อีกฉากหนึ่งของชีวิต
สวัสดีครับ
สำหรับวันหยุด ผมก็ได้มีโอกาส มาเพิ่มบันทึกให้กับตัวเอง หลังจากบันทึกที่แล้ว ก็ได้ขึ้นไปบนดอย ออกจากบ้านประมาณ 7.00 น. ระหว่างทางก็แวะซื้ออาหารกลางวันของนักเรียน ต้องวางแผนชื้อ ในแต่ละมื้อว่าจะทำอะไรดี เพราะว่า เราจะไม่มีโอกาสลงมาชื้ออีก ทั้ง 5 วันต้องเตรียมอะไร (ถ้าอยากลงมาซื้อก็ได้แต่จะเป็นภาระ ของครูอีก) เหนื่อยมากๆ เรื่องอาหารกลางวัน ระหว่างทาง ใกล้ถึงหมู่บ้าน ถนนเป็นดินเหนียว ขอบอกว่า ลื่นมาก ถ้าฝนตก วันนั้นฝนตกตลอดทั้งคืน และตลอดทางที่ผมเดินทาง ถนนเลยลื่นมาก รถก็เลยเสียหลัก ทั้งคนทั้งรถ ไปนอนแอ้งแม้งอยู่ข้างทาง ของกระจัดกระจาย โชคดี มีลุงมาช่วยพยุง และโชคดีไม่เป็นอะไรมาก (ความมันของชีวิต) เจ้าสองล้อคู่ชีวิตเลยมีปัญหานิดหน่อย (ถ้าฝนตกรถยนต์ หรือแม้แต่มอเตอร์ไซด์ ต้องใส่โซ่ คือ เอาโซ่มาพันล้อ เพื่อการเดินทางที่ง่ายขึ้น
เจ้าสองล้อคู่ชีพ
โอย โม้ตั้งนาน
วันนี้เป็นการนำเสนอ ความน่ารักในบางฉาก ของ ละครชีวิต ที่ที่ ไม่มีผู้จะค้นพบโดยง่ายๆ ถ้าไม่ใช่ ครู
เราเรียน เราสนุก เราดีใจ เราภาคภูมิใจ เราแสนธรรมดา ในเมืองป่า บ้านดอน
ผมก็พยายามที่จะให้เด็กหรือกระตุ้นเด็กให้ ขยันและทำงานอย่างสนุก หรือว่า อยากเรียน
ก็แค่นำกิจกรรมต่างๆ ไปติดตามมุมต่างๆ และให้เด็กทำกิจกรรมเวียนในแต่ละกิจกรรม
วิธีการนี้ กระตุ้นให้เด็กอยากเรียน มากขึ้นมานิดหนึ่งแต่ก็ดีกว่าสอนในห้องแคบๆ
บางคนก็นอนสบายเลยนะ สบายใจเฉิบ
พูดถึงเรื่องนอน ผมมีภาพ มาฝากครับไปแอบถ่ายมาจากห้องอนุบาล
ดูนะครับ
ดูท่านอนแต่ละคนนะครับ
ด.ญ.ชนนิกานต์ ดูท่านอนเธอซิ
มีความสุขกันจังนะเด็กๆ
ภาพแบบนี้ผมคิดว่าหาดูได้ยากนะครับ
พวกเราอยู่ด้วยความรักและความอบอุ่น
ตื่นนอนแล้ว ก็ทำงานพับผ้าห่มของตนเองนะครับ
สร้างความรับผิดชอบให้นักเรียน
พวกเขาไม่ต้องการอะไร พวกเขาอยู่กันแบบชาวดอย อยู่ด้วยความพอเพียง
ไม่ต้องเดือดร้อน ต้องการสิ่งโน้น ต้องการสิ่งนี้ ไม่ต้องการที่นอนนิ่มๆ ไม่ต้องการ ห้องนอนสวยหรู
ขอแค่ เสื่อ ผ้าห่มกันหนาว ก็เพียงพอ
สำหรับอาทิตย์นี้ก็ขอเสนอเรื่องราวเพียงแค่นี้นะครับ
อาทิตย์หน้าคงยังไม่ได้มาบันทึก เนื่องจากว่า ต้องเดินทางไปห้องเรียนเดิม ไปเยี่ยมเยียน ชาวบ้าน นักเรียน ที่เคยสอนสั่งมา พบกันใหม่ บันทึกหน้าครับ
ขอบคุณครับ
ความเห็น (21)
เรื่องราวชีวิตของ "ครูดอย" ยังคงงดงามเช่นเดิมนะครับ
ไม่จำเป็นต้องใช้การเขียนบันทึก เป็นเครื่องมือเผยแพร่ผลงานขอขั้น ขอซี ขอตำแหน่ง
นี่ต่างหากคือ ความงดงามและสิ่งที่ควรเผยแพร่อย่างแท้จริง ด้วยหัวใจของครู
ขอบคุณมาก คุณครูเฉลิมศักดิ์ ;)
ดูแลตัวเองในหน้าฝนด้วย
รบกวนคุณครูช่วยบอกที่อยู่โรงเรียน หรือไม่ก็ที่ไหนสะดวกรับพัสดุให้หน่อยค่ะ เมลไปไม่รู้คุณครูได้รับหรือป่าวค่ะ
คุณ กานต์ค่ะ ครับ ;)
ที่อยู่ใช้ ...
