แก้อย่างไร นักเรียนไม่แสดงออก
ปัญหานักเรียนไม่กล้าแสดงออก เป็นปัญหาที่พบในหลายๆ โรงเรียนครับ โดยเฉพาะโรงเรียนในชนบท
ผมว่าสาเหตุหนึ่งน่าจะมาจาก
สังคมไทยเป็นสังคมที่ให้ความสำคัญในเรื่องอาวุโส ให้เกียรติ
ยกย่องผู้ใหญ่ หรือผู้ที่อาวุโสกว่า ซึ่งถือเป็นลักษณะเด่นของสังคมไทย ซึ่งจะพบเห็นได้ในทุกกลุ่มทุกชั้น โดยพ่อแม่ ผู้ปกครองจะสั่งสอนลูกหลานกันต่อๆ มา ให้เด็กมีสัมมาคารวะต่อผู้ที่อาวุโสกว่า ซึ่งในทางพุทธศาสนากล่าวรับรองว่าเป็นความดีงาม ผู้ที่ปฏิบัติจะไดรับความสุขความเจริญ
และความคิดเห็นของอาจารย์ ศิลา
ส่วนการแสดงออก ศิลาไม่แน่ใจว่าจะเกี่ยวกับวัฒนธรรมแบบไทย ๆ ที่มักอ่อนน้อมถ่อมตนจนถึงจุดที่จะต้องแยกความแตกต่างระหว่างความอ่อนน้อม/เกรงใจ กับกล้าแสดงออก กลับกลายเป็นว่านำมาปะปนกัน แยกออกมาไม่ได้
สาเหตุที่เข้าใจเช่นว่านี้ เพราะมาจากการเคยสัมภาษณ์น้อง ๆ ที่ไม่กล้าแสดงความเห็นของตนเองออกมา เขาบอกว่าไม่พูดออกมาเพราะสิ่งที่อาจารย์บอกไว้แล้ว หรือรุ่นพี่ว่ามา หรือเพื่อน ๆ ที่เก่งกว่าตอบไปแล้ว ดีอยู่แล้ว ก็เลยมองว่าความเห็นตนไม่สำคัญ ไม่จำเป็น
จากสองแนวคิดดังกล่าวข้างต้น หากจะแก้ปัญหาเรื่องการไม่กล้าแสดงออกของเด็ก ผมว่าแก้ยากหรือแทบจะแก้ไม่ได้เลยครับ
เพราะถ้าจะแก้จริงๆ ก็ต้องแก้ในเชิงโครงสร้าง หรือ ในเชิงระบบ ของโรงเรียนนั้นๆ เลยละครับ
ขอบคุณครับ
ความเห็น (40)
- แก้ได้ครับ
- ต้องให้คุณครูช่วยกัน
- พยายามกระตุ้นให้ทุกคนตอบ
- พยายามสร้างบรรยากาศให้ผู้ตอบไม่รู้สึกผิด
- เคยใช้กับคุณครูและเด็กๆๆได้ผลครับ
- เลยเอามาแจมกัน
- เอาภาพมายืนยัน
- ภาพนี้ครับ
ท่าน อาจารย์ ดร.ขจิตครับ
แก้นักเรียนไม่กล้าแสดงออก
1. พยายามกระตุ้นให้ทุกคนตอบ
2. พยายามสร้างบรรยากาศให้ผู้ตอบไม่รู้สึกผิด
ข้อ 2 สำคัญมากนะครับ เมื่อตอบแล้วไม่รู้สึกผิด ต่อไปก็จะค่อยๆ กล้าตอบ
ขออนุญาตนำแนวคิดนี้ไปเสนอในโรงเรียนนะครับ
ขอบคุณมากครับ
ท่าน อาจารย์ ครับ
ภาพนี้ เป็นค่ายธรรมะ ในมุมมองของผมเลยนะครับ
ขอบคุณมากครับ
สวัสดีค่ะท่านรอง
กอก็รักน่ะแต่ไม่แสดงออกเหมือนกันค่ะ
อิอิ ไม่เกี่ยวกันเลย
กอว่าเดี๋ยวนี้เด็กกล้าแสดงออกกว่าเมื่อก่อนแล้วน่ะค่ะ
แต่กลับกันตรงที่ว่า ที่แสดงออกไปกลับไม่ใช่ความจริงที่ควรจะกล้า
