ร.พ. สามเงา (2): รับตำแหน่ง
ผมรับทราบคำสั่งในวันศุกร์ที่ 15 พฤษภาคม ซึ่งตั้งแต่ 1 พฤษภาคม 2552 คุณหมอจ้อง ผู้อำนวยการท่านเก่าก็ไม่อยู่แล้ว และไม่ได้มีการกำหนดผู้รักษาการแทนไว้ ทำให้ไม่มีใครที่จะสามารถเซนต์หนังสือราชการได้เลย ผมห่างจากโรงพยาบาลชุมชนไป 2 ปี เกือบร้างเวทีเหมือนกัน และไม่มีเวลารับงานส่งงาน มีเวลาครุ่นคิดอยู่ 3 วัน ก็ตกลงเดินทางไปรับตำแหน่งวันอังคารที่ 19 พฤษภาคม 2552 ซึ่งวันที่และเดือนตรงกับการไปรับตำแหน่ง ผอก. ร.พ.บ้านตากเมื่อ 12 ปีก่อน
จะเรียกว่าถือเคล้ดถือยามก็ใช่ แต่ผมกำหนดเอง ผมไปถึงโรงพยาบาลสามเงาตอนบ่ายโมง และขอเชิญคณะกรรมการบริหารโรงพยาบาลพบปะพูดคุยกัน และไม่ได้ให้นโยบายอะไรมาก แต่สิ่งหนึ่งที่ผมได้ทำในวันนั้นก็คือบอกไปตามตรงว่า ผมทำงานหลัก 2 แห่ง เป็นไปไม่ได้ที่จะมาอยู่โรงพยาบาลทุกวัน และเพื่อไม่ให้เสียการเสียงานของโรงพยาบาล พูดง่ายๆไม่ให้กิจการต่างๆมาชะงักเพราะตัวผม ผมก็เลยหารือว่า ผมต้องการแต่งตั้งรองผู้อำนวยการมาช่วยผม 3 คน โดยจะเสนอขออนุมัติท่านผู้ว่าฯ แต่งตั้งในลักษณะรักษาการในตำแหน่งผู้อำนวยการ โดยผมขอให้ที่ประชุมช่วยกันเสนอ
ผลคือผมได้รองผู้อำนวยการ 3 คนคือ ทพ.ชัยทัต (หมอปึง) เป็นรองผู้อำนวยการด้านอำนวยการหรือรอง 1 พญ. ปอแก้ว (หมอบิ๋ม) เป็นรองผู้อำนวยการด้านบริการหรือรอง 2 และอีกคนคือคุณวัชราภรณ์ (พี่แอด) เป็นรองผู้อำนวยการด้านการพยาบาล ซึ่งการมีรองทั้ง 3 ค นหากผมไม่อยู๋ให้สามารถลงนามทุกอย่างแทนผมได้เลย เพื่อไม่ให้งานของโรงพยาบาลเกิดความล่าช้า ซึ่งตอนที่ผมอยู่โรงพยาบาลบ้านตากผมเชื่อมั่นเลยว่าหนังสือราชการของโรงพยาบาลทั้งเข้าและออก น่าจะเร็วกว่าหน่วยงานเอกชนหลายๆหน่วยงานเลย
ผมคิดว่า การมีรองผู้อำนวยการ 3 คน แล้วเราให้อำนาจเต็มแก่เขา จะทำให้เขามีพลังอำนาจในการจัดการงานต่างๆของโรงพยาบาลได้ดี เหมือนมีผู้อำนวยการถึง 4 คน พลังอำนาจในองค์กรยิ่งเพิ่มขยายไปอย่างมาก มไจกัดอยู่แค่ผู้อำนวยการคนเดียว ซึ่งผมเคยใช้วิธีนี้และเห็นผลดีมาแล้วสมัยอยู่ที่บ้านตาก
ความเห็น (4)
สวัสดีค่ะ
- ยินดีด้วยนะคะ
- เขาว่า... หมอดีๆเก่งๆถ้ามาทำงานบริหาร เราจะได้ผู้บริหารแย่ๆ 1 คน และสูญเสียหมอเก่งๆไป
- แต่ใช้ไม่ได้กับคุณหมอค่ะ เพราะเรายังคงมีหมอดีๆและผู้บริหารเก่งๆพร้อมๆกัน :)
สวัสดีครับคุณหมอนักบริหาร คนงานไม่กล้ามาคอมเม้นต์
หลายเรื่องมองรู้ดูออกบอกเป็น แต่ความเห็นไม่หลุดมาให้หมิได้ยิน......
