83. สุนทรียปรัศนี ตอนที่ 3 สินทรัพย์ชุมชนอยู่ที่ไหน
83. สุนทรียปรัศนี... ตอนที่ 3 สินทรัพย์ชุมชนอยู่ที่ไหน
ต่อจากตอนที่แล้วค่ะ....
อาจารย์บอกว่า....
มนุษย์เราทุกคนต่างมีสติปัญญา ความสามารถและพรสวรรค์ด้วยกันทั้งสิ้น ไม่เรื่องใดก็เรื่องหนึ่ง ขึ้นอยู่กับว่าจะได้มีโอกาสแสดงความสามารถนั้นไหม
แต่ถ้าเมื่อไหร่เราได้แสดงออกถึงความสามารถ/พรสวรรค์นั้นๆ ยิ่งจะทำให้ดูตัวเองมีคุณค่ายิ่งขึ้นทั้งยังช่วยให้ชุมชนเข้มแข็งด้วย เพราะวัตถุดิบที่ช่วยให้ชุมชนแข็งแรง ก็คือ ความสามารถของสมาชิกในชุมชนนั่นเอง
บางชุมชนกลับอ่อนแอล้มเหลว เพราะผู้คนของชุมชนมองชุมชนของตนเองว่าขาดแคลน แทนที่จะมองที่ความสามารถของคนในชุมชน ...
สินทรัพย์ชุมชน คืออะไร ??
คือ....คนทุกคนในชุมชน ไม่ว่าจะเป็นเด็ก ผู้ใหญ่ ผู้สูง
อายุ ทั้งหญิงและชาย …..
คือ...สถานที่ต่างๆในชุมชน ไมว่าจะเป็นวัด โรงพยาบาล
โรงละคร โรงเรียน ศาลาพักร้อน สวนสาธารณะ
ห้องสมุด ร้านค้า ....
คือ...กลุ่มชาวบ้าน ชมรมต่างๆ ....
คือ..........ทุกสิ่งทุกอย่างที่มีในชุมชน..
ฯลฯ
ความท้าทายในการมองชุมชนน้ำครึ่งแก้วคุณมองอย่างไร??
-
ความขาดแคลนของชุมชน หรือ
-
ชุมชนมีความสามารถและมีสินทรัพย์
เมื่อเป็นเช่นนี้การจะสร้างสรรค์สิ่งดีงามให้เกิดในชุมชนของเรานั้น สิ่งสำคัญประการแรก คือ การมีความคิดในเชิงบวก โดยการเห็นคุณค่าของสิ่งที่มีอยู่...
ดังบทกวี ของมงคล ชัยวุฒิ เขียนไว้ในหนังสือ
“ท้อใย..ในยามยาก”
<p class="MsoNormal" style="margin: 0cm 0cm 10pt;">
</p><p class="MsoNormal" style="margin: 0cm 0cm 10pt;"></p>
<p class="MsoNormal" style="margin: 0cm 0cm 10pt;"></p>
<p class="MsoNormal" style="margin: 0cm 0cm 10pt;"> 
</p>
<p class="MsoNormal" style="margin: 0cm 0cm 10pt;"> 
</p>
<p class="MsoNormal" style="margin: 0cm 0cm 10pt;"></p>
<p class="MsoNormal" style="margin: 0cm 0cm 10pt;"> อย่าลืมนะคะ เราต้องช่วยกันนำสิ่งที่ดีที่มีอยู่ มาสร้างชุมชน /องค์กรเราให้เข้มแข็งและยั่งยืน</p>
<p class="MsoNormal" style="margin: 0cm 0cm 10pt;"> ขอบคุณค่ะที่มาอ่าน โปรดรออ่านตอนต่อไป “การวางแผนอย่างมีส่วนร่วม” ค่ะ</p>
ความเห็น (29)
เยี่ยมมาก.....จ้า....พี่เขี้ยว
ป้าแดงเพิ่งดูน้องปอมาจ้า............ชุมชนเขาก็เข้มแข็งจ้า
ปล. ออกเสียงสุพรรณ นะจ๊ะ
ขอบคุณเช่นกันค่ะที่บันทึกเล่าเรื่องสู่กันฟัง...
แวะมาสวัสดีพี่เขี้ยวรอบดึกค่ะ...
