ขอบคุณครับที่ให้กำลังใจกัน
ต้องขอโทษที่หายไปหลายวัน ต้องเตรียมการสอบ
รักษสุขภาพด้วยนะครับ
รักประเทศไทย ตำรวจเป็นมิตรใกล้ชิดประชาชน
ค่ายนี้....เพื่อน้องและเด็กน้อยบ้านควนเสม็ด…
สวัสดีค่ะ....จริงๆ แล้วสำหรับบันทึกนี้ครูแอนควรนำลงมานานแล้วนะคะ แต่ไม่ค่อยว่าง...เลยเพิ่งได้เอามาลง...เพื่อเป็นการบันทึกไว้ก่อนถึงค่าย Know knew known ที่ตนเองร่วมกับพี่ๆ ครูชาวมัธยมในเขต สพท. จัดให้กับเด็กๆ ชั้น ม.6 เพื่อพัฒนาปรับปรุงการเรียนรู้ทางภาษาอังกฤษไงคะ...เลยขอลงไว้ก่อนค่ายตนเอง...นะคะ
เมื่อช่วงปลายเดือนกรกฎาคมที่ผ่านมาครูแอนได้รับโทรศัพท์จากบล็อกเกอร์ท่านนี้ค่ะ...น้องครูอ๋อย แจ้งความประสงค์ว่า “น้องจะทำค่ายภาษาอังกฤษให้เด็กน่ะค่ะพี่....น้องยังไม่เคยทำ น้องจะต้องทำอะไร...อย่างไรบ้างคะ...”
นั่นเป็นการเปิดประเด็นเพื่อหาความรู้ของน้องครูอ๋อยหลังจากที่น้องครูอ๋อยได้ร่วมประชุมร่วมกับสมาชิกเพื่อนครูในโรงเรียนบ้านควนเสม็ดแล้ว เลยส่งเสียงเจื้อยแจ้วมาถามครูแอนในฐานะที่ครูแอนเคยจัดค่ายให้กับเด็กๆ ที่โรงเรียนมาก่อนหน้านั้น เลยบอกน้องไปว่าน้องต้องทำอะไรบ้างและต้องเตรียมอะไรบ้าง นับได้ว่าการติดต่อเพื่อหาข้อความรู้ก่อนจัดทำค่ายของน้อง เราติดต่อกันทางโทรศัพท์บ่อยมาก และมาลงตัวที่น้องจะเชิญท่านวิทยากรบล็อกเกอร์จิตอาสา ท่าน อ.ขจิต ฝอยทอง มาเป็นวิทยากร และจะจัดในช่วงวันที่ 7 – 9 สิงหาคมที่ผ่านมานั้น ท่านขจิตเลยชักชวนครูแอนให้ไปช่วยน้องครูอ๋อยทำค่ายให้เด็กๆ ร่วมกันอีกแรงหนึ่ง ครูแอนก็ตกลงไปช่วย อ.ขจิต อีกแรงหนึ่ง...เพราะน้องครูอ๋อยและเด็กน้อยของน้องครูอ๋อยนั่นเอง…ด้วยแค่หวังอยากให้เกิดเจตคติที่ดีในรายวิชาภาษาอังกฤษให้กับเด็กน้อยในชั้นประถมศึกษา...เผื่อว่าจะเป็นการเริ่มต้นที่ดีในการสร้างความชอบที่จะเรียนภาษาอังกฤษในระดับที่สูงขึ้น....เช่น..เมื่อเค้าขึ้นมาสู่ระดับมัธยมศึกษา(ระดับที่ครูแอนสอน)...(เผื่อบุญที่ทำจะมาส่งเสริมให้เด็กๆ ที่ครูแอนสอนรักที่จะเรียนภาษาอังกฤษเพิ่มขึ้นไงล่ะคะ อิอิอิ)
ก่อนวันที่ 7 สิงหาคมนั้น ท่านขจิตชวนครูแอนไปเยี่ยมน้องๆ ที่ Usable Lab เลยทันได้ร่วมอวยพรวันเกิดให้น้องกุ้งเต้นพอดี สักครู่ใหญ่เราก็มีโอกาสได้พบกับท่านบล็อกเกอร์ใจดี ผู้ที่มีรอยยิ้มหวานและยิ้มเก่งตลอดทุกเวลาที่ท่านส่งยิ้มมา...ท่าน อ.ยูมิ...นั่นเอง และที่นี่ครูแอนได้ตกหลุมรักหนุ่มน้อยคนนี้ไปแล้วล่ะค่ะ 5555 ...น้องเต้ ลูกชายคนเก่งของ อ.ยูมิ....น่ารักเชียว...ยิ้มหวานและยิ้มเก่งเหมือนคุณพ่อ(ท่าน อ.ยูมิ) เลยล่ะค่ะ
เห็นรอยยิ้มสดใสนั่นแล้ว...