เรียกว่ากล้าแสดงจริงในสิ่งที่ไม่ควรจะแสดงออก
คุณกอก้านครับ
กล้าแสดงจริงในสิ่งที่ไม่ควรจะแสดงออก
มักจะเป็นอย่างนั้นจริงครับ
ขอบคุณครับ
เอ้ เม้นเองงงเอง
แต่เข้าใจที่ตัวเองจะเม้นไปน่ะค่ะ
สงสัยเข้าใจอยู่คนเดียว
เอาเป็นว่า กอต้องกล้าแสดงออก
หมายถึง การแสดงออกของกอต้องให้คนอื่นเข้าใจ
และมีประโยชน์ต่อคนที่ได้ดู และประโยชน์ต่อสังคมด้วยค่ะ
เย้ๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ ถูกต้มมั้ยค่ะท่านรอง
อ้าว ไม่ทันท่านรอง
ท่านรองเข้าใจส่ะแล้ว อิอิ
ขอบคุณค่ะ
คุณกอก้านครับ
แสดงออกของกอต้องให้คนอื่นเข้าใจ
และมีประโยชน์ต่อคนที่ได้ดู และประโยชน์ต่อสังคมด้วย
ถูกต้มมั้ยค่ะท่านรอง
ถูกต้ม เอ๊ย ถูกต้องครับ
ขอบคุณครับ
คุณกอก้านครับ
ตามมาขอบคุณอีกครั้งครับ
สวัสดีค่ะ
แวะมาอ่านและให้กำลังใจค่ะ ขออนุญาตไม่แสดงความเห็นในบันทึกนี้นะคะ (ขอยกยอดไปบันทึกต่อไปของคุณ small man ค่ะ)
สวัสดีค่ะ
เริ่มแรกต้องค่อยๆให้ออกไปหน้าชั้น...
และเริ่มออกบ่อยๆ ไปทำสิ่งที่ง่ายๆก่อน...มีรางวัลล่อใจ
ไม่ตำหนิ...ชม ๆๆๆๆๆ
จะดีขึ้นเรื่อยๆ...
- มาให้กำลังใจค่ะ
- แก้ได้ค่ะ
- ต้องใช้เวลาสักนิด
- และใส่แนวคิดใหม่ๆ
- โดยเฉพาะการฟังผุ้อื่นพูด
- โดยไม่โต้แย้ง
- สุนทรียสนทนาค่ะ
ขอบคุณคุณเดือนอ้วนครับ
คุณแดงครับ
ไม่ตำหนิ ชมๆๆๆๆๆ
ขอบคุณมากครับ
คุณมนัญญาครับ
สุนทรียสนทนาสำหรับเด็ก
ดีเหมือนกันนะครับ
ขอบคุณครับ
สวัสดีครับ
ผมเคยเป็นพี่เลี้ยงให้แก่นิสิต นักศึกษาที่มาฝึกงานที่บริษัทฯ หลายรุ่นพอสมควร ผมมีข้อสังเกตส่วนตัวว่า
ถ้าเป็นนักศึกษามักกล้าแสดงออก ถ้าเป็นนิสิตไม่ว่าจะป.ตรี หรือโท ไม่ค่อยกล้าซักถาม ฮ่าๆๆ (นิสิตที่ว่าก็มาจากสถาบันเดียวกับผมนี่แหละครับ เฮ้อ)
ผมคิดว่าสังคมที่เขาอยู่น่าจะมีผลต่อพฤติกรรมในด้านการเรียนรู้พอสมควร แต่การกระตุ้นด้วยกิจกรรม หรือได้พบปะผู้คนภายนอก ได้แลกเปลี่ยนประสบการณ์กับคนในสังคมอื่นน่าจะช่วยให้เขาได้ซึมซับอะไรไปได้บ้างนะครับ
สวัสดีค่ะ
แต่ก่อนไม่ค่อยกล้าแสดงออก(ตอนเด็กๆ)
แต่ตอนนี้...ประสบการณ์ บวกกับการที่ต้อง present งานบ่อยๆ
ไม่กลัวเลยค่ะ...
ต้องค่อยๆฝึกและไม่ต้องกังวลมาก...ขอให้จัดเวทีให้เด็กๆ....