(^__^)
โอโฮ ! สุดยอดเลยคะได้ทั้งความคิด ได้ทั้งปรัชญาชีวิต
สิ่งที่อยู่ในชุมชนคือทุกอย่างคะทรัพยากรธรรมชาติ ดิน น้ำ ลม ไฟ อากาศ ทรัพยากรมนุษย์ ทรัพยากรที่มีในท้องถิ่น
เราจึงควรนำสิ่งดีที่มีอยู่ มาแปลงเป็นความสุขของชุมชนแบบพอเพียง
ตั้งใจเขียนจังเลยคะ สมควรแล้วที่ได้รับรางวัลสุดตะลึง
- ทรัพย์สินชุมชนคือวิถีชีวิตการดำรงชีพแบบดั้งเดิม
สุดยอด สุดยอด ได้ทั้งข้อคิด รับรู้ทั้งปรัชญาชีวิต
สินทรัพย์ของชุมชน มี จากธรรมชาติ ดิน น้ำ ลม ไฟ อากาศ แร่ธาตุทรัพยากรมนุษย์ ทุกสิ่งทุกอย่าง ฉะนั้น เราจึงมาช่วยกันพฒนาท้องถิ่น ตามสินทรัพย์ที่มีอยู่ (คงไม่ใช่แปลงสินทรัพย์เป็นทุนนะคะ)
บทความนี้เยี่ยมมากเลย ช่างตั้งใจเขียน และตั้งใจหา ให้คะแนนเต็มเลย สมแล้วที่ได้รางวัล สุดตะลึงประจำเดือนคะ
มาเยี่ยมค่ะ
- ขอบคุณค่ะป้าแดง
- พี่เขี้ยว
- ชอบเรื่องแบบนี้
- จึงเอามาเขียนบันทึกค่ะ
- ตอนหน้าเรื่องการมีส่วนร่วม
- ของชุมชนค่ะ
- อย่าลืมมาอ่านนะจ๊ะ
- หวัดดีน้องกระปุ๋ม
- เรื่องที่สร้างสรรค์
- อยากเอามาเล่าต่อๆกันค่ะ
- เผื่อคนอื่นมาอ่านแล้ว
- อยากเอาไปทำต่อค่ะ
- ทรัพย์สินชุมชน คือทุกอย่างในชุมชน
- แม้แต่ลมหายใจ
- ของสิ่งมีชีวิตต่างๆ
- ที่เราสามารถดึงเอาพรสวรรค์ที่มีมาใช้
- ให้เกิดผลดีกับชุมชน
- แทนการพยายามที่จะหสแต่สิ่งที่ขาด
- มาทดแทน
- เพราะสุดท้าย ก็ขาดอีก ไม่ยั่งยืน
อย่างในชุมชนพี่มหา
พี่มหาคือทรัย์สินที่มีค่า
เพราะสามารถสร้างและสานต่อเรื่องดีๆ
ให้ชุมชนตลอดเวลา
- แสดงว่าอาจารย์ชอบจริงๆ
- ถึงเม้น 2 ครั้ง
- อิอิ
- หลับฝันดีเช่นกันค่ะ
- สงสัยป่านนี้คงหลับไปแล้ว
- เพราะไม่ต้องอยู่เวร อิอิ
- ขอบคุณค่ะสำหรับดอกไม้
- นี้คือดอกอะไรคะ
- ชอบมากค่ะน้องเขี้ยว
- รวมความรัก และความปรารถนาดีของผู้คนในชุมชนที่มีให้กัน
- หลอมรวมศักยภาพต้นทุนชีวิตที่ทุกคนในชุมชนมี
- ผลึกกำลังสร้างความเข้มแข็งอย่างต่อเนื่อง
- ไม่นานน้ำในแก้วจะเต็ม
- สามารถถ่ายเท แบ่งปันให้กันและกันอย่างไม่มีวันหมด
- ขอบคุณค่ะ
- เจ๊เรา ... น่ารักจัง
- เอาข้อคิดของท่านสมนึกมาฝากโตยเจ้า
โอโฮ....แสดงว่าระยะนี้อารมณ์ความรู้สึกพุ่งกระฉูด แต่ละบันทึกออกมาช่างมีคุณค่า ใครอ่านแล้วต้องใคร่ครวญ สร้างสรรค์ ชื่นชม ขอบพระคุณ พาหลานมาตบมือให้ด้วยครับ
สวัสดีค่ะ คุณมนัญญา
แน่นอนค่ะ เราชาวจีทูเคร่วมกันสร้างสรรค์
พวกเราเจอแต่สิ่งที่ดีงาม ของซึ่งกันและกัน
ในปัจจุบันและตลอดไป
ขอบคุณค่ะ
ขอบคุณครับคุณมนัญญา
ดูแลสุขภาพด้วย
รักประเทศไทย ตำรวจเป็นมิตรใกล้ชิดประชาชน
สวัสดีคะพี่เขี้ยว
น้องส่วกลับมาถึงบ้านแล้วคะไปเสนอผลงานวิชาการมาคะ เรื่องการควบคุมการระบาดของโรคหัดในมหาวิทยาลัยขอนแก่น
งานสัมมนาวิชาการ ที่พัทยามาคะ
กลับมาพร้อมกับอาการปวดหัว เจ็บคอ ไอด้วย
ยินดีด้วยนะคะ 
- ทุกอย่างที่เหลือ
- มองบวก คิดบวก
- ก็ดีหมดค่ะ
- แต่ต้องหยิบมาใช้ให้เป็น
- ขอบคุณค่ะ
- ขอบคุณจั๊ดนักเจ้า
- เอาตัวนี้จากบันทึกป้าแดงมาฝากโตย
- เรื่องแบบนี้ชอบค่ะ
- ตรงกับจริตตัวเอง
- เดี๋ยวจะตามไปช่วยทำมาหากิน
- เพราะมีคนเสนอชื่อเข้ารับการคัดเลือกมากมาย
- ถ้าทุกคนในโลกคิดแบบนี้
- โลกนี้คงไม่ต้องมีสูญเสีย
- จากการทำลายกัน
- ขอบคุณค่ะ
- ขอบคุณมากค่ะ
- ถ้าทุกคนรักกัน มองแต่ด้านบวกกันและกัน
- ปักษ์ใต้คงสงบสุข
- เหมือนที่ผ่านๆมา
- รักษาตัวค่ะ
อ้าว!!!
แบบนี้ต้องปิด mask คุยบันทึกด้วยเปล่า
พักผ่อนมากๆนะ
เดี๋ยวก็หาย
รักษาตัวนะ เป็นห่วง
สวัสดีครับ
ยังไงก็ต้องสู้ครับ
ในเมื่อคนเรายังต้องรับประทาน(กิน)ชีวิตก็ต้องสู้กันต่อไป
ขอบคูณมากครับ
แวะมาอีกรอบค่ะพี่เขี้ยว...
มาชวนไปร่วมแสดงทัศนะน่ะค่ะ...ในฐานะที่เราเป็นคนหน้างาน พี่เขี้ยวมองเรื่องนี้อย่างไรคะ
http://gotoknow.org/blog/kapoomr2r/280031