คุณก็หลงรักหนุ่มน้อยคนนี้เข้าไปเต็มเปาเลยใช่มั๊ยคะ..5555...
ดูกันชัดๆ นะคะ...ยืนยันกันเลยว่า "สำเนาถูกต้องจริงๆ"
อิริยาบถสบายๆ กับคุณพ่อเค้าล่ะค่ะ
มาถึงเช้าวันที่ 7 สิงหาคมเรานัดกับน้องครูอ๋อยที่หน้ากองบิน 56 ทางผ่านไปโรงเรียนบ้านควนเสม็ด แล้วน้องครูอ๋อยก็มารับเราที่นั่นเพื่อไปยังโรงเรียนบ้านควนเสม็ด
นี่เป็นครั้งแรกที่ครูแอนได้มีโอกาสผ่านมาทางเส้นทางนี้ เลยดูเหมือนจะตื่นตาตื่นใจกับสถานที่ใหม่ที่ยังไม่เคยไปไม่น้อย เมื่อไปถึงก็พบป้ายหน้าโรงเรียนค่ะ ..อ๊า...นั่นไง...โรงเรียนบ้านควนเสม็ด ผ่านมาอีกหน่อยนึงครูแอนก็เตะตาเข้ากับป้ายกลุ่มเหนียวหลามชักพลุด...ป้ายนี้ล่ะค่ะ
ถามตัวเองว่ามันเป็นแบบไหนหว่า จะเหมือนกับข้าวเหนียวหลามบ้านครูแอนมั๊ยล่ะเนี่ย เก็บความคิดไว้ว่า....จะมาถ่ายภาพป้ายนี้และแอบหวังว่าจะมีโอกาสได้ลองลิ้มชิมรสมันมั๊ยน๊า...(ว๊าว...โชคเข้าข้างค่ะ....ในที่สุด....ด้วยปาฏิหารย์....ชาวบ้านเค้ามีการทำข้าวเหนียวหลามชักพลุดกันพอดีเลย เค้าเพื่อนำเสนอนักศึกษาที่มาดูงาน ลุงที่ทำอาหารที่โรงอาหารเลยเอามาฝากพวกเราให้ลองกินกันดู...โอ..บุญแท้ๆ )
น้องครูอ๋อยเล่าให้ฟังว่า....เค้าจะเอาใบยี่เร็ด (มีแถบนี้เท่านั้น...มังคะ...) มารองกระบอกไม้ไผ่แล้วจึงจะใส่ข้าวเหนียวลงไป แล้วทำการหลามข้าว จนสุก...เมื่อสุกแล้วก็ไม่ต้องเหลาไม้ไผ่เหมือนข้ามหลามทางแถบเทพาบ้านครูแอนหรอกนะคะ วิธีการต่อจากการหลามข้าวเหนียวจนสุกก็คือค่อยๆ ดึงก้านใบยี่เร็ดออกมา แล้วข้าวหลามแสนอร่อยก็จะออกมาให้ท่านลิ้มชิมรสที่อร่อยเหาะไปเลยล่ะค่ะ
คุณลุงที่มาช่วบคุณครูทำอาหารที่โรงเรียนนี้อายุเกือบ 80 กว่าปีแล้วนะคะ
.....ยังแข็งแรงอยู่เลยค่ะ.....
