น้ำจิ้มวันหยุด

วันนี้เป็นวันหยุดสำหรับคนที่ทำงานโดยส่วนมาก

มีเวลาที่จะได้พักผ่อนกายและใจอย่างมีอิสระขึ้น

แต่ในวิถีแห่งชีวิตนั้นเราก็ต้องดำเนินต่อไปทุกลมหายใจ

พักสิ่งหนึ่งก็ต้องทำอีกสิ่งหนึ่ง

เพื่อให้ชีวิตดำเนินต่อไปได้อย่างไม่ติดขัด

และได้เรียนรู้ดูใจตนเองอย่างนิ่มนวล

บางอย่างที่เราว่าแข็งมากนั้น  อาจจะต้องสยบด้วยความอ่อน(โยน)อย่างนิ่มนวล


หนึ่งนาที่ที่เรากำลังเกลียดชังหรือโกรธนั้น

เราได้สูญเสียเวลาไปตั้งหกสิบวินาทีที่จะให้จิตสงบราบรื่นอย่างน่าเสียดาย

จงพยายามอย่าให้ความกังวลหรือความกลัวที่จะ คิด พูด ทำ เข้ามาควบคุมสั่งการในใจเรา  เพราะนั่นคือเจ้าตัวโขมยความสำเร็จของเราอย่างร้ายกาจทีเดียว

จงพยายามหาวีธีการซ่อมแซมความผิดพลาดที่เกิดขึ้น

ดีกว่ามานั่งรีไซเคิ่ลอย่างหงอยเหงา

 

การที่เราหรือใครสักคนจะมีชีวิตอยู่บนพื้นพิภพนี้นานเท่าไรนั้นไม่สำคัญ

แต่ที่สำคัญ..เราหรือใครสักคนนั้นจะใช้ชีวิตอยู่อย่างไรบนพื้นพิภพนี้ดีละ..

เราหรือใครก็ตามแต่  ไม่มีทางเลยที่จะมีความสามารถที่จะชำระล้าง

มือที่สกปรกได้ซ้ำเป็นครั้งที่สองในสายน้ำที่กำลังใหล

ธรรมะสวัสดีขอรับ..

[สามสัก(samsuk)]

• มารับพร/ธรรมะยามเช้า..ขอรับ

[คิม นพวรรณ]

นมัสการพระคุณเจ้า

• พี่คิมไปพักผ่อนอยู่ที่จังหวัดเลยค่ะ
• ทำบุญ ทำทานไปด้วย
• วันนี้ได้เวลาปลีกตัวมาทักทายและเยี่ยมชาวบล็อก
• ขอขอบพระคุณอย่างสูงกับข้อคิดในการปฏิบัติเจ้าค่ะ

[ธรรมฐิต]

ขออนุโมทนา..ท่าน สส.(สามสัก)

[ธรรมฐิต]

ขออนุโมทนาบุญด้วยละกันพี่ครู..

มีสุขกับธรรมชาตินะขอรับ..

[supalak]

นมัสการค่ะท่านธรรมฐิต มารับธรรมตอนบ่ายๆค่ะ

"การที่เราหรือใครสักคนจะมีชีวิตอยู่บนพื้นพิภพนี้นานเท่าไรนั้นไม่สำคัญ

แต่ที่สำคัญ..เราหรือใครสักคนนั้นจะใช้ชีวิตอยู่อย่างไรบนพื้นพิภพนี้ดีละ.."

ให้ความสำคัญกับทุกนาทีที่หมุนผ่าน เสมือนเป็นนาทีสุดท้ายของชีวิต

ว่าแต่....ทำแบบไหนล่ะคะเนี่ย.....วานบอกที....

[ธรรมฐิต]

เออนะ..ทำแบบไหนละ..น่าคิดเนาะ

ก็ใช้ชีวิตตามแบบฉบับของพี่นกแล้วกัน..

ที่คิดว่าไม่เดือดร้อนตนและคนรอบข้างอย่างมีสติ..

แบบอย่างของแต่ละคนเราก็เพียงดูเยี่ยงอย่างเป็นเครื่องประกอบเท่านั้น

แต่ในความเป็นจริงให้เป็นตัวของตัวเองอย่างรู้เท่าทันให้ได้ขอรับ...

(เพราะธรรมฐิตก็มนุษย์เขลาเบาปัญญาคนหนึ่งที่ต้องการให้ทุกคนมีความสุขเท่านั้น)

พูดมากไปแล้ว สาธุๆๆขอรับ..

