จาก น้ำลายไหล...กลายมาเป็น...น้ำตาไหล
มีบ้างไหมสักครั้งหนึ่งในชีวิต ที่ท่านอยากรับประทานอะไรสักอย่าง ที่ท่านเคยติดใจในรสชาติอยากกินจนน้ำลายไหล... แต่ครั้นเมื่อซื้อมารับประทาน หรือแม้แต่ทำด้วยฝีมือตนเองก็ตาม ไฉนมันไม่เป็นเหมือนที่เราคิด... ยิ่งรับประทานก็ยิ่งเจ็บใจ แม่ค้าก็คนเดิมคนทำก็คนเดิม แล้วทำไมอาหารรสชาติเปลี่ยนไป มันไม่เหมือนที่เราเคยลิ้มรสจนติดใจ นี่จะโกรธใครดี โกรธแม่ค้า หรือโกรธตัวเองที่เป็นทาสกิเลสติดยึดในอุปาทานโดยเฉพาะในรสชาติอาหาร จากที่เคยอยากกินจนน้ำลายไหล...กลายมาเป็นเจ็บใจจนน้ำตาไหล....แทน
โลกใบนี้มีอะไรเที่ยงบ้าง ล้วนตั้งอยู่ภายใต้กฎอนิจจังทั้งสิ้น
ไม่มีความเที่ยงแท้ ไม่มีความแน่นอน
รสชาติอาหารที่เราติดยึด ร้านนี้เคยกินอร่อย
ไปกินใหม่ทำไมมันเปลี่ยนไป ยิ่งคิดยิ่งแค้นใจ
มันไม่สนองความอยากที่เราต้องการ
ต้องผิดหวังเสียใจ....
นี่แค่อาหารที่สนองความอยากเพียงผ่านลิ้นที่รับรส
แล้วหากเป็นเรื่องอื่น ๆ ที่ยิ่งใหญ่กว่านี้เล่า
โดยเฉพาะเรื่องของความรัก โลภ โกรธ หลง
ที่ขาดการยับยั้งชั่งใจ ขาดการควบคุม
จนกล้าทำความผิด กล้าทุจริตคอร์รัปชั่น
กล้าแม้แต่จะเข่นฆ่าชีวิตของผู้อื่นเพียงสนองอารมณ์ความต้องการชั่ววูบ...
พฤติกรรมที่ขาดการควบคุมนั่นคือพฤติกรรมของสัตว์เดรัจฉาน...
เพราะมนุษย์ต่างจากสัตว์เดรัจฉานตรงที่มีความคิดสามารถควบคุมตนเองได้จึงได้ชื่อว่าเป็นสัตว์ชั้นสูง
หากเรามองอย่างผู้มีปัญญา เรียนรู้สรรพสิ่ง พิจารณาในเรื่องของอายตนะภายใน ได้แก่ ตา หู จมูก ลิ้น กาย ใจ และอายตนะภายนอก ได้แก่ รูป เสียง กลิ่น รส โผฏฐัพพะ(สัมผัส) ธรรมารมณ์ พยายามรูัเท่าทันสิ่งที่มากระทบสัมผัส มีสติอยู่ตลอดเวลา เราย่อมอยู่เหนือทุกข์
อายตนะภายใน และอายตนะภายนอกก็คงคล้ายกระแสไฟฟ้าขั้วบวก และขั้วลบซึ่งดึงดูดกัน คงคล้ายกับธรรมชาติของสรรพสิ่ง สิ่งตรงข้ามกันมักจะดึงดูดกัน ทำอย่างไรที่จะรู้เท่าทันไม่ให้มันดึงดูดกัน สิ่งนั้นคือเราต้องมีสติตลอดเวลา คอยสำรวมระวัง สังวรศีล สำรวมอินทรีย์ ไม่ให้กระแสไฟฟ้าใกล้ชิดกัน ไม่ตกเป็นทาสของความอยาก ไม่ตกอยู่ภายใต้อำนาจแห่งกิเลส ตัณหา...เราย่อมเป็นผู้ชนะ อยู่เหนืออารมณ์ความรู้สึกที่ผลักและดูด มีความรู้สึกอุเบกขา เราย่อมพบกับความสุขสงบอย่างแท้จริง...