นี่เลยค่ะ....เรามาเยี่ยมชมโรงเรียนกันต่อนะคะ
บรรยากาศภายในโรงเรียน
บรรยากาศในโรงเรียนบ้านควนเสม็ดน่าอยู่ค่ะ ร่มรื่นดี และบริเวณระหว่างอาคารนี่ลาดพื้นซีเม็นต์ทั้งหมด เลยคิดว่า...สงสัยท่าน อ.ขจิต จะมีพื้นที่ให้เด็กทำกิจกรรมแยะเป็นแน่แท้ แต่แหม...อีตอนที่เราไปถึงนี่สิคะ...ท้องฟ้ามันเป็นแบบนี้ค่ะ...เด็กๆ เค้าก็กำลังเข้าแถวกันพอดี
เอาแล้ว...ครึ้ม...มาเชียว
เหมือนจะโชคดีค่ะ....ต่อมาเมื่อถึงเวลาเริ่มค่าย ท้องฟ้าโปร่งเชียวค่ะ
เลยทำพิธีเปิดค่ายกันที่ห้องสมุดโรงเรียน และท่านประธานในพิธีก็คือท่านประธานกรรมการสถานศึกษาของที่นี่ล่ะค่ะ เมื่อเสร็จพิธีเปิดมีการรำมโนราห์ด้วย..เก๋มั๊ยล่ะค่ะ...ค่ายภาษาอังกฤษที่ดูเหมือนจะเป็นภาษาสากลแต่เก๋มากเลยด้วยการผสมผสานวัฒนธรรมท้องถิ่นเข้าไปด้วยอย่างสอดคล้องและกลมกลืน ในการนำเสนอของดีของท้องถิ่นภาคใต้ผสมผสานกับความเป็นสากลในการเรียนภาษาได้อย่างน่าภูมิใจ
มาดูหนูน้อยมโนห์รากันนะคะ คนรำก็ตัวอ๊อน...อ่อน (ภาษาใต้เราจะใช้คำว่า....ตัวนวน) เชียวค่ะ.... กวาดสายตาไปเจอะเข้ากับพ่อนักดนตรีตัวน้อยอีกราย เด็ดจริงๆ ค่ะ.....ดูจากภาพจะเห็นว่าเค้าตีเครื่องดนตรีไม่ถึงน่ะค่ะ ข่าวว่าเรียนอยู่ ชั้น ป.2 เองค่ะ เลยตัวเล็กไปหน่อย แต่ด้วยความสามารถสูง ทีมงานเลยต้องหาที่นั่งพิเศษให้น้องเพื่อช่วยให้ตัวเค้าสูงขึ้นจะได้ตีเครื่องดนตรีถนัดๆ ไงล่ะค่ะ
จากการสอบถามและการบอกเล่า....ที่หมู่บ้านนี้..มีชื่อเสียงทางการรำมโนห์ราน่ะค่ะ จะมีชาวบ้านที่สูงอายุแล้วและมีความสามารถทางด้านนี้มาฝึกหัดเด็กน้อยเหล่านี้เล่นเครื่องดนตรีเพื่อใช้ประกอบการรำมโนห์รา ในขณะที่จะมีป้าผู้หญิงชาวบ้านในหมู่บ้านอีกเช่นกันที่จะมาช่วยฝึกหัดการรำมโนห์ราให้เด็กๆ หนูน้อยนางรำด้วยเช่นกัน
....มโนห์ราน้อยๆ ที่นี่ออกงานบ่อยเลยเชียวค่ะ.....
เอาภาพมโนห์รามาให้ยลกันก่อนนะคะ
ไว้ต้องติดตามตอนต่อไปแล้วกันนะคะ ...กับการเริ่มกิจกรรมค่ายภาษาอังกฤษโรงเรียนบ้านควนเสม็ด อ.สะเดา จ.สงขลาค่ะ...
มีความสุขนะคะ
เรื่องราวดีดี แบบนี้ถ้าไม่ได้เข้ามาอ่านละก็เสียโอกาสอันดี เป็นกำลังใจ เป็นกิจกรรมที่มีคุณค่าจริงๆครับ ขอให้ประสบความสำเร็จ โชคดีครับ
สวัสดีค่ะน้องแอน
+ สวัสดีค่ะ...พี่แอน & ป้าแอน.....
+ ขอบพระคุณมากค่ะ....ตอนนี้ทำรายงานเสร็จแล้วค่ะ....วันจันทร์นี้อ๋อยจะส่งไปให้พร้อมหนังสือขอบคุณนะค่ะท่านพี่....
+ อ๋อยส่งผลการประเมินไปให้ท่านพี่พัช...พี่พัชทำรายงานค่ะ...อาจไม่ละเอียดเท่าที่ควรในการวิเคาระห์ผลการประเมิน...แบบว่ายังไม่โดนใจอ๋อยนะค่ะ...แต่รายละเอียดกิจกรรมละเอียดมากค่ะ....
+ ชาวบ้านและกรรมการสถานศึกษาชื่นชมมากค่ะ...กล่าวขานกันใหญ่เลยค่ะ....
+ แม่และแม่นมที่บ้านก็ชมว่าพี่แอนน่ารักจังเลย...หน้าเด้ก เด็ก...
+ อิ อิ....แอบอมยิ้มละสิ....
+ อ๋อยยังไม่ได้ขึ้นบันทึกเลยค่ะ...แบบว่างานเข้าตลอดเลยค่ะ...สลบเหมือดทุกวัน....เฮ้อ....เซ็งค่ะ....
