ในการจัดกิจกรรมการเรียนการสอน สิ่งที่ครูวิทยาศาสตร์มักประสบปัญหา ความวุ่นวาย ดังที่เคยกล่าวมาแล้ว แต่ความเป็นปัญหาดังกล่าวลดลงได้ แบบค่อยเป็นค่อยไป ได้อย่างไร ดังจะนำเสนอให้เห็นถึงภาพกิจกรรมการเรียนการสอนวิทยาศาสตร์
ก่อนถึงวันที่นำวัสดุอุปกรณ์ เสียงบ่นจากผู้ปกครองที่เริ่มเข้าใจการเตรียมวัสดุอุปกรณ์บางอย่างเริ่มลดเสียงสะท้อน นักเรียนชั้นประถมสามารถเตรียมวัสดุอุปกรณ์ได้ด้วยตนเอง
ในช่วงก่อนถึงชั่วโมงวิทยาศาสตร์ นักเรียนจะวุ่นกับวัสดุอุปกรณ์ที่เตรียมมา ความตื่นเต้นที่จะได้ทดลองใหม่ ๆ รวมทั้งวัสดุของตนที่เตรียมมา น่าจะมีคุณภาพมากกว่าเพื่อน นี่คือความคาดหวังในเบื้องตน
ในช่วงที่ครูตรวจเช็คความพร้อมใช้เวลา 3-4 นาที่ กับนักเรียน 40 - 51 คน ต่อห้อง ลองนึกถึงความวุ่นวายที่จะเกิดดูว่า จะขนาดไหน ดังตัวอย่างการศึกษาวิทยาศาสตร์ในหน่วยการดำรงชีวิตสัตว์ ชั้นประถมศึกษาปีที่ 4 โดยครูให้นักเรียนเตรียมไข่ไก่ หรือไข่เป็ดที่มาจากรังฟักไข่
ในช่วงขั้นนำ ครูหวังว่าไข่ที่นักเรียนนำมาจะทำความตื่นเต้นให้เพื่อน ๆ และครูได้อน่างน่าอัศจรรย์
"นักเรียนทราบหรือไม่ว่า สัตว์แต่ละชนิดล้วนเกิดออกจากไข่"
" ไข่ที่นักเรียนนำมา จะมีตัวอ่อนของไข่จริงหรือไม่"
"ทุกคนพร้อมที่จะพิสูจน์แล้วหรือยังว่า...ไข่ของตนมีตัวอ่อนจริง...
ก่อนทำการพิสูจน์ครูให้แต่ละกลุ่มได้อธิบายและสมมุติฐานเพื่อประกันว่าไข่ที่ตนนำมาน่าจะมีไข่มีตัวอ่อนจริง
กลุ่มที่หนึ่งผิดหวัง
กลุ่มที่สองเริ่มมีจุดดำที่ไข่
กลุ่มที่สาม ไข่ไม่ต่างจากกลุ่มที่ 5 -8
ครูขอเวลานิหนึ่ง เราน่าจะมีวิธีที่ตรวจสอบว่าไข่ที่จะพบตัวอ่อนก่อนต่อยไข่ ควรจะตรวจสอบอย่างไร
ตอนนี้แหละที่ความวยงงบังเกิด เพราะกลัวว่าไข่ใบที่ 2 ใบที่ 3 จะไม่เป็นผล คิดไม่ออกแน่นอน ครูรอประมาณ สองนาที่ อดไจไม่ได้ เวลาจะหมดก่อน
"ครูมีไฟฉายวิเศษ สามารส่องได้" "ไม่แน่นะ อาจจจะรู้ว่าเป็นตัวผู้หรือตัวเมีย"
ตอนนี้เริ่มแย่งไฟฉายกันเพื่อพิสูจน์ก่อนต่อยไข่
สุดท้ายก็ได้เฮ ที่ได้พบตัวอ่อนของไข่จริง ๆ
เสียงนักเรียอุทานมาว่า "ครูช่างใจร้ายจริง ๆ ดูซิค่ะ มันยังเล็ก ๆ อยู่ มันจะตายไหม"
คำถามที่ครูตอบ... ว่าเดี๋ยวครูจะอธิบายให้ฟัง
กว่าจะได้ผลครูก็เหนื่อยแทบแย่ และกว่าจะได้อธิบายกลไกลของสิ่งมีชีวิต บางห้องนำไข่เน่ามา ระเบิดเห็นทั้งห้องโดยที่ทั้งชั่วโมงเกือบไม่ได้เรียนรู้เลย
แต่สิ่งที่มีค่ามากที่สุด คือ ประสบการณ์
น่ารักจริงๆ กับเทคนิควิธีการจัดการเรียนรู้ที่คุณครูได้นำมาพัฒนาเด็กๆ เยี่ยมค่ะ
ขอคุณครูแป๋มที่ชม แต่ยังมีหลายสิ่งที่ยอมให้ผ่าน คือ ความผิดหวัง สำหรับกลุ่มการทดลองที่ไม่ได้ผล แต่คะแนนที่ได้จาก lab และแบบทดสอบพอรับได้ และบรรเทา กลายเป็นความสั่งสมเพื่อ lab หน้าต่อไป สู้นะนักเรียน...
ครูอาจจะลืมหรือข้ามกำลังใจแก่เด็กนักเรียน
ซึ่งมีค่ามากกว่าการซื่มชมความสำเร็จ
ขอเป็นกำลังใจให้ครับ
ขอคุณเวบมาสเตอร์ที่ทำให้ตัวหนังสือใหญ่ขึ้น อ่านง่าย ต่อไปจะลดความผิดพลาดในการพิมพ์ได้มากขึ้น
ผมรับราชการครูมาเกือบ 14 ปี ผมพึ่มาเข้าใจว่า การควบคุมชั้นเรียน คือ ปล่อยให้เป็นไปตามธรรมชาติวิชาดีที่สุด ครูไม่เหนื่อย ไม่เครียด ไม่ต้องระแวงว่าเด็กในชั้นจะทำอย่างอื่นที่เกินความควบคุม การเลือกใช้คำพูดกับเด็ก จึงเป็นวิธีที่ดีที่สุด มากกว่ามาตรการขู่ หรือส่งเสียงดัง รวมทั้งทำโทษ ทำให้เสียเวลา เป็นวินาทีโดยใช่เหตุ รวมทั้งการทารุณจิตใจเด็กนักเรียน ค่าว่าเด็กก็เป็นธรรมชาติของเด็ก แม้นจะสวมบทเป็นนักเรียนก็ตาม ขอคุณสำหรับคำแนะนำ
สวัสดีครับ
ยังมีหลายเหตุการระทึกขวัญ
หนูจำได้
ขอบคุณนายช้าง (สามสัก) ครูหัวใจเกษตร ที่แวะเยี่ยมเยือน
ขอบคุณนายช้าง (สามสัก) ครูหัวใจเกษตร ที่แวะเยี่ยมเยือน