คุณครูเฉลิมศักดิ์ ............................
หย่อมบ้าน ......................................
รร.เขตพื้นที่การศึกษาแม่ฮ่องสอน เขต 1
สำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาแม่ฮ่องสอน เขต 1
อำเภอเมือง จังหวัดแม่ฮ่องสอน
วันหยุดหน้า คุณครูเฉลิมศักดิ์ คงมาตอบเพิ่มเติมให้ครับ
พัสดุจะถึงที่เขตพื้นที่ฯ คุณครูต้องลงจากดอยมารับเองครับ
;)...
สวัสดีค่ะ
- ขอเป็นกำลังใจค่ะ
- พี่ก็เดินทางขึ้นเขาไปกลับวันละร้อยกว่า ก.ม.เช่นกันค่ะปัญหาอุปสรรคคนละอย่าง แต่ก็ต้องสู้ค่ะ
- เห็นใจและชื่นใจ
- ที่มีคุณครูอย่างน้องชาย
- เอาใจช่วยค่ะ
- อยากหาโอกาสไปเยี่ยมจัง
สวัสดีคุณครู
ผมพึ่งลงจากดอยมา จึงหาเวลามาทักทายครับ
สบายดีนะครับ สู้ต่อไป ครูดอย
- ท่านอนแบบนี้เด็กๆทำน่ารักดีจัง แต่ถ้าเป็นผู้ใหญ่....???
- เพิ่งรู้นะคะเนี่ย ว่าครูก็แอบเก็บภาพปาปารัสซี่ของเด็กซะด้วย อิอิ
สวัสดีค่ะคุณครู
เห็นรถแล้ว สภาพไม่ต่างจากรถเราเล้ยยยยยยยยยยยยยยยย
เพื่อนที่เป็นอาสาสมัครต่างชาติเห็นแล้วก้อ ขำ ขำ
แต่ก้อนั่งทุกคนเพราะไม่ยอมเดินไกล ไกล
นั่งรถเราจนโดนตำรวจจับ
อาศัยเราเป็นคนคิดทันตำรวจเลยไม่เสียตังค์ อิอิ(เป็นความสามารถเฉพาะบุคคล)
เห็นรูปเด็ก เด็ก แล้วลมจับ
ไปเม้าท์ให้เพื่อนฟังว่า
รู้จักเพื่อนที่เป็นครูบนดอย
เขายังรักษาความเป็นคนดอยนะ
เด็ก เด็ก ยังคงใส่เสื้อผ้าชาวดอยอยู่เลย
เห็นภาพนี้แล้วลมจับ
แล้ววันนี้เด็ดมาก
เจ้านายเข้ามาคุยด้วย
เพราะมาสอบถามเรื่องไปประชุมที่จังหวัดเมื่อวานนี้
ก้อเลยเล่าให้เจ้านายฟังว่าเพื่อนเป็นครูอยู่บนดอยนะคะซิสเตอร์ไม่มีไฟฟ้าใช้ค่ะ
เจ้านายบอกว่า เผลิญซิสเตอร์จะบริจาคเครื่องพิมพ์ดีดรุ่นเก่า เขาจะรับมั๊ย?
เพราะไม่ต้องใช้ไฟฟ้า
ประมาณสิบกว่าเครื่องค่ะคุณครู
คุณครูคิดงัยคะ????
ขอบคุณสำหรับบันทึกน่ารัก น่ารัก นะคะ
เป็นกำลังใจให้สู้ สู้ ค่ะพี่พิมพ์ของชาติ
ขอบคุณค่ะ
แวะมาเยี่ยมเรื่องราวที่งดงาม...งดงามจริงๆค่ะ
สวัสดีครับ
ที่อยู่ไม่มีถนนแจ้ง ส่งของไปจะถึงหรือเปล่าค่ะ ขอรหัสไปรษณีย์ด้วยค่ะ
ดาลัด
สวัสดีครับ
ถ้าเป็นนำนักงานโรงเรียน
โรงเรียนเขตพื้นที่ การศึกษาแม่ฮ่องสอนเขต 1 (ห้องเรียน บ้านแม่สุรินน้อย) 98 ถนน ขุนลุมประพาส ต.จองคำ อ.เมือง จ.แม่ฮ่องสอน 58000
ขอให้คุณครูและเด็กๆมีความสุขมากๆ และขอเอาใจช่วยคุณครูให้ประสบความสำเร็จในชีวิตนะค่ะ