คนไทยก็คือคนไทย ลูกนักการเมืองก็เป็นนักการเมือง ลูกนักธุรกิจก็เป็นนักธุรกิจ ลูกคนหาเช้ากินค่ำล่ะเป็นอะไร…เปลี่ยนได้ไหม?
สิ่งที่แน่นอนในเมืองไทยเราก็คือ คนมุ่งมั่น มีความฝัน วิริยะอุตสาหะ ประสบความสำเร็จแน่นอน ประกันได้อย่างหนึ่งก็คือเค้าจะต้องมีข้าวกินมีงานที่สุจริตทำ
ฉะนั้นในช่วงที่ ลูกๆ ต้องศึกษาเล่าเรียน
ต้องขยันเรียนมากๆ และต้องทำงานในครอบครัวให้หมดทุกอย่าง ถอดแบบสิ่งดีๆ ของวัฒนธรรมไทยมาให้ครบถ้วน จะยากอย่างไร
ก็ต้องอดทน เพราะเป็นโอกาสเดียวที่จะได้ทำสิ่งเหล่านี้
ในวันหนึ่งเมื่อเรานำความสำเร็จมาสู่สังคมของเรา คนส่วนใหญ่ก็จะแข่งขัน เฝ้ามอง และหากเห็นว่าพึ่งได้มีประโยชน์ เขาก็จะยกเราสู่ชนชั้นเจ้านาย เอาอกเอาใจเพื่อสร้างสัมพันธ์ วัฒนธรรมประเพณีก็จะโอบอุ้ม เมื่อมองไปโดยรอบเหมือนเราเป็นคอนดักเตอร์ในวงออเคสตร้าชั้นนำ สิ่งแวดล้อมต่างๆ ตอบสนองต่อเราอย่างเร้าใจทีเดียว
เก่งมากมายขนาดไหนในชีวิตจริง ขนาดรินน้ำดื่มยังไม่ได้ทำเลย
จะดื่มน้ำทีก็มีคนทำให้ อยากทานอะไรก็รีบเสริฟอย่างชั้นดี ขยับทางซ้ายชอบอะไรก็มี ขยับทางขวาชอบอะไร..ได้ เวลาไหนต้องการอะไรมีคนรับผิดชอบไปหมด คุณว่ามันอย่างนั้นหรือเปล่า ???
เอาใจเก่งนี่แหละเสน่ห์เมืองไทย บริการด้านการท่องเที่ยวนี่ก็เป็นความสำเร็จหนึ่งที่โดดเด่นมาก เพราะเราถนัดและเชี่ยวชาญ จึงทำเงินมหาศาล
ในชั้นครอบครัวของเรา ก็พร่ำสอนวัฒนธรรมประเพณีเหล่านี้แก่บุตรหลานอย่างเข้มงวด เพราะมันเป็นหัวใจของการทางเดินเข้าสู่อำนาจและแสวงหาสิ่งต่างๆที่มนุษย์เราไฝ่ฝันในสังคมแบบไทยๆ เรา
..เมืองไทยเรานี้แสน(ไม่)ดีหนักหนา..ในน้ำ(ไม่)มีปลา..ในนา(ไม่)มีข้าว..ชาวสยามมีเสน่ห์(ยิ้มไม่ออก)..อุ้ย..จริงหรือเปล่าไม่รู้
เข้าใจพรรณา ก็มีส่วนคะ การเอาใจเก่งเป็นเสน่ห์ของการท่องเที่ยว
แต่คนมองข้าม ไปเอาใจอย่างอื่นมากกว่า ใช้เสน่ห์ไม่ถูก เช่นใส่เสื้อผ้าน้อยชิ้น นั่งเสนอหน้าเรียกแขก มันก็น่าเกลียด แต่ก็ต้องทำ
เที่ยวอังกฤษให้สนุกนะครับ
ตะวันสีทอง อ่านแล้วครับ
กวีกลอน เทิดทูนแม่ เยี่ยมแล้วครับ