระทงที่แม่น้ำป่าสักหลังวัด ก่อนกลับบ้าน

เดินถึงแม่น้ำหลังวัดทำให้นึกถึงเมื่อเด็กๆ ยังไม่มีน้ำประปาใช้ ต้องมาอาบน้ำที่แม่น้ำแห่งนี้ และต้องนำน้ำจากแม่น้ำแห่งนี้ไปใช้ และท่าน้ำแห่งนี้ที่ฉันและเพื่อนๆ หนีพ่อ แม่ มาเล่นน้ำบ่อยๆ ปีนี้น้ำใส ไหลเอิ่อเต็มตลิ่ง

เขียนใน GotoKnow โดย namsha
ใน เรื่องราวผ่านเรื่องเล่า

คำสำคัญ (Tags): #ลอยกระทง#วัดจำศีลหลุบเลา

หมายเลขบันทึก: 310487เขียนเมื่อ 3 พฤศจิกายน 2009 02:23 น. ()แก้ไขเมื่อ 6 กันยายน 2013 21:50 น. ()สัญญาอนุญาต: ครีเอทีฟคอมมอนส์แบบ แสดงที่มา-ไม่ใช้เพื่อการค้า-อนุญาตแบบเดียวกันจำนวนที่อ่าน