"น้ำพริกหนุ่ม" ของฝากจากเชียงใหม่
สวัสดีค่ะ
แวะมาเยี่ยมค่ะ
ไม่ได้มาทักทายเสียนาน
เพราะติดงานประเมินสมศ. ค่ะ
และเพิ่งกลับมาจากเชียงใหม่เมื่อวานนี้ค่ะ
ญาติไม่สบาย ไปผ่าตัดหัวใจค่ะ
คิดถึงนะคะ
ผู้เขียนเดินทางมาถึงมหาวิทยาลัยเกษตรศาสตร์ วิทยาเขตกำแพงแสนแล้วครับ แต่มาเขียนกิจกรรมทั้งหมดให้อ่าน เผื่อครูหรือผู้สนใจจะนำกิจกรรมไปใช้ การแลกเปลี่ยนเรียนรู้กับครูกระบวนการครั้งนี้ผู้เขียนใช้การเรียนรู้(learning)มากกว่าการอบรม(training) ดังนั้นผู้เขียนจึงออกแบบกิจกรรมให้ผู้เข้าร่วมกิจกรรมได้ออกแบบกิจกรรมที่เป็นการเรียนเชิงรุก(Active learning) และมีส่วนร่วม(participation) ตลอดเวลา
ผู้เขียนมาช่วยท่านรองฯ small man ทำกิจกรรม วันนี้ได้กิจกรรมเพิ่มอีก 6 กิจกรรมรวมเป็น 10 กิจกรรมต่อจากเมื่อวันก่อน โดยครูกระบวนกรจะต้องออกแบบกิจกรรมโดยการเขียนชื่อกิจกรรม วัตถุประสงค์ของกิจกรรม วิธีการเล่น และข้อเสนอแนะ นอกจากนี้ครูกระบวนกรยังได้สาธิตโดยให้ครูกระบวนกรทั้งหมดได้ลองปฏิบัติจริง เมื่อนำไปใช้จริงๆๆจะได้รู้ถึงปัญหาและอุปสรรค
กิจกรรมแรกเป็นกิจกรรมทุ่นระเบิด มีจุดประสงค์ คำอธิบายการเล่นและข้อเสนอแนะ อยู่ในภาพเคลื่อนไหวนะครับ กิจกรรมนี้ใช้ความสามัคคี การวางแผนร่วมกัน ผู้เล่นห้ามใช้มือ ดูภาพจะเห็นความตั้งใจของครูกระบวนกรนะครับ ท่าทางลุ้นน่าดู ฮ่าๆๆ
กิจกรรมต่อไปพี่ครูแอน ครูบินหลาดงจากโรงเรียนบ่อไร่วิทยาคมและทีมตั้งชื่อกิจกรรมว่า แม่น้ำสายสัมพันธ์ ต้องใช้ความร่วมมือของทีม การวางแผน โดยกรรมการจะกำหนดเส้นทางให้ผู้เข้าร่วมกิจกรรมเดินไปบนกระดาษเพียง 4 แผ่น ห้ามทุกคนเท้าโดนพื้น เท้าของทุกคนต้องอยู่บนกระดาษ(อ่านรายละเอียดการเล่นได้ที่ภาพเคลื่อนไหวนะครับ)
ผู้เขียนชอบความสุขที่เห็นได้จากใบหน้าของครูกระบวนกรในกิจกรรมนี้สังเกตว่า วัยวุฒิและคุณวุฒิของครูกระบวนกรไม่เป็นอุปสรรคต่อการเล่น กิจกรรมนี้ชื่อกิจกรรม ปูหนีบ
อีกกิจกรรมหนึ่งคือ รวมกันเป็นหนึ่งเดียว (เหยียบหนังสือพิมพ์)
