ฉันไม่ต้องการทะยานสูง ... (ค้นหาตัวเอง)


"...ฉันไม่ต้องการทะยานสูง

ดังเช่นต้นไม้เลื้อย ที่ดูสูงลิ่ว ทว่าลวงตา

ต้องตามความสูงของตัวเอง ด้วยการเกี่ยวเกาะไม้อื่น

ฉันพร้อมที่จะงอกงามอย่างเตี้ยต่ำ

เฉกเช่นต้นหญ้า ไม้พุ่ม

ที่สามารถเติบโตหยัดยืนด้วยพลังของตัวเอง

ฉันไม่ต้องการมีรัศมีพวยพุ่ง

ดุจดั่งทะเลยามเที่ยง

ที่เป็นเพียงกระจกสะท้อนของแสงแดด

ฉันขอเพียงความสว่างของแสงเทียนในคืนมืด

ซึ่งให้แต่ความนุ่มนวลและเย็นตา

ตราบที่แสงเทียนยังเปล่งประกายอยู่ตรงนั้น

เกิดจากความกระจ่าง

ที่บังเกิดมาจากภายในตัวของฉันเพียงลำพัง..."

 

 

คิดถึงหนังสือ "ค้นหาตัวเอง" ของ "อาจารย์นวลศิริ เปาโรหิตย์"

ในยามที่เบื่อหน่ายผู้คนที่คอยแย่งชิงผลประโยชน์ทางด้านการศึกษา

ที่คนหลาย ๆ คนเรียกว่า อาจารย์มหาวิทยาลัย

ที่ใคร ๆ เลือกนับถือเพียงเปลือกนอก หรือระดับชั้นของใบปริญญา

มากกว่า ความเป็นคนดี มีศีลธรรม หัวใจบริสุทธิ์และงดงาม

สังคมทุรชน เสื่อมทราม เกินห้ามได้

เบื่อหน่ายจนถึงจุดใกล้ "วางเฉย" และ "ปล่อยวาง"

นั่งท่อง "มันเป็นเช่นนั้นเอง"

"มันเป็นเช่นนั้นเอง" ไม่รู้กี่จบ

 

 

เชียงใหม่

๒๐ พฤษภาคม ๒๕๕๒

 

หมายเลขบันทึก: 262201เขียนเมื่อ 20 พฤษภาคม 2009 00:34 น. ()แก้ไขเมื่อ 12 กุมภาพันธ์ 2012 06:50 น. ()สัญญาอนุญาต: สงวนสิทธิ์ทุกประการจำนวนที่อ่านจำนวนที่อ่าน:


ความเห็น (23)

สวัสดีค่ะ

  • ให้ข้อคิดที่ดีมากค่ะ
  • ชอบทุกบรรทัดเลยค่ะ
  • ขอบคุณนะคะ ที่นำพาเรื่องราว  จากหนังสือดีๆ  มาให้ได้อ่าน  ได้สัมผัส

สวัสดีค่ะอาจารย์

เปรียบเปรยได้ชัดเจนดีเห็นภาพค่ะ

ไม่ว่าสังคมไหนๆคงมีปะปนกันไปการแย่งแข่งขัน

แม้แต่นักเรียนเอง  ก็ยังคงถูกสอนให้แข่งขัน เพื่ออะไร

สังคมให้ความสำคัญกับคนเก่ง มากกว่าคนดี  ดูเหมือนว่า

เรารู้ เข้าใจ ในจุดมุ่งหมายของการศึกษา แต่พอเอาเข้าจริง

ก็ประมาณว่า...คนเก่ง นักเรียนเก่ง เห็นภาพได้ชัดเจน ผลงานปรากฏ

วัดได้  ต้องเน้นส่งเสริมพัฒนาคนเก่งๆให้เก่งขึ้นไปอีก ก็ดีนะคะ  

แต่มุ่งด้านเดียวไป  อีกด้านน้อย เหมือนพูดว่าต้องดีมีคุณธรรมนะ

แต่ผลการปฏิบัติของความดี มันไม่ค่อยเห็นภาพ เลยไม่ค่อยเน้น

แล้วไอ้ความดีมันวัดไม่ได้หรือไงกันนะ  เห้อ  บ่นอีกและคะ

ฉันขอเพียงความสว่างของแสงเทียนในคืนมืด

ขอบคุณค่ะอาจารย์

บันทึกนี้โดนใจจัง

สวัสดีครับ ท่านอาจารย์ Wasawat

ผมเคยผ่านตาหนังสือเล่มนี้เช่นกัน

แต่ผ่านมานานมากจนเลือนไปหมด

ขอบคุณที่นำมาบอกเล่าใหม่ให้ระลึกถึง

แล้วจะหาโอกาสขุดขึ้นมาอ่านใหม่นะครับ

.....