ขอบคุณภาพจากอินเทอร์เน็ต
ความเห็น (30)
- เอามาแลกครับ
- กินเพื่ออยู่
- อาหารเช้า + เที่ยง ของก้ามกุ้ง วันนี้ครับ
- เข้ามาเยี่ยมด้วยครับ
- พร้อมกับดอกไม้แห่งมิตรภาพ
- ดอกนี้ครับ
สวัสดีค่ะ...พี่ธรรมทิพย์
พยายามลด ละ เลิก กิเลส ให้เจือจาง...ในแต่ละวันของชีวิต แ้ม้ได้เีพียงน้อยนิดในแต่ละวันก็ภูมิใจแล้วค่ะ...ว่าเราได้อยู่เหนือใจตนและสุขกับชีวิตที่ดำเนินอยู่ในระดับหนึ่งแล้ว
ขอบพระคุณมากค่ะ
มีความไม่ท้อมาฝากค่ะ
สวัสดีค่ะ
แวะมาเยี่ยมเยียน มารับข้อคิดดี ๆ ค่ะ
เห็นด้วยกับคุณอ้อยเล็กด้วยหล่ะค่ะ ใจเป็นนาย กายเป็นบ่าว
ทุกอย่างจะดีได้อยู่ที่ใจ ชนะใจตัวเองได้ก็คงจะดีนะคะ
- อรุณสวัสดิ์ค่ะ คุณก้ามกุ้ง
- ขอบพระคุณค่ะที่เข้ามาเยี่ยม พร้อมอาหารการกิน (เห็นแล้วรู้สึกหิวเลยค่ะ..)
และดอกไม้แห่งมิตรภาพ (บานไปหน่อยนะคะ ถึงพรุ่งนี้คงโรยแล้ว อิ อิ) - ขอบพระคุณค่ะ
- สวัสดีค่ะ น้องVij
- พยายามลด ละ เลิก กิเลส ให้เจือจาง...ในแต่ละวันของชีวิต
- อนุโมทนาสาธุค่ะ
- "ชนะใจตนเองได้ย่อมประเสริฐสุด" ค่ะ
- สวัสดีค่ะ ครูอ้อยเล็ก
- "ก้าวใหม่ต้องไม่ท้อ"
- ขอให้ก้าวย่างอย่างมีสติ...ย่อมถึงหลักชัยแน่นอนค่ะ
- ขอบคุณค่ะที่เข้ามาเยี่ยมทักทาย
- สวัสดีค่ะ คุณอิงจันทร์
ทุกอย่างจะดีได้อยู่ที่ใจ ชนะใจตัวเองได้ก็คงจะดีนะคะ -
ใช่ค่ะใจดวงน้อย ๆ แต่มันสั่งสมอนุสัยกิเลสมากมาย ทั้งผลักทั้งดูด
ตามจิตตามใจไม่ค่อยจะทัน ต้องมีสติให้มาก ๆ ค่ะ - ขอบคุณค่ะที่แวะมาเยี่ยมทักทาย
สวัสดีค่ะ...คุณธรรมทิพย์
หากเรามองอย่างผู้มีปัญญา เรียนรู้สรรพสิ่ง พิจารณาในเรื่องของอายตนะภายใน ได้แก่ ตา หู จมูก ลิ้น กาย ใจ และอายตนะภายนอก ได้แก่ รูป เสียง กลิ่น รส โผฏฐัพพะ(สัมผัส) ธรรมารมณ์ พยายามรู้เท่าทันสิ่งที่มากระทบสัมผัส มีสติอยู่ตลอดเวลา เราย่อมอยู่เหนือทุกข์
ขอขอบคุณหัวข้อธรรมที่นำมาแบ่งปันเป็นธรรมทานนี้ค่ะ
มาเยี่ยม ผลงานเยี่ยมเหมือนเดิม
เพื่อนผมบอกว่าเมตตาสัตว์
แต่ น้ำตาก็ไหล น้ำลายก็ย้อย (สงสารก็สงสาร หิวก็หิว)
- ขอบพระคุณ คุณประสิทธิ์
- ที่ให้เกียรติมาแลกเปลี่ยนเรียนรู้ค่ะ
- สวัสดีค่ะ คุณครูอี๊ด
- ขอบคุณที่มาเยี่ยมทักทายค่ะ
- "วันเปลี่ยนวัย วัยเปลี่ยนคน" ค่ะ
- เรียน ท่าน รองฯ small man
- เพื่อนผมบอกว่าเมตตาสัตว์ แต่น้ำตาก็ไหล
น้ำลายก็ย้อย (สงสารก็สงสาร หิวก็หิว) - คนแบบนี้มีมากค่ะในสังคม
- บางคนชอบกินปูสด ๆ แล้วก็ต้องหาไม้มาทิ่มหัวใจให้มันตาย..
