รอคอย..?

ยูมิ

ดร. อุทัย เอกสะพัง

รอคอย..?

ครั้งไปเที่ยวงานพระธาตุเชิงชุมได้พบบังอร

การรอคอยของคนเรามีหลายสิ่งที่น่าสนใจนะครับ ยังคอย ยังคอย ยังคอยเธออยู่ทุกลมหายใจ...เป็นบทเพลงหนึ่งที่ฟังแล้วชอบใจตามวิสัยสามัญชนคนธรรมดา ๆ อย่างยูมินะครับ พึ่งวางสายไปเมื่อช่วงอึกใจที่ผ่านมานี้ละ...

ว่าขณะนี้แม่ของลูก ๆ กำลังจะเหินฟ้าจากกอทอมอกลับล่องใต้ลงที่สนามบินเมืองหาดใหญ่คนที่ตื่นเต้นวิ่งกระโดดไปมาก็เป็นเจ้าตัวเล็กยิ่งได้รู้ว่าแม่ของลูกกำลังมาพร้อมกับของขวัญที่สัญญากันไว้ คอยนับเวลาตลอดว่าเดี๋ยวพวกเราก็ขึ้นรถที่คุณพ่อขับไปรับคุณแม่แล้วละ

ก็เป็นความสุขเล็ก ๆ ในครอบครัวของเรานะครับ

วันนี้มีงานเข้าตั้งแต่เช้ายันเย็นสนุกดีทำไปสบาย ๆ ไร้ข้อผูกมัดใด ๆ ดูชั่งเหมือนจิตใจเป็นอิสระโดยแท้...อิ อิ อิ

ช่วงขับรถไปและกลับจากที่ทำงานเป็นช่วงหนึ่งที่เปิดคลื่นวิทยุท้องถิ่นฟังเพลงเพลิน ๆ ...พี่คิดถึงเธอเหมือนใจจะขาด อนาถใจนัก ผลแห่งใจรักบีบครั้นดวงใจ...ไม่รู้ชื่อเพลงอะไร..?

คนงามทรามวัยช่างไม่เมตตา โถรูปไม่หล่อ...นี่ก็ไม่รู้เพลงอะไร..? ถึงเธอจะผ่านผู้ชายร้อยพัน ไม่ทำให้ฉันคิดว่าเธอนั้นต้อยต่ำ...ฉันขอสมัครรักเธอสักคน จะเป็นน้ำฝนล้างชะโลมล้างคาวความใคร่...ไม่คิดหยามหลู่โปรดรู้ดวงใจ ขอฉุดโฉมฉายให้ไกลโรงแรม...

และตบท้ายด้วยเพลง...โอ้ละเนอ...โอ้โอ...โอโอ้...ละนอ ผู้สาวภูไทใช่มีแต่ที่เรณู ได้ฮักและพี่ได้ฮู้ผู้สาวภูไทสกลนคร ครั้งไปเที่ยวงานพระธาตุเชิงชุมได้พบบังอร...

ก่อนจะนอนเดี๋ยวไปรับคู่ชีวิตก่อนนะป่านนี้คงบินอยู่เหนือเมืองคอนกำลังเลาะริมฝั่งทะเลอ่าวไทยเพื่อไปสู่สนามบินเมืองหาดใหญ่นั้นแล สำหรับคุญผู้อ่านกำลังรอคอยอะไรอยู่ละครับ...อิ อิ อิ.

เขียนใน GotoKnow โดย ยูมิ
ใน วัฒนธรรมท้องถิ่น

คำสำคัญ (Tags): #philosophy#umi

หมายเลขบันทึก: 281904เขียนเมื่อ 31 กรกฎาคม 2009 20:27 น. ()แก้ไขเมื่อ 12 กุมภาพันธ์ 2012 08:21 น. ()สัญญาอนุญาต: ครีเอทีฟคอมมอนส์แบบ แสดงที่มา-ไม่ใช้เพื่อการค้า-อนุญาตแบบเดียวกันจำนวนที่อ่าน

ความเห็น (30)

kpam boon

เขียนเมื่อ 31 กรกฎาคม 2009 20:40 น. ()

สวัสดีค่ะ

แหม..อาจารย์อารมณ์ดีเชียวนะคะ
บันทึกนี้มีเสน่ห์ร้ายเหลือ....ดูซิ..
ขึ้นต้นกล่าวถึงการอคอยที่ดูเหงาๆ
ช่วงกลางบอกเล่าเรื่องราวของเพลง
อ๊ะ..ลงท้ายด้วยการมาของคนเคียงข้าง
น่ารักมากค่ะ..