กิจกรรมที่ไม่ค่อยกล้าให้ครูกระบวนกรเล่นคือ เกมกิ้งกือ ใช้ผูกขาผู้เข้าร่วมเล่นกิจกรรม อาจทำแบบวิ่ง 3 ขา หรือผูก 4 ขาก็ได้ ที่ไม่กล้าให้ครูกระบวนกรเล่นเพราะครูกระบวนกรชอบแข่งกันแบบเอาจริงมาก กลัวเกิดอุบัติเหตุเนื่องจากพื้นห้องลื่นมาก
กิจกรรมสุดท้ายเป็น กิจกรรมภาวะผู้นำ ผู้ตาม ผู้เล่นต้องปิดตาหนึ่งคน ให้คนไม่ปิดตาพาเดินและบอกเส้นทาง(เนื่องจากไม่ได้ใช้ผ้าปิดตา ครูกระบวนกรใช้การหลับตาแทน) มีคุณครูกระบวนกรท่านหนึ่ง(ไม่บอกว่ามาจากโรงเรียนบ่อไร่วิทยาคม) พาเพื่อนครูที่หลับตา แอบขึ้นไปบนเวที ฮามากๆๆ ทำไปได้
จากกิจกรรมทั้งหมด ผู้เขียนได้ใช้กระบวนการของวิทยากรกระบวนการ Capture (ดึง)เอาความรู้ของครูกระบวนกรออกมา นอกจากนี้ครูกระบวนกรยังได้แลกเปลี่ยนความรู้กับเพื่อนครูกระบวนกรด้วยกัน ทำให้ได้ความรู้ที่หลากหลาย ผู้เขียนใช้การสอนแบบไม่สอน (แต่วางแผนกิจกรรมมาดีนะครับ)ฮ่าๆ ขอไปทำงานต่อก่อนนะครับ ขอบคุณครับที่เข้ามาอ่าน…
มาเยี่ยมครับ
ตามมาอ่านด้วยคนครับ
ขอบคุณครับที่เขียนเรื่องดีดีให้อ่าน...
สวัสดีค่ะ..น้องบ่าวคนเก่ง
อ่านได้ ๔ ตอนแล้ว..รวบยอดนะคะ
ชื่นชมค่ะ.. คำเดียวจากใจ
เหนื่อยนัก..พักบ้างนะคะ ร่างกายใช่หินผา
กิจกรรมน่าสนุกมากค่ะ เคยเล่นทุ่นระเบิด สร้างทีมงานได้ดีมากค่ะ
สวัสดีครับ
แวะมาด้วยความคิดถึงครับ
มาเติมความรู้กับคนหนุ่มที่เต็มไปด้วยคุณภาพ มหา ขอเป็นกำลังใจ
น่าสนุกทุกกิจกรรมเลยค่ะ ขอบคุณค่ะ
อาจารย์สบายดีนะคะ
สวัสดีค่ะอาจารย์ติดตามอ่านทุกกิจกรรมนำไปใช้ได้จริง ขอบคุณค่ะ
โห ท่านอาจารย์ เดินเช้า สาย บ่าย เย็น เลย นิ
สวัสดีค่ะมาเยี่ยมคนเก่งสร้างชาติ
ขอเป็นกำลังใจให้ครูทุกท่านนะคะ
"น้ำพริกหนุ่ม" ของฝากจากเชียงใหม่
สวัสดีค่ะ
แวะมาเยี่ยมค่ะ
ไม่ได้มาทักทายเสียนาน
เพราะติดงานประเมินสมศ. ค่ะ
และเพิ่งกลับมาจากเชียงใหม่เมื่อวานนี้ค่ะ
ญาติไม่สบาย ไปผ่าตัดหัวใจค่ะ
คิดถึงนะคะ
สวัสดีค่ะ อ.ขจิต
ช่วงนี้พ่อครูเงียบจังค่ะ พ่อครูไปไหนค่ะ
สวัสดีค่ะ
หายไปนานจริงๆอีกแล้วค่ะ
เนื่องด้วยเนตที่อนุบาลมีปัญหา
ต้องแอบมาใช้บริการถึงแผนกประถม