สุดท้ายลูกตัวเองก็เป็นโรคหัวใจ นี่กระมังคะ ? กฎแห่งกรรม - ขอบพระคุณค่ะที่มาทักทาย
พาน้องๆเยาวชนจิตอาสา จากเชียงราย มาเยี่ยมรับคติชีวิตดีๆ..ขอบคุณค่ะ
- สวัสดีค่ะ คุณนงนาท
- ขอบพระคุณที่แวะมาทักทายค่ะ
- ขอต้อนรับน้องๆเยาวชนจิตอาสา จากเชียงราย ด้วยความยินดีค่ะ
เรามาสู่โลกใบนี้...พร้อมๆกับการรับรางวัลแห่งโลกใบนี้ตลอดเวลา
เราไม่รู้ตัวเลยว่า...รางวัลที่ได้เกิดมา...คือ
ความอร่อยทางลิ้น ที่เราได้รับทุกวัน
ความสวยงามต่าง ที่เข้ามาทางตา
เสียงอันไพเราะอ่อนหวาน ที่เข้ามาทางหู
กลิ่นหอมๆ ที่เข้ามาทางจมูก
สัมผัสอันสุขสบาย ตั้งแต่เล็กจนโต เริ่มตั้งแต่ในอ้อมกอดของมารดา
รางวัลของโลกก็คือการเสพสิ่งต่างๆอย่างอร่อย
รางวัลของโลกใบนี้...ทำให้เรามีความสุข ไม่อยากจากโลกนี้ไปเร็วนัก
ทำไมการเกิดจึงเหมือนได้รับรางวัล....?
คำตอบคือ....เราเคยทำดีมาก่อน
พูดอีกแบบก็คือ...เราทำความดีเอาไว้นานแล้ว
เราจึงมารับรางวัลกันนานแสนนาน....
จนเราลืมไปว่า.....เหล่านี้คือรางวัล
ต่อเมื่อ...เราเคยชินกับรางวัล....
เราจึงไม่รู้สึกถึงความวิเศษที่ได้รับ...
รางวัล...กลับกลายเป็นพิษ....คือเบื่อหน่าย
เมื่อไรที่เราเบื่อหน่ายต่อรางวัล...เมื่อนั้นชีวิตใกล้สิ้นแล้ว
คำว่า "ชิวหา" คือความหมายว่า...นำมาซึ่งชีวิต
เพียงเราเข้าใจให้ถูกต้องว่า...."ทำดี ได้ดี"
มีชีวิต..มีโอกาส...ให้มือโชกไปด้วย"ความดี" เถิด
ชาติใดๆข้างหน้า....ก็จะมีแต่สิ่งดี
ปัญหาอยู่ที่ว่า...พวกเรารู้ทั้งรู้ว่ามีความตายรออยู่ข้างหน้า
เคยคิดหรือไม่ว่า...เราจะพึ่งอะไร...หลังความตาย
อะไรเล่าเป็นที่พึ่งหลังความตาย....
คำตอบสั้นนิดเดียว....."บุญ" นั่นเอง
ลุงเล็ก
ผมกิเลสหนาเห็นภาพบนและของนายก้ามกุ้ง มันก็น้ำย่อยวิ่งกันวุ่นไปหมด....อิอิ.อิ แต่โลกใบนี้มีอะไรเที่ยงบ้าง ล้วนตั้งอยู่ภายใต้กฎอนิจจังทั้งสิ้น จริงๆ ขอบพระคุณ
แวะมาอ่านน้ำลายไหล น้ำตาไหลไม่อ่าน เพราะไม่ชอบ
- สวัสดีค่ะ คุณลุงเล็ก
- ขอบพระคุณสำหรับความคิดเห็นดี ๆ ค่ะ อ่านแล้วจุใจ
- วันนี้คุณลุงเล็กมามาดใหม่ ใช้ภาษาอ่อนโยนชวนอ่าน อ่านแล้ว
ก็เพลิดเพลิน มีเหตุมีผล มีการสรุปจบให้ดำเนินตาม
ขอคารวะด้วยความชื่นชมค่ะ - ...จริงค่ะ เราเกิดมาพร้อมกับรางวัลชีวิตที่ธรรมชาติให้มา
ทำให้เรามีความสุขอันเกิดจากกามคุณทั้ง ๕...เพราะกามก็มีคุณทำให้
ผู้คนหลงใหลและเพลิดเพลิน หากแต่เป็นความสุข
ที่ไม่ยั่งยืน เหมือนสุนัขแทะกระดูกแล้วก็เมามันกับน้ำลายของมัน..