+ ด้วยความคิดถึงค่ะ....อ่านที่พี่แอนนำเสนอแล้ว...ละเอียดมากค่ะ...เห็นภาพเลยค่ะ....ขอบคุณอย่างที่สุดค่ะ....
สวัสดีค่ะ พี่ครูแอน
ขอบคุณครับที่ให้กำลังใจกัน
ต้องขอโทษที่หายไปหลายวัน ต้องเตรียมการสอบ
รักษสุขภาพด้วยนะครับ
รักประเทศไทย ตำรวจเป็นมิตรใกล้ชิดประชาชน
สวัสดีน้องแอน
หวัดดีจ้าน้องอ๋อย
ส่วนที่บอกว่าพี่หน้าเด็ก....นั้น...ต้องเรียนคุณยายกับคุณทวดให้ดีนะคะน้องว่า "พี่แก...หน้าแก่มาตั้งแต่เด็ก ....ต่างหากละคะ....5555"
ขอบคุณค่ะน้องอ๋อย
สวัสดีค่ะน้องรัก
ครูอ้อย มาทักทายค่ะ สบายดีนะคะ รักษาสุขภาพนะคะ
สวัสดีค่ะน้องก้อย
สวัสดีท่าน พ.ต.อ.ชาญเดช ค่ะ
อ้าวที่ที่หายไปหลายวัน ต้องเตรียมการสอบ หรอกเหรอคะ...ข้อสอบยากมั๊ยคะ.....
ของครูแอนเจอสอบไปแล้ว 2 ครั้ง..ด้วยเหมือนกันค่ะ ...ได้ทำค่ะ...แต่ทำไม่ได้ 5555
ขอพรหลวงพ่อทวดคุ้มครองนะคะ...ขอบคุณค่ะ
ขอให้มีความสุขกับทุกช่วงเวลาของชีวิตนะ
มีใจที่สุข สดชื่นเสมอ
สวัสดีน้องแอน
ดูแลสุขภาพด้วยเช่นกันจ้า
17. ดูแลระยะไกล
สวัสดีค่ะ
สวัสดีค่ะพี่นก
ตามมาอ่านคะครูแอน
ได้สิ่งดี ๆกลับไปเพียบ
วิทยากร หนุ่มคนนี้ เดินทางเกือบจะทั่วประเทศไทย ยังขายไม่ออกเล๊ยยย!
หนุขอต่อด้วย....5555555....อย่างเดียวเลยได้มั๊ยคะพี่ แบบขอผสมเข้ากับพี่นงเยาว์ไปด้วยเลย อิอิอิ
พี่นงเยาว์มีหวัง..เราสองคนโดนท่านวิทยากรข้างบนเล่นงานมั๊ยคะพี่ คิคิคิ....ขนาดเดินทางทั่วประเทศเนาะ...ยังไม่สามารถ....สงสัยต้องให้เดินทางทั่วโลกซะแล้วล่ะมั๊งคะ...เผื่อจะเจอมั่งเนาะ...อิอิอิ
สวัสดีค่ะพี่ประกาย
ครูแอนเพิ่งเจอกับพี่พิชัยกับครอบครัวที่ร้านอาหารเมื่อกลางเดือนสิงหาที่ผ่านมาเนี่ยล่ะค่ะ...เลยนึกถึงพี่ประกาย แล้วก็เลยขอนามบัตรไว้เผื่อเอามาให้พี่ประกายน่ะค่ะ
พี่ประกายดูแลสุขภาพด้วยนะคะ....ขอบคุณค่ะ
แวะมาเยี่ยม
ยามถามข่าว
มาขอบคุณที่ส่งรูปภาพลูกพ่อใครกันหว่า
อิ อิ อิ
ทำงานให้สนุกนะครับผม
สวัสดีค่ะ อ.ยูมิ
ครูแอนยืนยันค่ะว่า...สำเนาถูกต้องจริงๆ ดูจากรอยยิ้มสิคะ เหมือนกันเด๊ะเลยอ่ะค่ะ
น้องยิ้มน่ารักมากค่ะ...ยิ้มหวานเชียวล่ะ...มีแอบมองก่อนส่งยิ้มหวานๆ นั่นด้วย
อาจารย์ดูแลสุขภาพนะคะ....ขอบคุณค่ะ
หวัดดีครับผม
สวัสดีครับ Lioness_ann
คุณครูคนเก่ง ครูคุณภาพแห่งเทพา ขอบพระคุณอย่างยิ่งในความรู้สึกดีดี ความปรารถนาดีดีที่มอบให้ พาหลานม่อนมากกราบขอบพระคุณครับ
+ สวัสดีค่ะพี่ครูแอน.....
