รู้แน่หละว่ารอไปอย่างไร้หวัง
แต่จะยังจะย้อนอาทรถึง
กอบเก็บความตามคำที่รำพึง
ย้อนคำนึงหนึ่งใครผู้ไกลตา
จักชายตาเข้าแนบนัยแอบแฝง
แม้เธอแหนงหน่ายคำที่พร่ำหา
ก็ขอร่วมใจทุ่มเททุกเวลา
เอื้อคุณค่าตราตรึงส่งถึงกัน
รู้แต่เมื่อห่างไกลให้ใจหาย
เหมือนสุดท้ายเยื่อใยที่ใฝ่ฝัน
รู้แต่เมื่อเหินห่างระหว่างกัน
อาวรณ์นั้นท่วมใจจนไข้ซม
ถวิลไห้ใจหวนคร่ำครวญหา
แอบชายตา..ห่วงว่าชื่นหรือขื่นขม
แม้นรู้ว่าเพียงท่าทีที่ปรารมภ์
นั้นสั่งสมน้อมสู่เราผู้เดียว
และ...ก็พบบางน้ำใจเธอไหลหลั่ง
ก่อเกิดหวัง...เผื่อแผ่...การแลเหลียว
แต่ก็บาง...เบาหวิวกิ่วคลายเกลียว
ก็เปล่าเปลี่ยวในเหนี่ยวโน้มโลมเมตตา
ใครนะว่าหวังคือ...รอ...ที่พอ...หวัง
เอื้อกำลังเพียงพอแห่งรอหา
แม้ว่าหมดหวังนั้นเนิ่นนานมา
แต่คุ้มค่าแห่งการรอด้วย "พอเพียง"
อิงจันทร์ ผู้ประพันธ์ ๒ สิงหาคม ๒๕๕๒
การรอคอย ด้อยค่า หมดราศรี
ใจคนดี เสื่อมค่า ราคาถอย
เปลี่ยนใจเถอะ สร้างคุณค่า อย่ารอคอย
ใจดวงน้อย มีค่า กว่าอื่นใด
การรอคอย ใช่ด้อยค่า ราศรีหมด
ด้วยงามงด แห่งการรอ ใช่ท้อถอย
ท่ามกลางรอ รู้สร้างค่า ใช่ตาลอย
ใจดวงน้อย สุขหัวใจ ในการรอ
รอเถอะจ้ะ ถ้ารอ แล้วมีสุข
รอให้ถูก รอให้สวย รื่นรวยหนอ
ถ้าหัวใจ เต็มใจ ในการรอ
เพื่อนก็ขอ ให้สุขใส ในการคอย
สวัสดีค่ะคุณครูอิงจันทร์
บล็อกสวยจังเลยค่ะ "สวยที่สุดเลยนะคะ"
เป็นกำลังใจให้คุณครูนะคะ
คุณครูไปไหนหรือค่ะ ทำไมถึงไม่อยู่ตั้งหลายวัน
มีความสุขมากๆนะคะ
ว้าวววววววววววววววววว
เพลงพี่แคท อิอิ ไม่ได้ฟังตั้งนานแล้วค่ะ
3. ครู ป.1
เมื่อ อา. 02 ส.ค. 2552 @ 16:03
1450576 [ลบ] [แจ้งลบ]
รอเถอะจ้ะ ถ้ารอ แล้วมีสุข
รอให้ถูก รอให้สวย รื่นรวยหนอ
ถ้าหัวใจ เต็มใจ ในการรอ
เพื่อนก็ขอ ให้สุขใส ในการคอย
ดีใจนักมีเพื่อนรักต่อกลอนสวย
โชคอำนวยเจอนักกลอนอักษรศิลป์
เพียงชายตามองหาเป็นอาจินต์
ไม่ถวิลจนอาดูร ไม่ขุ่นมัว
(เพียงห่วง ๆ อยู่ห่าง ๆ นะจ้ะ )
สวัสดีค่ะน้องนัท
สวัสดีค่ะน้องสุดสายป่าน
" ได้ยืนอยู่บนพื้นดิน ผืนเดียวกับเธอก็พอ "
สวัสดีค่ะ เพื่อนส้ม
ยืนใจลอยคอยแฟนใครในความมืด
แอ่นอกยืดยืนหยัดอยู่รู้แย้มหัว
หวังอยากพบประสพพักตร์ยังกล้ากลัว
รอเห็นตัวคงสมหวัง...เอวังเอย...
อิ อิ อิ
ชอบบทนี้มาก ๆค่ะ ทำให้นึกถึงอดีตที่อาวรณ์จนไข้ซมจริงๆ ตอนที่ตำรวจจากไปโดยไม่รำลา แต่เราไม่ได้เป็นฝ่ายผิดที่มีคนใหม่นะจ๊ะ