รู้ทั้งรู้ แต่จะมีใครสักกี่คนที่มุ่งมั่นตั้งใจหลีกหนีออกจากกามอย่างแท้จริง... - ปัญหาอยู่ที่ว่า...พวกเรารู้ทั้งรู้ว่ามีความตายรออยู่ข้างหน้า
เคยคิดหรือไม่ว่า...เราจะพึ่งอะไร...หลังความตาย
อะไรเล่าเป็นที่พึ่งหลังความตาย....
คำตอบสั้นนิดเดียว....."บุญ" นั่นเอง
- นั่นซีคะ ปัญหาก็คือ คนบางคนยังไม่รู้เลยค่ะว่าบุญคืออะไร
หลงติดอยู่แค่การบริจาคทาน บางคนก็เป็นนักบุญเปื้อนบาปก็มีค่ะ - หากโลกใบนี้ผู้คนต่างหันมาสั่งสมอริยทรัพย์ ทุกชีวิต ทุกสังคม
คงเปี่ยมล้นด้วยความสุข สงบ เพราะมีแต่เมตตาธรรมมอบให้กันและกัน
ภาพจากอินเทอร์เน็ต
- เรียน ผอ.ประจักษ์
- ขอบพระคุณค่ะที่พาหลานม่อนมาเยี่ยม
ขอให้หลานม่อนมีความสุขเช่นกันค่ะ
- เรียน ท่านมหาเหรียญชัย เหรียญชัย มาวงษ์
แวะมาอ่านน้ำลายไหล น้ำตาไหลไม่อ่าน เพราะไม่ชอบ - เขียนสั้น ๆ แต่ก็แฝงอารมณ์ขันเสมอ ...
- ขอบพระคุณค่ะที่แวะมาเยี่ยม...
- ของว่างยามบ่ายครับ
- น้ำอัญชันมะนาว
- กาแฟ
- ขนมไทย ๆ
- อาหารเจครับ
- ขอบคุณที่เข้าไปทักทายกันเสมอ ๆ
- สวัสดีค่ะ
- "โลกใบนี้มีอะไรเที่ยงบ้าง ล้วนตั้งอยู่ภายใต้กฎอนิจจังทั้งสิ้น" นี่แหละความจริงที่ปฏิเสธไม่ได้..
- ถ้าเรายอมรับ ความจริง นี้ได้ ใจเราก็เป็นสุข ค่ะ..
- ระลึกถึงมิตรภาพที่มีให้กันตลอดเวลา ค่ะ..
- สวัสดีค่ะ คุณก้ามกุ้ง
- มาคราใดไม่มาเปล่า เตรียมอาหารชุดใหญ่มาให้
"จะไหวหรือนี่?" ท่าทางเจ้าของบ้านจะอุดมสมบูรณ์ดีนะคะ... - ขอบพระคุณค่ะ คงจะอิ่มไปถึงเย็น...
- ชอบน้ำอัญชันมะนาวค่ะ ยังไม่เคยดื่่ม
สงสัยรสชาติจะกลมกล่อม...เติมน้ำผึ้งอีกนิดซีคะคงจะได้ที่...
สมุนไพรไทยบำรุงสายตา บำรุงสีผมให้เข้ม
- สวัสดีค่ะ คุณนัฐพร จันทร์ส่งสิงห์
- ขอบพระคุณค่ะที่แวะมาเยี่ยม
- ดูเหมือนว่าจะเงียบหายไปนาน
สบายดีนะคะ...
แวะมาปลง อนิจจัง ...มีดวงอาทิตยืขึ้น ก็มีดวงอาทิตย์ตก มีหัวเราะ ก็มีร้องไห้...มีตังค์ และ ก็ไม่มีตังค์...
- สวัสดีค่ะ คุณป้าเหมียว
- ขอบพระคุณที่แวะมาทักทายค่ะ
มีอ้วนก็มีผอม มีสูงก็มีต่ำ มีดำก็มีขาว อิ อิ...
ทุกอย่างมีคู่กันเสมอ มีทุกข์ก็มีสุข.. อยู่กับโลกโดยไม่ติดโลก
แม้จะทำได้ยากแต่ก็น่าทำนะคะคุณป้า
แวะมาทักทายค่ะ
- สวัสดีค่ะ คุณวิไล วิไล บุรีรัตน์
- ขอบคุณที่มาเยี่ยมพร้อมตุ๊กตาน่ารักค่ะ
- โรงเรียนคงเปิดแล้วนะคะ