+ หายเหนื่อยหรือยังท่านพี่.....
+ วันก่อนดูรายการครอบครัวเดียวกัน ทางช่องไทยTPS...เขานำเสนอถึงแม่ที่มีอาชีพเป็นครูและมีลูกสาว 6 คน....มีตอนหนึ่งที่ทางรายการนำลูกศิษย์ที่ท่านได้สอนในอดีต...มาพบเจอกับท่าน...ท่านจะเล่าถึงวีรกรรมของลูกศิษย์ท่านได้อย่างออกรสชาติ....ทำให้นึกถึงพี่แอนขึ้นจับจิต...หนูคิดว่าอนาคตพี่แอนต้องเป็นครูดีในหัวใจเด็ก ๆ เช่นนี้แน่นอนค่ะ....
+ ตอนดู...หนูก็โทร.หาพี่แอน...อยากให้พี่แอนดู...เพราะดูสิ่งที่ท่านทำแล้ว....ทำให้นึกถึงพี่แอน...เหมือนกันเกือบทุกอย่าง...ประทับใจมากค่ะ....
+ ด้วยความคิดถึงค่ะ.....
มารายตัวค่ะคุณครูแอน มาบอกว่าเขียนบันทึกแล้ว...มาช้าดีกว่าไม่มาได้มาเจอหลานๆด้วย อิๆ
สวัสดีค่ะ สาระดี มีประโยชน์ น่าสนใจมากค่ะ
สวัสดีค่ะnaree suwan
แอนเองก็เพิ่งกลับมามารายตัวเหมือนกันค่ะพี่ เลยมีโอกาสไปเก็บเรี่ยวแรงมาเติมฝัน และพลังให้ตัวเองจากบันทึกพี่น่ะค่ะ
งั้นต่อไปเราก็คงได้เจอกันบ่อยขึ้นใช่มั๊ยคะพี่อ็อด คิดถึงพี่ออกค่ะ เล่นหายเงียบไปนานกว่าแอนซะอีก....ดีใจจัง....
สวัสดีค่ะพี่ครูครูสุภาภรณ์
สวัสดีค่ะพี่ ขอบคุณนะคะ น้องมักเจอะเจอพี่เรื่อยมาในบันทึกของน้อง ขอบคุณนะคะพี่ แต่ด้วยความที่ไม่ค่อยได้เขียนบ่อย บันทึกนี้เลยยังไม่ได้ต่อในตอนต่อไป ปิดเทอมนี้คงต้องต่อยอดต่อค่ะ
พี่ปิดเทอมแล้วยังคะเนี่ย...หรือว่าเด็กๆ คงกำลังสอบมั๊ยคะ
ยังไงๆ ก็ขอให้พี่มีความสุขกับหน้าที่ในทุกๆ วันของชีวิตนะคะ
ขอบคุณที่มาเยี่ยมมาเยือนกันตลอดมาค่ะพี่....ขอบคุณจริงๆ
ท่าทางน่าสนุกนะครับพี่แอน
คิดถึงๆๆๆ
อิอิ
ขอบคุณค่ะกับกำลังใจที่บริสุทธิ์และงดลาม
กิจกรรมที่ช่วยกันหวังเพียงเพื่อให้เกิดเจตคติที่ดีในภาษาอังกฤษอย่างตั้งใจตั้งแต่ในตอนแรกค่ะ คาดว่าคงประสบผลสำเร็จ (จากการประเมินผลจากที่เจ้าเด็กน้อยเค้าออกมาพูดนำเสนอประโยชน์ของค่ายในตอนวันสุดท้ายน่ะค่ะ) เค้าบอกว่าชอบภาษาอังกฤษมากขึ้น และสนุกมากด้วย ท้ายที่สุดแอบหยอดคำหวานไว้ให้พวกเราชื่นใจว่า "เค้าจะกลับไปท่องคำศัพท์มาเพิ่มเยอะๆ เลย" เลยยิ้มกันได้นั่นล่ะค่ะ
ป.ล. ท่าน ผ.อ.ใจดีขา ฝากข้อความถึงหนุ่มน้อยคนนี้ด้วยนะคะ
Happy birthday นะครับ....น้องม่อน ขอให้โตมาเป็นเด็กดีของคุณพ่อ,คุณแม่และคุณตา,คุณยายนะครับผม....เย้...
ขอบคุณค่ะ