happy holiday ค่ะ

คุณครู วรางค์ภรณ์ เนื่องจากอวน

เขียนเมื่อ 31 กรกฎาคม 2009 20:42 น. ()

สำหรับครูแจ๋ว
คอยดูพ่อกับแม่จะได้พบกัน
แม่กับลูกจะได้พบกัน
และพ่อกับลูกจะได้พบแม่กัน
สุขใจด้วยคนค่ะ

ภัทรานิษฐ์

เขียนเมื่อ 31 กรกฎาคม 2009 20:48 น. ()

สวัสดีค่ะ อ.ยูมิ

ครูจิ๋วคอยคุณแม่ที่นครศรีฯ

คงจะได้พบในไม่ช้านี้

และคอยคู่ชีวิตเช่นเดียวกัน อิ อิ อิ

โชคดีค่ะ

กิตติพัฒน์

เขียนเมื่อ 31 กรกฎาคม 2009 21:23 น. ()

สำหรับผมกำลังรอคอยดูพระอาทิตย์โผล่หน้ามาทักทายในวันพรุ่งนี้ครับ
เป็นสุขใจกับครอบครัวของอาจารย์ครับ
ขอให้มีความสุขด้วยรักและผูกพันเช่นนี้ตลอดไปนะครับ

คนทำGIS

เขียนเมื่อ 31 กรกฎาคม 2009 21:26 น. ()

แวะมาอ่าน บันทึกอาจารย์ยูมิ

นันทา

เขียนเมื่อ 31 กรกฎาคม 2009 21:27 น. ()

สวัสดีค่ะอาจารย์

สุนันทา กำลังรอคอยวันพรุ่งนี้ค่ะ

ขอให้น้อง ๆ มีความสุขกับคุณพ่อและคุณแม่ค่ะ

ชยพร แอคะรัจน์

เขียนเมื่อ 31 กรกฎาคม 2009 21:29 น. ()

Boo

เขียนเมื่อ 1 สิงหาคม 2009 06:56 น. ()

อรุณสวัสดิ์ค่ะท่านอ.หล่อใหญ่

ว้าว บันทึกนี้มดไต่เยอะเลยค่ะ สงสัยต้องเอาคอมพ์ไปเช็คอีกแล้ว :) .. อ่านบันทีกนี้ยามเช้า อิ่มไปถึงกลางวันแน่เลยค่ะ

ชอบค่ะ ชอบ แต่ละเพลงที่ท่านอ.ฮำมานี่ เคยได้ยินป๋าปูร้องบ่อยๆ ค่ะ ชอบเพลงหนาวนี้ที่เรณูนคร ค่ะ

มีความสุขอิ่มอุ่นรักกับวันนี้ที่อยู่กับพร้อมหน้าแล้วนะคะ ... ปิดท้ายท่านอ. ต้องร้องเพลง ไม่อยากห่างเธอแม้เพียงวินาที ใช่ไหมคะ :)

ครู ป.1

เขียนเมื่อ 1 สิงหาคม 2009 07:04 น. ()

หวานจังเลยค่ะ แอบอิจฉาตาร้อน คนที่บ้านอาจารย์หน่อยหนึ่ง เพราะมีคนคิดถึง ห่วงใยแบบนี้

เมียวดี

เขียนเมื่อ 1 สิงหาคม 2009 07:05 น. ()

สวัสดีค่ะอาจารย์ยูมิ

การรอคอยที่มีความหวัง ย่อมเป็นสุขดั่งอาจารย์ยูมิไงคะ
เป็นบันทึกที่ใช้ภาษาได้ดีค่ะ เห็นภาพคนดีใจจะได้สมหวังแห่งการรอคอยค่ะ
มีความสุขในทุก ๆ วันและขอให้ทุกคนในครอบครัวรักษาสุขภาพนะคะ
ไข้ 2009 เรามองไม่เห็นตัวค่ะ

ขอบคุณค่ะ

คิม นพวรรณ

เขียนเมื่อ 1 สิงหาคม 2009 07:15 น. ()

สวัสดีค่ะ

อ่านบันทึกของอาจารย์..มีความสุขไปด้วยค่ะ
ทำให้คิดถึงคำกล่าวนี้ค่ะ...ถ้าเราหัวเราะ...โลกก็หัวเราะไปด้วย หากเราร้องไห้..ก็เป็นการร้องไห้คนเดียว
ขอขอบพระคุณอาจารย์ค่ะ