ผมรู้จักหมอปิงครับ ทพ.ชัยทัต มีความคิดริเริ่มที่ก้าวหน้าไม่เหมือนใคร (แต่ในทางที่ดีนะครับ)มีความตั้งใจมาก ท่านผอ.ได้คนเก่งคนดีมาร่วมนำ รพ แล้วครับ อีกสองท่านผมไม่รู้จักครับ
คุณหมอ ผอ. เป็นผู้บริหารแนวคิดใหม่ ขอชื่นชมในการทำงาน น่าจะมีคุณหมอ และผู้บริหารแบบนี้เยอะๆ การบริการประชาชนจะได้ดีขึ้น ประสบการณ์เคยเจอโรงพยาบาลให้ยาคุณพ่อผิดจนเสียชีวิต คุณแม่ประสบอุบัติเหตุ จยย. หมวกกันน็อกแตก กระดูกไหปลาร้าหัก แต่หมอบอกว่าคนไข้ไม่เป็นอะไร ให้นอนรอที่เตียงฉุกเฉินตั้งแต่ 8.00 - 13.20 เพื่อรอญาติมารับกลับบ้าน เมื่อญาติไปถึงคนไข้เพิ่งรู้สึกตัวและบอกว่าเจ็บกระดูกไหปลาร้า แต่หมอบอกว่าถามคนไข้เมื่อช่วงเช้าแล้วไม่เป็นไร (ทั้งที่ความจริงคนไข้ไม่รู้สึกตัว ได้แต่ส่งเสียงอือๆ ในลำคอเท่านั้น) สุดท้าย X-ray ปรากฎว่าไหปลาร้าหัก แต่ก็รักษาไม่ได้เพราะไม่มีหมอกระดูก และได้รับคำขอโทษจากหมอ พร้อมกับบอกว่าบาดเจ็บกระดูกนี้ไม่อันตรายถึงชีวิตหรอก ถ้าจะรักษาต่อต้องส่ง รพ. จังหวัด แต่ก็ไม่สามารถส่งตัวได้ในวันนั้นเพราะเป็นวันศุกร์ ซึ่งส่งไปจะเป็นวันเสาร์อาทิตย์ หมอบอกว่าส่งไปก็จะไม่พบหมอเฉพาะทาง จะมีแต่หมอเวร ยังไงต้องรอวันจันทร์ เรื่องมันเศร้าเพิ่งเสียพ่อ อายุ 51 ที่ดูแข็งแรงดี แค่ 3 เดือน แล้วก็มาเจอคุณแม่พบเหตุการณ์แบบนี้
รพ. ไม่ควรมีวันหยุด เพราะในวันหยุดคนไม่หยุดป่วย แต่ควรมีคุณหมอในสัดส่วนต่อประชากรที่มากกว่านี้อีกหลายเท่าตัว เพื่อมิให้หมอทำงานหนักเกินไป รพ. ควรมีหมอที่เชี่ยวชาญเพียงพอตลอดเวลา
แต่ในความเป็นจริงหมอที่มีอยู่น้อยแล้ว และยังมีหมอที่มีอุดมการณ์เพื่องานสาธารณะไม่ทั้งหมดอีกด้วย บาง รพ. พบว่าหมอเข้างาน 9.00 เพื่อตรวจคนไข้ (แต่หมอทำงานหนักนะ เพราะเปิดคลีนิกตั้งแต่ 6.00-8.30 น. และ เปิดตอนเย็น เวลา 16.00 น.เป็นต้นไป และปิด 20.00 น.) คนไข้ที่ใช้บริการจากคลีนิก และเข้ามารับบริการที่ รพ.ที่คุณหมออยู่ประจำ (คลีนิกไม่มีเครื่องมือแพง) หมอก็จะบริการดีพิเศษ กว่าคนไข้ทั่วไป
จะส่งเสริมลูกหลานให้เรียนเก่งๆ เพื่อจะได้สอบเป็นแพทย์ และจะปลูกฝังอบรมให้มีอุดมการณ์ทำงานสาธารณะให้มาก
อย่างไร ขอให้กำลังใจ คุณหมอที่มีอุดมการณ์ทั้งหลายด้วย และเข้าใจเสมอที่คุณหมอทำงานผิดพลาด (อย่างไรขอให้ยอมรับและแก้ไข) เพราะคุณหมอทำงานหนักเกินไป คนไข้เยอะเกินกำลังของหมอที่มีอยู่