ส่วนใครจะนับถืออาจารย์ตรงเปลือกนอกหรือเปลือกไหน ผมก็มิอาจทราบได้

รู้เพียงว่า ผมนับถือในวิธีคิด วิถีแห่งการแลกเปลี่ยนอย่างตรงไปตรงมา ตลอดจน วิถีแห่งการเรียนรู้และฝึกฝนตัวเองของอาจารย์นะครับ

สำหรับผมขอปวารณาตัวเลยนะครับว่า แลกเปลี่ยนกันได้ทุกเรื่อง ยิ่งแบบถึงพริกถึงขิง ข่าตะไคร้ ใบมะกรูด ขอแบบแซบๆ ยิ่งดีครับ

ไม่ทราบว่าอาจารย์ชอบแบบ "รสจัดจ้าน" ถึงใจบ้างหรือเปล่าครับ

ถ้าชอบเดี๋ยวจะจัดเตรียมไว้ให้ ในอนาคตนะครับ

สวัสดีครับพี่ Was

ชอบและเชื่อถือนะครับ ที่จะชอบชื่นชมใครที่เค้าเป็นคนดี งดงามและใจบริสุทธิ์ ทำมาหากินอะไรนั้นเอาไว้รู้ทีหลังก็ได้ ^_^

ขอบคุณมากครับผม...กล้องผมซ่อมเสร็จแล้วครับพี่ ดีใจมั๊ก มั๊ก 555

"ค้นหาตัวเอง" หนังสือเก่าที่นำมาเล่าใหม่ แต่เนื้อหายังคงใหม่อยู่เสมอ

ขอบคุณครับ คุณครู อรวรรณ ;)

"สอนให้เป็นคนเก่ง เก่งกว่า

สอนให้เอาชนะ และชนะกว่า

สอนให้เหนือ และเหนือกว่า

แต่ไม่เคยสอนให้ดี และเพียงพอ"

 

ขอบคุณครับ น้องคุณครู เทียนน้อย ;)

หนังสือเก่า ... ที่คนสมัยก่อนมองเห็นคุณค่า และสมัยนี้มีทางเลือกเยอะมากขึ้น ทำให้อาจจะดูลืมเลือนไปบ้าง แต่ยังคงความศักดิ์สิทธิ์ในหัวใจเหมือนเดิม ครับ

ท่านอาจารย์ ซวง ณ ชุมแสง ;) ... ได้ทุกรสชาติครับ ยิ่งฟัง ยิ่งแลกเปลี่ยน ยิ่งเรียนรู้ครับ

ขอบคุณมากครับ:)

ยินดีด้วยครับน้อง adayday ;) ... กล้องกลับมาทำงานแล้ว ;)

สวัสดีค่ะอาจารย์

มาเศร้าๆ หมองๆ แฮะพี่ชายเรา เป้นอันหยั่งป่าวพี่

พี่ชายมุกกระจายมาดดุ หายไปไหนน่า

เป็นกำลังใจให้ค่ะ

ประกาศหาตัวอยู่ครับ น้อง สี่ซี่ ... เขาหายไปครับ

อิ อิ

ใครๆก็พากันแต่งเปลือกนอกให้สวยงาม จนบางทีเค้าก็ลืมไปว่า กลิ่นเหม็นๆภายใน มันปิดไม่มิดหรอก พอใกล้เข้าไปๆ กลิ่นมันก็โชยมาให้รู้สึกอยู่ดี

วันนี้เปลือกในคุณสะอาดพอแล้วหรือยัง

นี่คือข้อคิดจากการอ่านบันทึกนี้ค่ะ :)

ปล. หาเจอรึยังคะ คนที่ตามหา อิอิ

ขอบใจจ้า น้องอาจารย์ หัวใจติดปีก ;)

ยังตามหาใคร ๆ ไม่เจอเล้ยเนี่ย 555

เดินทางแสนไกล มุ่งมั่นแค่ไหน

                                                                        มิอาจพบได้ หากยังค้นใจ มิเจอ

                                                                       

                                                                        ....  ใช่ไหมค่ะ ท่านอ. เสาเรือ  

 

                                                                         ดีใจด้วยนะคะ ที่อ.เจอแล้ว J

                                                                       

                                                                     ฝากชิม ก๋วยเตี๋ยวลีลา รำเผื่อด้วยนะคะ

 

 

มาตาม หนังสือ ค้นหาตัวเอง ค่ะ

ครูเอยังต้องค้นหาต่อไป อิอิ ยังไม่เลยค่ะ อาจารย์

ไปถามหลายร้านแล้ว

สวัสดีค่ะอาจารย์ตอนนี้บล็อกนี้ของอาจารย์ทำให้ทรายมีหนังสือใหม่หลายเล่มแล้วค่ะ "มีคนนับถือมากเพียงใดแต่ถ้าเพียงแค่เปลือกนอกจะมีประโยชน์ใด แม้เพียงหนึ่งคนนับถือเราจากใจก็เป็นสิ่งน่ายินดีนะคะอาจารย์" ให้กำลังใจ ถ้าเครียดมากๆๆก็ ลูกชิ้นปิ้งสัก 20 ไม้ซิค่ะอาจารย์ อิอิอิ

ก๋วยเตี๋ยวลีลา ย้ายไปอยู่ในซอย 150 ม.

ผมไปจัดการมาแล้วครับ คุณ poo ;)

ขอบคุณมากครับ

คุณ ครูเอ ครับ ...

ผมเห็นที่ Big C ถนนซูปเปอร์นะครับ

ชื่อหนังสือว่า "ค้นหา" (ไม่มี ตัวเอง)

รศ.ดร.นวลศิริ เปาโรหิตย์

ลองดูนะครับ

ลูกชิ้น 20 ไม้ เหรอครับ ... น่าสนใจ ๆ 555

ขอบคุณครับ คุณครู ทรายชล ;)

ขอบคุณค่ะ

เย็นๆพรุ่งนี้จะลองไปค่ะ

ยินดีครับ คุณ ครูเอ :) ... หากหาไม่พบ แจ้งผมมาอีกทีนะครับ :)

พบปัญหาการใช้งานกรุณาแจ้ง LINE ID @gotoknow
ClassStart
ระบบจัดการการเรียนการสอนผ่านอินเทอร์เน็ต
ทั้งเว็บทั้งแอปใช้งานฟรี
ClassStart Books
โครงการหนังสือจากคลาสสตาร์ท