ซึ่งแสนจะยากเย็นในการเดินทางมาถึง
อิอิ
แต่ก็มาฝากบทความไว้นะคะ
อ๋อได้รู้จักกับเด็กอนุบาล 1 ใหม่คนหนึ่ง
นามสกุลเดียวกับอาจารย์เลยนะคะ
ไว้จะแอบส่งรูปมาให้ดูค่ะ
มาเล่นเกมด้วยค่ะ
ชอบมากกิจกรรมนี้ รวมพลบนผืนผ้าน้อย
เด็กๆเล่นกันสนุก เมื่อพับผ้าน้อยลงๆๆๆ
เด็กๆแก้ปัญหาด้วยการขี่คอกัน
555+
ถ้ากระดาษหนังสือพิมพ์ถูกพับเล็กลงๆๆ
เราจะได้เห็นครูขี่คอกันแน่ อิอิ
อย่าเหนื่อยนะ...ภาระหนักอึ้ง
อย่าเหนื่อยนะ...ลูกศิษย์เฝ้ารออยู่
อย่าเหนื่อยนะ...เพื่อนพ้องเป็นกำลังใจให้ครู
อย่าเหนื่อยนะ...พวกเราจะร่วมสู้ เพื่อให้ครูสอนครูให้เป็นครู
ด้วยความระลึกถึงครับ
รพี
อันนี้เป็นกิจกรรม การใช้สมาธิ เปลี่ยนกันตบมือกลับไปกลับมา ขณะที่ตบมือกันอยู่นี้ จะมีอีกคนหนึ่ง ถามลูกเดียว ถามไม่มีสิ้นสุด คนตอบ ทั้งตบมือ ทั้งคิดหาคำตอบ ทั้งตอบให้ทัน เป็นไงความรู้สึก คนเรา จะทำอะไรไม่ได้หลายอย่างพร้อมๆกัน แม้ทำได้ ผลออกมาก็ไม่ดี ฉะนั้นจะทำอะไร ควรมีสมาธิเสียก่อน
อันนี้ก็ วางกระดาษ สมมุติว่า เป็นหนทาง ที่จะก้าวไปข้างหน้า มันจะมีอุปสรรคมากมาย ทุกๆคน จะต้องมีผู้ช่วย หรือประคองให้ถึงฝั่ง โดยไม่ให้กันตกน้ำ หรืออกจากกระดาษ ที่เปรียบเหมือนกรอบชีวิต
แบ่งกันวาดรูปคน แข ขา มือ ศีรษะ แล้วนำมาต่อกัน
เมื่อมาต่อกันแล้ว อาจจะไม่สมประกอบ เพราะต่างคนต่างเขียน ไม่มานั่งเขียนด้วยกัน ความหมายก็คือ ไม่มีส่วนร่วมกัน งานที่ออกมา มันจุงไม่สมบูรณ์แบบ เพราะวาดแขน ขาไม่สมส่วน
พี่สุก็เคยเล่นกิจกรรมเหล่านี้มาแล้วคะ ให้ข้อคิดและสนุกมาก อันนี้ ก็ปิดตา สื่อว่า การปิดหูปิดตาตนเอง ผ่านคนรอบข้างไป โดยไม่เหลียวมอง หรือ ฟังคำทัดทาน คนอื่น ไปถึงฝั่งได้เช่นกัน แต่ไม่ดี
มันเป็นตำนาน ของนักศึกษา สว.ไปแล้วคะ คงจะได้พบหรือร่วมกิจกรรมอีก ก็คงจากน้องขจิต แต่อย่าไปร่วมไกลนะ เอาแถวขอนแก่น พี่สุจะได้ไปร่วมด้วย คิดว่าต้องมีซักวันคะ
สวัสดีค่ะ
อ่านและจินตนาการไปด้วย เสมือนตนเองเข้าไปร่วมกิจกรรมด้วย มีความสุข สนุกสนาน ได้สาระดีนะคะ
ขออนุญาตนำกิจกรรมไปใช้บ้างนะคะ