เด็กมีความเก่งและพร้อมที่จะเป็นคนเก่ง....ต้องเชื่อว่าทำได้...
และจะทำได้จริงๆ...
สวัสดีค่ะ
- มาอ่านความคิดเห็น
- นำไปปรับปรุงตนเองและเด็ก ๆ ค่ะ
คุณข้ามสีทันดรครับ
ตอนผมเรียน ป.ตรี ผมก็เป็นนิสิตครับ
" ไม่กล้าแสดงออกเหมือนกัน"
เพื่อนๆผมหลายคนก็ไม่กล้าแสดงออกครับ
ต่อมาเมื่อเริ่มทำงาน ถึงค่อยๆกล้าแสดงออกครับ
ขอบคุณมากครับ
คุณแดงครับ
ผมเองเริ่มกล้าแสดงออก ตอนเป็นครูแล้วนะครับ เด็กๆ ผมก็ไม่กล้าเหมือนกัน
ขอบคุณครับสำหรับแนวคิดในการจัดเวทีให้เด็ก
พี่คิมครับ
ผมติดตามข้อเขียนของพี่คิม เด็กนักเรียนของพี่คิมกล้าแสดงออกนะครับ
ขอบคุณมากครับ
- โรงเรียนต้องมีกิจกรรมเสริม เพื่อให้เด็กกล้าแสดงออก
- การที่เด็กไม่กล้าแสดงออก เป็นเพราะไม่มีคนหนุนเสริม
- สำคัญที่สุดครูประจำชั้นต้องให้นักเรียนทุกคน ออกมานำเสนอผลงานหน้าชั้นเรียนก่อน ไม่ว่าจะเป็นงานกลุ่ม งานเดี่ยว การฝึกพูดจะทำให้เด็กมีความเชื่อมั่น และมั่นใจในตนเอง
- หากเด็กถูกฝึกเป็นประจำ ซักพักจะทำให้เด็กทุกคนไม่เขินอาย และกล้าแสดงออกมากขึ้นคะ
คุณ Rattanapornครับ
ขอบคุณมากครับ สำหรับความคิดเห็นที่เป็นประโยชน์สำหรับให้เด็กแสดงออก
ผมจะนำไปแนะนำกับคุณครูในโอกาสต่อไปครับ
แก้ได้ค่ะ
ไม่กล้าแสดงออกเพราะขาดความมั่นใจ
คุณครูช่วยได้
หากอยากจะช่วย
สังคมช่วยได้ หากอยากจะทำ
ช่วยกันคนละไม้คนละมือ ให้โอกาส
ให้ความเสมอภาค
ให้รัก และเมตตา ยกย่องให้เกียรติ
ช่วยได้จริงๆ
ขอบคุณค่ะ
krutoiครับ
ให้ความเสมอภาค
ให้รัก และเมตตา ยกย่องให้เกียรติ
ขอบคุณมากครับ
สวัสดีค่ะ
.ต้องสร้างสถานการณ์การเรียนการสอนแบบกิจกรรมกลุ่ม และให้นักเรียนต้องแสดงออกร่วมกันเป็นกลุ่ม ครูชมเชยทันที โดยเฉพาะคนขี้อายหาเรื่องชมให้ได้ ให้ทำบ่อยก็กล้าไปเอง เราเห็นว่าเขาไม่กล้า พอทำกิจกรรมแล้ว จะตกใจว่าเราประเมินเขาผิดค่ะ
.สิ่งที่สำคัญควรแนะนำไปด้วยว่า สิ่งใดควรกล้า สิ่งใดควรละอาย เพราะขณะนี้เด็กจำนวนไม่น้อยกล้าทำในสิ่งไม่ควรกล้า และไม่กล้าในสิ่งควรกล้าค่ะ
.เรื่องนี้ต้องร่วมมือช่วยกัน
คุณอุดมพันธ์ครับ
เด็กไทยก็เป็นเสียอย่างนี้นะครับ
กล้าทำในสิ่งไม่ควรกล้า และไม่กล้าในสิ่งควรกล้าค่ะ
ขอบคุณมากครับ สำหรับกิจกรรมที่ให้เด็กแสดงออก