[blue_star]

กราบนมัสการท่านธรรมฐิตค่ะ

กำลังอ่านท่านเทศน์ตอบพี่นกเพลินก็จบดื้อๆ ซะงั้น...เหมือนเนื้อความยังไม่จบ เอ๊ะ หรือว่าจบแล้ว?

มีบางช่วงของบันทึกที่อ่านแล้วดาวผู้มีสมองเล็กๆเหมือนเมล็ดถั่วไม่เข้าใจค่ะ.....รบกวนท่านธรรมฐิตกรุณาช่วยอธิบายขยายความเพื่อประดับความรู้ เพิ่มรอยหยักในสมองให้ด้วยนะคะ จะเป็นพระคุณอย่างยิ่ง

"เราหรือใครก็ตามแต่ ไม่มีทางเลยที่จะมีความสามารถที่จะชำระล้าง

มือที่สกปรกได้ซ้ำเป็นครั้งที่สองในสายน้ำที่กำลังใหล"

ประโยคนี้ดาวงงจริงๆ นะคะ มีนัยยะว่ายังไง....????????

[ธรรมฐิต]

เอ้า..ดาว..ตั้งใจฟังละกัน(ไม่ต้องรับศีลละนะ)

ก็เวลาเราล้างมือในสายน้ำที่ใหลอยู่ในครั้งแรกแล้ว

เมื่อล้างใหม่ครั้งที่สอง ไม่ใช่น้ำที่ล้างครั้งแรกแล้วเพราะใหลผ่านไปแล้วฉันใด

ชีวิตเราก็ฉันนั้นสิ่งที่เกิดขึ้นมาแล้วเราไม่สามารถทำได้ดังเดิมอีก

แม้ผิดพลาดก็เพียงตระหนักรู้เพื่อซ่อมแซมแต่ก็ไม่เหมือนเดิม

เพราะชีวิตนี้เราอยู่กับปัจจุบันขณะเท่านั้น..

..หวังว่า..ดาว..พอเข้าใจนะ(พรุ่งนี้ชวนพี่นกไปล้างมือที่สายน้ำใหลดูละกัน)

จบละได้เวลาวิจัยลมแล้ว  เอวัง ก็มีด้วยประการฉะนี้.

[blue_star]

สาธุ......

[supalak]

นมัสการเจ้าค่ะ

ตามมาเก็บสติที่หลุดลอยไปกับสายน้ำขณะล้างมือ แต่สติที่เก็บได้กลับไม่ใช่อันเก่าเจ้าค่ะท่าน

ต่อไปก็จะระวังให้มากขึ้น นมัสการขอบพระคุณในตวามกรุณาค่ะ

[ธรรมฐิต]

..สาธุงั้นคงเข้าใจแล้วนะดาว..

[ธรรมฐิต]

เก็บเสร็จแล้วพาดาวไปทดลองล้างด้วยละพี่นก..

สาธุๆๆ

[blue_star]

สาธุ....เข้าใจในเนื้อหา แต่ว่าทำได้ยากเจ้าค่ะ

พยายามมีสติอยู่กับปัจจุบัน...แต่ขนาดกินข้าว สติยังไม่อยู่กับการกินเลย สมองพลอยคิดเรื่องงานซะเรื่อย ต้องฝึกฝนๆ อีกเยอะๆ

กราบขอบพระคุณท่านธรรมฐิตสำหรับการบรรยายธรรมมะะเจ้าค่ะ (พนมมือ ก้มหน้านิ้วหัวแม่มือจรดหว่างคิ้ว....สาธุ พร้อมกราบ 3 ครั้ง)

ปล. ชวนพี่นกล้างมือตั้งแต่เช้าแล้วค่ะ

[ธรรมฐิต]

อย่าคิว่าง่ายและจงอย่าหมายว่ายากสิคุณหมอ..

คิดว่า..สิ่งที่ทำไม่ได้ไม่มีจะมีก็สิ่งที่ไม่ได้ทำ..

ธรรมะยามเช้าอันสดใสขอรับ..

[blue_star]

น้อมรับคำสอนของท่านธรรมฐิตไปฝึกปฏิบัติค่ะ....คงไม่มีสิ่งใดยากเกินความสามารถ เพียงแต่ต้องใช้เวลาในการฝึกฝน อย่างที่ท่านว่า ความสำเร็จอยู่ที่ไหน ความพยายามอยู่ที่นั่น...จะพยายามต่อไปเจ้าค่ะ

[ธรรมฐิต]

สาธุๆๆคุณหมอ..