- แวะมาติดตามอ่านเพิ่มเติมทั้งความเห็นของท่าน small man และของกัลยาณมิตรทุกท่านค่ะ
- คงเหมือนที่หลาย ๆ ท่านกล่าวมานะคะ
- ช้าหน่อย ค่อยเป็นค่อยไป
- เป็นกำลังใจ และให้โอกาส ค่ะ
- ขอบพระคุณค่ะ
สวัสดีค่ะ k. small man
ค่อยๆทำค่ะ สังเกตดูแต่ละคนมีความถนัดอะไร ให้กำลังใจ
การแสดงออก ผิดถูกไม่ว่ากันค่ะ
อาจารย์ศิลาครับ
ขอบคุณมากครับ
คุณbeger0123ครับ
ขอบคุณมากครับ ผมจะค่อยๆทำไปครับ
สวัสดีคะ หลายคนก็แสดงวิธีการที่แตกต่างกันออกไปเพื่อให้เด็กกล้าแสดงออก
ของรมย์ก็มีวิธีการคะ ใช้ได้ผลด้วยนะคะ
อาจจะแปลกกว่าคนอื่น
คือเด็กที่เข็นไม่ไปก็จะใช้วิธีนี้คะ
ให้เขาไปฝึกเล่นกล(วิทยากล)สองชุดสองชุดโดยดีครูสอน
แล้วเขามาแสดงต่อหน้าเพื่อนสักสองสามคนโดยให้เพื่อดูเฉยๆแล้วให้ปรบมือเมื่อเล่นเสร็จ
ครั้งต่อไปให้เล่นต่อหน้าชั้น
เด็กคนนั้นจะเป็นเด็กที่กล้าแสดงออกในเรื่องอื่นๆโดยปริยายคะ
แปลกมั๊ยคะ
คุณรัชดาวัลย์ครับ
ขอบคุณมากครับสำหรับ มายากล แล้ว ให้เพื่อนปรบมือ
เด็กกล้าแสดงออกโดยปริยาย
ขออนุญาตนำไปบอกต่อครับ
สวัสดีครับท่านรองฯ ระยะนี้ไม่ค่อยมีเวลาเป็นตัวเป็นตนโฉบไปก็โฉบมา ถึงคิดเปิดอ่านอยู่เสมอครับ เรื่องปัญหานักเรียนไม่กล้าแสดงออก น่าจะต้องจัดกิจกรรมในลักษณะให้เขาเข้ามามีส่วนมากๆ ครูต้องเปิดใจ ต้องยอมรับ แลกเปลี่ยนเรียนรู้ไปด้วยกัน ที่สำคัญต้องทำทั้งระบบตั้งแต่ในหลักสูตรระดับช่วงชั้นที่ 1 เป็นต้นมาอย่างต่อเนื่อง เขาจะเกิดความภาคภูมิใจเห็นคุณค่าของชีวิตของตัวตนเขา และจะเป็นภูมิคุ้มกันกับชีวิตเขาด้วยอย่างดี ขอให้ประสบความสำเร็จโชคดีครับ
ท่าน ผอ.ประจักษ์ ครับ
ขอบคุณมากครับ สำหรับข้อคิดเห็นที่เป็นประโยชน์สำหรับให้นักเรียนแสดงออก
มีความสุขมากๆนะครับ
ความคิดเห็นของคนส่วนน้อย มักถูกกลืนหรือกลบไปในวงสนทนา
บรรยากาศที่ปลอดภัยจึงสำคัญมาก นะครับ เพื่อให้คนเหล่านี้ได้แสดงความคิดที่ไม่เหมือนเพื่อน ออกมาได้
กระบวนกรจึงเหนื่อยไม่แพ้วิทยากร ก็ตรงนั้นะครับ
สวัสดีครับ ท่านรอง
กระผม คนพลัดถิ่นกลับมาแล้วครับ
มาทักทายครับ
สุขกายสบายดีนะครับ
คุณหมอครับ
- บรรยากาศที่ปลอดภัยจึงสำคัญมาก
- กระบวนกรจึงเหนื่อยไม่แพ้วิทยากร
ขอบพระคุณเป็นอย่างสูงครับ
คุณคนพลัดถิ่นหายหน้าหายตาไปนานเลยนะครับ
ยินดีครับ ได้กลับมาคุยกัน